Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Συνυπογράφει κανονικά το πολυνομοσχέδιο ο Ρουπακιώτης

 ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΑΥΤΟ : Άξιος , συνεπής και πάντα κύριος o Αντώνης Ρουπακιώτης

Μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, η Αγίου Κωνσταντίνου επιμένει στην αρχική της άποψη και ξεκαθαρίζει ότι θα ψηφίσει «ΠΑΡΩΝ» στο κρίσιμο πολυνομοσχέδιο και «ΝΑΙ» στον Προϋπολογισμό.

Νωρίτερα, κυκλοφόρησε στα δημοσιογραφικά γραφεία η πληροφορία ότι....
υπήρξε εμπλοκή με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Αντώνη Ρουπακιώτη, ο οποίος δεν υπέγραφε τα μέτρα, κάτι το οποίο ωστόσο δεν θα επηρέαζε την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή. Μάλιστα, έπειτα από κατ' ιδίαν τετ-α-τετ του κ. Ρουπακιώτη με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, τον διαβεβαίωσε ότι θα συνυπογράψει το πολυνομοσχέδιο..

NIK THE GREEK 




Διαβάστε περισσότερα »

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ - ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ΣΑΚΗΣ -  ΚΩΣΤΑΣ




Διαβάστε περισσότερα »

Το έγκλημα και η τιμωρία του

Δυστυχώς για τους ευαίσθητους και ευτυχώς για τους κυνικούς του ρεαλισμού οι εποχές τελειώνουν και οι αλλαγές αδυσώπητες τραντάζουν τις κοινωνίες, που, αν και φαφλατίζουν....
αδιάκοπα ως «γνώστες» των μεταβολών, προκαταλαμβάνονται εξ απήνης αδυνατώντας να τις αφομοιώσουν. Τούτη την εποχή ζούμε στιγμές που τα πράγματα μέσα στην απότομη σκληράδα των εποχών μεταβάλλονται άρδην και η κοινωνία μας ενεή διαπιστώνει να ελαύνεται από δυνάμεις τις οποίες αδυνατεί να ελέγξει. Ήταν αυτές όμως που εύκολα θα είχε το κουράγιο να αναγνωρίσει και να ξορκίσει, χρόνια πριν κάνουν την εμφάνισή τους απειλητικές. Η ελληνική κοινωνία-είναι αλήθεια αδιάψευστη ετούτη-έζησε μέσα στη θωπεία του ψεύδους της χρόνια πολλά. Εξέθρεψε μύθους που θέριεψαν κι έγιναν φαντάσματα ζοφερά. Ο πρώτος από αυτούς ήταν ο μεταπολιτευτικός μύθος της «δημοκρατίας που δεν γνωρίζει αδιέξοδα». Σε μια κοινωνική οργάνωση που αποθέωνε το πελατειακό αλισβερίσι και η οποία μετέπλαθε την πολιτική πράξη σε εργαλειακή σχέση δώρου -αντίδωρου, ο πολίτης εκτελούσε τυπικά ένα καθήκον το οποίο οριζόταν από την υπεράσπιση του στενού προσωπικού του συμφέροντος. Αυτό καθιστούσε την άσκηση μικροπολιτικής εύκολη υπόθεση, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις των πολιτών και των πολιτικών να μην υπερβαίνουν τα προβλέψιμα. Με αυτήν την πρακτική η αποκάλυψη παρασπονδιών το� πολιτικού κατεστημένου αποτελούσε απονενοημένο διάβημα, ο πρωτεργάτης του οποίου περνούσε στο περιθώριο. Το αποτέλεσμα ήταν αυτός ο κοινωνικός μιθριδατισμός, ο εθισμός στο δηλητήριο της παρανομίας, της απάτης και της διαφθοράς, που συναντούσε όμως σιωπηρά την συγκατάνευση των πολιτών, αφού το αντίδωρο συχνά ήταν η πολιτική εύνοια και αποκατάσταση πλήθους ψηφοφόρων. Έτσι η φερόμενη ως αδιέξοδη «δημοκρατία» ήταν στην πραγματικότητα ένα ολέθριο αδιέξοδο! Δεύτερος μεγάλος μύθος υπήρξε αυτός της ανεξάρτητης πορείας της χώρας και του περίφημου σοσιαλιστικού της μετασχηματισμού, με του οποίου το αφιόνι ποτίστηκαν οι γενιές κυρίως από το 1981 και μετά. Στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο παρά για την υποκατάσταση της παραγωγικής δυνατότητας του κράτους από μια στυγνή και ξεδιάντροπη πολιτική παροχών και προσκόλλησης στην επάρατη τακτική των επιδοτήσεων, οι οποίες απονεύρωσαν τον παραγωγικό ιστό και κατέστησαν τη χώρα επαίτη των ευρωπαϊκών διευκολύνσεων. Αυτές οι τελευταίες, βέβαια, μεταφράζονταν σε εκατομ�ύρια που διασπαθίστηκαν ανερυθρίαστα σε κομματικές παράτες οδηγώντας γρήγορα σε αδιέξοδα. Με την πάροδο των ετών ο υπερδανεισμός για την κάλυψη του πελατειακού οργίου αποτέλεσε ταφόπλακα στην προοπτική των μελλοντικών γενεών να κινηθούν αυτόνομα. Στα ίδια πλαίσια πρέπει να εντάξουμε και το παραμύθι των Ολυμπιακών αγώνων, που η άρχουσα ιδεολογία λάνσαρε με περισσή μαεστρία, θωπεύοντας τα βιωματικά ανακλαστικά ενός λαού αμνήμονα, ο οποίος, ενώ πολιτισμικά απείχε παρασάγγας από τον πολιτισμό και την πολιτική ηθική του αρχαίου κόσμου, μόνο κατ΄ έθος μνήμης και περιστασιακά θυμούνταν ότι κάποια σχέση τον συνέδεε-μάλλον μνημονικής υποχρέωσης- με το χθες. