Υπενθυμίζεται πως...
μέχρι σήμερα όλα τα ιδιωτικά συμφωνητικά μισθώσεως αστικών ακινήτων ασχέτως ποσού μισθώματος ή γεωργικών ακινήτων, εφ όσον το μίσθωμα είναι ανώτερο των 100 ευρώ μηνιαίως, προσκομίζονται από τον εκμισθωτή ή τον μισθωτή για θεώρηση, μέσα σε 30 ημέρες από τη σύνταξή τους, στον προϊστάμενο �ποιασδήποτε ΔΟΥ.
Το συμφωνητικό υποβάλλεται σε δύο αντίγραφα, από τα οποία το ένα επιστρέφεται θεωρημένο σε αυτόν που τα προσκόμισε και το άλλο παραμένει στην ΔΟΥ...
«Ο κύριος Τσίπρας έχει ήδη αρχίσει να ρίχνει τους τόνους της αντι-ευρωπαϊκής ρητορικής που στις εκολγές του Ιουνίου έσπρωξε το κόμμα του στη δεύτερη θέση πίσω από τη Νέα Δημοκρατία. Η συνάντηση κανονίστηκε έπειτα από αίτ�μα του ίδιου του κ. Τσίπρα, το οποίο εγκρίθηκε από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, που τον περασμένο Οκτώβριο είχε μπλοκάρει την πρόταση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για συνάντηση με την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια σύντομης επίσκεψής της στην Αθήνα».
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να θέλει να «αμβλύνει» το πολιτικό προφίλ του, να το καταστήσει περισσότερο «mainstream» στα μάτια της Ε.Ε., κάτι το οποίο ωστόσο εμποδίζουν οι ακραίες θέσεις μελών του κόμματός του για μία ευρεία γκάμα ζητημάτων, από τις ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων μέχρ�! � τις πρόσφατες επιχειρήσεις εκκένωσης «καταλήψεων» από την αστυνομία...
Ποια ήταν αυτή η «τεράστια» αποκάλυψη για την οποία προετοίμασε το κοινό της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και εξέχουσα νομικός Ζωή Κωνσταντοπούλου από το βήμα της Βουλής την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, με ένα σαρδώνειο, όλο νόημα, χαμόγελο του ύφους to-be-continued;
Τι ήταν αυτό που πέταξε σαν βόμβα το Σάββατο το πρωί στον τηλεοπτικό σταθμό το� ΣΚΑΪ πάλι η κα. Κωνσταντοπούλου ως sequel του υπονοούμενου της προηγουμένης, το οποίο θα ανέτρεπε το έως εκείνη τη στιγμή διαμορφωμένο σκηνικό;
Ποια ήταν η πληροφορία για την οποία ενημέρωνε την ίδια μέρα το σαββατιάτικο φύλλο της Εφημερίδας των Συντακτών, που επαξίως κερδίζει τον τίτλο του ανεπίσημου κομματικού οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ;
Τι τιτίβιζε στο twitter σαρκαστικά από το πρωί ο Δημήτρης Παπαδημούλης και άλλα στελέχη, όπως ο εποικεφαλής του άτυπου γραφείου τύπου του κόμματος Κώστας Βαξεβάνης;
Η είδηση της ημέρας ήταν η αποκάλυψη της «μυστικής�! � (;) συνάντησης Διώτη-Βενιζέλου στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή, ακριβώς την ημέρα που, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες βασισμένες σε διαρροές από τους οικονομικούς εισαγγελείς, αντεγράφη το φλασάκι που είχε στα χέρια του ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννης Διώτης, δηλαδή στις 8 Ιουλίου 2011!!!
Η αποκάλυψη αυτή ήρθε στην επιφάνεια μετά από επισταμένες, λεπτές, πολυήμερες και επίπονες έρευνες των εξειδικευμένων μελών της ειδικής μονάδας εξιχνίασης σκανδάλων του ΣΥΡΙΖΑ, που με κόπο ανακάλυψαν τα φοβερά τους ευρήματα τα οποία και ενεχείρισαν στηνκα. Κωνσταντοπούλου. Συγκεκριμένα, γκούγκλαραν τις λέξεις «8 Ιουλίου 2011», «Διώτης» και «Βενιζέλος» και τσουπ! Εμφανίστηκαν δημοσιεύματα της συγκεκριμένης ημέρας στο ίντερνετ που ανέφεραν ότι «ο Αντιπρόλεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών είχε σύσκεψη με τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου στο γραφείο του στη Βουλή, με αντικείμενο τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, στην οποία παρών ήταν στην αρχή και ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννης Διώτης».
Ας αναλύσουμε όμως, σημείο προς σημείο, τα τέσσερα συμπεράσματα που βγάζει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη νέα του αυτή �! �ποκά! λυψη και ας δούμε γιατί αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμα τεράστια γκάφα που αποδεικνύει τον ερασιτεχνισμό και την ανικανότητα των θιασωτών των συνομωσιολογικών ιστοριών να «δέσουν» ένα αξιόπιστο σενάριο.
Αυτά τα συμπεράσματα βλέπουμε εδώ και δύο μέρες να ανακυκλώνονται σε διάφορες εκδοχές, σε έντυπα και σε σάιτς, αλλά και στα σόσιαλ μήντια. Ο δε ιεράρχης της κάθαρσης Κώστας Βαξεβάνης αυτά ακριβώς ποστάρει με πείσμα, χωρίς να υπολογίζει ότι με αυτόν τον τρόπο διαψεύδει ακόμα και τον εαυτό του και όσα έχει γράψει τις τελευταίες ημέρες. Αλλά αυ�ό είναι μια άλλη ιστορία.
Συμπεράσματα ΣΥΡΙΖΑ για τη συνάντηση της 8/7/2011 Η σκληρή αλήθεια και τα πραγματικά δεδομένα
Αποδεικνύεται ότι Βενιζέλος και Διώτης είπαν ψέματα όταν κατέθεταν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας τον περασμένο Οκτώβριο ότι η πρώτη φορά που συναντήθηκαν μετά την ανάληψη των καθηκόντων Βενιζέλου στο ΥΠΟΙΚ ήταν οι αρχές Αυγούστου, τότε που, όπως υποστηρίζουν και οι δύο, ο κ. Διώτης έδωσε το περιβόητο φλασάκι στον υπουργό και τον ενημέρωσε για τη λίστα Λαγκάρντ. Σε κανένα σημείο των πρακτικών των καταθέσεων Βενιζέλου και Δι�! �τη δ�! �ν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτό που και οι δύο είπαν είναι ότι η πρώτη τους κατ' ιδίαν συνάντηση ήταν στις αρχές Αυγούστου, οπότε και έγινε η συζήτηση για τη λίστα και αφέθηκε το φλασάκι. Οι συναντήσεις τους από τις 17/6/2011 που ανέλαβε ο νέος υπουργός, έως τις αρχές Αυγούστου, ήταν τουλάχιστον τέσσερις (μία την ημέρα της ορκομωσίας και άλλες τρεις σε ανακοινωμένες συσκέψεις). Ο δε Βενιζέλος ποτέ δεν έπαψε να λέει ότι ήταν πολλές οι συναντήσεις του με τον Διώτη, ο οποίος όμως τον ενημέρωσε μόνο στην τελευταία ολιγόλεπτη και κατ' �δίαν. Και φυσικά ακολούθησαν κι άλλες. Είναι αδύνατον να πιστέψει κανείς ότι αυτό δεν το καταλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά και το καταλαβαίνει. Αλλά γνωρίζει επίσης ότι το ψέμα περί «πρώτης συνάντησης» κάπου θα κάτσει και άρα θα έχει επιτελέσει τον σκοπό του, όσο παράλογα κι αν είναι τα επιχειρήματά του.
