Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ante portas....


Τρομερή φράση. Hannibal ante portas (σκορπούσε κάποτε τρόμο στους Ρωμαίους) . Για μας ο τρόμος είναι ακόμα μεγαλύτερος, καθώς ακούμε πως η συμφωνία είναι ante portas.
"Ο Σαμαράς, συμπεριφέρεται σα να...

είναι η συμφωνία προ των πυλών" , είπε ο Ν. Ρογκάκος στον ΑΝΤ-1.
Από τις 2 το μεσήμερι στο Μαξίμου. Και από τις 6 άρχισαν να καταφθάνουν και οι υπουργοί του. Η σύσκεψη συνεχίζεται.
Να δούμε τι μας περιμένει...



Διαβάστε περισσότερα »

28η Οκτωβρίου- Το μεγάλο ΟΧΙ των Ελλήνων

Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου οι δυνάμεις του Άξονα ζητούν από τον τότε Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Μεταξά, με τελεσίγραφο να αφήσουν τα στρατεύματά τους να περάσουν ανενόχλητα από τη χώρα. Οι Έλληνες όμως, ως γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα είπαν «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» στον αλαζόνα Ιταλό Πρέσβη της Αθήνας, Εμανουέλε Γκράτσι, με το ιστορικό «ΟΧΙ» δια στόματος Ιωάννη Μεταξά που....
ακούστηκε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Σύσσωμος ο ελληνισμός, για άλλη μια φορά, έδωσαν μαθήματα πατριωτισμού και αγωνιστικότητας. Αν και οι δυνάμεις του Άξονα υπερτερούσαν σε έμψυχο και πολεμικό υλικό, στους Ελλήνες περίσσευε το μεγαλείο της ψυχής τους. Έχοντας για όπλο την αγάπη τους για την πατρίδα δεν δίστασαν να κοιτάξουν κατάματα τον εχθρό και να τον αντιμετωπίσουν με ανδρεία.



Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής απετέλεσε την πρώτη νίκη των συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και ένα αίσθημα ενθουσιασμού, αισιοδοξίας και ελπίδας απλώθηκε παντού. Σημαντικό ιστορικό γεγονός κατά τον ελληνοιταλικό πόλεμο ήταν και η για Τρίτη φορά απελευθέρωση της Βόρειου Ηπείρου το 1940. Ο πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941 αφού στις 6 Απριλίου 1941 γίνεται εμφανής πλέον η αδυναμία των Ιταλών να αντιμετωπίσουν την σθεναρή αντίσταση των Ελληνικών στρατευμά�ων, επεμβαίνουν οι Γερμανοί ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο κατά των Ελλήνων.



Ο Ελληνικός στρατός αντιμετωπίζει πλέον τις λυσσασμένες ορδές των ναζιστικών στρατευμάτων, όπου το γόητρο τους είχε πληγεί ανεπανόρθωτα, με απαράμιλλο θάρρος και τόλμη. Η Ελλάδα πετυχαίνει να καθυστερήσει την προέλαση των ναζιστικών στρατευμάτων στη Ρωσία μέχρι την έλευση του χειμώνα. Οι μάχες στα βουνά της Πίνδου, κάτω από αντίξοες συνθήκες, εξυμνούν τον Ελληνισμό απ' άκρη σε άκρη της γης.



Μετά τη καταιγιστική επίθεση της Γερμανίας η χώρα αρχίζει και εξασθενεί. Η πείνα και η φτώχεια μαστίζει ολόκληρο το λαό, όπου ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης. Βέβαια δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το γεγονός, πως παρ' όλα αυτά οι Έλληνες αγωνιστές δε δείλιασαν και τόλμησαν να αντιμετωπίσουν την υπερδύναμη αεροπορία ,Luftewaffen, των Γερμανών το 1941, στην επική Μάχη της Κρήτης. Δεν παραδίδουν τα όπλα και μάχονται μέχρι τελικής πτώσεως. Οι Γερμανοί κατακτούν την Ελλάδα αφήνοντας πίσω τους μια χώρα διαλυμένη και 500.000 και πλέον νεκρούς. Δε μπορούμε να παραλείψουμε τις �ηλώσεις του Αδόλφου Χίτλερ που σε ομιλία του τόνισε ότι ο μόνος λαός που του αντιστάθηκε με απαράμιλλο θάρρος ήταν οι Έλληνες, όπως και τις δηλώσεις του Ουίνστον Τσώρτσιλ που εξέφρασε χαρακτηριστικά: Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, από τώρα και στο εξής θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.



Σήμερα, 72 χρόνια μετά από το έπος του 40, που στην πολυαγαπημένη μας πατρίδα ζούμε τη σκλαβιά πρέπει να πάρουμε μαθήματα από τους αγώνες των προγόνων μας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που είμαστε ο μόνος λαός που πάντοτε τιμούμε και γιορτάζουμε την έναρξη ενός αγώνα, γιατί σημασία δεν έχει αν νικήσαμε η νικηθήκαμε αλλά ότι σταθήκαμε άξιοι συνεχιστές των προγόνων μας και δεν παραδοθήκαμε .

Έχουμε χρέος να συνεχίσουμε αυτή τη λαμπρή ιστορία και να μην εφησυχαζόμαστε. Δε θα αφήσουμε τον εχθρό να επιβουλεύεται και να διαπραγματεύεται την πατρίδα μας. Όλοι εμείς ενωμένοι που έχουμε ψηλά το εθνικό φρόνημα και πάνω απ' όλα την αγάπη μας για την πατρίδα πρέπει να πολεμήσουμε με όποια μέσα διαθέτουμε ενάντια στο ξεπούλημα του τόπου μας.



«Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν εξησφάλισαν οι προπάτορές μας, Όλον το Έθνος θα εγέρθην σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς παραδόσεις. ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ.» (Ι. Μεταξάς)



« Όσοι κατέχουν το βαθύτερο νόημα της ιστορίας γνωρίζουν ότι το Ελληνικό «ΟΧΙ» του "40 δεν ήταν συμπτωματική εκδήλωση περιστάσεων, αλλά συνειδητή έκφραση πεποιθήσεων ριζωμένων από μακρούς αιώνες στα σπλάχνα της Φυλής μας.»



ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!!!

Γραφείο τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσσαλονίκης

http://peof78.wordpress.com/




Διαβάστε περισσότερα »

Aυτοί που μίλησαν με το Θάνατο (Η ταινία) - ΑΦΙΕΡΩΜΑ


Η πλέον "αληθινή" και πρωτοπόρα ταινία με θέμα την αντίσταση στους δρόμους της Αθήνας ενάντια στον Γερμανικό και Ιταλικό Φασισμό...

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Την εποχή εκείνη, οι λεγόμενες "εθνικοπατριωτικές" ταινίες ήταν στην ατζέντα σχεδόν του κάθε Ελληνα κινηματογραφικού παραγωγού. Τη σκυτάλη κρατούσε ο παραγωγός Τζαίημς Πάρις, ο οποίος, έχοντας μεγάλες "άκρες" μέσα στο δικτατορικό καθεστώς, μπορούσε να έχει στη διάθεσή του ...όλα τα ...μέσα για να γυρίζει τέτοιου είδους φίλμ, που χρησιμοποιούνταν κυρίως για προπαγανδιστικούς λόγους.

Μία απο αυτές ήταν και το "Στα Σύνορα της Προδοσίας", που για ...χάρη του, παραχωρήθηκε η ...άδεια τότε Βουλή για να ...χρησιμοποιηθεί για ...εσωτερικά γυρίσματα!!!

Ναί, μιλάμε για τέτοια ξεφτίλα!

Ο μόνος ασφαλώς που, εκ των πραγμάτων δεν επρόκειτο να ακολουθούσε τέτοια πολιτική (και λέμε "εκ των πραγμάτων", διότι ήταν φλογερός πατριώτης με μέγα σεβασμό στους θεσμούς της πατρίδας του) ήταν ο Φιλοποίμην Φίνος.
Πέραν του γεγονότος οτι είχε δικά του στούντιο, τα μεγαλύτερα στα Βαλκάνια και ένα απο τα πέντε μεγαλύτερα της Ευρώπης, ο Φίνος ως Ελληνας πάνω απ όλα, σεβόταν βαθύτατα τόσο την Ιστορία της πατρίδας του, όσο και τους Θεσμούς της κι ακόμη περισσότερο, επειδή είχε ζήσει στο πετσί του την ταραγμένη περίοδο 40-44, τόσο ως πολεμιστής του μετώπου, όσο (αργότερα) και ως Αντιστασιακός (είχε καταδικαστεί σε θάνατο απο τους Γερμανούς το 1944, αλλά γλύτωσε τη τελευταία στιγμή το εκτελεστικό απόσπασμα).

Τα σενάρια για εθνικοπατριωτικές ταινίες, ήσαν στοιβαγμένα πάνω στο γραφείο του στην οδό Χίου, αλλά κάνένα απο αυτά δεν είχε αυτό που ήθελε εκείνος. δηλαδή την ΑΛΗΘΙΝΗ εικόνα της Κατοχής, όπως εκείνος την είχε ζήσει.