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες οικοδομήθηκε και ο τρίτος μύθος της αριστερής πολιτικής. Αυτός αυτοπροσδιοριζόταν ως η πολιτική έκφραση ενός κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού μαξιμαλισμού που επεδίωκε περισσότερα, αδιαφορώντας με σουρεαλισμό υπερβάλλοντα τόσο για τις επιπτώσεις, όσο και για το εφικτό των διεκδικήσεων. Το αποτέλεσμα υπήρξε «μεγαλοπρεπές». Σε όλους τους τομείς τη διοίκησης απαιτούνταν από την «αριστερή» φαεινή διεκδίκηση «μαζικοί διορισμοί»-ο χώρος της εκπαίδευσης το έζησε χρόνια με τις ανεξήγητες υπεραριθμίες-και η εκάστοτε πολιτικ� ηγεσία έσπευδε ταχέως να τους πραγματοποιήσει, πλειοδοτώντας σε προθυμία, έμφοβη καθώς ήταν για την απώλεια ψήφων, ήτοι της κυβερνητικής παντοδυναμίας. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια ιδίως, μια ανεξήγητη, ανεδαφική και εθελότυφλη αντίληψη αδυνατούσε να διακρίνει το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, η οποία έφερε στη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, τους όποιους εκ των πραγμάτων θα στοίβαζε σε συνθήκες απάνθρωπες, μετατρέποντάς τους σε βραδυφλεγή κοινωνική βόμβα. Σήμερα με τη χώρα εξουθενωμένη, τον παραγωγικό ιστό της να αποτελεί ανέκδοτο και το λαό της συγχυσμένη αγέλη στη συντριπτική του πλειονότητα, ήρθε η ώρα του απολογισμού και οπωσδήποτε της Τίσεως, που παραμονεύει ὑστερόποινος, κατά τον Αισχύλο. Έτσι όριζε η ηθική των προγόνων που επιδεικτικά, όπως εκ των πεπραγμένων μας αποδεικνύεται, αγνοούσαμε ως σήμερα. Ο εσμός της πολιτικής σαπίλας, προσδιοριστικής των εχόντων την εξουσία, αναζητά φταίχτες και επιβάλλει πολιτικές υπαγορευμένες από το διεθνές καρτέλ των τραπεζών. Η πρακτικές είναι γνωστές: ασφυκτική πολιτική περικοπών, επιβολή επαχθέστατων φορολογικών επιβαρύνσεων σε τέτοιο βαθμό, ώστε τρία χρόνια τώρα η κοινωνία να εξωθείται οργισμένη σε ακραίες πολιτικές επιλογές. Τις τελευταίες εβδομάδες υλοποιείται το βασικό μέρος τους δράματος με την πολιτική μιας κυβέρνησης εντολοδόχου του τραπεζικού κατεστημένου, το οποίο αδιαφορεί παγερά για την κοινωνική κατάσταση και επιβάλλει δια των νομίμων του τοποτηρητών εκ βάθρων κατεδαφίσεις και στην εργασιακή νομοθεσία, με τις προθέσεις του σαφείς και εξόφθαλμες: πλήρης αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού, κατάρριψη του ευρωπαϊκού κεκτημένου και την μετατροπή της χώρας σε αποικία των ισχυρών της Ευρώπης. Όμως αυτή η πρακτική εξωθεί αμυντικά ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού στην αναζήτηση «δραστικών» λύσεων με την υποστήριξη ακροδεξιών σχηματισμών, οι οποίοι στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά. Φυσικά κανένας νουνεχής άνθρωπος δεν θα αποδώσει αυτήν την αύξηση σε ακροδεξιές καταβολές και αντιδραστικά ένστικτα του ελληνικού λαού. Μια τέτοια θέση θα ήταν ανιστόρητη και πολιτικά αναπόδεικτη. Είναι η «λογική», μέσα στον παραλογισμό της αντίδρασης, ενός λαού που νιώθει την πολιτική όχι έκφραση της βούλησής του, αλλά ως έναναιφνίδιο θάνατο που επιβάλλεται έξωθεν από δυνάμεις απροσδιόριστες. Με την υγεία κατεστραμμένη, την παιδεία ασθμαίνουσα, την ασφάλεια ανέκδοτο και την καθημερινότητα επώδυνη με τις αντοχές εξαντλημένες, η παραπαίουσα κοινωνία επιδιώκει αδιέξοδα «στηρίγματα». Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται διόλου αντιληπτό από το αριστερό «ιερατείο» το οποίο απεύχεται κοινωνικές συγκρούσεις, επιβραδύνει ανεξήγητα εξεγέρσεις και βέβαια εξορκίζει την εξουσία, καθώς αδυνατεί προκλητικά ανόητα να διαχειριστεί. Η κάθαρση στη τραγωδία οδεύει να είναι αιματηρή. Όσο θα συνεχίζεται η απάνθρωπη σύμπλευση τραπεζών και κυβερνητικής τρομοκρατίας, τόσο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας προ του φάσματος της εξαθλίωσης θα επιδιώκουν «λύσεις» ολοκληρωτικού χαρακτήρα, αφού η αριστερή πρόταση παρουσιάζεται συγχυσμένη, προβληματική και αδιόρατη, δηλαδή χρεοκοπημένη. Μόνο που αυτή η προς τα άκρα εξώθηση του κοινωνικού σώματος, έχοντας ως κινητήρια δύναμη το μίσος προς τους κρατούντες και την άρχουσα ιδεολογία και τάξη, που συνεχίζει να φοροδιαφεύγει και να πλουτίζει, εγκυμονεί τον κίνδυνο μιας δυναμικής αντιπαράθεσης η οποία αυτή τη φορά, πολύ φοβάμαι, θα έχει το χαρακτήρα ενός εμφυλίου πολέμου με διαστάσεις απρόβλεπτες και οπωσδήποτε εξεχόντως οδυνηρές. O Σεραφείμ Γ. Κωνσταντίνου είναι φιλόλογος