Υπάρχουν πλέον βάσιμες υποψίες ότι η ενημέρωση Βενιζέλου από τον Διώτη για τη λίστα Λαγκάρντ και η επίδοση του φλασακίου δεν έγινε αρχές Αυγούστου, όπως υποστηρίζουν και οι δύο, αλλά στις 8 Ιουλίου, καθώς ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ είχε μαζί του στη Βουλή το α! ντίγ�! �αφο του USB stick που είχε αντιγράψει μόλις λίγες ώρες νωρίτερα. Η ημερομηνία, επιβεβαιώνεται από τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που βασίζονται σε πληροφορίες των οικονομικών εισαγγελέων, σύμφωνα με τα οποία η τεχνική έρευνα στο φλασάκι έδειξε ότι αυτό αντιγράφτηκε από άλλο φλασάκι στις 8 Ιουλίου 2011. Ο Διώτης την ημέρα που υποτίθεται ότι πήγε στη Βουλή είναι αδύνατον να είχε μαζί του το φλασάκι. Κι αυτό γιατί το φλασάκι, σύμφωνα με τις διαρροές από τους εισαγγελείς, άρχισε να αντιγράφεται στις 14:02 της 8ης Ιουλίου 2011 (αμέσως μετά τη μεγάλη σύσκεψη στο ΥΠ�ΙΚ παρουσία του Διώτη). Αυτό που δεν έλαβε υπόψη του ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η πολύωρη διαδικασία αντιγραφής τελείωσε την επομένη! Αυτό το επιβεβαιώνει γραπτώς ο εισαγγελέας Πεπόνης σε έγγραφό του που αναφέρει ότι το φλασάκι αντιγράφτηκε «8 και 9 Ιουλίου» και όχι στις 8 Ιουλίου, όπως γράφτηκε κατά κόρον στον Τύπο τις τελευταίες ημέρες. Το δε έγγραφο αυτό θα είναι στη διάθεση της Βουλής αυτή την εβδομάδα και θα αποτελέσει μέρος της δικογραφίας. Λίγη υπομονή. Άρα, το βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στο οποίο βασίζεται η τελευταία αποκάλυψη τινάζεται στον αέ! ρα.
Υπάρχουν «αποχρώσες ενδείξεις» ότι Διώτης και Βενιζέλος «μαγείρεψαν» το φλασάκι τον Ιούλιο, δηλαδή το αλλοίωσαν, αλλά δεν είναι σαφές σε τι μπορεί να συνίσταται αυτή η αλλοίωση, κάτι που όμως μπορεί να δείξει στο μέλλον η Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την παραπομπή Βενιζέλου ως έχοντος ποινικές ευθύνες. Αυτό είναι βλακώδες όχι μόνο γιατί στις 8 Ιουλίου δεν το είχε μαζί του ο Διώτης αλλά και γιατί είναι ενάντια σε κάθε δεδομένο που γνωρίζουμε ως σήμερα. Είναι πλέον βέβαιο ότι το φλασάκι που πήρε στα χέρια του ο Βενιζέλος �ίχε 2059 ονόματα (δηλαδή ήταν ήδη αλλοιωμένο), δημιουργήθηκε στις 8-9 Ιουλίου 2011 και αντιγράφηκε από το πρώτο φλασάκι που είχε δώσει ο Παπακωνσταντίνου στον Διώτη ένα μήνα νωρίτερα. Αυτό το πρώτο φλασάκι, όμως, φαίνεται ότι βρέθηκε στα χέρια του Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος σε δική του τεχνική έρευνα αποκάλυψε ότι «γεννήθηκε» στις 4-5 Αυγούστου 2010 απ' ευθείας από αντιγραφή του από το «χαμένο» CD. Αλλά και αυτό το φλασάκι είχε 2059 ονόματα, άρα και αυτό ήταν ήδη αλλοιωμένο. Συμπέρασμα: Η αλλοίωση, σύμφωνα με τον Βαξεβάνη, έγινε πριν τον Αύγουστο του 2010. Πού κολλάει λ! οιπό�! � ο Βενιζέλος και το εκ μέρους του «μαγείρεμα»; Εκτός αν πιστέψει κανείς την ηλίθια θεωρία Βαξεβάνη και μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ ότι πιθανόν ο Βενιζέλος μεταχρονολόγησε τον υπολογιστή στον οποίον αντέγραψε ο ίδιος το φλασάκι για να δείχνει 4-5 Αυγούστου 2010, εντόπισε τις ξαδέρφες Παπακωνσταντίνου και αφαίρεσε τα ονόματά τους, έχοντας προβλέψει με κάθε ακρίβεια τις εξελίξεις, με στόχο να καταστρέψει τον στενότερο συνεργάτη του μισητού σε αυτόν ΓΑΠ. Έλεος!
Μπαίνει στο κάδρο και ο Γιώργος Παπανδρέου, που σύμφωνα με αυτό το συμπέρασμα, στο γραφείο του στη Βουλή συ�αντήθηκε με Βενιζέλο και Διώτη το απόγευμα της 8ης Ιουλίου 2011, με θέμα την φοροδιαφυγή. Εκεί ο Διώτης που έφυγε στην αρχή της σύσκεψης των τριών ίσως έδωσε το συγκεκριμένο φλασάκι στον Βενιζέλο, ίσως έδωσε και δεύτερο φλασάκι στον Παπανδρέου. Όπως και νά'χει, είναι μπλεγμένοι και οι τρεις, αφού τα δημοσιεύματα της ημέρας εκείνης στο διαδίκτυο αποδεικνύουν ότι η συνάντηση έγινε και πρέπει αυτό να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό. Εδώ έχουμε το τέλος της λογικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει με βεβαιότητα για μια συνάντηση που πιθανότατα δεν έγινε ποτέ. Την Κυριακή, τ�! � γρα�! �είο του Παπανδρέου την διέψευσε. Στο ημερολόγιο συναντήσεων του Βενιζέλου δεν καταγράφηκε. Κανένα σχετικό δελτίο τύπου δεν εκδόθηκε. Αντίθετα, ήταν γνωστή η συνάντηση Βενιζέλου-Παπανδρέου την ίδια ώρα (γύρω στις 6 μμ) και την ίδια μέρα (Παρασκευή 8/7/2011) εν όψει του Eurogroup που ξεκινούσε τη Δευτέρα. Αν το θέμα της συνάντησης ήταν η φοροδιαφυγή όπως γράφτηκε σε σάιτ στο διαδίκτυο, γιατί έμεινε ο Διώτης μόνο λίγα λεπτά στην αρχή; Έδωσε απλά το αντίγραφο του φλασακίου (που δεν είχε) κι έφυγε; Και γιατί να πάει μέχρι τη Βουλή ο Διώτης για να το δώσει (που δεν το είχε) α�ού το πρωί της ίδιας μέρας ήταν μαζί του σε σύσκεψη στο ΥΠΟΙΚ επί 3 ώρες;Ο ΣΥΡΙΖΑ που για λόγους που μόνο η ηγεσία του γνωρίζει και οφείλει να εξηγήσει κυρίως στα στελέχη του, δεν παραπέμπει τον Παπανδρέου στην Προκαταρκτική, παρά μόνο τους Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλο. Αντίθετα, η ΧΑ και οι ΑΝΕΛ προτείνουν για παραπομπή και τον Παπανδρέου μαζί με τον Παπαδήμο. Με την «αποκάλυψη» αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει να αιωρείται μια απολύτως βλακώδης υποψία συνωμοσίας που εμπλέκει και τον Παπανδρέου με στόχο να απενοχοποιήσει τους βουλευτές του που θέλουν να ψηφίσο! υν κα! ι υπέρ της παραπομπής Παπανδρέου, σε περίπτωση που στηθούν 4 κάλπες για τα 4 πρόσωπα (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο, Παπανδρέου, Παπαδήμο), αντί 3 καλπών, όσων δηλαδή και των προτάσεων των κομμάτων. Έτσι, δεν θα ντρέπεται κανείς βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει (μυστικά) και τον Παπανδρέου που προτείνει η ακροδεξιά. Παράλληλα, στόχος είναι να διαλύσει το αρραγές μέτωπο των βουλευτών της ΝΔ, αρκετοί εκ των οποίων έχουν άχτι τον Παπανδρέου και μετά χαράς θα έριχναν κι εκεί την ψήφο τους.
