Την ώρα, που ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται σκληρά λόγω της καταστροφικής οικονομικής πολιτικής των μνημονίων της Τρόικα, θεωρώ ότι επιβάλλεται να κατατεθούν σοβαρές, εμπεριστατωμένες και καινοτόμες προτάσεις προκειμένου η χώρα να «ξεκολλήσει» από τη «κινούμενη άμμο»στην οποία έχει «βυθιστεί» τη τελευταία διετία. Βάσει της....
συγκεκριμένης λογικής θα ήθελα να προχωρήσω στη κατάθεση ενός «πακέτου» προτάσεων που περικλείεται σε δύο λέξεις: Οικονομικός Εθνικισμός.
Ως Οικονομικός Εθνικισμός, λοιπόν, ορίζεται η παραγωγική και καταναλωτική βάση προϊόντων και υπηρεσιών η οποία θα πρέπει να στηρίζεται στις εσωτερικές παραγωγικές και καταναλωτικές δυνάμεις της Ελλάδας, για να επιτευχθεί ένα τελικό αποτέλεσμα που θα ανατρέπει το παρόν θλιβερό οικονομικό κατεστημένο το οποίο έχει δη! μιου ργηθεί.
Ο στόχος πρέπει να είναι σε βάθος πενταετίας να έχουμε ανάπτυξη της τάξεως του 5-7% του ΑΕΠ κατ' έτος.
Η «περίφημη» ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τον Οικονομικό Εθνικισμό, που θα «γεννηθεί» αποκλειστικά με ελληνικούς παραγωγικούς συντελεστές. Κάτι τέτοιο άλλωστε συμβαίνει σε χώρες με ισχυρότατες οικονομίες όπως π.χ. η Κίνα, η Γερμανία, το Ισραήλ κ.λ.π.
Στην Ελλάδα του 2012 απαιτείται «εδώ και τώρα» ανατροπή του οικονομικού παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, με κύριο στόχο την κάλυψη της εσωτερικής κατανάλωσης σε επίπεδο τουλάχιστον 75% από �ροϊόντα γεωργικά, κτηνοτροφικά και βιομηχανικά ελληνικής προελεύσεως. Είναι τεράστιας σημασίας η επιλογή να «επιμένουμε ελληνικά».
Σύμφωνα με το Κίνημα Πολιτών, «Καταναλώνουμε ότι παράγουμε», η οικονομία της χώρας θα ενισχυθεί κατά 10 δις ευρώ, αν κάθε Έλληνας αγοράσει εγχώρια προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ εντός του 2012.
Αν πετύχουμε σιγά-σιγά οι εξαγωγές να είναι περισσότερες από τις εισαγωγές, το στοίχημα θα έχει κερδηθεί.
Για να συμβεί αυτό βέβαια πρέπει η εκπαίδευση να τεθεί σε νέες βάσεις έτσι ώστε να έχουμε:
-Δημιουργία υποδομών από ελληνικ! ές ε� �αιρείες.
-Αγροτική παραγωγή καθετοποιημένη (τύπου-Ισραήλ).
-Βιομηχανική παραγωγή καθετοποιημένη (από την πρώτη ύλη, έως το τελικό προϊόν).
-Τουρισμό ιαματικό-ιατρικό (π.χ. μεγάλοι οικισμοί κοντά σε κέντρα για εύπορους ηλικιωμένους)
-Βιομηχανία παιδείας, με ιδιωτικά πανεπιστήμια καθώς και λειτουργία των κρατικών σε υγιή (πλέον) χρηματοοικονομική βάση.
-Ανάπτυξη ντόπιας φαρμακοβιομηχανίας με παραγωγή του 90% των γενοσήμων που θα καταναλώνονται στην Ελλάδα αλλά και εξαγωγικής προοπτικής ειδικά προς τις πιστώτριες χώρες.
Όλα τα παραπάνω αποτ�λούν ένα συνδυασμό, που θα σημάνει ολική επαναφορά, αφού: Θα επιτευχθεί εμπορικό πλεόνασμα κι' άρα αύξηση του ΑΕΠ το οποίο τη τελευταία διετία έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Έτσι θα φτάσουμε στη δημιουργία θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα στον περιορισμό του εφιάλτη της ανεργίας, που έχει εξολοθρεύσει την κοινωνία μας και «αγγίζει» πλέον σε αριθμούς το ποσοστό, το οποίο υπήρχε στη πατρίδα το 1950, όταν οι Έλληνες μετανάστευαν κατά κύματα σε Αμερική και Γερμανία.
Συμπέρασμα: Mόνο αν «επιμείνουμε ελληνικά» και έχουμε θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλ�! �γών σε όγκο και χρήμα θα πετύχουμε την αύξηση του ΑΕΠ, την εξαφάνιση των ελλειμμάτων και τη δημιουργία ισχυρού πλεονάσματος προς διανομή.