Διαβάστε περισσότερα »

Το νέο πακέτο δεν θα μας γλιτώσει από το χάος,....είναι το χάος ! ! !

Το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο!

Και ανεξάρτητα από τις συντακτικές «ντρίπλες» που θα εμπεριέχει το κείμενο της τρόικας, ώστε να δοθεί στην Ελλάδα η δόση των 31,5 δις, το ΔΝΤ, οι διεθνείς αγορές και σύσσωμος ο διεθνής Τύπος βοούν πως η Ελλάδα, είτε θα οδηγηθεί σε νέο «κούρεμα» του χρέους, είτε θα χρειαστεί και νέο πακέτο στήριξης (δηλαδή νέα δανεικά και κατά συνέπεια, νέα μέτρα).
H Wall Street Journal (WSJ) σημειώνει, πως «δεδομένου ότι....
υπάρχει μηδενική διάθεση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, φαίνεται ότι είναι αναπόφευκτο να υπάρξει, είτε νέο πακέτο στήριξης, είτε μία νέα αναδιάρθρωση του χρέους», ενώ το Reuter's ανακοίνωνε: «Η αλήθεια είναι πως όλοι γνωρίζουν, ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά κανείς δεν θέλει να το αναγνωρίσει αυτή τη στιγμή γιατί παραμένει ο αντίκτυπος της μετάστασης».
Ακόμα και η γερμανική εφημερίδα S¬ddeutsche Zeitung έγραφε: «Είναι καιρός Βερολίνο και Βρυξέλλες να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τη μη δημοκρατικά νομιμοποιημένη τρόικα σαν άλλοθι για τις πολιτικές τους αποφάσεις».
Κατόπιν τούτων, είναι άξια απορίας η εμμονή του Α. Σαμαρά στην ψήφιση του πιο σκληρού και ανυπόφορου πακέτου λιτότητας.
Το «αίνιγμα» γίνεται ακόμα μεγαλύτερο δε, από τη στιγμή που ο συγκεκριμένος πολιτικός προτίμησε να αυτοακυρωθεί και να προδώσει το πρόγραμμα, που ο ίδιος εκπόνησε και το οποίο στηρίχτηκε από την πλειοψηφία του λαού.
Πώς να εξηγηθεί αυτή η μετάλλαξη;
Πώς να δικαιολογηθεί η πειθαρχία σε μία καταστροφική πολιτική, που θα επιφέρει σαρωτική ύφεση, θα εκτοξεύσει την ανεργία σε πρωτόγνωρα ύψη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και θα σηματοδοτήσει τον αφανισμό της μεσαίας τάξης και των μικρομεσαίων της Ελλάδας;
Μήπως πρόκειται για μία εξαιρετικά κοντόφθαλμη στρατηγική, ή μήπως πρόκειται για την απόδειξη των «δεσμεύσεων», που ανέλαβε ο κ. Σαμαράς και οι συγκυβερνώντες, κ.κ. Βενιζέλος και Κουβέλης, έναντι αυτών, που με νύχια και δόντια στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν αυτή την περίεργη και αταίριαστη κυβερνητική κοινοπραξία;
Τα ερωτηματικά είναι βασανιστικά.
Και μεγαλώνουν όσο βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι περίεργες «αδράνειες» του προηγούμενου, αλλά και σημερινού συστήματος εξουσίας, έναντι των μεγαλο-φοροφυγάδων, των παράνομων μεγαλοκαταθετών και όλων εκείνων που επί χρόνια πλουτίζουν, παρασιτώντας. Τα όσα έχουν αποκαλυφθεί μέχρι τώρα για την «λίστα Λαγκάρντ» και το υπερκομματικό μοίρασμα θέσεων, στην κρατική μηχανή σε ημέτερους, αποτελούν μόνο μερικά δείγματα ενός παρακράτους, που ακόμα βρυχάται...

Ας μας δείξει η συγκυβέρνηση έναν μεγαλοαπατεώνα που έπιασε ή μια μεταρρύθμιση που προχώρησε.
Τίποτα! Μηδέν εις το πηλίκον!
Επί τέσσερις μήνες, μόνο δήθεν διαπραγμάτευση για μέτρα που κλειδώνουν και ξεκλειδώνουν, ο κ. Σαμαράς ας αφήσει κατά μέρος τα διλήμματα, λοιπόν: Το νέο πακέτο, δεν θα μας γλιτώσει από το χάος. Είναι το χάος!
Και αυτό το χάος, θα αντιπαλέψουμε μαζί με τον λαό, όσοι αντέχουμε τα μεγάλα «όχι», στα δύσκολα!!! και όσοι ξέρουμε πως η πολιτική υπάρχει, για να υπηρετεί τη κοινωνία και τους αδύνατους...


--
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Βουλευτής Αχαΐας




Διαβάστε περισσότερα »

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΝΕ;

ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

Ολα τα παρακάτω, επειδή ακόμα κι αν "Δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τους ανέμους, μπορούμε όμως να προσαρμόσουμε τα πανιά"...

Κατάλαβες τώρα γιατί κατέστρεψαν μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες

(ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, AΙΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ) και έκαψαν σε....
διάστημα δύο μηνών μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα

(ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ);

--Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα δικά τους μεγαλομπακάλικα, που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να παρεισφρύσουν στην ελληνική αγορά...

Κατάλαβες τώρα γιατί σου δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες;

--Για να χρεώνεσαι και να εξαρτάσαι από αυτές όλο και περισσότερο. Για να σε βάλουν στο χέρι, να σε κάνουν υποχείριό τους και να σου πάρουν τελικά το πατρικό σου, το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.

Κατάλαβες τώρα γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;

--Για να γίνουν οι γνώστες του παιχνιδιού πάμπλουτοι σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο σου, τον ιδρώτα σου, με αέρα. Για να χάσεις εσύ το κομπόδεμά σου στο στημένο παιγνίδι του τζόγου και να αναγκαστείς τα επόμενα χρόνια να δανειστείς πέφτοντας στα νύχια των τοκογλύφων τραπεζών.

Κατάλαβες τώρα γιατί γουστάρουν τόσο την... "ελεύθερη αγορά";

--Για να κλείσει ο μπακάλης τής γειτονιάς και να στέλνεις τον κόπο σου φτηνά στα μεγαλομπακάλικα της Γερμανίας. Σε βγάλανε, ψαράκι, από τη γυάλα σου και στη συνέχεια σε πέταξαν στον ωκεανό με τα σκυλόψαρα, που έχουν τους δικούς τους κανόνες ...διατροφής.

Κατάλαβες τώρα γιατί αγαπάνε τους "μη νόμιμους μετανάστες" τόσο πολύ οι εκλεγμένοι «αλήτες» μας;

--Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων και εμάς δυστυχισμένους. Και φυσικά, για να τους προσλάβουν στην ελεύθερη ζώνη" που ζητάνε, να τους κοιμίζουν σε ένα κοντέινερ, να τους πληρώνουν ένα συσσίτιο για να παράγουν εντός Ευρώπης τα γερμανικά προϊόντα που παράγονται τώρα στις μακρινές χώρες τους...

Κατάλαβες τώρα, ψαράκι, πόσο αξίζει η γυάλα σου;

--Αυτή είναι η καλύτερη γωνιά στον κόσμο - το καλύτερο οικόπεδο - και την κοστολογούν μόλις 300 δις συμπεριλαμβανομένων και των ...αρχαιοτήτων.

Κατάλαβες τώρα γιατί σου πουλάνε φθηνά τα χαζοκούτια;

--Για να μην μείνει ούτε ένας Έλληνας ατάιστος το κουτόχορτο των λιβαδιών των στημένων πάνελς, των προσβλητικών ριάλιτυς, των ηλίθιων σήριαλς. Για να σε πετάνε μπαλάκι από τη μεσημεριανή χαζοβιόλα στον απογευματινό πληρωμένο. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιμημένων "τίποτα", με καμιά ειδικότητα, να σου κάνουν πλύση εγκεφάλου στον αέρα.

Κατάλαβες τώρα γιατί σ' έδιωξαν από το χωριό και από τη γη σου, δίνοντάς σου μια ζηλευτή θέση στο "δημόσιο";

--Για να μην παράγουμε τίποτα, να αγοράζουμε και να χρωστάμε τα πάντα, να έχουν πολλά να δώσουν, έναντι μιας δραχμής, στους νέους... "εποίκους".

Κατάλαβες τώρα γιατί πρέπει το ζευγάρι να δουλεύει σε δυο δουλειές, ενώ ο παππούς θα πρέπει να δουλεύει ακόμα και στα 70 του;

--Για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους χωρίς προσανατολισμό και αρχές. Για να χαθεί η «καταραμένη» φυλή σου με την περηφάνια της. Αυτή αποτελεί εμπόδιο στα γερμανόφιλα σχέδιά τους, το ξέρουν πολύ καλά, και γι' αυτό προωθούν την υπογεννητικότητα και τον αφελληνισμό.