Συμπέρασμα: Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ο μεγαλύτερος γκαφατζής της ελληνικής Β�υλής. Μέσα στη μανία του να κάτσει στο σκαμνί τον Βενιζέλο, να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ και να λεηλατήσει τους ψηφοφόρους του, να σπάσει την κυβερνητική συνοχή, να ρίξει την κυβέρνηση, να προκαλέσει εκλογές, να πάρει το 40-45% των ψήφων, να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση της αριστεράς με απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή 151+ βουλευτών, να καταργήσει το μνημόνιο, να σώσει την Ελλάδα, την Ευρώπη και ίσως τον πλανήτη από τον καπιταλισμό, χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό. Όλα τα κόμματα που έχουν προοπτικές εξουσίας αυτό κάνουν μ! ε τον! ένα ή τον άλλο τρόπο.
Κανείς όμως δεν το έχει κάνει αυτό με τόσο βλακώδη, χονδροειδή, ερασιτεχνικό, εμμονικό και τελικά ανήθικο τρόπο.
Είδε την ιστορία της λίστας Λαγκάρντ ως μοναδική ευκαιρία να ανατρέψει το σύστημα και να πα΄ρει την παρτίδα. Ξέρει πολύ καλά ότι όλη αυτή η ιστορία είναι μούφα και άνευ ουσίας, αλλά την έχει αναγάγει σε κορυφαίο ζήτημα. Έλα όμως που δεν του βγαίνει… Και δεν του βγαίνει γιατί είναι τόσο κραυγαλέα αντίθετα στη λογική και τον κοινό νου όσα επιχειρήματα χρησιμοποιεί που καταρρίπτονται ένα προς ένα.
Στην αρχή είχαμε τ� σόι του Βενιζέλου με τα πεθερικά του στη λίστα.
Μετά τα 600 ονόματα που σβήστηκαν από τη λίστα.
Μετά τα κορυφαία πολιτικά και επισειρηματικά πρόσωπα που βρίσκονταν στη λίστα.
Μετά τη Μαργαρίτα Παπανδρέου με τα 550 εκατομμύρια.
Μετά την απώλεια 10 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα έσοδα που θα έφερνε η λίστα στα δημόσια ταμεία....
Ο συνολικός επιχορηγούμενος προϋπολογισμός (δημόσια δαπάνη και ιδιωτική συμμετοχή) κάθε πρότασης, μπορεί να κυμαίνεται από 30.000 έως 300.000 ευρώ για τους τομείς Μεταποίησης και Τουρισμού και από 20.000 έως 100.000 ευρώ για τον τομέα Εμπόριο – Υπηρεσίες. Εκτιμάται ότι οι πληρωμές προς τις επιχειρήσεις που θα ενταχθούν θα ξεκινήσουν από τα μέσα του 2013. Το 70 – 85 % των κονδυλίων θα αφορά υφιστάμενες επιχειρήσεις και το 15 – 30 % νέες. Τα ποσοστά επιχορήγησης κυμαίνονται ανά Περιφέρεια μεταξύ 40 και 60 %.
Τις λεπτομέρειες του προγρ! άμματος ύψους 456 εκατ. ευρώ θα παρουσιάσουν σε συνέντευξη Τύπου οι Γενικοί Γραμματείς Δημοσίων Επενδύσεων (ΕΣΠΑ) κ. Γιώργος Γιαννούσης, Βιομηχανίας κ. Σπύρος Ευσταθόπουλος, Εμπορίου κ. Στέφανος Κομνηνός και Τουριστικών Υποδομών και Επενδύσεων κ. Γιάννης Πυργιώτης.
Σύμφωνα τη δημοσκόπηση της RAI Consultants, που διενεργήθη για λογαριασμό του «Φιλελεύθερου», το 30% συνδέει την ψήφο του με το Μνημόνιο.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, αυτό το ποσοστό μπορεί να θεωρηθεί ότι εκφράζει σε αυτή τη φάση τους αντιμνημονιακούς.
Την ίδια ώρα, η κοινή γνώμη παρουσιάζεται τριχοτομημένη, όταν ερωτάται εάν είναι υπέρ ή κατά του Μνημονίου. Το 34% τάσσεται «υπέρ» και το 29% «κατά». Ένα ποσοστό 33% δεν είναι «ούτε υπέρ ούτε κατά».
Οι εξελίξεις των επόμενων εβδομάδων ενδέχεται να διαφο�! �οποιήσουν το σκηνικό. Κυρίως λόγω του σκηνικού αβεβαιότητας και αναβλητικότητας που υπάρχει (το ραντεβού της 21ης Ιανουαρίου στο Eurogroup χάνεται, δεν είναι ξεκάθαρο ποιος θα υπογράψει το Μνημόνιο).
Για την επόμενη ημέρα από την υπογραφή του Μνημονίου, η στάση των πολιτών είναι σαφής:
● το 42% εκτιμά πως η κατάσταση θα είναι χειρότερη στην Κύπρο μετά την υπογραφή του Μνημονίου.
● το 36% θεωρεί πως τα πράγματα θα είναι καλύτερα
● το 14% υποστηρίζει ότι η κατάσταση στην Κύπρο θα είναι η ίδια και μετά την υπογραφή του Μνημονίου
Στο μεταξύ, οι πολίτες τ�ποθετούνται και σε σχέση με τα κόμματα. Ο ΔΗΣΥ διατηρεί τα ποσοστά του υψηλά. Το ΑΚΕΛ πληρώνει τη φθορά της εξουσίας, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα κινούνται χαμηλά.
philenews.com
«Με δύο εκσκαφείς, 5 εργάτες και 3 σακιά άμμο, κάποιοι παντελόνιαζαν 500.000 ευρώ», λένε στο υπουργείο Οικονομικών - Εργολάβοι-«φαντάσματα», «κουμπάροι» αλλά ακόμα και πολιτικά «βύσματα» φαίνεται πως λυμαίνονταν εδώ και δεκαετίες το χώρο των τεχνικών έργων των δήμων.Την έρευνα είχε αποκαλύψει το protothema.gr από το καλοκαίρι. Σύμφωνα με πληροφορίες, περίπου 500 δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι έργων, καθώς και οι υπεύθυνοι τεχνικών υπηρεσιών των δήμ�ν θα βρεθούν αντιμέτωποι με το νόμο καθώς, κάποιοι από αυτούς, χτίζανε ακόμα και τις βίλες τους με... υλικά των δήμων!