Ο Γιάννης Δαλιανίδης, ως μόνιμος συνεργάτης του απο το 1961 με τον "Κατήφορο" και λάτρης της ανήσυχης νεολαίας και των επιδιώξεων που εκείνη έτρεφε την εποχή εκείνη, γνώριζε γι αυτή του την επιθυμία και μια μέρα, του φέρνει την δική του ..."εκδοχή" για μια εθνικοπατριωτική ταινία, η οποία θα είχε ως θέμα της όχι πλέον τα...ηρωικά σαμποτάζ διαφόρων "ομάδων" ανταρτών (τέτοια ήταν τα περισσότερα θέματα των ταινιών αυτών εκείνης της περιόδου με τα κατατάτης υποστάθμης ψευτο-εφφέ και την επίσης κατοτάτης μορφής σκηνοθεσία), αλλά την εικόνα των ΑΛΗΘΙΝΩΝ, καθημερ�νών Ελλήνων πολιτών, που πέθαιναν στους δρόμους της πόλης απ τη πείνα και τις κακουχίες. Αλλά προπάντων, ο Δαλιανίδης ήθελε να δώσει το θέμα του μέσα απο τη μεριά της νεολαίας της εποχής, που έκανε τη δική της αντίσταση και μιλούσε καθημερινά με τον ίδιο το Θανατο, φέρνοντας πιο κοντά τη μέρα της λευτεριάς.
Ολων αυτών δηλαδή των ανωνύμων νεαρών Ελλήνων, που έδωσαν τον υπερ πάντων Αγώνα, πρώτα στα χιονισμένα αλβανικά βουνά γράφοντας το Επος του '40 και ύστερα είτε στους δρόμους της πρωτεύουσας, είτε στα σκαλοπάτια και στους διαδρόμους των πανεπιστημίων όπου φοιτούσαν.

Ο μεγάλος Φιλοποίμης Φίνος
Ο Φιλοποίμην ενθουσιάστηκε με το κόνσεπτ, που θύμιζε έντονα τον "Νόμο 4000", μόνο που τα προβλήματα των νέων αυτή τη φορά, δεν ήταν κοινωνικά, αλλά αντιστασιακά και πατριωτικής υφής, δίνει εντολή στο alter ego του, τον διευθυντή των στούντιο του Μάρκο Ζέρβα, να βγάλει προϋπολογισμό, "φορτώνοντας" αρκετά την ταινία με σκηνικά που αναπαριστούσαν την Αθήνα της Κατοχής, έγχρωμη φωτογραφία και γενικώς για ταινία υψηλού επιπέδου, που θα "περπάταγε" και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Το μοτίβο του σεναρίου και γενικώς η εικόνα της ταινίας, έμοιαζε σαν ένα μιούζικαλ - κωμωδία, αλλά απ την ...ανάποδη. Δηλαδή, σαν να είχε πάρει ο Δαλιανίδης τους νεαρούς του στάρ απο το πλατώ όπου γύριζαν μια έγχρωμη μουσική κωμωδία απο αυτές που συνήθιζε να γυρίζει κατα καιρούς και τους ...μετέφερε σε ένα άλλο πλατώ και σε μια άλλη εποχή, όπου οι ανησυχίες τους δεν είχαν πλέον να κάνουν με τη μουσική ή τον έρωτα ή την ..."αποκατάσταση", αλλά με έναν σκληρό και απάνθρωπο πόλεμο ενάντια σε έναν απο τους πλέον χειρότερους κατακτητές που πέρασαν απτ΄άγια τούτα χώματα. Γι αυτό και η ταινία είχε τεράστια απήχηση στους ίδιους τους νέους της δεκαετίας του 70 πλέον, γιατί έβλεπαν τους ίδιους τους εαυτούς τους σε μια διαφορετική θέση. Α

Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, πως εκείνα τα χρόνια, στα πολιτικά πράγματα της πατρίδας κυριαρχούσε ένας άλλος "φασισμός", αυτός του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου και οι συνειρμοί ήταν έντονοι. Μεγάλη μερίδα της νεολαίας τότε, έκανε κι εκείνη τη δική της "αντίσταση" στον ολοκληρωτισμό των "Απριλιανών" και τα μηνύματα που απέρρεαν απο την ταινία ήταν έντονα και απτά, παρ΄ ό,τι δεν υπήρχε, τουλάχιστον επιφανειακά, το λεγόμενο "πολιτικό" μήνυμα. Υπέβοσκε όμως και αυτό ήταν ένα απο τα ατού της ταινίας.

Το στόρυ του σεναρίου, πολύ σωστά δομημένο και χωρίς περιττούς μελοδραματισμούς, ξετυλίγεται αβίαστα, χωρίς να ...τραβιέται απ τα μαλλιά. Είναι η ιστορία μια νεανικής παρέας της εποχής, που αποτελείτο απο τέσσερα αγόρια κι ένα κορίτσι. Είναι η ιστορία του σεμνού "αριστοκράτη" αλλά συνάμα και γενναίου Κώστα, του ιδεαλιστή αλλά αλλοπρόσαλου Πάνου, του συνετού και ...οργανωτικού Νέστωρα (εκλπηκτικός ο συνδιασμός του ονόματος του ήρωα με αυτό του "ομηρικού" βασιλιά της Πύλου), του "ψυχρού" επαγγελματία Αντώνη, του "κωμικού" της παρέας και ανοιχτόκαρδου Γιάννη καιτης ...ωραίας της συντροφιάς, Μάρθας. Μια παρέα, ακριβής απεικόνισης αντίστοιχων νεολαίστικων παρεών της εποχής του μεσοπολέμου, με όνειρα, επιδιώξεις, ερωτικές ανησυχίες και δίψας για ζωή.

Ο πόλεμος τους αναστατώνει και αλλάζει ριζικά τη ζωή τους, μετατρέποντάς τους πλέον σε γενναίους πολεμιστές, έτοιμους να θυσιαστούν για τα ιδανικά της πατρίδας τους. Ο έρωτας, ακόμη και μέσα σε αυτές τις σκληρές μέρες, δεν θα μπορούσε να λείψει φυσικά και ρίχνει τα βέλη του στους...ωραίους της συντροφιάς, τον Κώστα και τη Μάρθα. Ενας έρωτας όμως που δεν είναι αποδεκτός απο όλους και ειδικά απο τον "αντίζηλο" του Κώστα, τον Πάνο (που είναι χρόνια ερωτευμένος με τη Μάρθα), αλλά και τον πατέρα του Κώστα, τον Λυκούργος Βενέτη, πλούσιου επιχειρηματία, που ο πόλε�ος τον είχε καταστρέψει. Αυτή του η οικονομική καταστροφή, τον οδηγεί στο να γίνει διερμηνέας των Γερμανών και δοσίλογος, βρίσκοντας έτσι τον τρόπο να αποκατασταθεί και πάλι οικονομικά και να επιστρέψει στην άνετη διαβίωση, προτιμώντας να σκοτώνει συμπατριώτες του παρά να αντισταθεί μαζί τους σε αυτή τη λαίλαπα των βαρβάρων κατακτητών. ( Βλέπετε μήπως κάτι...γνώριμο με τη σημερινή εποχή σε αυτό το σημείο; Αν ναί, κερδίσατε.)

Η παρέα δοκιμάζεται, όταν ο πατέρας του Κώστα, ο Λυκούργος Βενέτης, στη προσπάθειά του να αποτρέψει μια και καλή αυτόν τον έρωτα που αναπτυσσόταν ανάμεσα στο γιό του και στη Μάρθα, φτάνει στο σημείο να συλλέξει πληροφορίες για τη δράση των παιδιών και να τους παραδώσει όλους με προδοσία, στα νύχια της Γκεστάπο. Οι υποψίες της παρέας για την άνανδρη προδοσία στρέφονται στο πρόσωπο του Κώστα, ο οποίος και άφήνεται τελικά ελεύθερος, ενώ η υπόλοιπη παρέα εξοντώνεται σιγά σιγά, μέσα απο τα φρικτά βασανιστήρια και τις άδοκες απόπειρες δραπέτευσης. Ο γλυκύτατος κ�μικός της παρέας Γιάννης, αυτοκτονεί, πέφτοντας απ το παράθυρο του φωταγωγού μή μπορώντας να αντέξει το οτι δεν άντεξε τα βασανιστήρια και μίλησε για την οργάνωση, ενώ ο αψύς Πάνος, προσπαθώντας να διαφύγει πηδώντας απο το καμιόνι που τους μετέφερε σε άλλο κρατητήριο, και σκοτώνεται απο τις ρυπές των πολυβόλων των φασιστών....

Το τελικό και ελπιδοφόρο "χάππυ έντ" της ταινίας (η Μάρθα, ο Αντώνης και ο Νέστορας που τελικά γλύτωσαν απο τα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος, μαζί με τον Κώστα που πλέον ήταν απολύτως αποδεκτός μιας και είχε αποδειχτεί η αθωότητά του) δεν μειώνει σε καμιά περίπτωση την ίδια την ταινία. Διότι αφ΄ενός μεν δεν έχουμε να κάνουμε πουθενά στο σενάριο με φτηνούς καμβάδες που είχαν μέσα ..."μαγικές" και "απίθανες" λύσεις και αφ΄ετέρου, μέσα απο τη σωστή δομή της πλοκής, η κατάληξη δείχνει να δομείται φυσιολογικά, ως αποτέλεσμα των συνθηκών και των πράξεων τ�ν ηρώων του έργου. Πράγμα σχετικά σπάνιο για ελληνική ταινία.

Aπο τους κύριους συντελεστές της ταινίας, ξεχωρίζουν ο Γιώργος Αρβανίτης και η εκπληκτική, υψηλού ευρωπαικού επιπέδου φωτογραφία του σε μουντό κολαριζέ στύλ, που δένει αρμονικότατα με το θέμα της ταινίας, ο αμίμητος Κώστας Καπνίσης και η ανατατική μουσική του που απογειώνει το φίλμ, ο Μάρκος Ζέρβας με τα λιτά, αλλά απόλυτα ταιριαστά με την εποχή σκηνικά του και τέλος, ο κορυφαίος Πέτρος Λύκας, που δένει αρμονικότατα τις σκηνές μέσα απο μεστό αλλά και νευρώδες μοντάζ του.

