Κατά την διάρκεια της χιτλερικής παντοδυναμίας, αν ήσουν Γερμανός και ήθελες να πολεμήσεις το σύστημα δεν νομίζω ότι κανένας θα πίστευε ότι ο τρόπος για να επιφέρεις αλλαγές και τομές θα ήταν το να είχες καταταγεί στα ες – ες και να προ�παθούσες να άλλαζες το σύστημα από μέσα.Όταν ανήκεις υποτάσσεσαι, και τα κόμματα είναι φορείς εξουσίας που την μοιράζουν σ΄αυτους που θέλουν.
Αν είσαι λύκος και ανήκεις σε αγέλη το λιγότερο που σ΄ ενδιαφέρει είναι ο πόνος του προβατου κατά την διάρκεια της θανάτωσης .
Τι σημαίνει ότι κάποιος ανήκει σ΄ένα κόμμα και προσπαθεί να αλλάξει το σύστημα εκ τον εσω, σημαίνει ότι αποδέχεται αυτά που το κομματικό κατεστημένο αντιπροσωπεύει.
Όσον άφορα για το Βενιζέλο, το Σαμαρά, το Μητσοτακη, τον Παπανδρεου, την Μπακογιαννη, τον Τσιπ! ρα, τ ην Παπαρηγα, τον Καρατζαφερη και ένα σμήνος άλλων εθνοσωτήρων, αυτοί μαζί με τα κόμματα που αντιπροσωπεύουν υπηρετούν τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα που τους όρισαν.
Και μαζί μ΄αυτούς οι τριγύρω, ο «κύκλος», οι κομματικοί κτλ τσιμπολογούν ανάλογα με την θέση τους στο κόμμα και τα ανάλογα τρίμματα από το τραπέζι.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αυτή.
Το απογοητευτικό είναι ότι όλος στο σύνολο του σχεδόν ο κόσμος αυτό που θέλει είναι να γίνει και αυτός ο άνθρωπος της «κατάστασης» που θα τσιμπολογαει από το τραπέζι αποφάγια, μέχρι εκείπάει η Επαναστατική του έπαρση και η ηθική τους, αυτό είναι το τραγικό και όχι οι «ταγοί» που χλιμιντρίζουν.