«Με δύο εκσκαφείς, 5 εργάτες και 3 σακιά άμμο, κάποιοι παντελόνιαζαν 500.000 ευρώ» λέει στέλεχος του υπουργείου που γνωρίζει τα αποτελέσματα των ελέγχων
Με εντολή εισαγγελέα άνοιξαν χιλιάδες τραπεζικοί λογαριασμοί δημάρχων και αντιδημάρχων μικρών και μεγάλων δήμων, ακόμα και προέδρων τοπικών διαμερισμάτων. Με αντιμισθία της τάξεως των 27.000 ευρώ που έπαιρναν το χρόνο, το ΣΔΟΕ βρίσκει ότι έμπαιναν εμβάσματα στους λογαριασμούς τους, ύ�! �ους 500.000 ευρώ και άνω.
Για κάποιους αποκαλύφθηκαν στην κατοχή τους έσοδα από επιχειρηματικές αμοιβές ή εταιρικά μερίδια από κατασκευαστικές εταιρίες. Το ΣΔΟΕ ερεύνησε και βρήκε ποιοι είχαν -φανερά ή κρυφά- οποιαδήποτε επενδυτική σχέση με τις εταιρίες αυτές που έπαιρναν τις δουλειές, ή αν υποκρύπτονται άλλες υπόγειες συναλλαγές.
Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις μάλιστα όπου ο αντιδήμαρχος έργων είναι στην πραγματικότητα και ο... μεγαλοεργολάβος του δήμου. Για παράδειγμα, αντιδήμαρχος που μετέχει σε κατασκευαστική φέρεται να έδινε τις δουλειές �ε συνεργάτη και πρώην υπάλληλό του, και πολλά από τα έργα του δήμου να έχουν γίνει με τα επαγγελματικά αυτοκίνητα και τους υπαλλήλους του αντιδημάρχου.
Λεφτά μόνο για μίζες
Στο ΣΔΟΕ μιλάνε για μεγάλη μπίζνα και ρεμούλες που είχαν στηθεί εδώ και δεκαετίες, γύρω από τη βιομηχανία παραγωγής τοπικών έργων στη χώρα μας. Οι «ράμπο» έχουν στοιχεία για να «δέσουν» υποθέσεις που δείχνουν υπερτιμολογήσεις, αναθέσεις έργων σε ημετέρους και λεφτά κάτω από το τραπέζι.
«Το χειρότερο είναι πως ενώ οι υπεύθυνοι παραγγέλνανε τεράστιες ποσότητες που δεν δι! καιο�! �ογούνται από το μέγεθος του δήμου, οι τεχνικές υπηρεσίες τους είχαν διαρκώς έλλειψη από υλικά!», αναφέρει στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών που παρακολουθεί την πορεία των ερευνών.
Η έρευνα ξεκίνησε από τον έλεγχο των «πόθεν έσχες» των αιρετών αρχόντων, αλλά γρήγορα εστιάστηκε στους αντιδημάρχους που είχαν στις αρμοδιότητές τους την παραγγελία έργων και υλικών, ύστερα και από καταγγελίες για το πώς «παίζονται» οι διαγωνισμοί σε τοπικό επίπεδο. Όπως αποκαλύπτεται, εργολάβοι-«φαντάσματα», «κουμπάροι» αλλά ακόμα και πολιτικά «βύσματα» φαίνεται π�ς λυμαίνονταν εδώ και δεκαετίες το χώρο των τεχνικών έργων των δήμων.
protothema.gr
Το πρώτο κύμα μαζικής μετανάστευσης προς την Αιθιοπία πραγματοποιήθηκε γύρω στο 1880 και στην πόλη Μασάουα το 1887, βρίσκουμε 100 περίπου Έλληνες που συγκροτ�ύσαν τη μεγαλύτερη ομάδα ξένων. Άλλοι Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο Τζιμπουτί και από εκεί επέκτειναν τη δράση τους και στην παλιά πόλη του Χαράρ. Στα τέλη του 19ου αιώνα απ' τους 200 ξένους που ζούσαν στο Χαράρ οι 60 ήταν Έλληνες. Μεταξύ αυτών ήταν και οι ιατροί Ιάκωβος Ζερβός και Κ. Κοσμάς, ενώ το μοναδικό ξενοδοχείο της πόλης ανήκε στο Σαμιώτη Σ. Πλακιώτη. Οι Έλληνες είχαν αναλάβει την εξαγωγή του εξαιρετικής ποιότητας καφέ που παράγει η περιοχή του Χαράρ. Μια από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές επιχειρήσεις καφέ ήταν αυτή που έστησαν οι Κεφαλλονίτες αδελφοί �! �ιβιεράτου, οι οποίοι ξεκίνησαν ως έμποροι σιτηρών στη Ρουμανία, μεταφέρθηκαν αργότερα στην Αίγυπτο, πήγαν στην Υεμένη για να φτάσουν στην Αιθιοπία και να δημιουργήσουν στη συνέχεια υποκαταστήματα σ' όλα τα μεγάλα λιμάνια της Ερυθράς Θάλασσας, στη Μασσαλία και στη Νέα Υόρκη.
Οι ελληνικοί εμπορικοί οίκοι, όπως του Κάλου, του Λιβιεράτου, του Ευθυμιάτου, του Ασημακόπουλου, του Γεωργακά κ.α., μεσολαβούσαν στις αγγλικές τράπεζες ως εγγυητές υπέρ του αιθιοπικού κράτους.
Μυθιστορηματική ήταν και η ζωή του Φίλιππου Ζαφειρόπουλου ο οποίος γεννημένος το 187 στη Κωνσταντινούπολη δούλεψε αρχικά στο φαρμακείο του θείου του στο Κάιρο για να μεταβεί το 1896 στην Αιθιοπία συνοδεύοντας ως διερμηνέας και ταριχευτής αγρίων ζώων έναν Αμερικανό εκατομμυριούχο. Οργανωτής στην αρχή κυνηγετικών σαφάρι ο Ζαφειρόπουλος διορίστηκε το 1904 από τον Βρετανό πρέσβη στην Αιθιοπία ως επιθεωρητής συνόρων, αντιμετώπισε μεγάλες συμμορίες ατάκτων που κυνηγούσαν ελέφαντες για το ελεφαντοστό, έμαθε τις γλώσσες των ιθαγενών της περιοχής μεταξύ των συνόρων Αιθιοπίας και Κένυας για να προσληφθεί στη συνέχεια ως διερμηνέας και γρα�! �ματέ! ας αιθιοπικών υποθέσεων στη βρετανική πρεσβεία της Αντίς Αμπέμπα και να συνοδεύσει το 1934 τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ στο ταξίδι του στη Βρετανία, από την οποία παρασημοφορήθηκε.
