Στους νέους μέχρι 25 ετών το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 48,1% που σημαίνει ότι οι μισοί σχεδόν νέοι στην Ελλάδα δεν μπορούν να ξεκινήσουν τη ζωή τους και είναι αναγκασμένοι να παρατείνουν ... την παιδική τους ηλικία μένοντας με τους γονείς τους.
Φυσικά δεν μπορούν να κάνουν οικογένεια. Να σχεδιάσουν τη ζωή τους, Να ελπίζουν. Μία κόλαση στα πιο ωραία χρόνια.
Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο οι άνεργοι την Ελλάδα. Άνθρωποι γεμάτοι φλόγα που έχουν οδηγηθεί στην απόγνωση. Και η απόγνωση νομοτελειακά οδηγεί τους νέους! ανθ� �ώπους στην έκρηξη, στον ξεσηκωμό, στο ξήλωμα των πάντων, αφού έτσι κι αλλιώς ήδη δεν έχουν να χάσουν τίποτα σε ένα γενικό χάος.
Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με μία πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας που όταν εκραγεί δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο.
Ο Δεκέμβρης του 2008 στην Αθήνα και τα τελευταία γεγονότα με το κάψιμο των κτιρίων στο κέντρο της πρωτεύουσας θα μοιάζει με παιδικό πάρτι όταν ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών των ανέργων.
Φοβάμαι ότι το φυτίλι της βόμβας έχει ανάψει. Κι αντί να συζητάνε για PSI, CDS, CAC και πονηρές λύσεις για τη σωτηρία τ�ν τραπεζών – καρχαριών, ας κάτσουν τώρα να βρουν αμέσως πώς θα δοθεί δουλειά στους άνεργους νέους.
Γιατί ήδη ακούγεται το σάλπισμα των αγγέλων της καταστροφής.