Στην Ελλάδα της ύφεσης τα τελευταία δύο χρόνια το πολιτικό προσωπικό έχει υποστεί τεράστια φθορά επωμιζόμενο, αναμφισβήτητα και δίκαια, τις.....
ευθύνες για το οικονομικό βατερλό της χώρας. Και κυρίως το βάρος επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ και το ενοχικό κομμάτι της δεξιάς που προσπάθησε να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Το κομμάτι αυτό το οποίο αποτέλεσε τη ραχοκοκκαλιά της Μεταπόλιτευσης και το οποίο ομνύει στο όνομα αυτής.
Τα πρόσωπα της Μεταπολίτευσης ταχύτατα αποδομούνται και χάνουν το κύρος τους όπως και οι πρακτικές τους. Ο Α. Τσοχατζόπουλος είναι στον ανακριτή, η Ν. Μπακογιάννη κατηγορούμενη για το ποθεν έσχες, ο Θ. Πάγκαλος τερμάτισε την πολιτική του καριέρα, πολλά άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν κατέρχονται επίσης στις εκλογές ή βρίσκονται αντιμέτωπα με το φάσμα της αποτυχίας εκλογής. Ο Γ. Σουφλιάς, ο Γ. Αλογοσκούφης, ο Γ. Βουλγαράκης, ο Θ. Ρουσσόπουλος, ο Δ. Σιούφας, ο Κ. Χατζηγάκης και άλλοι βρίσκονται εκούσια ή ακούσια εκτός της εκλογικής μάχης. Όλοι τους στελέχη με μακροχ�όνια ή κρίσιμη παρουσία σε θέσεις κλειδιά στη λειτουργία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Ταυτόχρονα τα λιγότερα προβεβλημένα στελέχη, κατά κύριο λόγω οι βουλευτές, καλούνται να αναλάβουν το ρόλο της στήριξης του πολιτικού συστήματος. Ρόλο τον οποίο είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν να παίξουν. Και τις θέσεις τους σαν χαμηλότερου βεληνεκούς πολιτικά πρόσωπα καλούνται να πάρουν πολλοί άλλοι νεοσσοί του συστήματος, όχι απαραίτητα νέοι σε ηλικία, αλλά εμποτισμένοι με τις μεθόδους και τις πρακτικές του μεταπολιτευτικού πολιτικού τοπίου. Οι οποίοι είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν θα τα καταφέρουν. Το πιθανότερο είναι να αποτύχουν στην αποστο�ή τους.
Η Μεταπολίτευση ρίχνει στη μάχη τις τελευταίες τις εφεδρείες σε μια τελευταία προσπάθεια να διατηρήσει το ίδιο status quo στην πολιτική ζωή, σε μια τελευταία προσπάθεια να κρατηθεί στη ζωή. Οι εφεδρείες αυτές, σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, το πιθανότερο είναι να γίνουν παρανάλωμα του πυρός. Μετά από αυτές τις εκλογές, η Μεταπολίτευση με στελέχη άπειρα, άκαπνα στη ζωή (μιας και είναι άτομα που δεν αντιμετώπισαν τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής, κυρίως στον επαγγελματικό στίβο) μάλλον δεν θα καταφέρει να συνεχίσει την ύπαρξή της και πιθανότατα θα δώσει τη θέση �ης σε ένα άλλο πολιτικό σύστημα, αυτο το οποίο θα αποκαλέσουμε Νέα Μεταπολίτευση.