Μεταξύ των άλλων γνωστών Ελλήνων εκείνης της εποχής ήταν ο προσωπικός γιατρός του Χαϊλέ Σελασιέ Ιάκωβος Ζερβός από την Κεφαλονιά, ο Κλεάνθης Μοσχόπουλος που είχε διοριστεί επικεφαλής της ασφάλειας του κράτους και ο Αριστείδης Βούλτσης, που ήταν διευθυντής του τμήματος τηλεφώνων στο υπουργείο Ταχυδρομείων της Αιθιοπίας, ενώ ο Βασίλης Διαμαντούρος είχε διατελέσει υφυπου�γός στο υπουργείο Γεωργίας και Εμπορίου.
Δεν ήταν λίγοι οι συμπατριώτες μας που διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους στις επιχειρήσεις, στην επιστήμη και τις τέχνες. Εκδότης της πρώτης εφημερίδας που κυκλοφόρησε στην Αιθιοπία ήταν ο Κεφαλονίτης Ανδρέας Καββαδίας ενώ Έλληνες μηχανικοί, εργολάβοι και κτίστες ανήγειραν τις πρώτες μεγάλες οικοδομές από πέτρα και τούβλο. Ήταν επίσης από τους πρώτους που άνοιξαν εργοστάσια ποτοποιϊας, σαπουνοποιϊας, ελαιόμυλους, αλευρόμυλους, υφαντουργεία και άλλα. Το 1935 η ελληνική παροικία είχε ξεπεράσει τα 3.000 μέλη! και �! �ταν το 1936 οι Ιταλοί μπήκαν στην Αντίς Αμπέμπα το 90% των καταστημάτων στο κέντρο της πόλης ανήκαν σε Έλληνες. Ελληνικές κοινότητες και σχολεία ιδρύθηκαν εκτός απ' την Αντίς Αμπέμπα και σε άλλες πόλεις, όπως στην Ντίρε Ντάουα και στο Ντέμπι Ντόλο στην οποία είχε δημιουργηθεί μια κοινότητα μιγάδων, γόνων Ελλήνων και Κυπρίων που έφθασαν εκεί μέσω Σουδάν χωρίς γυναίκες.
Στη μεταπολεμική περίοδο ο αριθμός των ομογενών στην Αιθιοπία διπλασιάστηκε κι έφτασε τις 7.000 περίπου. Η επανάσταση που ανέτρεψε το Χαϊλέ Σελασιά το 1974 έθεσε τέλος και στην ευημερία της ε�ληνικής παροικίας. Οι περισσότεροι Έλληνες, επαναπατρίστηκαν, καθώς έχασαν τις περιουσίες που διέθεταν εκεί λόγω εθνικοποιήσεων, χωρίς να λάβουν καμία αποζημίωση. Σήμερα, απέμειναν λιγότερα από 500 άτομα, από τα οποία τα περισσότερα ζουν στην πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα, ενώ γύρω στους 50 διαμένουν στην περιοχή της Ντίρε Ντάουα.
Από Ομογένεια Αιθιοπίας
Από τη ρύθμιση, που βρίσκεται στο άρθρο 45, μεταξύ των νομοθετικών ρυθμίσεων οι οποίες συζητούνται σήμερα στη Βουλή, εξαιρούνται οι ναυτιλιακές εταιρείες που διαχειρίζονται επιβατηγά πλοία της ακτοπλοΐας, αλλά και των εμπορικών πλοίων που εκτελούν �σωτερικούς πλόες.
Σύμφωνα με το άρθρο, για την εισαγωγή συναλλάγματος μέχρι 200.000 δολαρίων ΗΠΑ ο φορολογικός συντελεστής θα είναι 10% και το σύνολο του φόρου θα είναι 20.000 δολάρια.
Για την εισαγωγή συναλλάγματος από 200.000- 400.000 δολάρια ΗΠΑ ο φορολογικός συντελεστής θα είναι 8% και το σύνολο του φόρου για ποσό 400.000 δολαρίων το σύνολο της εισφοράς θα είναι 36.000 δολάρια.
Για ποσά άνω των 400.000 δολαρίων ο συντελεστής θα είναι 6%.
Ο φόρος υπολογίζεται σε δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών και καταβάλλεται σε τρεις ισόποσες δόσεις στους μήνες Ιούνιο, Σεπτέμβριο και ! Δεκέμβριο του έτους υποβολής της δήλωσης σε ευρώ με βάση την επίσημη ισοτιμία των νομισμάτων αυτών κατά το χρόνο της υποβολής της δήλωσης.
Σε περίπτωση παράλειψης επίδοσης, από τον υπόχρεο, της δήλωσης που προβλέπεται από το νόμο,και υποβολής εκπρόθεσμης ή ανακριβούς δήλωσης, επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και πρόστιμο σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 2523/1997.
Η έκτακτη εισφορά στις ναυτιλιακές εταιρείες αποτελεί μέρος της συμφωνίας που είχε που έχει γίνει ανάμεσα σε κυβέρνηση και τους εφοπλιστές με στόχο να καταβληθούν από τις εταιρείες συνολικά 140 �κατομμύρια ευρώ μέχρι το 2016.
epikaira.gr
Όπως δείχνουν τα…
στοιχεία του ΣΔΟΕ, κλέβοντας το κράτος. Συνολικά, ελέγχονται εννέα οικογένειες.
Η οικογένεια του Χ.Τ. από το Άρμα Βοιωτίας φέρεται να καταχράστηκε 1 εκατομμύριο ευρώ από επιστροφή ΦΠΑ. Αυτό αναφέρεται σε πόρισμα του ΣΔΟΕ που επικαλείται δημοσίευμα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα.
Άλλος αγρότης, ο Σ.Μ. κατηγορε�ται ότι παρουσίασε πλαστά τιμολόγια η καθαρή αξία των οποίων έφτανε τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ μια άλλη αγρότισσα, η Μ.Κ. φέρεται να εξέδωσε πλαστά και εικονικά τιμολόγια καθαρής αξίας 1,1 εκατ. ευρώ.
Όλα ξεκίνησαν όταν οι Ράμπο του ΣΔΟΕ έπεσαν πάνω στην υπόθεση αγρότισσας που είχε στην κατοχή της 100 πλαστά τιμολόγια, ύψους 4,1 εκατ. ευρώ! Ήταν μια γυναίκα που υποτίθεται πως καλλιεργούσε κρεμμύδια και πατάτες. Αλλά ήταν απλά το πρόσωπο που είχαν βάλει οι υπόλοιποι μπροστά για να εισπράττει τις επιστροφές.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε κορυφαίο στέλεχος του! ΣΔΟΕ στην εφημερίδα, στο χωριό Άρμα υπάρχουν οικογένειες που έχουν καταχραστεί από το ελληνικό δημόσιο περίπου 9-10 εκατομμύρια ευρώ, ενώ σε κοντινό χωριό, υπάρχουν οικογένειες που η… λεία τους από τις επιστροφές ΦΠΑ φτάνει τα 5-6 εκατομμύρια.
Επιπλέον, ελέγχονται 100 οικογένειες, αλλά για μικρότερα ποσά!