Κατάλαβες τώρα γιατί στη Βουλή δεν μπαίνει κανένας σοβαρός άνθρωπος;

--Επειδή κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν καταδέχεται να ανήκει στον θίασο των 300 που προδιαγράφουν οι κομματικές λίστες, τις οποίες συντάσσουν οι ντόπιοι τοποτηρητές της παγκοσμιοποίησης μαζί με τις "άγιες οικογένειες" του τόπου. Έτσι, στο θέατρο που λέγεται Βουλή, δεν θα βρείτε σήμερα σχεδόν κανέναν από τους λαμπρούς Έλληνες διανοητές και επιστήμονες, ακριβώς επειδή δεν είναι θεατρίνοι.

Κατάλαβες τώρα γιατί τα κάνουν όλ' αυτά;

Γιατί δεν θέλουν Έλληνες σ' αυτόν τον τόπο. Ούτε στο γένος, ούτε στη σκέψη.

Ας προσαρμόσουμε λοιπόν τα πανιά μας και ας πάμε κόντρα στα σχέδιά τους, ο καθένας με τον τρόπο του,

αλλά όλοι μαζί με την επίγνωση του τι πάνε να μας κάνουν και με ποιον τρόπο.

makeleio.gr




Διαβάστε περισσότερα »

Οι τοπικοί άρχοντες του Ρεθύμνου εξάγουν τους Έλληνες και εισάγουν αλλοδαπούς

Σε αυτήν την Ελλάδα τις πλήρους πνευματικής ανεπάρκειας του συνολικού ξεπεσμού και της καθολικής επικράτησης της ελαφρότητας των μικρομεσαίων χωρίς όραμα μυαλών, δεν μου είναι καθόλου έκπληξη το γεγονός ότι αυτοί που επί σειρά ετών απέτυχαν να οργανώσουν μια στερεή τοπική οικονομία που θα εξασφάλιζε θέσεις εργασίας και παραμονή των νέων στον τόπο τους, σήμερα παίρνουν πρωτοβουλίες για να....
εξάγουν ως μετανάστες τους πολίτες του Ρεθύμνου.
Αντί να οργανώσουν οι άρχοντες του Ρεθύμνου την οικονομία και τις εξαγωγές του τόπου μας, οργανώνουν την μεταναστεύσει των νέων.
Μου έκανε πολύ κακή εντύπωση και ντράπηκα ως Έλληνας, ακούγοντας στο ράδιο τους τοπικούς άρχοντες του Ρεθύμνου να χαίρονται αντί να ντρέπονται, γιατί τους ζήτησαν οι αντίστοιχες τοπικές αρχές της περιφέρειας Freuedenstadt της Γερμανίας να τους στείλουν συγκεκριμένων προδιαγραφών και εξειδίκευσης προσωπικό για να επανδρώσουν συγκεκριμένες θέσεις εργασίας της περιοχής τους.
Αυτοί οι ίδιοι τοπικοί φορείς που διοργανώνουν την μεταναστεύσει των Ελλήνων στο εξωτερικό, είναι οι ίδιοι που προωθούν διευκολύνουν και υποστηρίζουν την αύξηση των ξένων λαθρομεταναστών στο Ρέθυμνο και στην Ελλάδα γενικότερα και αυτό δεν γίνεται μόνο σε επίπεδο Ρεθύμνου, δυστυχώς βλέπομαι να έχουν την ίδια αντεθνική συμπεριφορά και τα περισσότερα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια τα οποία από την μια πλευρά σπρώχνουν τους Έλληνες στο εξωτερικό και ταυτόχρονα υποστηρίζουν μετά μανίας την αύξηση των λαθρομεταναστών.
Στην Κρήτη έπεσαν πάρα πολλά λεφτά των ευρωπαϊκών κονδυλίων, τα οποία αντί να τοποθετηθούν σε έργα ουσίας όπως είναι ο ΒΟΑΚ και το αεροδρόμιο που θα βοηθούσαν την ουσιαστική ανάπτυξη, κατακερματίστηκαν σε πανάκριβες αναπλάσεις πλακοστρώσεις, σε κατσικόδρομους προς τα βουνά και ασφαλτόδρομους προς την κορφή του Ψηλορείτη και κατασπαταλήθηκαν ανούσια σε ένα πολιτικο-εργολαβικό πλιάτσικο, αφήνοντας έτσι την Κρήτη χωρίς σύγχρονο δρόμο και αεροδρόμιο, τώρα, οι ίδιοι θα δώσουν την κατασκευή του ΒΟΑΚ στους γερμανούς, οι οποίοι θα τοποθετήσουν διόδια έξω απ� κάθε πόλη της Κρήτης, αρμέγοντας την τοπική οικονομία για τα επόμενα 40 χρόνια.
Κάπως έτσι έπραξαν αυτοί που τώρα διοργανώσουν την φυγή των νέων και στο θέμα της πραγματικής οικονομίας, αντί να οργανώσουν την επιμήκυνση του τουρισμού και την παραγωγική βάση του πρωτογενή τομέα προς μια σύγχρονη ανταγωνιστική και εξαγωγική κατεύθυνση, αυτοί οργάνωναν τους κομματικούς συνεταιρισμούς τους οποίους χρησιμοποιούσαν ως εκτροφείο κομματικών στελεχών.
Σήμερα το βιολογικό λάδι από την εμπόλεμη Παλαιστίνη πωλείτε προς 16 Ευρώ στην Γαλλία και το Ρεθυμνιώτικο μένει στα αζήτητα, όπως και η γραβιέρα της ένωσης Ρεθύμνου η οποία ευτυχώς που διαμοιράζετε στους απόρους για να μην πεταχτεί στα σκουπίδια.
Αλλά ας επανέλθω στο θέμα της μετανάστευσης, αν είναι να κατευθύνουν οι ηγέτες και οι τοπικοί άρχοντες τους Έλληνες προς το εξωτερικό, ποιός ο λόγος να σωθεί η οικονομία της Ελλάδος και για ποιούς να σωθεί, για τους πακιστανούς;