Στους κεντρικούς ρόλους τώρα, βρίσκουμε σχεδόν την ελίτ του ελληνικού σινεμά. Η Ζωή Λάσκαρη, είναι αδιαμφισβήτητη "Στάρ" της ταινίας. Μόνιμη σχεδόν πρωταγωνίστρια του Δαλιανίδη στις κωμωδίες και τα μιούζικαλ αλλά και στις δραματικές κοινωνικές του απόπειρες, αφήνει το έντονο στίγμα της και με την παρουσία της γεμίζει την ταινία. Ακολουθεί κατά πόδας ο Γιάννης Φέρτης, που με την μεστή ερμηνεία του στο ρόλο του Κώστα Βενέτη, αφήνει τη δική του σφραγίδα στο έξοχο αυτό φίλμ. Ο Χρόνης Εξαρχάκος στο ρόλο του Γιάννη, ακολουθεί τα χνάρια του ...Κώστα Βο�τσά, μιας και αυτόν στην ουσία αντικατέστησε, δεδομένου του οτι στις παρείστικες ταινίες του Δαλιανίδη ο Βουτσάς ήταν ο ...κωμικός ρόλος ("Κατήφορος", "Νόμος 4000", "Κάτι να καίει", "Κορίτσια για φίλημα"). Ο Νικηφόρος Νανέρης στο ρόλο του Νέστωρα, δίνει μια συγκινητική ερμηνεία, δείχνοντας νωρίς-νωρίς και χωρίς πολλές περιστροφές τις προθέσεις του για την μεγάλη πορεία που θα ακολουθούσε αργότερα στο Θέατρο. Η εμφάνιση του Βαγγέλη Σειληνου στο ρόλο του Πάνου ασφαλώς αξιομνημόνευτη. Κάπως λίγο έξω απ τα νερά του, μιας και ο "φυσικός" του χώρος ήταν τα μι! ούζικαλ και οι κωμωδίες όπου έπαιζε και χόρευε μαζί, αλλά αυτό περνά σχεδόν απαρατήρητο απ τους θεατές. Αλλωστε, ο μεγάλος χορευτής του θεάτρου και του κιν/φου υπήρξε συνάμα και πολύ καλός ηθοποιός, σμιλεμένος απ τα χέρια του Δαλιανίδη. Ο Παντελής Ζερβός και η Αννα Παιταζή στους ρόλους των γονιών του Νέστωρα και της Μάρθας, ανθρώπινοι και ζεστοί στο πέρασμά τους, ενώ την παράσταση και πάλι κλέβει ο "τεράστιος" Μάνος Κατράκης στο ρόλο του Λυκούργου Βενέτη. Ο άνθρωπος κυριολεκτικά ήταν μια ταινία μόνος του. Εντονος συναισθηματισμός, εκπληκτική αμ�σότητα με το ρόλο του, αληθοφανής ως το μεδούλι, ο "μέγας" Κατράκης ήταν για άλλη μια φορά..."μέγας".

Συμπέρασμα, μια πολύ μεγάλη ταινία, που κοσμεί το παλμαρέ του Ελληνικού Κινηματογράφου, γνήσιο προιόν της μεγάλης εταιρίας που "γέννησε" τον Ελληνικό Κινηματογράφο. Της Φίνος Φίλμ.

Το site της ταινίας στο Facebook ΕΔΩ


Διαβάστε περισσότερα »

Είδαν την καθηγήτριά τους σε "ροζ" ταινία

Μπορεί να απολυθεί μια καθηγήτρια μόνο και μόνο επειδή στο παρελθόν είχε εργαστεί στην βιομηχανία πορνό; Σε αυτή την ερώτηση καλούνται να απαντήσουν οι δικαστές του...
Λος Άντζελες μετά την απόλυση της Stacie Halas. Η 31χρονη ήταν καθηγήτρια φυσικής στο Richard B. Haydock Intermediate School όταν για κακή της τύχη αποκαλύφθηκε το παρελθόν της και η διεύθυνση αποφάσισε την απόλυσή της από το σχολείο. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του NBC η 31χρονη τόνισε κατά τη διάρκεια της ακρόασης ότι στην ηλικία των 19 έλαβε μέρος σε αισθησιακές ταινίες γιατί είχε ανάγκη τα χρήματα ώστε να σπουδάσει. Ο δικηγόρος της Richard Schwab ανέφερε ότι το πορνό μπορεί να μην είναι μια σεβαστή βιομηχανία ωστόσο εξακολουθεί να είναι νόμιμη στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Αναφέρθηκε επίσης ότι η πελάτισσά του κατέφυγε στην πορνοβιομηχανία γιατί χρειαζόταν τα χρήματα. Ο δικηγόρος της ανέφερε ότι η πελάτισσά του εργαζόταν από το 2005 έως το 2007 στη βιομηχανία πορνό, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν την εμπόδισε να γίνει ικανή και αποτελεσματική εκπαιδευτικός. Οι υπεύθυνοι του σχολείου τόνισαν ότι η 31χρονη δεν απολύθηκε λόγο της συμμετοχής της σε πορνό, αλλά γιατί είπε ψέματα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης για την πρόσληψή της. Στο βιογραφικό της αναγραφόταν ότι στο παρελθόν εργαζόταν ως ναυαγοσώστρια και ως εργαζόμενη στο μετρό αλλά πουθενά ότι είχε πρωταγωνιστήσει σε αισθησιακές ταινίες. Αξίζει να αναφερθεί ότι το "σκοτεινό" παρελθόν της καθηγήτριας έγινε γνωστό όταν μερίδα μαθητών του σχολείου είδαν ταινίες της. Αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου.




Διαβάστε περισσότερα »

Βαξεβάνης: «Αναζητούν εμένα αντί για την αλήθεια» (video)

O καταζητούμενος Κώστας Βαξεβάνης μιλάει στο Κουτί της Πανδώρας για το δημοσίευμα του HOT DOC και την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ αλλά και την προσπάθεια φίμωσης του δημοσιογραφικού λόγου και της αλήθειας
. Αν τελικά η δημοκρατία σας είναι η φίμωση του Τύπου, συγχαρητήρια, βρισκόμαστε πιο πίσω ακόμη ιστορικά από το ΟΧΙ του Μεταξά...
Δείτε το βίντεο εδώ
Η αστυνομία συνέλαβε το δημοσιογράφο τη στιγμή που έδινε τηλεφωνική συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό "Στο Κόκκινο"Το ηχητικό ντοκουμέντο εδώ .
Άλλο ένα βίντεο μπορείτε να παρακολουθείσετε που ο Κώστας Βαξεβάνης μιλάει έξω από την Ευελπίδων στο σύνδεσμο εδώ




Διαβάστε περισσότερα »

«Η Ελλάδα δεν είναι μπουρδέλο - Τα πάντα λειτουργούν τέλεια»!!!

Η λίστα Λαγκάρντ, η σύλληψη Βαξεβάνη και η ασυλία των πραγματικών απατεώνων οδήγησαν τους Έλληνες Δικαστές σε μια αποτυχία τεραστίων διαστάσεων! - Ποιοι είναι αυτοί που ωφελούνται από όλα αυτά; Ποιοι κρύβονται πίσω από την σύλληψη Βαξεβάνη και γιατί;

Τον Κώστα Βαξεβάνη τον γνώρισα το 2004 σε μια εκδήλωση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Παρά του ότι είμαστε καταγόμαστε από το ίδιο νησί, δεν είχα ποτέ μαζί του ιδιαίτερες σχέσεις, ούτε φιλικές αλλά ούτε δημοσιογραφικές!

Αλλά τις παρακάτω γραμμές τις γράφω μόνο και μόνο για να τον υποστηρίξω δημόσια!

Διότι αυτό που συμβαίνει πλέον εδώ στην Ελλάδα, ξεπερνά τα όρια της ανοχής καθώς και εκείνη την λεπτή γραμμή, που χωρίζει το κράτος δικαίου από το κράτος-τύραννο!

Κάποιοι με αφορμή όσα θα περιγράψω παρακάτω, αναφώναξαν ότι «το Ελληνικό κράτος είναι ένα μεγάλο μπουρδέλο»!

Προσωπικά διαφωνώ και διαφωνώ κάθετα!

Σε έναν οίκο ανοχής υπάρχουν κανόνες, ιεραρχία και τάξη!

Το Ελληνικό κράτος απέχει πολύ από το να το χαρακτηρίσεις ακόμη κι ω� μπουρδέλο!

Είναι κάτι πολύ χειρότερο!

Το κράτος μας, σύμφωνα με την άποψή μου λειτουργεί μια χαρά!

Εχει δικαστική εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, που εργάζονται σκληρά και σχεδόν τέλεια!

Μόνο που εργάζονται σκληρά , όταν πρόκειται να προστατέψουν, κλέφτες, απατεώνες, λωποδύτες, φοροκλέπτες, φοροφυγάδες και πολιτικούς που συνδυάζουν όλα τα παραπάνω!!!

Το κράτος μας δηλαδή λειτουργεί, για τους παρακάτω πολίτες!

  • Τους 300 βουλευτές
  • Τους 1.000 πρώην βουλευτές που είναι εν ζωή!
  • Τους 40 εξωκοινοβουλευτικους που διετέλεσαν υπουργοί!
  • Τους 2.500 συμβούλους όλων αυτών
  • Τους 3.000 κομματάρχες και κομματαρχίσκους σε όλη την Ελλάδα
  • Τους 5.000 δημάρχους, αντιδημάρχους περιφερειάρχες και λοιπούς (με ελάχιστες εξαιρέσεις)
  • Τους 800 μεγαλοεπιχειρηματίες καραβοκυραίους και τους διαχειριστές της περιουσίας των
  • Τους 20 καναλάρχες και εκδότες
  • Τους 60 συστημικούς δημοσιογράφους 
  • Τους 2.000 διάφορους ένστολους και μη που αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας
  • Τους 10 τραπεζίτες
  • Και πάνω απ όλα, τους 5 με 6 Πρωθυπουργούς που Κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια!!!
Για κανέναν άλλον, από τους 11.000.000 Ελληνες πολίτες, δεν λειτουργεί το κράτος!