Ελεγκτές του ΣΔΟΕ έφτασαν ως το Άρμα και εκεί είδαν να κυκλοφορούν στους δρόμους Porche Cayenne και Ferrari αλλά και θηριώδη τζιπ. Από τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι οικογένειες που χωριού είχαν εκδώσει πλαστά τιμολόγια ύψους 170 εκατ. ευρώ και έτσι εξασφάλισαν π�ρισσότερα από 15 εκατ. ευρώ από επιστροφές.
Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, το σχέδιο της έκδοσης πλαστών τιμολογίων για αγοραπωλησίες αγροτικών προϊόντων συνέλαβε κάτοικος του χωριού. Και για να το υλοποιήσει χρειάστηκε και είχε τη βοήθεια λογιστών, εργαζομένων στους δήμους και τις νομαρχίες και φυσικά αγρότες… «μαϊμού» που εισέπρατταν τις επιστροφές ΦΠΑ για καλλιέργειες, χωρίς καν να έχουν χωράφια!
Σε όσους εμπλέκονται στην υπόθεση, το ΣΔΟΕ έχει δεσμεύσει τους λογαριασμούς τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία, μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση.
Σίγουρα κάποιοι γέμισαν τις δεξαμενές τους από την προηγούμενη άνοιξη, αλλά αυτή η ποσότητα δεν αρκεί να τους ζεστάνει όλο τον τρέχοντα χειμώνα. Όπως διαβεβαιώνουν και οι πρατηριούχοι που μίλησαν στο Star Κεντρικής Ελλάδας, οι παραγγελίες έχουν πέσει κατακόρυφα, αφού μόνο 5 πολυκατοικίες στις 1.000 έχουν θέσει σε λειτουργία τους καυστήρες τους,με τα νο�κοκυριά να καίνε πλέον στα τζάκια τους ότι καίγεται... από πεταμένα πλαστικά και χαρτόνια μέχρι και... παπούτσια.
attacktv.gr
Προτάσεις
1. Συγκομιδή και απορρίψεις:
Για να διατηρηθ�! �ί το μέγεθος του ιχθυοπληθυσμού στα μέγιστα δυνατά επίπεδα παραγωγικότητας, η αλιεία θα επιτρέπεται μόνο στο βαθμό που θα διασφαλίζεται ότι θα είναι δυνατή κάθε χρόνο η μέγιστη δυνατή συγκομιδή αλιευμάτων. Πολυετή σχέδια διαχείρισης θα καταρτιστούν για όλα τα αποθέματα βάσει των επιστημονικών δεδομένων. Θα απαγορευθούν επίσης οι απορρίψεις ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Μέσω επιλεκτικών αλιευτικών εργαλείων και άλλων μέτρων τα ανεπιθύμητα αλιεύματα (ανεπιθύμητα ψάρια που απορρίπτουν στη θάλασσα οι αλιείς από εκείνα που έχουν αλιεύσει) θα μειωθούν και θ� ελαχιστοποιηθούν. Για να διασφαλισθεί ότι θα σταματήσουν οι απορρίψεις, οι αλιείς θα υποχρεούνται με την πάροδο του χρόνου να εκφορτώνουν στη στεριά όλα τα αλιεύματα, ακόμη και τα ανεπιθύμητα.
2. Προσαρμογή ικανότητας και βελτίωση αποδοτικότητας στόλου
Εισάγονται οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις – ένα νέο σύστημα για τη κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων. Οι παραχωρήσεις αυτές θα μπορούν να μεταβιβάζονται μεταξύ των αλιέων για να βοηθηθεί η βελτίωση της αποδοτικότητας του στόλου και της κερδοφορίας και η εξισορρόπηση της ικανότητα! ς του! στόλου και των διαθέσιμων ευκαιριών αλίευσης. Επίσης, οι αλιείς θα μπορούν να γίνονται αποδέκτες ειδικής υποστήριξης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας –νέο χρηματοδοτικό μέσο– για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους.
3. Αποκέντρωση
Τα κράτη-μέλη της ΕΕ μαζί με τα ενδιαφερόμενα μέρη σε μια θαλάσσια περιοχή θα συνεργάζονται πάνω στους λεπτομερείς κανόνες και τα μέτρα διαχείρισης για τα πολυετή σχέδια τα οποία υιοθετήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η αποκέντρωση της λήψης αποφάσεων σε επίπεδο περιφερειών ανταπο�ρίνεται στην έκκληση για περισσότερες διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και καλύτερη προσαρμογή.
Ανάπτυξη και θέσεις εργασίας
Απώτερος στόχος αυτής της μεταρρύθμισης είναι να διασφαλίσει τη βιώσιμη εκμετάλλευση και με αυτόν τον τρόπο την οικονομική ευμάρεια για τον αλιευτικό κλάδο. Ο τερματισμός της υπεραλίευσης και η επιστροφή των αποθεμάτων στα επίπεδα που μπορούν να μας παράσχουν τα μέγιστα βιώσιμα επίπεδα αλιευτικής συγκομιδής υπόσχονται ένα βιώσιμο μέλλον.
Τα στοιχεία από χώρες οι οποίες έχουν εφαρμόσει ανάλογες πολιτικές ! συνη�! �ορούν υπέρ αυτής της προσέγγισης. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου μόνο το 21% των αποθεμάτων υπεραλιεύεται, η αλιευτική βιομηχανία αποτιμάται σε 183 δισ. δολάρια (150 δισ. ευρώ) και εξασφαλίζει 1,5 εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπεραλιεύεται αυτή τη στιγμή το 47% των αποθεμάτων του Ατλαντικού και το 80% αυτών της Μεσογείου. Ενώ τα αλιεύματα είναι κατά 20% υψηλότερα σε όγκο από αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών, η αλιεία αποφέρει σήμερα κέρδη μόνο 35,6 δισ. ευρώ και εξασφαλίζει 310.000 θέσεις εργασίας (από τις οποίες 138 500 στον κλάδο αλίευσης).Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ότι η μετάβαση όλων των αποθεμάτων στη μέγιστη βιώσιμη απόδοση μπορεί να οδηγήσει σε μια αύξηση της τάξης του 20% της αλιευτικής συγκομιδής έως το 2020. Η επαναφορά και η διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων σε βιώσιμα επίπεδα μπορεί να αποφέρει ουσιώδη μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα κοινωνικοοικονομικά οφέλη.
express.gr
Στην κρίσιμη εβδομάδα που τρέχει από σήμερα (άλλη μία πανάθεμά την), η βασική υπερασπιστική γραμμή των εμπλεκομένων στην άθλια διαχείριση της λίστας Λαγκάρντ (μην ξεχνάμε βέβαια και τον σωρό τ' αδελφάκια τού περιώνυμου καταλόγου, ξενιτεμένα σε άλλες χώρες) καταλήγει να είναι η εξής αφοπλιστική (πρόθυμα άλλωστε άκουσα έναν γνωστό τηλεπαρουσιαστή να την υιοθετεί, κάπως σκωπτικά έστω): Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Τι ρεζιλίκι, θεέ μου, κι αυτό! Το γνωστικότερο ίσως απόφθεγμα όλων των εποχών να καταντά έτσι παραποιημένο, με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο.