Οι δυνάμεις του χθες είναι ακόμα αρκετά ισχυρές έτσι ώστε να μπορούν να δώσουν αυτή την τελευταία μάχη από καλή θέση αξιοποιώντας το πλεονέκτημά τους να έχουν ακόμα ισχυρά ερείσματα μέσα στον κομματικό μηχανισμό τις Ν.Δ, ασχέτως αν τα ερείσματά τους αυτά υπέστησαν συντριπτικό πλήγμα τον Νοέμβριο του 2009 με την εκλογή του Α. Σαμαρά στην προεδρία της Ν.Δ. Και συνεχίζουν να χάνουν την ισχύ τους από τη στιγμή που το μεταπολιτευτικό σύστημα επέλεξε να αποδυναμώσει τον Σαμαρά δημιουργώντας κόμματα με αποστολή να κόψουν την αυτοδυναμία Σαμαρά και να στηρίξουν τ� ΠΑΣΟΚ το οποίο ελέγχουν πλήρως. Αφού απέτυχαν στο στόχο τους με τη ΔΗΣΥ και τον Γ. Καρατζαφέρη τώρα προσπαθούν να το επιτύχουν με το κόμμα Καμμένου από την άλλη μεριά του κομματικού φάσματος. Αποτελούν και αυτά τα κόμματα τις οπισθοφυλακές της μεταπολίτευσης, τις τελευταίες εφεδρείες του πολιτικού συστήματος το οποίο απειλείται μέσα στην επόμενη τετραετία με παύση της ύπαρξής του.
Αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες εκπροσωπούν τη Νέα Μεταπολίτευση παλεύουν και αγωνίζονται για την επιβίωση τη δική τους αλλά και της χώρας σε ένα καθεστώς οικονομικής ανέχειας και δυσπραγίας το οποίο προήλθε από την αισχρή διαχείριση των οικονομικών της χώρας από τις δυνάμεις της Μεταπολίτευσης. Οι άνθρωποι που θα αποτελέσουν τη Νέα Μεταπολίτευση δεν είναι ακόμη όλοι εδώ να δώσουν τη μάχη των εκλογών αλλά δίνουν τη δυσκολότερη και ουσιαστικότερη μάχη να κρατήσουν τη χώρα ζωντανή στο οικονομικό πεδίο. Είναι οι Έλληνες πολίτες που παλεύουνμόνοι τους για να κρατήσουν τη χώρα ζωντανή και μάλιστα χωρίς τις δυνάμεις της Μεταπολίτευσης οι οποιές προσπαθούν απλά να σώσουν το τομάρι τους και τη νομή της εξουσίας.
Η Νέα Μεταπολίτευση εκφράζεται πολιτικά από τον Αντώνη Σαμαρά, τον αποσυνάγωγο του μεταπολιτευτικού καθεστώτος, τον πολιτικού που πολεμήθηκε και πολεμάται απο τις δυνάμεις του χθες και από τη γενιά του Πολυτεχνείου – τη γενιά της Μεταπολίτευσης. Γιατί ο Σαμαράς έχει το πλεονέκτημα πως δεν είναι ένας από αυτούς, γι' αυτό και για αυτό τόσα χρόνια τον είχαν αφήσει να «περιπλανιέται στην έρημο». Αλλά τώρα είναι εδώ και δίνει τη μάχη μαζί με αρκετά στελέχη νέα, και σε ηλικία και σε νοοτροπία, για να έρθει η Ελλάδα της επόμενης ημέρας. Ο Α. Σαμαράς είναι η επιλο�ή όσων αντιστέκονται στην κρίση χρησιμοποιώντας τη δύναμη της δημιουργίας. Είναι η επιλογή όσων θα αποτελέσουν τη Νέα Μεταπολίτευση, την προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας για να μην ξαναφτάσουμε σε αυτό το σημείο οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής σήψης.
Ό,τι υπήρξε το Πολυτεχνείο για τη γενιά της Μεταπολίτευσης το ίδιο θα είναι η οικονομική κρίση και για εμάς. Η δυσκολία την οποία θα αντιπαρέλθουμε για να μπορέσουμε να ξυπνήσουμε και να φτιάξουμε τη χώρα μας ώστε να μην ξαναζήσουμε την παντός είδους χρεωκοπία που ζούμε σήμερα. Αφού πρώτα κάψουμε με την ψήφο μας τις οπισθοφυλακές του χτες. Γιατί οι όμορφες εφεδρείες όμορφα καίγονται!
Θωμάς Γ. Πράντζος
http://www.antinews.gr/
Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν!____ksipnistere1@gmail.com