Εχουμε δηλαδή ένα κράτος τσιφλίκι, ένα κράτος αμπελοχώραφο όλων αυτών που σα προανέφερα, όπου όλες οι Εξουσίες, Πρώτη, Δεύτερη, Τρίτη και Τέταρτη (ο Τύπος) λειτουργούν προς όφελός τους και με γνώμονα την προστασία των συμφερόντων τους!

Για τους υπόλοιπους, δεν λειτουργεί τίποτα και ποτέ!

Αν ένας από τα 11.000.000 των Ελλήνων, έχει αντικρουόμενα συμφέροντα με κάποιον από τους παραπάνω, τότε ανακαλύπτει γρήγορα, ότι το κράτος μας αυτόματα προσαρμόζεται στις α�άγκες των τσιφλικάδων, και μπορεί να θεσπίζει ακόμη και νόμους προκειμένου να τους προστατέψει! Κι ο έχων χίλια δίκια, πολίτης, βρίσκεται ξαφνικά να έχει άδικο και να απειλείται η περιουσία του, η ελευθερία του ακόμη και η ζωή του!

Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος σε τούτη εδώ τη χώρα που δεν το έχει ζήσει όλο αυτό!

Η περίπτωση του Κ.Βαξεβάνη, είναι μια από αυτές και μάλιστα τόσο καραμπινάτη!

Μια από τις περιπτώσεις όπου το «καθεστώς» τρίζει τα δόντια του προκειμένου να παραδειγματιστούν οι πολίτες που διψούν για τιμωρία των κλεφτών και ! απατεώνων!

Προσέξτε τώρα!

Μια Γαλλίδα υπουργός οικονομίας (που όλως τυχαίως, σήμερα είναι ένας εκ των τριών διαχειριστών της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα) η Κριστίν Λαγκάρντ, έδωσε στον ομόλογό της μιας λίστα με 2.059 Ελληνες που είχαν περίεργες καταθέσεις στο εξωτερικό και αποτελούσαν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να κινηθούν οι Ελληνικές Αρχές προκειμένου να εισπράξουν φόρο, για ποσά που πιθανών να κινήθηκαν παράνομα!

Αυτό άλλωστε έκανε και η ίδια η Γαλλία αλλά και άλλες χώρες και είχαν έσοδα!

Στην Ελλάδα όμως, ο υπουργός που την πα�έλαβε, ο «διορισμένος» από τον Παπανδρέου, Γιώργος Παπακωνστανίτνου , δεν έκανε απολύτως τίποτα!

Ο διάδοχός του, ο Ε.Βενιζέλος το ίδιο!

Το τι έχουμε ακούσει δεν λέγεται!

Ο ένας, κατέθεσε ότι δεν θυμάται που την είχε βάλει. Ο άλλος έλεγε ότι ήταν προϊόν «υποκλοπής» και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί!

Ότι πιο μεγάλο ψέμα δεν είχε ειπωθεί στην Ελλάδα, ειπώθηκε προκειμένου για να μην εμφανιστεί η λίστα Λαγκάρντ και τα ονόματα που περιείχε μαζί με τα ποσά!

Ότι πιο ελεεινό και τρισάθλιο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία τ! ο ακο! ύσαμε!

Το Κράτος εκεί προκειμένου να προστατέψει τους τσιφλικάδες, καθυστέρησε πολλά χρόνια να βρει άκρη και φτάσαμε στο σημείο, να θέλουμε να ξαναζητήσουμε την λίστα από την Λαγκάρντ, γιατί μπορεί να έχει παραποιηθεί στον δρόμο!

Αντί λοιπόν, η δικαστική εξουσία, να φυλακίσει όσους «έχασαν» «ξέχασαν», ή δεν εκτέλεσαν το καθήκον τους, είδαμε την θέση της να αναλαμβάνει μια ... επιτροπή της Βουλής, να εξετάζει το θέμα, έτσι ώστε να μπορεί με νόμο να το … θέσει στο αρχείο!

Και με τον τρόπο αυτό, όλοι στην Ελλάδα, αναζητούσαν την τύχη της λίσ�ας αλλά και τους λήσταρχους που πιθανόν να έκρυβε μέσα της!

Και ήταν τόσο αργές οι διαδικασίες που σε πιάνει απελπισία , για το πόσο αλήτες είναι ορισμένοι, που πλέον παίζουν ανοιχτά με την υπομονή μας και την ψυχολογία μας!

Κι ενώ για πολλούς η υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, ήταν μια τελειωμένη υπόθεση, αφού πήγαινε για κουκούλωμα, όπως τόσες άλλες, ξαφνικά ένας δημοσιογράφος, την δημοσιεύει στο περιοδικό του!

Το επίσημο κράτος λοιπόν, που επί χρόνια την αγνοούσε, ή δεν την είχε, ή ξεχνούσε που την έβαλε, με κίνδυνο να παραγραφούν πολλά ο! ικον�! �μικά εγκλήματα, θα περίμενε κανείς, να πει κι ευχαριστώ στον δημοσιογράφο, που την δημοσιοποίησε και να τον τιμήσει για την αποτελεσματική έρευνα που έκανε ! Μια έρευνα που το Κράτος όπως αποδείχτηκε ΔΕΝ μπορούσε να κάνει!

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, το κράτος που είχε υποχρέωση μέχρι σήμερα να έχει συλλάβει όσους παρανόμησαν από αυτή τη λίστα καθώς και όσους τους συγκάλυπταν, ΔΕΝ έκανε το παραμικρό!

Το κράτος εκεί δεν έκανε τη δουλειά του!

Και μέχρις εδώ ναι, μπορείς να πεις «αδέλφια, έχουμε ένα κράτος μπουρδέλο»!

Αλλά όταν βλέπεις, ότι σε χρόνο ρε�όρ, μαθαίνει το κράτος που πίνει καφέ ο Βαξεβάνης, που μένει, με ποιον συναναστρέφεται, σε ποια σπίτια κατοικεί , και στέλνει από δέκα αστυνομικούς να παρακολουθήσουν ...

Όταν βλέπεις ότι σε χρόνο ντετέ, ο Εισαγγελέας είναι έξω από την πόρτα του Βαξεβάνη…

Όταν βλέπεις ότι ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιείται για να συλλάβει τον δημοσιογράφο που αποκάλυψε την λίστα Λαγκάρντ, πώς να πεις ότι κράτος είναι μπουρδέλο!

Μια χαρά δουλεύει το σύστημα! Μια χαρά και αποτελεσματικά συνεργάζονται οι διωκτικές αρχές όταν είναι να συλλάβ! ουν κ! άποιον που χαλά τη σούπα τους!


Προσωπική μου άποψη, είναι ότι όσοι συμμετείχαν στη σύλληψη του Βαξεβάνη, έπρεπε να κάμουν ακριβώς το ίδιο και για όσους έκρυβαν ή ξεχνούσαν που έβαλαν τη λίστα Λαγκάρντ! Ακριβώς το ίδιο για όσους δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν τα ποσά που μετέφεραν στο Εξωτερικό!

Συνεπώς, αφού δεν το έκαναν, είναι ελεγχόμενοι για μη τήρηση των νόμων του Ελληνικού Κράτους και πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί!

Ειδικά σήμερα, που η χώρα μας, με την σύλληψη Βαξεβάνη, διασύρεται διεθνώς, με δημοσιεύματα εφημερίδων ειδικά στις ΗΠ�, που εξεφτιλίζουν την πατρίδα μας και την παρουσιάζουν χειρότερη και από τριτοκοσμικές χώρες!

Η Ελλάδα, δεν χρειάζεται δικαστές που συλλαμβάνουν τους Βαξεβάνηδες, αλλά δικαστές που να συλλαμβάνουν υπουργούς Οικονομίας που δεν έκαναν τη δουλειά για την οποία εντέλλονται από τον Ελληνικό λαό!

Το μοναδικό επάγγελμα στο οποίο γίνεται αναφορά στο Ελληνικό Σύνταγμα είναι αυτό του δημοσιογράφου!

Η Ελευθερία του λόγου κατοχυρώνεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, και κανένας δικαστής , εισαγγελέας και Αστυνομικός, δεν έχουν το δικαίωμα να σ�! �λλαμ! βάνουν δημοσιογράφους, που αποκαλύπτουν, αυτό που 11 εκατομμύρια Ελληνες θέλουν να μάθουν και να ενημερωθούν!

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, δικαστές , εισαγγελείς και Αστυνομικοί, έχουν υποχρέωση να συλλαμβάνουν υπουργούς, πρώην υπουργούς και βουλευτές, που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία είτε με τις πράξεις τους είτε με τις παραλείψεις τους!

Αλλιώς, να μην διαμαρτύρονται, με απεργίες και διαδηλώσεις κάθε φορά που τους μειώνουν το μισθό τους, πολύ απλά, διότι δεν συγκινούν πλέον κανέναν και μπαίνουν σιγά-σιγά κι αυτοί, στο κάδρο του … «καλά να πάθετε, σας άξιζ�»!!!

Προσωπική μου άποψη είναι, ότι πλησιάζει η μέρα, που η πλειοψηφία των δικαστών και των Εισαγγελέων, θα επαναστατήσει με όσα συμβαίνουν στη χώρα!

Μόνο που ας κοιτάξουν, μην είναι αργά τότε και δεν έχουν το λαϊκό έρεισμα των 11 εκ. Ελλήνων!

Κλείνοντας αυτή την υπόθεση, υπογραμμίζω ότι η σύλληψη του δημοσιογράφου Κ.Βαξεβάνη, αποτελεί μια ελεεινή σελίδα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας!

Τόσο ελεεινή, που θα λειτουργήσει αντίθετα από την βούληση όσων την δρομολόγησαν!