Ο �εβαστός Δάσκαλος σίγουρα δεν οδηγήθηκε από διάθεση υπεκφυγής, υπερβολική μετριοφροσύνη ή κόπωση λόγω γήρατος (προχωρημένη άνοια, σύνδρομο Αλτσχάιμερ και ούτω καθεξής) στη διατύπωση του αξιώματος αυτού. Η πίστη του και η συνετή του προσήλωση, αντιθέτως, στη διαλογική άσκηση είναι που τον έκαναν να προβάλει το τόσο ουσιαστικό αυτό επιχείρημα. Επιτρέψτε μου να προτείνω την ακόλουθη (ερμηνευτική) εκδοχή: Αυτό που ξέρω είναι ότι δε μπορώ να ξέρω όλα όσα θα μπορούσαμε να μάθουμε όλοι μαζί. Συναντάται ασφαλώς η πρόταση αυτή με τον γόνιμο προβληματισμό του �! �ρίντριχ Χάγιεκ, στο κεφαλαιώδες σύγγραμμά του. Το σύνταγμα της ελευθερίας, αλλά και αλλού, σύμφωνα με τον οποίο η κρισιμότερη παράμετρος της ανθρώπινης ζωής είναι η ελλιπής γνώση που διαθέτουν τα σκόρπια άτομα, προκειμένου ν' αντιμετωπίσουν την επίφοβη αβεβαιότητα που τα περιβάλλει. Το σκιάχτρο αυτό που το συναντάμε σε κάθε μας βήμα. Μόνη διέξοδος, ν' απευθυνθούμε στους διπλανούς μας, και παραπέρα, εμπιστευόμενοι (και) τα δικά τους μύχια ταλέντα, που μπορούν ιδανικά να συμπληρώσουν τις δικές μας εξ ορισμού περιορισμένες δεξιότητες και γνώσεις.
Είναι, νομίζω, φανερό το πόσο απέχει η σύσταση της διαλογικής αυτής αναζήτησης και επικοινωνίας - στην οποία οφείλουμε ακριβώς την ανάδειξη της ακούσιας οικονομικής και ηθικής τάξης μέσα από το χάος- από τις χαμερπείς δηλώσεις του τύπου "Εγώ δεν ξέρω τίποτα, ρωτήστε, πιάστε τον άλλο." Τους τις χαρίζω ευχαρίστως, αν είναι να σώσουν το τομάρι τους, αλλ' ας πάψουν επιτέλους να τις ταυτίζουν με το ευγενέστερο και διεισδυτικότερο ρητό που μας χάρισε η πάντα ανήσυχη ανθρώπινη σκέψη.
Photo: Panayiotis Tzamaros / Fosphotos.com
1 εικόνα
Κατά ρητή διάταξη του Συντάγματος (άρθρο 86), η Βουλή, μπορεί να ασκήσει δίωξη κατά προσώπου που διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης, μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος.
Με την ανωτέρω διάταξη καθιερώνεται το μέγιστο χρονικό περιθώριο που διαθέτει η Βουλή για να ασκήσει ποινική δίωξη κατά μέλους της Κυβέρνησης, για αυτό τον λόγο χρησιμοποιεί την λέξη «μέχρι» και όχι άλλη διατύπωση όπως «μόνο εάν παρέλθουν δύο σύνοδοι». Η έναρξη της αποσβεστικής προθεσμίας άσκησης δίωξης, αρχίζει με την πρώτη ημέρα της πρώτης συνόδου της νέας βουλευτικής περιόδου και συμπληρώνεται οποτεδήποτε όσο διαρκεί η εν λόγω βουλευτική περίοδος, με ανώτερο διάστημα την τελευταία ημέρα της δεύτερης συνόδου. Έτσι μπορεί να διαρκέσει και μια ημέρ� όσο δηλαδή διήρκησε η βουλευτική περίοδος που ακολουθεί την τέλεση του αδικήματος.
Εάν η Βουλή δεν ασκήσει δίωξη εντός του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, δεν μπορεί να το πράξει πλέον, αφού το αξιόποινο της πράξης του προσώπου που τέλεσε την πράξη εξαλείφεται, διότι δια της παρόδου του χρονικού περιθωρίου, η πολιτεία πλέον δεν δικαιούται να κινήσει τον ποινικό μηχανισμό εναντίον του εν λόγω προσώπου.
Με την συγκρότηση σε σώμα της Βουλής την 6η Μαΐου (ΙΔ' περίοδος), ακόμα και αν δεν διήρκησε για δύο συνόδους (χοντρικά δύο σεζόν από Οκτώβριο έως Ιούνιο που είναι υποδιαιρέσεις της περιόδου), εντούτοις διήρκησε μια ολόκληρη περίοδο, ήτοι πλέον παρήλθε η αποσβεστική προθεσμία άσκησης δίωξης και εξαλείφθηκε το αξιόποινο.
Η διάταξη του Συντάγματος καθιερώνει ρητά το μέγιστο χρονικό περιθώριο και υπονοεί το ελάχιστο. Εάν η Βουλή δεν διήρκεσε μέχρι το μέγιστο χρονικό περιθώριο που προβλέπει το άρθρο 86 του Συντάγματος, τότε επέρχεται η εξάλειψη του αξιοποίνου.
Επιπλέον, είναι αβάσιμα κατά την άποψη μου όσα υποστηρίζονται (αν και συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα), ότι η δίωξη μπορεί να ασκηθεί αργότερα, μετά από τυχόν Συνταγματική Αναθεώρηση και αλλαγή της διάταξης του άρθρου 86 (Αλιβιζάτος, Σωτηρέλης).
Αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με την μη αναδρομικότητα δυσμενέστερων νόμων στο ποινικό δίκαιο. Ο θεσμός της εξάλειψης του αξιοποίνου είναι θεσμός του ουσιαστικού ποινικού δίκαιου και όχι του δικονομικού, έτσι τυχόν μελλοντική τροποποίηση του Συντάγματος στο μέλλον δεν μπορεί να ανατρέξει στο παρελθόν, αφού από το ίδιο το Σύνταγμα αντλείται το δικαίωμα, της εξάλειψης του αξιοποίνου σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι νόμοι, είναι, νόμοι, όσο δυσάρεστοι και αν είναι σε πολλούς, η λύση δεν είναι η παραβίαση τους για την πρόσκαιρη ικανοποίηση του όχλου, αλλά η αλλαγή τους με τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
1 εικόνα
Μετά τα μάλλον φλύαρα και βαρετά Death Proof και Inglorious Bastards ο αιρετικός σκηνοθέτης Ταραντίνο επιστρέφει με ένα ξεχασμένο είδος το σπαγγέτι γουέστερν. Τα βίαια ιταλικά γουέστερν των 60ς και 70ς, με συνεχές πιστολίδι, σαδιστές κακούς, "δαιμονισμένη" μουσική και αλλόκοτη ατμόσφαιρα. Λάτρης των ταινιών αυτών ο Ταραντίνο (τα Kill Bill είναι εμπνευσμένα από τέτοια φιλμ), υπόσχεται μία κινηματογραφική εμπειρία που μακάρι να έχει συνέχεια. Υπήρξε μία αναβίωση του γουέστερν (συχνά με επιρροές από σπαγγέτι π.χ. Αληθινό Θράσος, Εχθροί για πάντα) αλλά ξεκάθαρα έχουμε από τον π�ο σύγχρονο φαν του είδους μία ταινία με τον Django, τον πιο χαρακτηριστικό ήρωα αυτών των ταινιών (μετά τον Eastwood στα κλασικά έργα του Σέρτζιο Λεόνε).