Tου Νικήτα Κακλαμάνη, πρώην υπουργού και δημάρχου Αθηναίων
συγκεκριμένης λογικής θα ήθελα να προχωρήσω στη κατάθεση ενός «πακέτου» προτάσεων που περικλείεται σε δύο λέξεις: Οικονομικός Εθνικισμός.
Ως Οικονομικός Εθνικισμός, λοιπόν, ορίζεται η παραγωγική και καταναλωτική βάση προϊόντων και υπηρεσιών η οποία θα πρέπει να στηρίζεται στις εσωτερικές παραγωγικές και καταναλωτικές δυνάμεις της Ελλάδας, για να επιτευχθεί ένα τελικό αποτέλεσμα που θα ανατρέπει το παρόν θλιβερό οικονομικό κατεστημένο το οποίο έχει δη! μιου ργηθεί.
Ο στόχος πρέπει να είναι σε βάθος πενταετίας να έχουμε ανάπτυξη της τάξεως του 5-7% του ΑΕΠ κατ' έτος.
Η «περίφημη» ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τον Οικονομικό Εθνικισμό, που θα «γεννηθεί» αποκλειστικά με ελληνικούς παραγωγικούς συντελεστές. Κάτι τέτοιο άλλωστε συμβαίνει σε χώρες με ισχυρότατες οικονομίες όπως π.χ. η Κίνα, η Γερμανία, το Ισραήλ κ.λ.π.
Στην Ελλάδα του 2012 απαιτείται «εδώ και τώρα» ανατροπή του οικονομικού παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, με κύριο στόχο την κάλυψη της εσωτερικής κατανάλωσης σε επίπεδο τουλάχιστον 75% από �ροϊόντα γεωργικά, κτηνοτροφικά και βιομηχανικά ελληνικής προελεύσεως. Είναι τεράστιας σημασίας η επιλογή να «επιμένουμε ελληνικά».
Σύμφωνα με το Κίνημα Πολιτών, «Καταναλώνουμε ότι παράγουμε», η οικονομία της χώρας θα ενισχυθεί κατά 10 δις ευρώ, αν κάθε Έλληνας αγοράσει εγχώρια προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ εντός του 2012.
Αν πετύχουμε σιγά-σιγά οι εξαγωγές να είναι περισσότερες από τις εισαγωγές, το στοίχημα θα έχει κερδηθεί.
Για να συμβεί αυτό βέβαια πρέπει η εκπαίδευση να τεθεί σε νέες βάσεις έτσι ώστε να έχουμε:
-Δημιουργία υποδομών από ελληνικ! ές ε� �αιρείες.
-Αγροτική παραγωγή καθετοποιημένη (τύπου-Ισραήλ).
-Βιομηχανική παραγωγή καθετοποιημένη (από την πρώτη ύλη, έως το τελικό προϊόν).
-Τουρισμό ιαματικό-ιατρικό (π.χ. μεγάλοι οικισμοί κοντά σε κέντρα για εύπορους ηλικιωμένους)
-Βιομηχανία παιδείας, με ιδιωτικά πανεπιστήμια καθώς και λειτουργία των κρατικών σε υγιή (πλέον) χρηματοοικονομική βάση.
-Ανάπτυξη ντόπιας φαρμακοβιομηχανίας με παραγωγή του 90% των γενοσήμων που θα καταναλώνονται στην Ελλάδα αλλά και εξαγωγικής προοπτικής ειδικά προς τις πιστώτριες χώρες.
Όλα τα παραπάνω αποτ�λούν ένα συνδυασμό, που θα σημάνει ολική επαναφορά, αφού: Θα επιτευχθεί εμπορικό πλεόνασμα κι' άρα αύξηση του ΑΕΠ το οποίο τη τελευταία διετία έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Έτσι θα φτάσουμε στη δημιουργία θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα στον περιορισμό του εφιάλτη της ανεργίας, που έχει εξολοθρεύσει την κοινωνία μας και «αγγίζει» πλέον σε αριθμούς το ποσοστό, το οποίο υπήρχε στη πατρίδα το 1950, όταν οι Έλληνες μετανάστευαν κατά κύματα σε Αμερική και Γερμανία.
Συμπέρασμα: Mόνο αν «επιμείνουμε ελληνικά» και έχουμε θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλ�! �γών σε όγκο και χρήμα θα πετύχουμε την αύξηση του ΑΕΠ, την εξαφάνιση των ελλειμμάτων και τη δημιουργία ισχυρού πλεονάσματος προς διανομή.
Tου Νικήτα Κακλαμάνη, πρώην υπουργού και δημάρχου Αθηναίων