Θα επιταχύνει πολλές εξελίξεις και θα το δείτε αυ! τό!!

Προσωπικά, αν είχα αυτή τη λίστα, όχι απλά θα την δημοσίευα στους AegeanTimes, αλλά θα την έκανα και φειγ-βολάν, να την μοιράσω σε γέρους και γριούλες που δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ!

Για αυτό ήμασταν άλλωστε και από τους πρώτους που αναδημοσίευσαν την εν λόγω λίστα, που δημοσίευσε στο περιοδικό ΗΟΤ DOC ο Κώστας Βαξεβάνης!
Και θα την δημοσίευα, μαζί με τα ποσά των λογαριασμών κι όχι χωρίς αυτά όπως έκανε ο Κ.Βαξεβάνης για ένα πολύ απλό λόγο!

Στην Ελλάδα, οι γνωστοί – άγνωστοι, κλέφτες, απατεώνες και λωποδύτες, βαφτίζουν ευαίσθητα προσωπικά δ�δομένα, ότι τους συμφέρει, προκειμένου να προστατευτούν οι ίδιοι και τα κλοπιμαία τους!

Κι αυτό πλέον θα σταματήσει , θέλουν δεν θέλουν, όλοι αυτοί οι άρπαγες της περιουσίας του Ελληνικού λαού!

Θέλουν δε θέλουν...




Διαβάστε περισσότερα »

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο των ανοιχτών λογαριασμών με την ιστορία

Παναγιώτης Μαυροειδής

''Λαός που δε μαθαίνει από την ιστορία του
είναι υποχρεωμένος να την ξαναζήσει.''

Το σημείωμα αυτό δεν διεκδικεί ούτε στο ελάχιστο να αποτελέσει ένα κείμενο πάνω στην ιστορία στηριγμένο σε επιστημονική μεθοδολογία και έρευνα.

Βρισκόμαστε όμως σήμερα να γιορτάζουμε την επέτειο της έναρξης της επίθεσης της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα. Ζούμε επίσης σε.....
στιγμές τριπλής οικονομικής και πολιτικής κατοχής από Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ και ελληνική ολιγαρχία.

Τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της κοινωνικής πλειονότητας κηρύσσοντα παράνομα, με την τρικομματική κυβέρνηση της αθλιότητας στο ρόλο του ντελάλη των θανατικών αποφάσεων της τρόικα.

Με τον Δένδια να δηλώνει ''αν η αστυνομία κάνει τη δουλειά της, η Χρυσή Αυγή, δε θα χρειάζεται''…. Μια δήλωση που λέει πολλά. Κυρίως αποκαλύπτει, πως τα διαφορετικά όπλα και δρόμοι, οι διαφορετικοί ρόλοι κράτους και παρακράτους, οι διαφορετικές όψεις του φασισμού της γραβάτας και της μπλούζας, ενοποιούνται τελικά στον κοινό σκοπό και στόχο: Ενάντια στο λαό και την προοπτική επαναστατικής εξέγερσης του για ανατροπή της σύγχρονης χούντας και κατοχής. Δεν είναι ένα έργο καινούργιο.

Μερικές εικόνες λοιπόν από την ιστορία μας, εικόνες που αφορούν το μαύρο στρατόπεδο της αντίδρασης, της εκμετάλλευσης, της ανελευθερίας, αλλά και της υποταγής, της αναξιοπρέπειας, της επαίσχυντης δουλοπρέπειας.

Και κάποια σχόλια για ''εμάς''. Για το ευρύτερο στρατόπεδο της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, της οργάνωσης της λαϊκής οργής σε νικηφόρα επαναστατική δύναμη επιβίωσης αλλά και ριζοσπαστικής αναγέννησης της κοινωνίας και των σχέσεων της.



Ο αγαπητός ''Γιαννάκης'' της βασίλισσας που διορίστηκε πρωθυπουργός

Είναι γνωστό πως η επίσημη ιστορία γράφεται από τους νικητές. Η παραγραφή όμως της αλήθειας δεν είναι και τόσο εύκολη. Η ιστορική μνήμη, ενάντια στη λήθη και τη διαστρέβλωση, αποτελεί ζωτική μάχη για κάθε απελευθερωτικό κίνημα.

Το ΟΧΙ λοιπόν το είπε ο Δικτάτορας Μεταξάς;

Ας δούμε κατ' αρχήν, ποιος ήταν ο άνθρωπος αναφοράς για τους φασίστες της Χρυσής Αυγής.

Γέννημα θρέμμα του πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένα, με πατέρα έπαρχο και θείο υπουργό των στρατιωτικών. Από τα 14 του στην στρατιωτική Ακαδημία. Με στρατιωτικές σπουδές στη Γερμανία, φυσικά με βασιλική υποτροφία. Διορισμένος από το βασιλιά το 1910 στο Γενικό Επιτελείο Στρατού και ταυτόχρονα υπασπιστής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η βασίλισσα Σοφία τον αγαπούσε τόσο, που τον έλεγε …Γιαννάκη.

Δεν ήταν πάντα λαμπρός ο δρόμος μπροστά του. Το 1923 καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία, για ατιμωτική παράδοση του Ρούπελ. Εξορίστηκε στη Σαρδηνία, δραπέτευσε, συνελήφθη από την Ιταλική αστυνομία και για να αποφύγει τη δίκη, μπήκε υπό την προστασία και στην υπηρεσία της Ιταλικής κυβέρνησης.

Αρχηγός αποτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος το 1923 και μονίμως αποτυχών πολιτευτής με το κόμμα των Ελευθεροφρόνων, που έμενε πάντα στο περιθώριο.

Και πως βρέθηκε στην κορυφή; Πολύ απλά διορίστηκε!

Το Κόμμα Ελευθεροφρόνων στις εκλογές του 1936, πήρε μόλις 50.137 ψήφους, 3, 94% και κατέλαβε επτά έδρες, πίσω και από το σχεδόν παράνομο ΚΚΕ που πήρε 73.411 ψήφους και 15 βουλευτές.

Να πως περιγράφει την αποτυχία του ο ίδιος ημερολόγιο του:

«Εκλογαί. Από χθες είχα την διαίσθησιν της αποτυχίας. Ερημιά σπιτιού. Κέντρον, χαλαρότης, μόνον οι πιστοί Κεφαλλήνες. Καμία εκδήλωσις έξω. Σήμερον επίσης, παρ' όλας τας ελπίδας οικείων και φίλων. Νύκτα εξεδηλώθη πλήρως η αποτυχία. Παντού. Εξαιρέσεις Ηλείας και Μεσσηνίας και εκεί μόνον κάτι. Εις Κεφαλληνίαν η επιτυχία όχι πλήρης. Εις Αθήνας η αποτυχία οικτρά. Συμπέρασμα, ο αντιβενιζελισμός δεν με θέλει, με απέβαλεν εκ του μέσου του. Καλλίτερα».

Μόνο καλύτερα; Τρεις μόλις μήνες μετά την αποτυχία στις εκλογές, ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ τον διόρισε πρωθυπουργό! Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές, καθώς καταψήφισε μόνο το ΚΚΕ.

''Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς''

Να πως περιέγραφε την ξεφτίλα των αστικών κομμάτων ο (μη κομμουνιστής) βουλευτής Ηλείας Βάσος Στεφανόπουλος :

«Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζει δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς».

Βδομάδες μετά, η Βουλή παραχώρησε με ψήφισμα απόλυτη ελευθερία στον Μεταξά. Το ψήφισμα διέκοπτε τις εργασίες της βουλής και παρείχε εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική εξουσία να εκδίδει νομοθετικά διατάγματα για όλα τα θέματα.

Το τέλος δεν άργησε: Τρείς μήνες μετά, επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς κατήργησε τον κοινοβουλευτισμό με τη συγκατάθεση του Γεωργίου Β', ο οποίος διέλυσε τη Βουλή. Έτσι ξεκίνησε η μακριά νύχτα της Μεταξικής φασιστικής δικτατορίας. Εκτός από τα κόμματα, καταργήθηκε και τα συνδικάτα. Η ΓΣΕΕ διαλύθηκε και αντικαταστάθηκε από την Εθνική Συνομοσπονδία με πρόεδρο τον ίδιο τον υπουργό εργασίας!

Αυτά ανήκουν στο Μεταξά, σε αυτό το γνήσιο παιδί του άθλιου οικονομικού, στρατιωτικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας. Τα υπόλοιπα, οι αγώνες, οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, τα λογοτεχνήματα και τα ποιήματα της περιόδου, ανήκουν στην αριστερά, την αγωνιζόμενη Ελλάδα. Είχε τη δύναμη μέσα στο λαό και ας γέμιζε τα ξερονήσια και τις φυλακές. Και τη στερέωση του 8ωρου και την κοινωνική ασφάλιση, αυτή η απειλή της αριστεράς, η καυτή ανάσα της κοινωνικής επανάστασης, την επέβαλαν στη μεταξική δικτατορία, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία.

Το Μεταξικό ΟΧΙ- Το σώμα στην Αγγλία, η ψυχή στη Γερμανία

Ο Μεταξάς ήταν φασίστας. Το πρόβλημά του ήταν, όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Γιώργος Μαργαρίτης, ότι ''στη χώρα που κυβερνούσε δεν ήταν δυνατό να εγκατασταθεί ένα «κλασικό» φασιστικό καθεστώς. Η Ελλάδα βρισκόταν κάτω από τη βρετανική γεωπολιτική κυριαρχία και στο Λονδίνο δε θα ήθελαν να μοιάζει με το μουσολινικό και το χιτλερικό καθεστώς κανένας από τους προστατευόμενους από τη Βρετανία τοπικούς ηγετίσκους. Ο πόλεμος πλησίαζε και δεν υπήρχε καιρός για παρεξηγήσεις. Για το λόγο αυτό ολόκληρα τμήματα της ελληνικής πολιτικής – μεταξύ τους η εξωτε�ική πολιτική και ο στρατός – ανατέθηκαν απευθείας στο Παλάτι, στον Γεώργιο τον Β' δηλαδή''.