Ήταν το 1966 όταν στους τίτλους έναρξης της ταινίας του Σέρτζιο Κορμπούτσι εμφανίστηκε ένας μαυροφορεμένος πιστολέρο, σέρνοντας σε ένα λασπωμένο τοπίο ένα... φέρετρο υπό το τραγούδι του Roberto Fia "Django", ανοίγοντας νέα σελίδα στην ιστορία του γουέστερν. Ο Franco Nero αντιμετωπίζει μία συμμορία ρατσιστών με αρχηγό τον απαίσιο Major Jackson που τρομοκρατεί ένα χωριό (ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο παίζει έναν απάνθρωπο δουλέμπορο στην τωρινή ταινία).
Η πρωτοφανής επιτυχία του φτηνού αλλά πρωτοποριακού γουέστερν οδήγησε σε πάρα πολλά "σίκουελ" που τιτλοφορούνταν Django χωρίς να έχουν καμία σχέση με την πρωτότυπη ταινία! Ο Django ήταν ένας ήρωας όπου ενσαρκώνονταν κατά το δοκούν (και σε πολλές ταινίες σκουπίδια). Υπήρξαν κάποιοι σκηνοθέτες που τον μετέφεραν επιτυχώς και αξίζει να τους αναφέρουμε, αφού επηρέασαν τον Ταραντίνο (ο Django την ταινία του είναι μαύρος σε εποχές που ο Νότος ήταν ρατσιστικό κολαστήριο). Κοινά στοιχεία στις επιτυχημένες ταινίες Django ήταν ο θάνατος και η εκδίκηση.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο "Django kill" του 1967. Μία συμμορία ληστών σκοτώνει τα μη λευκά μέλη της συμμορίας(!) τους για να μοιραστεί τη λεία και τα θάβει σε ομαδικό τάφο. Ένας μεξικάνος σώζεται, βγαίνει από τον τάφο και αποφασίζει να ακολουθήσει την συμμορία για να πάρει εκδίκηση. Η συμμορία σταματάει στην πιο ανατριχιαστική ίσως πόλη που έχει εμφανιστεί σε γουέστερν με το όνομα "Τόπος δυστυχίας", οι κάτοικοι της οποίας αποδεικνύονται σαδιστές φονιάδες, οι οποίοι λιντσάρουν τους ληστές με 2 επιφανείς εκπρόσωπους της πόλης να τσεπώνουν την λεία. Ο Django �τάνει στην πόλη και βλέπει ότι έχει νέους εχθρούς...
Το 1968 ο Sergio Garonne γυρίζει το "Django το κάθαρμα". Μία μυστηριώδης μαυροντυμένη φιγούρα σκοτώνει με τη σειρά πολίτες της καλής κοινωνίας. Όλοι τους κρύβουν ένα θανάσιμο μυστικό, ήταν εγκληματίες πολέμου στον εμφύλιο των Η.Π.Α. Ο τελευταίος από αυτούς μισθώνει κάθε λογής αποβράσματα και αποφασίζει να συγκρουστεί με τον μυστηριώδη άντρα... Από την ταινία αυτή ο Clint Eastwood εμπνεύστηκε το "Περιπλανώμενος πιστολέρο" του 1971 έναν έξοχο συνδυασμό σπαγγέτι γουέστερν και ψυχολογικού θρίλερ.
Τα Django εξέφραζαν μία σκοτεινή, εφιαλτική εικόνα της Άγριας Δύσης στα όρια του σουρεαλισμού. Ελπίζω πως αυτή την φορά ο Ταραντίνο να μας εκπλήξει ευχάριστα!
Σκούπιζε τα φύλλα γύρω από το υπαίθριο κρεβάτι του. Σε κατάλαβε που κοιτούσες. Έδειχνε να μη θέλει κουβέντα, κάτι που ούτως ή άλλως ντρεπόσουν να κάνεις. Ξάπλωσε. Μόνο τότε τον φωτογράφισες με το κινητό. Πολύ αργότερα πρόσεξες τη Deutsche Bank στο φόντο. «Όσο κι αν πασχίζουμε να περιοριστούμε στο μικρόκοσμό μας―τον οποίο με επιμονή χρυσωρύχου διακοσμούμε―μας προλαβαίνει κάθε φορά ο εαυτός μας και η Ιστορία», σκέφτηκες.
* Sicherheit: ασφάλεια
Στην Ελλάδα κυκλοφορούν περισσότερα από ένα εκατομμύριο όπλα. Κανένας δεν ξέρει πόσα είναι τα καλάσνικοφ, αλλά, μεταξύ μας, βρίσκεις ένα σχετικά εύκολα. Μπορεί να μην είναι διαθέσιμο στην Ομόνοια, όμως αν ψαχτείς, θα κάνεις τη δουλειά σου. Θυμάμαι παλιά, όταν οι βαλλιστικές εξετάσεις έδειχναν όπλα από Ανατολική Ευρώπη, το πρώτο σενάριο που άκουγες έμπλεκε στον ιστό του τη Στάζι και την KGB-ήταν σχετικά δύσκολο να βρεις τέτοιο όπλο στην Ελλάδα. Θέλω να πω ότι οι κουμπουριές με καλάσνικοφ ακούγονται πλέον με τη συχνότητα εξάτμισης που σκάει, δεν είναι δα και �άτι τόσο σπάνιο. Οι σφαίρες στη Συγγρού θα μπορούσαν να έχουν πέσει από τον οποιονδήποτε. Αντιεξουσιαστή, ακροδεξιό, ποινικό, σαλεμένο που έχασε το σπίτι του, νεαρούς που θέλουν επικίνδυνο χαβαλέ. Α, ναι. Είναι και η εκδοχή των παρακρατικών. Που όλοι ξέρουν ότι υπάρχουν, αλλά κανένας δεν τολμάει να τους αποκαλύψει καθώς κινούνται με μοναδικό σκοπό την ενοχοποίηση των λαϊκών αγώνων-μεγάλη ομάδα συμπολιτών μας πιστεύει ακράδαντα ότι μισθοδοτούμενοι από το κράτος έκαψαν τη Marfin.
Μεταξύ μας, μεθυσμένοι να έριξαν τις σφαίρες, το επεισόδιο θα μπει στο φάκελο με την αντιπαράθεση που άνοιξε μεταξύ κυβέρνησης και αντιεξουσιαστών. Η κυβέρνηση σκόπευε να αξιοποιήσει πολιτικά την «αμηχανία» εντός τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ που αντλεί ερείσματα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Εννοείται ότι οι σφαίρες δεν επιτρέπουν αντίστοιχη σπέκουλα. Πρόκειται για τόσο «χοντροκομμένο» γεγονός που η ειλικρινής και καθολική καταδίκη είναι σχεδόν αυτονόητη.
Που θα μας βγάλει; Σίγουρα ενισχύονται τα ερείσματα για μεγαλύτερες και αυστηρότερες επιχειρήσεις «τάξης» στο κέντρο της Αθήνας. Εκ των πραγμάτων οι συγκρούσεις θα ενταθούν και η αντιπαράθεση κυβέρνησης-αντιεξουσιαστών θα κλιμακωθεί. Παλαιότερα η κοινωνία χάζευε ενοχλημένη. Τώρα, όμως, παρακολουθεί τρομαγμένη.
του Δημήτρη Ποταμιάνου