Πάντως, όταν θέλουμε να αντιγράφουμε τους υπόλοιπους της Ευρώπης, ας τους αντιγράφουμε παντού, όπως είδαμε αυτοί απευθύνθηκαν στους εδώ τοπικούς άρχοντες ζητώντας μετανάστες, ομοίως και εμείς αν δεν ήμασταν άμυαλοι και χαζοπροεδευτικοί θα έπρεπε να απευθυνθούμε στον περιφερειάρχη του βόρειου Πακιστάν να μας έστελνε ειδικευμένο και μορφωμένο προσωπικό, για να καθαρίζει τα παμπρίζ στα φανάρια εφόσον αυτό το επάγγελμα ανθίσει στην Ελλάδα.
Προ ημερών, η αριστεροαλλήθωρη δημοσιογράφος του Σκάι Ευα Αντωνοπούλου, διατύπωσε την σύγχρονη άποψη ότι δεν παίρνουν οι μετανάστες τις δουλειές των Ελλήνων, γιατί αυτή ποτέ δεν έχει δει Έλληνες να καθαρίζουν τα παμπρίζ στα φανάρια, λες και αποτελεί ο καθαρισμός των παρμπρίζ στα φανάρια επάγγελμα του πολιτισμένου κόσμου, λίγο ακόμη και θα ανοίξει και κανένα ΙΕΚ με αυτό το αντικείμενο σπουδών.
Κάποιος πρέπει να μας απάντηση, θέλουμε να μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία, ή μια τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία, γιατί αυτά πάνε μαζί.
Αν θέλουμε μια σύγχρονη οικονομία και κοινωνία τότε χρειαζόμαστε και πρέπει να εισάγουμε επιστήμονες και υψηλής εξειδίκευσης εργατικό προσωπικό όπως ζήτησαν οι Γερμανοί από το Ρέθυμνο ή τουλάχιστον να κρατήσουμε τους δικούς μας ειδικευμένους εδώ, αν θέλουμε μια τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία, τότε ναι, χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερους πακιστανούς να αρμέγουν χειρονακτικά με χέρια γεμάτα ηπατίτιδα τα πρόβατα, χρειαζόμαστε φτηνές νοσοκόμες χωρίς κάρτα υγείας που θα ξεσκατίζουν χωρίς γάντια τους γέρους, χρειαζόμαστε πετράδες να φτιάχνουν σοκά�ια, χρειαζόμαστε προσωπικό για τα παμπρίζ στα φανάρια, στις Ινδίες υπάρχουν και οδοντιατρεία υπαίθρια στα πεζοδρόμια, ας αντικαταστήσουμε και τα ταξί με τρίκυκλα ποδήλατα όπως στην ανατολική Ασία, ας συνεχίσουμε να μετατρέπομε το κέντρο της Αθήνας σε Ισλαμαμπάντ, ας συνεχίσουμε να γεμίσουμε τις πλαζ με τριτοκοσμικούς μικροπωλητές σαν κινητά περίπτερα, και μετά ας ονειρευόμαστε και υψηλής αξίας Τουρισμό.
Εν κατακλείδι, ως λαός με φτηνή συνείδηση, είναι φυσικό σε όλα να επιλέγουμε το φτηνό, είτε αυτά είναι εργατικά χέρια, είτε είναι φαγητό, είτε είναι προϊόντα, είτε είναι αυτοκίνητο, είτε είναι τουρίστες, γενικός έχουμε μια ροπή προς την φτήνια.
Αν και αριστερός, όχι όμως αριστεροαλλήθωρος, ο δημοσιογράφος του Mega channel Μανώλης Αναγνωστάκης συνηθίζει να λέει: "Δεν αλλάζουμε χώρα, θα αλλάξουμε την χώρα " ας τον ακούσουν οι τοπικοί άρχοντες, ίσως έτσι αντιληφθούν ποιός ακριβώς είναι ο πραγματικός λόγος και ρόλος τους απέναντι στην κοινωνία.
Διαφορετικά σε 10-15 χρόνια από σήμερα θα υπάρχουν δύο κόμματα στην βουλή, το ένα θα είναι το κόμμα των αδερφών μουσουλμάνων που θα φτιάχνει νομοσχέδια για το τσαντόρ και την μπούργκα και το άλλο θα είναι η τότε ακροδεξιά μέλλος της οποίας θα είναι και ο γιός του Τσίπρα, που θα αντιτίθεται στην μπούργκα και στο τσαντόρ, εκτός και ας νομίζουμε ότι θα μετατρέψει ο Τσίπρας τους ιμάμηδες, σε συντρόφους.
Ξέρει κάποιος καμιά θρησκεία , κανέναν πολιτισμό, καμιά ιδεολογία που να μην εξαφανίστηκε ή να μην συρρικνώθηκε ερχόμενη σε επαφή με το Ισλάμ;
Από το 57 μουσουλμανικά κράτη, κανένα δεν έχει πραγματική δημοκρατία.
Αν μας αρέσει η σημερινή κατάσταση της Ελλάδος, τότε ας διώξουμε ακόμη μερικούς Έλληνες στο εξωτερικό και να φέρουμε ακόμη μερικούς λαθρομετανάστες.
Αν σκεφτούμε ότι προϋπάρχαμε ως οργανωμένος πολιτισμός κατά τουλάχιστον 1500-2000 χρόνια των Τούρκων ή των Γερμανών, λογικά σήμερα θα έπρεπε να ήμασταν αριθμητικά τουλάχιστον δύο φορές περισσότεροι από αυτούς, δυστυχώς όμως, έχουμε αυτήν την τάση ως λαός να αφομοιωνόμαστε και να θαυμάζουν οτιδήποτε αρκεί να μην είναι ελληνικό, αυτός είναι και ο λόγος που με τόση ευκολία εγκαταλείπομε την Ελλάδα στην πρώτη δυσκολία.