Αυτή η πραγματικότητα, μαζί με τα αντιφασιστικά αισθήματα μέσα στο λαό, που πυροδοτούσε ακόμη και φυλακισμένη η κομμουνιστική αριστερά, όχι απλά οδήγησαν τον Μεταξά σε ένα ΟΧΙ, αλλά τον ακύρωσαν υπέροχα και οριστικά. Να πως το έβλεπε τότε ο (επίσης μη κομμουνιστής) Γεώργιος Σεφέρης:

«Όταν ήρθε η 28η, δεν μπόρεσε να ιδεί ότι τότε μόνο, και όχι στις εορτές του Σταδίου, ολόκληρος ο λαός ήταν μαζί του, μαζί με την απάντηση που έδωσε στον Grazzi την αυγή. Δεν μπόρεσε να καταλάβει ότι η ημέρα εκείνη δεν επικύρωνε αλλά καταργούσε την 4η Αυγούστου».

Αυτό που διέβλεπε τότε ο διορατικός διπλωμάτης Σεφέρης, το έκανε πανηγυρικά πράξη ο μαχόμενος λαός. Τόσο στα χαρακτηριστικά που έδωσε στον πόλεμο, όσο και στην ένοπλη αντίσταση ενάντια στην κατοχή στη συνέχεια.

''Η φωτεινή διάνοια και η μεγάλη ψυχή του Φύρερ''

Στις 20 Απριλίου 1941, ανήμερα Πάσχα, ο Γεώργιος Τσολάκογλου, διοικητής του Γ´ Σώματος Στρατού, αυτό-χριζόμενος διοικητής της Στρατιάς, υπέγραφε πρωτόκολλο ανακωχής με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, υποστράτηγο Γιόζεφ (Σεπ) Ντήτριχ.

Ανταμείφτηκε αμέσως, καθώς ορκίστηκε, με τις ευλογίες των Γερμανών, ως ο πρώτος διορισμένος πρωθυπουργός κατά την περίοδο κατοχής της Χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα.

Δεν ήταν καθόλου άχρωμος και άοσμος.

Διαλέγουμε από το πρώτο διάγγελμα του:

''Ο γερμανικός στρατός δεν ήλθεν ως εχθρός, ως πολέμιος. Ήλθεν ως φίλος….

Εν τη περιπτώσει ταύτη έχομεν υποχρέωσιν να δείξωμεν τα φιλικά μας αισθήματα, να συμμμορφωθώμεν προς την νέαν τάξιν πραγμάτων και να ενστερνισθώμεν τα μεγάλα δόγματα και τας υψηλάς αρχάς του εθνικοσοσιαλισμού και της νέας αυτής πολιτικής θρησκείας, την οποίαν η φωτεινή διάνοια και η μεγάλη ψυχή του Φύρερ εδημιούργησε''.

Συμμόρφωση, υποταγή και γλείψιμο στους προστάτες, από τον ''ανδρείο'' στρατηγό….

Δεν ήταν μόνος. Αντιπροσώπευε ένα ολόκληρο επιθετικό αντικομουνιστικό ρεύμα, διαπαιδαγωγημένο στο πνεύμα της εξόντωσης της επαναστατικής εργατικής και λαϊκής απειλής στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Εξέφραζε ανομολόγητους μύχιους πόθους του αστικού κόσμου.

Ο ''διεθνισμός'' των φασιστών ενάντια στον εχθρό λαό

Ας θαυμάσουμε τι έγραφε ο Υπουργός Οικονομικών του Τσολάκογλου λίγο αργότερα, με αφορμή την εισβολή του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση:

Έν Αθήναις τή 22 Ιουνίου 1941 Προς Τήν Α. Ε. τόν Πρόεδρον τής Κυβερνήσεως

Στρατηγόν Κύριον Γ. ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΤ

Ενταύθα

Κύριε Πρόεδρε,

Διά τής απρόοπτου καί αιφνιδιαστικής εκρήξεως του πολέμου με­ταξύ τοΰ Άξονος καί τής Ρωσίας επαληθεύει καί πραγματοποιείται μία ακόμη τών προβλέψεων μου, τάς οποίας είχα εκθέσει έν τοις άπό 26. δ.40 καί 20.7.40 ύπομνήμασί μου πρός τήν τότε Κυβέρνησιν καί τόν Βασιλέα. Περί τής πλήρους τουτέστιν αντιθέσεως των συμφερόντων τοΰ "Αξονος καί τοΰ Πανσλαυϊσμοΰ. Έπί τής αντιθέσεως ταύτης έκτός τών άλλων επιχειρημάτων, έστήριξα τήν γνώμην μου, περί απολύτου συμ­πτώσεως τών συμφερόντων ημών καί τοΰ Άξονος καί τής ανάγκης στενωτάτης συνεργασίας "Αξονος καί Ελληνισμού τ�ς μόνης μή σλαυϊκής δυνάμεως έν τή Εγγύς Ανατολή.

Ό σήμερον εκραγείς πόλεμος δημιουργεί άκρως λεπτήν κατάστασημ χρήζουσαν βαθείας καί λεπτομερούς έρεύνης διά τήν έπανεξέτασιν και άναπροσαρμογήν τής θέσεως μας έν τώ νέω δημιουργούμενο πλαισίω. Πρός τούτο, λαμβάνω τήν τιμήν νά υποβάλω ύμίν τήν γνώμην καί νά παρακαλέσω, όπως συγκαλέσητε επειγόντως και άλως εκτάκτως το Υπουογικόν Σνμδούλιον διά νά έπιληφθή τής τοιαύτης έρεύνης καί νά δοθή ευκαιρία είς έκαστον έξ ημών νά αναπτύξη τάς απόψεις του καί νά λάβη τήν θέσιν καί τήν εύθύνην του. Έν αναμονή τών αποφάσεων, πού θά ληφθούν, νομίζω, ότι θά είνε λίαν έ�υπηρετικόν τών συμφερόν­των τής Χώρας, έάν αποστέλλατε αμέσως καί έξ ονόματος τής Ελληνικής Κυβερνήσεως τηλεγράφημα πρός τούς κ.κ. Χίτλερ καί Μουσολίνι, δι' ού νά εύχησθε τήν νίκην τών οπλών έν τώ νέω άγώνι πρός δημιουργίαν τής Νέας Ευρώπης καί άποτροπήν τού Σλαυοκομμουνιστικοΰ κιν­δύνου, όστις απειλεί τούς πάντας καί τά πάντα έν Ευρώπη.

Μετά τιμής καί φιλικών αισθημάτων

Δρ. Σ. ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗΣ, 'Υπουργός Οικονομικών

Ας δούμε λίγο και τη συλλογιστική του τρίτου κατοχικού πρωθυπουργού του Ι. Ράλλη, σε σχετικό διάγγελμά του:

«"Εχουσα... ή κυβέρνησις πάντα λόγον νά πιστεύη, ότι πάσα συνέχισις της διαταράξεως της δημοσίας τάξεως θά συσσωρεύση ανεπανόρθωτους συμφοράς εις την χώραν ημών, κύριον αυτής καθήκον θεωρεί τήν άποκατάστασιν τής τάξεως και τήν προστασίαν τοϋ κοινωνικού μας καθε­στώτος...»

«Πρέπει καλώς πάντες νά κατανοήσωμεν, ότι διεξάγει ό "Αξων σκληρόν αγώνα κατά του έπαπειλοΰντος τον πολιτισμόν φοβερού κομμουνιστι­κού κινδύνου, δικαιούται νά έχη τουλάχιστον τήν άξίωσιν όπως μη δημιουργή εις αυτόν περίπλοκος ό ελληνικός λαός και όπως μή παρεμβο­λή εμπόδια εις τό βαρύτατον τούτο έργον».

Η ιδιαίτερη αποφασιστότητα που επεδείκνυαν τα στηρίγματα του χιτλεροφασισμού στην Ελλάδα, απέναντι στο εργατικό κίνημα, φανέρωνε το μίσος απέναντι στους φορείς της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Αλλά και τον ένοχο φόβο τους απέναντι σε μια δράση που απειλούσε να σαρώσει μαζί με τους Γερμανούς και το αστικό καθεστώς.

Στις 22 Απριλίου 1942 κηρύχθηκε η πρώτη κα­θολική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων. Αιφνιδίασε και την κυβέρνηση και τις κατοχικές Αρχές, γιατί, εν όψει του ενδεχόμενου αυτού, οι Γερμανοί είχαν ανακοι­νώσει ότι θα επιβαλλόταν η ποινή του θανάτου σε απεργούς επιχειρήσεων και υπη­ρεσιών οι οποίες είχαν σχέση με την εξυπηρέτηση των δυνάμεων Κατοχής. Και η ανακοίνωση είχε αφήσει να υπονοηθεί ότι ο κρατικός μηχανισμός περιλαμβανόταν επίσης σ' αυτές τις κατηγορίες.

Για να μην υπάρχει όμως καμιά απολύτως αμφιβολία, η κυβέρνηση Τσολάκογλου, κατ' εντολή των κατοχικών δυνάμεων, εξέδωσε στις 16 Απριλίου τον παρα­κάτω θανατικό νόμο:

«"Αρθρον μόνον: Εις τον Νόμον 3.453 τής 14 Μαΐου 1928 περί απεργού­ντων δημοσίων υπαλλήλων κλπ., προστίθεται άρθρον 4 έχον ώς έξης: "Οταν η απεργία δημοσίων λειτουργών διενεργείται του κράτους διατε­λούντος υπό εξαιρετικός συνθήκας και περιστάσεις, αποτελεί ίδιώνυμον έγκλημα τιμωρούμενον και διά της ποινής του θανάτου. Οί απεργούντες εισάγονται δι'άπ' ευθείας κλήσεως εντός 24 ωρών ενώπιον εκτάκτου πε­νταμελούς στρατοδικείου, καταρτιζομένου δι' αποφάσεως του Υπουρ­γού τής Εθνικής Αμύνης. Κατά της εκδιδομένης αποφάσεως, ουδέν ένδικον μέσον επιτρέπεται, εκτ�λείται δέ αύτη, εντός 24 ωρών άπό τής εκδόσεως της».

