Ανησυχία για την Ευρωζώνη, απειλή ύφεσης για όσες οικονομίες του ευρώ δεν έχουν επιστρέψει σε αρνητικά πρόσημα και το ερώτημα της «ισορροπίας» μεταξύ ανάπτυξης και δημοσιονομικής εξυγίανσης: Η καυτή ατζέντα της άτυπης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ την Τετάρτη καθιστά σχεδόν απίθανη -όπως προϊδέασε και ο...
Χερμάν βαν Ρομπ�ι- τη λήψη οριστικών αποφάσεων.
Η συνάντηση έχει προπαρασκευαστικό χαρακτήρα για την τακτική Σύνοδο του Ιουνίου. Το ζήτημα των ευρωομολόγων αναμένεται να υπογραμμίσει τις αντιπαραθέσεις μέσα στον «πυρήνα» του ευρώ, καθώς ο Φρανσουά Ολάντ θα ρίξει το ζήτημα στο τραπέζι, με την στήριξη του Μόντι, και το Βερολίνο υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους την αντίθεσή του· όμως, το περιβάλλον φαίνεται πως είναι πιο ευνοϊκό για τα αναπτυξιακού χαρακτήρα «ομόλογα έργου».
Ο Γάλλος πρόεδρος είχε δηλώσει ανοικτά από τις ΗΠΑ πως στην «πρεμιέρα» του στις ! Βρυξ έλλες θα θέσει τον κοινό δανεισμό ως μία από τις πιθανές λύσεις για υπέρβαση της κρίσης, με την στήριξη (όπως άφησε να εννοηθεί) του Ιταλού Μάριο Μόντι.
Από το Σάββατο όμως, οπότε και έκανε την αναφορά ο Ολάντ, το Βερολίνο επιμένει πως δεν έχει αλλάξει στάση στο ζήτημα: «Λανθασμένη απάντηση σε λανθασμένο χρόνο» είχε επαναλάβει Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος τη Δευτέρα, η γερμανική άρνηση «αποτελεί ισχυρή μας πεποίθηση που δεν πρόκειται να αλλάξει τον Ιούνιο» επανήλθε την Τρίτη κυβερνητικό στέλεχος.
O ίδιος αξιωματούχος δήλωσε επίσης στο Reuter πως «δεν βλέπει κανένα λόγο» να συζητηθεί την Τετάρτη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων για τις υπερχρεωμένες χώρες του ευρωπαϊκού νότου όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, ούτε και νέοι τρόποι ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών τους.
Η στάση του Βερολίνου, την οποία συμμερίζονται μεταξύ άλλων Ολλανδία, Φινλανδία και Αυστρία, είναι πως ο κοινός δανεισμός προϋποθέτει πλήρη συντονισμό της δημοσιονομικής πολιτικής στις χώρες του ευρώ. «Πολύ μακροπρόθεσμα, μπορεί να είναι το τελευταίο στάδιο μία επιτυχημένης ενοποίησης» ανέφερε σχετικά την Τρίτη ο Ολλ! ανδό ς ΥΠΟΙΚ Γιαν Κες ντε Γιάχερ, σημειώνοντας πως «αυτή ήταν πάντοτε η θέση της Ολλανδία, αλλά δεν πρόκειται για λύση στην κρίση».
Tα πολυπόθητα μέτρα ανάπτυξης
Όσον αφορά τη θέση του Ολάντ για πολιτικές προώθησης της ανάπτυξης, το Παρίσι θα έχει να αντικρούσει την δυσπιστία όσων μελών επιμένουν στην σημασία της τήρησης σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας: «Ανάπτυξη που θα χρηματοδοτείται με χρέη; Αυτές είναι συνταγές του προχθές, τα επιχειρήματα του Ολάντ είναι ανόητα» απάντησε ενδεικτικά η Αυστριακή υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή της την Τ�ίτη στην OÖNachrichten.
Στην κορυφή της λίστας για τις προτάσεις αναπτυξιακών μέτρων είναι η ενίσχυση των κεφαλαίων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αλλά και τα σχέδια για «ομόλογα έργου» -στηρίζοντας τη θέση αυτή προσέρχεται στη Σύνοδο και η Αθήνα.
Οι οικονομολόγοι τα βλέπουν μεν ως θετικά βήματα, αλλά επιφυλάσσονται, όπως σημειώνει το Reuters, για το εάν θα έχουν καθοριστικά αποτελέσματα στην πορεία της οικονομίας της Ευρωζώνης.
Το περιβάλλον πάντως είναι αρκετά ευνοϊκό για τα ομόλογα έργου: Συμφωνία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) κα! ι τω� � κυβερνήσεων της ΕΕ που ανακοίνωσε την Τρίτη το ΕΚ προβλέπει, ως πιλοτικό σχέδιο, την κατοχύρωση 230 εκατ. ευρώ εγγυήσεων από την ΕΕ για την στήριξης της έκδοσης ομολόγων για έργα υποδομής.
Ο στόχος των ομολόγων έργων, όπως τον περιέγραψε ο Σουηδός Ευρωβουλευτής Γκόραν Φερμ, έχει ως εξής: «Δεδομένης της κάμψης στις επενδύσεις, τα ομόλογα έργου αποβλέπουν στο να κάνουν πιο ελκυστικές στους ιδιώτες τις επενδύσεις σε σημαντικά έργα υποδομών χωρίς να εκτίθενται οι φορολογούμενοι σε υπερβολικό ρίσκο».