Ο Φουρφουράς.




Διαβάστε περισσότερα »

Ήρθε η ώρα . . . .

Γράφει ο Θωμάς Παπατόλης στο blog του

Ήρθε η ώρα λοιπόν. Υπάρχουν 3 (!) θέσεις εργασίας στη Γερμανία που με περιμένουν.
Πέρασα το τελευταίο διάστημα Θεσσαλονίκη ετοιμάζοντας χαρτιά και οργανώνοντας την μετανάστευση.
Περίμενα από συγγενείς και φίλους στους οποίους είχα στείλει βιογραφικά και άλλα έγγραφα απαντήσεις. Η απάντηση ήρθε.
Αποφεύγω τη δημοσιοποίηση προσωπικών φωτογραφιών. Κάνω μια εξαίρεση. Για μένα. Για να θυμάμαι. Να τη βλέπω κάθε μέρα στο....
blog μου. Να θυμάμαι την οργή. Την οργή η οποία έχει δηλητηριάσει πλέον κάθε κύτταρό μου. Μια οργή η οποία ξεκίνησε από τη μέρα που διάβασα το 1ο μνημόνιο.
Μετά από τη δημιουργία του Getgreeceback, τη συμμετοχή στη Σπίθα, τη στήριξη των 300 Ελλήνων, το Δεν Πληρώνω, Αγανακτισμένους, Αγανακτισμένους Μοτοσικλετιστές, τη στήριξη του Δημήτρη Αντωνίου, την εκπομπή Επανάσταση στο Kontra, 110 μέρες στο Σύνταγμα ήρθε η ώρα.
Τμηματικά οι καμαριέρες των τραπεζών, οι γονυπετείς δωσίλογοι αφαιρούσαν κομμάτια από τη ζωή μου. Διασκέδαση, φίλοι, έξοδοι , ρουχισμό μέχρι και τροφή. Έφτασαν να μου στερήσουν πλέον το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο.
Την κόρη μου.
Φεύγω και δεν ξέρω πότε θα την ξαναδώ. Η Γερμανία δεν είναι Αθήνα. Δεν ξέρω πότε θα έχω άδεια ή τα χρήματα για την επισκεφτώ.
Αυτό φυσικά δεν θα περάσει έτσι. Όχι μαύρη πέτρα δεν ρίχνω. Αγαπώ υπερβολικά αυτή τη χώρα. Δεν μου φταίει σε τίποτα. Τη γριά με μόρφωση δημοτικού που βλέπει τούρκικα την κατάντησαν έτσι. Έτσι θέλουν τους Έλληνες. Υποτελείς. Δούλους. Ραγιάδες. 40 χρόνια αποβλακώνουν ένα λαό.
Ελλάδα δεν είναι μόνο οι πολίτες της. Είναι και αυτός ο ευλογημένος τόπος με τις 300 μέρες ήλιο. Εδώ ερωτεύτηκα, αγάπησα, σπούδασα, έκανα παιδί.
Η οργή μου ξεχειλίζει. Τα παγωμένα βράδια της Γερμανίας που θα κάθομαι με το laptop μου (ο διάολος ξέρει που) θα σας αλλάξω τα φώτα. Από τις πρώτες μου κινήσεις η συνάντηση με μέλη της ομογένειας στη Γερμανία. Κοιμούνται και αυτοί.
Δεν ξέρω με ποιο τρόπο. Με την ομογένεια, κινήματα, hacking scene, anonymous. Δεν γνωρίζω από ποιο μετερίζι. Κάποιος θα πληρώσει για το κακό που μου έκανε. Θα έρθει εκείνη η ευλογημένη μέρα. Πουτάνα όλα. Με κάθε μέσο.
Θα πάρω το πρώτο αεροπλάνο που θα βρω μπροστά μου όταν θα στήνονται τα λαοδικεία σε κάθε γειτονιά και θα κρεμάνε τους προδότες σε κολώνες και πασσάλους.
Αποχαιρετίζω λοιπόν την αγάπη μου. Την Ελλάδα.
Αφήνω ότι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου. Την κόρη μου.
Θα ξανάρθω. Όταν ανατείλει ξανά ο ήλιος. Μέχρι τότε θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να συμβεί αυτό.
Γειά σου Ελλάδα. Γειά σου Μαρία.




Διαβάστε περισσότερα »

Όλοι στους δρόμους!!!

Με έπιασαν, τους ξέφυγα, άρχισαν οι αποκαλύψεις που ήθελαν να αποφύγουν και αυτό έχει σημασία: η ενημέρωση του λαού ο οποίος οδηγείται σε σφαγή από την ξένη και την ντόπια τρόικα. Οι αποκαλύψεις από το....
spirospero, το Εκ-Κεντρικό δελτίο του ΑΡΤ και ΑΡΤ Fm 90.6 (δεν σας κάνει εντύπωση ότι τα άλλα διαπλεκόμενα μέσα δεν αναφέρουν ούτε λέξη;) θα συνεχιστούν τα κρυφά κρατικά έγγραφα που αποκαλύπτουν πως μια πλειάδα πολιτικών ξεπούλησαν και κατέστρεψαν την χώρα, τουλάχιστον από την δεκαετία του 1990 θα γνωστοποιηθούν για πρώτη φορά στους Έλληνες. Η πρώτη γερή δόση δόθηκε το περασμένο Σάββατο μετά την αποφυλάκισή μου και έπεται η συνέχεια. Τα έγγραφα είναι χιλιάδες. Ομάδα οικονομολόγων τα επεξεργάζεται. Όλοι όσοι κυβέρνησαν από τον Σιμήτη και μετά έπαιξαν σε τζόγο τα χρήματα των Ελλήνων. Τα έχασαν, τα έκλεψαν, μας καταχρέωσαν και τώρα μας ζητούν να ξαναπληρώσουμε την πολιτική τους απάτη. Εξαθλίωσαν εμάς και τώρα επιδιώκουν να υποθηκεύσουν και τις ζωές των αγέννητων γενεών. Τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν. Ακόμα και τώρα που μας πτώχευσαν κάποιοι κερδοσκοπούν. Πρέπει να τους σταματήσουμε ειρηνικά μεν, αποφασιστικά δε. Όλοι στους δρόμους. Με την φωνή μας και μόνο να διώξουμε την χολέρα που κυβερνάει την χώρα.




Διαβάστε περισσότερα »

Τι άλλο πια να κάνει η αντιπολίτευση για να ψηφιστούν τα μέτρα;!

Άρης Πορτοσάλτε

Στην τελική ευθεία. Δυστυχώς σε μία ακόμη τελική ευθεία. Από το Καστελόριζο του 2010, επαναλαμβάνεται η ίδια αδιέξοδη, όπως φαντάζει στην κοινωνία, διαδικασία. Και αν η πρώτη φορά, είχε κάποια στοιχεία αγωνίας, αυτή τη φορά οι πολίτες πιο ψυλλιασμένοι, βλέπουν ευδιάκριτα το πολιτικό παιχνίδι στο Κοινοβούλιο.

Τις τελευταίες ώρες αναπτύσσονται τακτικές πόλωσης μεταξύ κυβέρνησης και...
αντιπολίτευσης που θυμίζουν την περίοδο των θερινών εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε την πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση του μνημονίου και η κυβέρνηση δεν έχασε την ευκαιρία να καταδείξει το…κόμμα της δραχμής.

Η…σκληρή, στη δημοσιογραφική γλώσσα, αντιπαράθεση πιθανόν να είναι μια ρεαλιστική απεικόνιση της έντασης στο πολιτικό προσκήνιο και ταυτοχρόνως μια προσπάθεια να μπετοναριστούν οι διαρροές πριν από την ψηφοφορία. Η προηγηθείσα δήλωση του Π. Λαφαζάνη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει προκάλεσε σωστά την αντίδραση του προέδρου Α. Τσίπρα. Αυτό έπρεπε να κάνει για τον κομματικό πατριωτισμό αλλά και για τη δημιουργία της αναγκαίας έντασης. Δεδομένης της εικόνας του αλληλο- σπαρασσόμενου ΠΑΣΟΚ, των αμφιβολιών για τις ψήφους της ΔΗΜΑΡ που κατά τ´άλλα στηρίζει την κυβέρνηση και την αδυναμία να προεξοφληθεί η συμπεριφορά σύσσωμης της ΚΟ της ΝΔ, το απρόβλεπτο ατύχημα στην ψηφοφορία δεν μπορεί να αποκλεισθεί…

Τι άλλο να κάνει πια η αντιπολίτευση για να προλάβει το ενδεχόμενο; Nα ψηφίσει τα μέτρα;!