Ο νόμος αυτός δημοσιεύθηκε εν όψει της απεργίας. Σε πείσμα της τρομερής απειλής, στις 22 Απρίλη νεκρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός.

Τάγματα Ασφαλείας: Συρφετός θρασύδειλων δολοφόνων υποτακτικών του Χίτλερ

Την εθνικοφροσύνη πολλοί την ύμνησαν. Μόλις όμως βρεθούν στην ανάγκη να μας δείξουν και τους εθνικόφρονες που την τίμησαν, συνήθως αλλάζουν κουβέντα. Είναι πολύ λογικό.

Ας σταθούμε μόνο στη συμφωνία του αρχηγού των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Πελοπόνησο Παπαδόγκωνα με τους κατακτητές:

«Διοίκησις Τομέως Μεσσηνίας

» Έμπιστευτικόν Πρωτόκολλον 005856

»Καλαμάτα 20 Ιουλίου 1943

ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ

»Ό υπογεγραμμένος συνταγματάρχης διοικητής του 64ου συντάγματος Πεζικού ΝΤΟΡΙΑ ΝΤΟΜΕΝΙΚΟ και ό συνταγματάρχης διοικητής Πεζικού ΠΑΠΑΔΟΓΚΩΝΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ τής διοικήσεως Καλαμών, έχοντες ύπ' όψιν τον έκ κομμουνισμοϋ κίνδυνον και τήν δημιουργίαν επεισοδίων εις βάρος του στρατοϋ κατοχής και τοϋ έθνικοϋ στοιχείου Καλαμών και διά τήν πρόληψιν οιασδήποτε ενεργείας έκ μέρους τών αναρχικών στοι­χείων, έχοντες έξουσιοδοτηθή προς τούτο άπό τήν άνωτέραν διοίκησιν

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ: » Τήν παροχήν οιασδήποτε βοηθείας εις τον συνταγματάρχην Παπαδο-γκωναν Διονύσιον, ήτις, κατά τήν άντίληψίν του θά ήτο αναγκαία ύπ' αύτοϋ. Ούτος (ό Παπαδόγκωνας) δεσμεύεται με τόν λόγον τής τιμής τον διά σννεργασίαν μετά του ύπογεγραμμένον (Ίταλού σννταγματάρχου) προς εξαφανισμόν των εν τή Μεσσηνία δρώντων οργανώσεων. Έπ' ευκαιρία δέ, ύπό τήν άμεσόν τον εύθύνην, θά οργανώση αποσπάσματα εθνικιστικά, ύπό τήν διοίκησιν του συνταγματάρχου Γιαννακοπούλου Αθανασίου μέ τόν άποκλειστικόν σκοπόν νά διαλύση τάς κομμουνι­στικάς οργανώσεις Ε.A.M., Ε.Λ.Α.�. κλπ., συνεργαζόμενος μετά πλή­ρους σνναδελφωσύνης μετά τών στρατευμάτων κατοχής.

»Έγράφη εις διπλούν και εις έκαστον εκ τών συμβαλλομένων εδόθη άνά ένα άντίτυπον δεόντως ύπογεγραμμένον.

»Ό συνταγματάρχης διοικητής Ντόρια Ντομένικο (Τ.Σ. υπογραφή) »Ό συνταγματάρχης διοικητής τοϋ Εθνικού Στράτου Ελλάδος Παπαδόγκωνας Διονύσιος (υπογραφή ίταλιστί)».

''Κύριε, διαφύλασσε τόν Φύρερ"

Πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο αναφερόμενος συνταγματάρχης Αθανάσιος Γιαννακόπουλος, μίλησαν για πλαστό έγγραφο, όχι όμως και ο Παπαδόγκωνας. Δεν άργησε να επιβεβαιώσει με τον πιο παραστατικό τρόπο την ΄΄εθνική συνείδηση΄΄ του και τη γνησιότητα της παραπάνω συμφωνίας

Τον Ιούλιο του 1944, έγινε δο­λοφονική απόπειρα κατά του Χίτλερ. Μετά από δύο ημέρες, ο συ­νταγματάρχης Παπαδόγκωνας, που στο μεταξύ είχε αναλάβει τη διοίκηση όλων των Ταγμάτων της Πελοποννήσου, έστελνε στον Χίτλερ το εξής συγχαρητήριο τηλεγράφημα για τη διάσωση του:

«Οί 5.000 αξιωματικοί και άνδρες των ελληνικών εθελοντικών τμημά­των τής Πελοποννήσου μέ τό μεγαλύτερον μέρος του πληθυσμού τής Πε­λοποννήσου όπισθεν αυτών, εκφράζουν την βαθυτάτην άγανάκτησίν των διά τήν εναντίον σας άπόπειραν σχεδιασθείσαν και έπιχειρηθείσαν υπό υποκειμένων, τά οποία δέν ήθελαν νά αναγνωρίσουν τήν αναγκαιότητα του αγώνος κατά του κομμουνισμού και των πλουτοκρατών συνεργατών των. Εκφράζουν τήν χαράν των διά τήν θαυμαστήν διάσωσίν σας και κλίνουν μέ εύγνωμοσύνην τό γόνυ ενώπιον του Παντοδυνάμου θεού, όστις ήπλωσε προστατευτικήν χε�ρα επάνω άπό τήν ζωήν σας διά νά σάς διαφυλάξη εις τό γερμανικόν έθνος και εις τήν εν τω άγώνι κατά τής κομ­μουνιστικής πανώλους ήνωμένην Εύρώπην. Διά τους έλληνας έθελοντάς τής Πελοποννήσου ή ένδειξις αυτή είναι μία παρόρμησις, όπως συνεχί­σουν δι' όλων τών δυνάμεων μέχρις έσχατων τον αγώνα κατά τών ξέ­νων πρός τήν χώραν μπολσεβικικών ορδών έν Ελλάδι. Άπό τής ιεράς γής τής αρχαίας Σπάρτης, έκ τής οποίας προήλθεν ή δράξ τών ηρώων τοϋ Λεωνίδου, ή οποία έσωσε τόν εύρωπαϊκόν πολιτισμόν, ύψοϋται ή προσευχή μας:

"Κύριε, διαφύλασσε τόν Φύρερ"».

Η ενέργεια αυτή θεωρήθηκε τόσο σημαντική και θεάρεστη, που μεταδόθηκε από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, στην εκ­πομπή των 22:15' της 26ns Ιουλίου 1944.

Με την ίδια περηφάνια του ταγματασφαλίτικου συφερτού, στις εφημερίδες της 13ns Αυγούστου, δημοσιευόταν η απάντηση του Χίτλερ:

«ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΙ ΤΟΥ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΡΑΪΧ ΧΙΜΛΕΡ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΠΑΠΑΔΟΓΚΩΝΑΝ

»Ό Φύρερ έδωσε διαταγήν όπως ανακοινώσουν πρός τόν διοικητήν εθε­λοντικών τμημάτων Πελοποννήσου συνταγματάρχην Παπαδόγκωναν, ότι έχάρη εγκαρδίως διά τά έπί τή ευκαιρία τής διασώσεως του άποσταλέντα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα τών έν Πελοποννήσω κατά τού μπολσεβικισμού μαχόμενων εθελοντών.

»Ό Φύρερ διαβιβάζει τάς θερμός του ευχαριστίας και τους χαιρετι­σμούς του εις όλους τούς έθελοντάς. 'Εξ άλλου ό αρχηγός τών Ές-Ές, υπουργός τών Εσωτερικών τού Ράιχ Χίμλερ, έδωσεν έντολήν όπως δια­βιβασθούν πρός τόν συνταγματάρχην Παπαδόγκωναν και αί ίδικαί του εϋχαριστίαι».

Απόβλητα του αστικού κόσμου ή πολύτιμο στήριγμα τους;

Η τραγική αλήθεια, είναι πως το στελεχωμένο από τους ταγματασφαλίτες κατοχικό κράτος, που μαζί με τις κατοχικές δυνάμεις ασελγούσαν πάνω σε ένα μαχόμενο λαό, αποτέλεσε ταυτόχρονα και (καταδικαστέο προσωρινά) απόβλητο του επίσημου αστικού κόσμου και πολύτιμο στήριγμα του.

Ας μην ξεχνάμε ότι ακριβώς σε αυτές τις φασιστικές δυνάμεις στηρίχτηκαν οι Βρετανοί και η ελληνική δεξιά το Δεκέμβρη του 1944 για να τσακίσουν το ΕΑΜκό λαϊκό κίνημα στην Αθήνα, αλλά και για να επιβάλλουν το καθεστώς τρομοκρατίας σε όλη την ύπαιθρο.

Δεν είναι σκοπός του σημειώματος αυτού να στηρίξει αυτό το συμπέρασμα. Θα δανειστούμε ωστόσο μια σχετική αναφορά του ίδιου του ''ήρωα'' των ταγματασφαλιτών Παπαδόγκωνα, όταν συνελήφθη από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Τρίπολη.