Τι είναι αυτά που λες; Δεν γίνονται τέτοια πράγματα, θα πείτε ενδεχομένως, αλλά μπροστά στον κίνδυνο να αποτύχει η ψήφιση των μέτρων, το πολιτικό σύστημα ακολουθεί μια τακτική που γνωρίζει άριστα. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο;

Χρειάζεται η κοινωνία μια αποτυχημένη μίμηση θεατρικού δρώμενου για να αντιληφθεί ότι κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν θα ήθελε τώρα να αντικαταστήσει τα τρία κόμματα στην εξουσία; Όλα όσα συμβαίνουν αναδύουν τη γνωστή αίσθηση που κάνει ακόμη πιο αποκρουστική την πολιτική στα μάτια μας. Τη στιγμή που χρειαζόμαστε ακριβώς το αντίθετο. Σοβαρή πολιτική διαχείριση. Προκειμένου μεγάλο τμήμα της κοινωνίας να ξεφύγει από την πεποίθηση της ματαιότητας των νέων μέτρων και της ανάγκης να της εξηγηθεί με λεπτομέρειες πως μπορούμε με σκληρή δουλειά να βγούμεαπό την περιπέτεια.

Δεν θα αναλωθώ στη σύγκριση των κεντρικών επιλογών, ούτε στην ανάλυση των σεναρίων που αξιολογούν τα μέτρα και τη λογική τους, ούτε θα σας βάλω στις σκέψεις περί τις βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Παρακολουθώ τις θετικές και αρνητικές γνώμες, βρίσκω ότι σοβαροί άνθρωποι γράφουν και διατυπώνουν σοβαρές παρατηρήσεις μεταξύ της λογικής, του ρεαλισμού από τη μία και της δημαγωγίας και του ρεαλισμού από την άλλη. Ομως αυτό που κατά την άποψη μου χρειαζόμαστε όσο τίποτε άλλο αυτή τη στιγμή είναι οι πολιτικοί. Δυστυχώς δεν έχουμε τους κατάλληλους. Τώρα που τ�λείωσε το μοντέλο του πολιτικού που μοίραζε λεβέντικα χρήμα απο δανεισμό, αντικρίζουμε με διαφορετικό μάτι τον πολιτικό που ψηφίσαμε. Δεν μας ικανοποιεί. Είτε μας χαϊδεύει ιδεολογικά, είτε μας εκνευρίζει διατυπώνοντας τις αντίθετες σε μας απόψεις. Η σοβαρότητα είναι ακόμη το ζητούμενο όταν κάνω αναδρομή σε όσα έχω γράψει στο blog.

Η πρώτη κατάκτηση της σοβαρότητας είναι η συμφωνία μιας κοινής προσπάθειας από την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση χωρίς ωστόσο να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας τους. Φαίνεται ουτοπικό; Πρέπει να το παλέψουμε. Και μέσα από την ουσιαστική θετική ζύμωση να αναδείξουμε καλύτερο δυναμικό. Φυσικά να βοηθήσουμε να αναδειχθεί αυτό που ήδη διαθέτουμε. Το λίγο και καλό να επαυξηθεί. Βεβαίως και η κυβέρνηση έχει αποδοτικούς υπουργούς, λίγους που ξεχωρίζουν μέσα στη…νιρβάνα των πολλών, όπως διαθέτει και η αντιπολίτευση. Ας βοηθήσουμε με λιγότερο λαϊκισμό να ανταμώσει � σοβαρότητα από τις δύο πλευρές. Επειδή τα τελευταία χρόνια ενσωματώσαμε την ατάκα "δεν βγαίνει" ας ρίξουμε μια ματιά στο παράδειγμα Αργεντινή…

skai.gr




Διαβάστε περισσότερα »

ή «μπλόφα»;



Παρακολούθησα με προσοχή την ομιλία που έκανε χθες στην ΚΟ της ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς. Επέλεξε να εμφανιστεί σίγουρος για.....
τρία πράγματα. Πρώτον, είπε πως χάνουν όσοι στοιχημάτιζαν στη δραχμή καθώς με την ψήφιση των μέτρων είναι οριστικά εγγυημένη η παραμονή στο ευρώ. Δεύτερον, πως με τη δόση θα επιστρέψει η ρευστότητα στην οικονομία μέσω των τραπεζών και μάλιστα πως η κυβέρνηση θα καταφέρει να πάρει και κάτι τις παραπάνω ώστε να ξεπληρώσει τα χρέη που έχει το κράτος σε ιδιώτες και υπολογίζονται κάπου στα 7,5 δις. Τρίτον, πως δεν θα ξανακοπούν μισθοί και συντάξεις.
Ακούγοντας τις παραπάνω βεβαιότητες του πρωθυπουργού κάθε νοήμων πολίτης, δικαιούται να κάνει δύο υποθέσεις. Ή ο Σαμαράς είναι πλέον «ο άνθρωπος της Μέρκελ» που σημαίνει πως έχει κάνει το «deal» με τη Γερμανίδα Καγκελάριο ώστε να πάρει (αλλά και να δώσει) όλα όσα χρειάζεται για τη «μακροημέρευση» της κυβέρνησής του ή έχει μείνει με «άδεια χέρια» και «μπλοφάρει» για να κερδίσει λίγο χρόνο , ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τον Φεβρουάριο του 2013 που θα βρεθούμε εκ νέου «στα ίδια και επί τα αυτά».
Αν συμβαίνει το πρώτο, ο Σαμαράς θα διεκδικήσει το τελευταίο «Ζήτω» προς ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα. Το κλίμα στη ΝΔ είναι ακριβώς αυτό. «Πάμε να ψηφίσουμε, να πάρουμε τα λεφτά και όλα θα γίνουν ρόδινα». Όσο κι αν φαίνεται περίεργο το ίδιο λέει και Ευάγγελος Βενιζέλος. Η μακροημέρευση Σαμαρά θα σημαίνει και τη μακροημέρευση του ίδιου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ αλλά και στην κυβέρνηση, στην οποία έχει αποφασίσει να μπει ο ίδιος μαζί με άλλα 2-3 στελέχη που δεν ανήκουν στους «βαρώνους» του κόμματος και δεν έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην εικόνα τ�υς από την πολύχρονη άσκηση υπουργικών καθηκόντων.
Αν όμως πρόκειται περί «μπλόφας»; Τότε σε τρεις – τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση των μέτρων θα βρεθούμε πάλι να συζητάμε το «ευρώ ή δραχμή;». Αλλά αυτό με βεβαιότητα θα σημαίνει πως στη χώρα θα έχει γίνει κόλαση. Με δεδομένο πως τότε θα είμαστε ακόμη πιο κοντά τις γερμανικές εκλογές, ουδείς μπορεί να περιμένει το οτιδήποτε. Ετοιμαστείτε να κοιμηθούμε σε «καλαμένιο στρώμα». Και σε αυτή την περίπτωση δεν ξέρω πόσο νόημα θα έχει να επιλέξει κανείς ανάμεσα στην « κόλαση του ευρώ» και την «κόλαση της δραχμής». Η κόλαση είναι κόλαση.
Με βάση αυτές τις δυο λογικές υποθέσεις , ελπίζω για το καλό της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς να μη βγήκε χθες και να μίλησε «ελαφρά τη καρδία» στους βουλευτές του και κατ' επέκταση στον ελληνικό λαό. Αν και προσωπικά αμφιβάλλω και για το ό,τι «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» και για το ό,τι «τηρούν τις υποσχέσεις τους», ειδικά όταν έχουν μπροστά τους εκλογές. Οπότε δεν αποκλείεται και μια τρίτη, εξίσου λογική υπόθεση. Ο Σαμαράς να νομίζει πως έχει κλείσει "deal" αλλά στην ουσία να πρόκειται περί γερμανικής μπλόφας!
Ήδη το γερμανικό περιοδικό "Spiegel"έχει αρχίσει τις διαρροές σεναρίων για εναλλακτικούς τρόπους στήριξης των χρεωμένων χωρών, προκειμένου η Γερμανία να αποφύγει πάση θυσία το «κούρεμα του χρέους», τη μόνη δηλαδή ορθή πολιτική λύση προκειμένου να καταστεί το χρέος βιώσιμο.