«...Εύχομαι νά φθάση ή ημέρα τής απολογίας μου διά νά δηλώσω τίς πταί­ει και πόσον κατεπατήθη ό έντιμος στρατιώτης Παπαδόγκωνας. Έξ όλων τών σημείων, τολμώ νά τό εϊπω, άπό τούς πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους Αθηνών, Καΐρου και περί τόν Βασιλέα, εΐχομεν συνεχώς τήν ένθάρρυνσιν ότι ή αποστολή μας είναι πατριωτική, νά προβαίνομεν άδιστάκτως εις τήν έκτέλεσιν υψίστου πατριωτικού έργου εναντίον τής απειλής τοϋ κομμουνισμού. Δέν μπορώ αυτήν τήν στιγμήν νά αναφέρω και τό όνομα του ατόμου, τό όποιον υπήρξε σύνδεσμος μας. Κατά τήν στιγμήν τής δίκης μου θά μι�ήσω ανοικτά διά νά μάθη ό κόσμος τήν άλήθειαν...»

Τότε και τώρα: Ομοιότητες και διαφορές

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Αναλογίες μόνο αναζητούνται και όχι ομοιότητες. Και αυτές πάλι με πολύ προσοχή. Όταν ξεχειλίζουν οι τηλεοπτικές οθόνες με τις βαρβαρότητες του φασιστικού εσμού της Χρυσής Αυγής, τα πράγματα φαίνονται τόσο ίδια και όμοια. Έχει τη σημασία του με την ευκαιρία να θυμίσουμε ότι η Χρυσή Αυγή ήταν το μόνο κόμμα που δεν έβγαλε ούτε μισή ανακοίνωση διαμαρτυρίας για την επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα.

Υπάρχουν ωστόσο κάποιες κομβικές διαφορές, που πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας. Σε εκείνη την κατοχή ο επίσημος αστικός πολιτικός κόσμος την κοπάνησε για το Κάιρο ή το Λονδίνο. Άμεσα το λαϊκό κίνημα είχε απέναντι του τα κατακάθια του και όχι τον ίδιο τον αστικό κορμό. Σήμερα όμως έχουμε απέναντι μας ολόκληρο τον κόσμο του κεφαλαίου συνασπισμένο και ταυτισμένο με τον κοινωνικό κανιβαλισμό που επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι σύγχρονοι δυνάστες. Ακόμη και τα αστικά κόμματα εξουσίας θυσιάστηκαν μπροστά στην ''ανάγκη'' αυτής της αστικής ενότητ�ς.

Ακόμη πιο σημαντικό: Οι δυνάμεις του κεφαλαίου στο ευρωπαϊκό και το διεθνές επίπεδο τη δεκαετία του 40 βρέθηκαν διχασμένες. Ο μισός από αυτό τον κόσμο, τα έφερε έτσι το κουβάρι των αντιθέσεων, που βρέθηκε να παλεύει στο πλάι του εφιάλτη του, δηλαδή της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα, χωρίς φυσικά να καταργούνται οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ο σύγχρονος καπιταλισμός έχει το όπλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το κραδαίνει στο πρόσωπο των λαών της.

Οι δύο αυτές πλευρές κάνουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη, να συνδεθούν οι δημοκρατικές διεκδικήσεις, τα αισθήματα εθνικής ταπείνωσης, η αγωνία για την επιβίωση, με τον αντικαπιταλιστικό και επαναστατικό αγώνα για μια διεθνιστική κομμουνιστική προοπτική για όλη την ανθρωπότητα.

Πρέπει να αρνηθούμε την σκόπιμη αποψίλωση των καλύτερων παραδόσεων της ΕΑΜικής αντίστασης.

Η κομμουνιστική αριστερά τότε, ψυχή και στήριγμα του λαού, συνδύασε τη μαζική πολιτική δράση των μαζών, στην πόλη και το χωριό, στο εργοστάσιο και στα συσσίτια, στη δουλειά και το τραγούδι, με την ένοπλη επανάσταση, στηριγμένη σε μια θάλασσα πανίσχυρων και μαζικότατων οργανώσεων του λαού, σφυρηλατημένων στον αγώνα.

Είναι ιεροσυλία να παρουσιάζεται το ΕΑΜ ως μια άψυχη συμμαχία οργανώσεων και παραγόντων που ενέπνευσε γενικά με την ενότητα. Η ενότητα του ΕΑΜ βγήκε από φωτιά και σίδερο.

Η αλήθεια είναι πως δεν στάθηκε σωστά στο ζήτημα της εξουσίας. Δεν προετοιμάστηκε. Φοβήθηκε να τη διεκδικήσει. Υποτίμησε τη βαρβαρότητα της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Αλλά, τα λάθη ή/και οι ανεπάρκειες των ηγεσιών, δεν μειώνουν το μεγαλείο εκείνων των αγωνιστών. Υπογραμμίζεται όμως η δική μας υποχρέωση να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες προκλήσεις. Δέκα και εκατό φορές περισσότερο η επιβίωση δένεται άμεσα με την επανάσταση για μια άλλη αξιοβίωτη ζωή. Πολεμάμε, τραγουδάμε και ενωνόμαστε για αυτό.



Το άρθρο γράφηκε για το τεύχος 16 του ηλεκτρονικού περιοδικού babushka (http://babushkagr.blogspot.gr/2010/06/16.html) και είναι αφιερωμένο στη μνήμη του συντοπίτη μου κομμουνιστή Τάσου Γεωργούλια και των νεκρών μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ από το μικρό χωριό Κωστομέρα της ορεινής Ηλείας.



Σύντομη Περιγραφή:
Παναγιώτης Μαυροειδής
Εικόνες από την ιστορία μας, από το μαύρο στρατόπεδο της αντίδρασης, της εκμετάλλευσης, της ανελευθερίας, αλλά και της υποταγής, της αναξιοπρέπειας, της επαίσχυντης δουλοπρέπειας. Και κάποια σχόλια για ''εμάς''.Είναι ιεροσυλία να παρουσιάζεται το ΕΑΜ ως μια άψυχη συμμαχία οργανώσεων και παραγόντων που ενέπνευσε γενικά με την ενότητα. Η ενότητα του ΕΑΜ βγήκε από φωτιά και σίδερο.


http://aristeroblog.gr




Διαβάστε περισσότερα »

Αλβανοί εθνικιστές επιτέθηκαν στον Έλληνα πρέσβη στην Αλβανία

Επεισόδια σημειώθηκαν πριν από λίγο στην Κλεισούρα της Πρεμετής όπου έχουν συγκεντρωθεί Έλληνες Διπλωμάτες καθώς και πλήθος βορειοηπειρωτών για να τιμήσουν τους πεσόντες του '40.Σύμφωνα με πληροφορίες Αλβανοί εθνικιστές της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας και του κόμματος Αυτοδιάθεση του Κοσόβου ενισχυμένοι και από αλβανοτσάμηδες έστησαν μπλόκο για να αποτρέψουν την διέλευση της αυτοκινητοπομπής του Έλληνα Πρέσβη και των ανθρώπων που τον συνοδεύουν.
Οι Αλβανοί εθνικιστές που είχαν συγκεντρωθεί στον δόμο που οδηγεί προς το νεκροταφείο των Ελλ�νων στρατιωτών προσπάθησαν να σταματήσουν την αυτοκινητοπομπή και εκτόξευσαν βροχή από πέτρες προς το αμάξι του Πρέσβη της Ελλάδος στα Τίρανα, κ. Νικόλαου Πάζιου, χωρείς όμως να τραυματιστεί κανείς.
Ωστόσο στην περιοχή βρίσκονται ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες «κρατάνε» τους αλβανούς νεοναζί σε απόσταση ασφαλείας από το σημείο όπου πραγματοποιείτε η εκδήλωση προς τιμή των πεσόντων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τουλάχιστον τέσσερα λεωφορεία γεμάτα ελληνόψυχους και συγγενείς των πεσόντων έχουν έρθει από την Ελλάδα για να αποτίσουν φόρο �! �ιμής στους ήρωες του '40, ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πληροφορίες για το εάν βρίσκονται μαζί τους και μέλη της Χρυσής Αυγής.
Αξίζει να αναφέρουμε πως στην Κλεισούρα δόθηκε μια απ' τις πιο σκληρές μάχες μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών στρατιωτών. Οι εκδηλώσεις προς τιμή των πεσόντων του '40 θα συνεχιστούν στο νεκροταφείο των Ελλήνων στρατιωτών που βρίσκεται στο χωριό Βουλιαράτι.


Διαβάστε περισσότερα »

Σοκ! 26χρονη γέρασε μέσα σε λίγες ημέρες λόγω αλλεργίας

Μέσα σε 30 ημέρες γέρασε πριν από την ώρα της και ας είναι μόλις 26 χρόνων. Ο λόγος για το άτυχο κορίτσι από το ...
Βιετνάμ, Nguyen Thi Phuong, η οποία γέρασε κατά 30 χρόνια, εξαιτίας κάποιας αλλεργικής αντίδρασης. Τώρα μοιάζει με μια ηλικιωμένη κυρία, με πολλές ρυτίδες και χαλάρωση στο δέρμα. Η ίδια πιστεύει ότι η περίπτωσή της οφείλεται στην αλλεργία της στα θαλασσινά και τονίζει ότι το 2008 είχε υποστεί αλλεργικό σοκ. "Ένιωθα έντονη φαγούρα σε όλο μου το σώμα και ξυνόμουν στον ύπνο μου", είπε, ενώ πρόσθεσε: "Μετά από ένα μήνα σταμάτησε λίγο η φαγούρα, αλλά είχα ακόμη εξανθήματα στο δέρμα και στράφηκα στην ιατρική. Τότε εξαφανίστηκαν όλα τα σημάδια και η φαγούρα, αλλά το δέρμα μου άρχισε να χαλαρώνει και να κάνει ρυτίδες". Στη συνέχεια πήρε άλλο φάρμακο για να αντιμετωπίσει τα σημάδια του γήρατος, αλλά δεν είδε αποτέλεσμα.

xorisoria.org




Διαβάστε περισσότερα »