ΥΓ: Τα ονόματα των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που προορίζονται για υπουργικές καρέκλες κυκλοφορούν ευρέως. Είναι τέσσερα μαζί με αυτό της Φώφης, η οποία όμως λέει «δεν θέλει» και για αυτό «κλωτσάει». Δεν θα αναφερθώ στα άλλα τρία ονόματα γιατί είναι σοβαρά πολιτικά στελέχη, στελέχη της «επόμενης γενιάς» και η πρόωρη αναφορά τους μπορεί να τα «κάψει». Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν βλέπω να γίνονται υπουργοί ούτε ο Χρυσοχοίδης, ούτε ο Λοβέρδος, ούτε ο Σκανδαλίδης!

spirosrizopoulos.com




Διαβάστε περισσότερα »

Πιο φτωχή χώρα μετά τη Βουλγαρία η Ελλάδα

Στο 21,4% του πληθυσμού ανήλθε, με βάση τα εισοδήματα του 2010, ο αριθμός των νοικοκυριών της χώρας που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και στο κατώφλι της φτώχειας, και βρίσκεται στη 2η θέση στην Ευρώπη μετά τη Βουλγαρία (ποσοστό 22,4%), ενώ η παιδική φτώχεια ανέρχεται στο 23,7%. Δηλαδή, τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 901.194 και τα μέλη τους σε 2.341.400.
Αυτό προκύπτει από τη σχετική έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), σύμφωνα επίσης με την οποία, το
κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των.....
6.591 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 13.842 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Ενώ, το μέσο ετήσιο ατομικό ισοδύναμο εισόδημα ανέρχεται σε 12.637,08 ευρώ και το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας σε 21.590,07 ευρώ.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα:
Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 23,7% και είναι υψηλότερος κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού.
Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών υπολογίζεται σε 23.6% και είναι αυξημένος κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
• Ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό, ανέρχεται σε 3.403.000 άτομα.
• Ο πληθυσμός που διαβιεί σε νοικοκυριά που δεν εργάζεται κανένα μέλος ή εργάζεται λιγότερο από 3 μήνες συνολικά το έτος, ανέρχεται σε 837.300 άτομα, ενώ στο προηγούμενο έτος ανερχόταν σε 544.800 άτομα.
Ο πληθυσμός που απειλείται από τη φτώχεια είναι κυρίως:
Άνδρες άνεργοι (48,4%)
Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί (43,2%)
Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί (εκτός συνταξιούχων (30%)
Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω (29,7%)
Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ (25,8%)
Παιδιά ηλικίας 0- 17ετών (23,7%)
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις βοηθούν αρκετά τα φτωχά νοικοκυριά, και ειδικότερα:
Τα κοινωνικά επιδόματα συμβάλουν στη μείωση του ποσοστού της φτώχειας κατά 3,4 ποσοστιαίες μονάδες
Οι συντάξεις συμβάλουν στη μείωση του ποσοστού της φτώχειας κατά 20,1 ποσοστιαίες μονάδες.
Το σύνολο των κοινωνικών μεταβιβάσεων μειώνει το ποσοστό της φτώχειας κατά 23,5 ποσοστιαίες μονάδες
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις (συμπεριλαμβανομένων των συντάξεων) αποτελούν το 30,9% του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών της χώρας.
Οι συντάξεις αποτελούν ένα αξιόλογο μερίδιο του διαθέσιμου εισοδήματος, αφού αναλογούν στο 27,1% αυτού.
Τα κοινωνικά επιδόματα αποτελούν το 3,8% του διαθέσιμου εισοδήματος.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (21,9% και 20,9%, αντίστοιχα). Τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά με θήλυ μέλος απειλούνται από τη φτώχεια σε ποσοστό 25,8%, ενώ τα αντίστοιχα με άρρεν μέλος σε ποσοστό 24,3%. Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, υπολογίζεται σε ποσοστό 23,6%, ενώ για άτομα ηλικίας έως 17 ετών σε ποσοστό 23,7 %. Ο κίνδυνος φτώχειας για άτομα ηλικίας άνω των 75 ετών υπολογίζεται σε ποσοστό 27,5%, ενώ για άτομα ηλικίας κάτω των 75 ετών σε ποσοστό 20,8%. Ο κίνδυνος φτώχειας των νοικοκυριών με έναν γονέα και, τουλ�χιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 43,2%, ενώ ο αντίστοιχος δείκτης για τα νοικοκυριά με δύο γονείς και ένα εξαρτώμενο παιδί ανέρχεται σε 17,7%.
Φυσικά, οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν λιγότερο από τους ανέργους και τους οικονομικά μη ενεργούς (συνταξιούχους, νοικοκυρές κ.λπ.). Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας στους εργαζόμενους ανέρχεται σε 11,9% (άνδρες 13,2% και γυναίκες 10,1%), στους λοιπούς μη οικονομικά ενεργούς σε 30% και στους ανέργους σε 44%. Ο σχετικός κίνδυνος φτώχειας για τους εργαζομένους με πλήρη απασχόληση ανέρχεται σε 10,4%, ενώ για τους εργαζομένους με μερική απασχόληση ανέρχεται σε 21,4%. Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία απειλούνται από φτώχεια κατά 20,3%, ενώ αυτά που διαμένουν σε ενοικ�ασμένη κατοικία κατά 25,9%. Ο σχετικός κίνδυνος φτώχειας ηλικιωμένων 75 ετών και άνω, κατά ιδιοκτησιακό καθεστώς της κατοικίας τους, ανέρχεται για τους ιδιοκτήτες σε 27,9%, ενώ για τους ενοικιαστές σε 24,3%.

ergatodikeomata.blogspot.gr




Διαβάστε περισσότερα »