Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ο Ρέσλερ και ο κάθε Ρέσλερ δεν ενεργεί μόνος του, από προσωπικά του κίνητρα, όπως αφήνει η ελληνική πολιτική ηγεσία να εννοηθεί. Δεν υπ�ρχουν φυσικά αφελείς που να πιστεύουν ότι η γερμανική ελίτ λειτουργεί ασυντόνιστα και με προσωπικές πολιτικές. Αυτή είναι εντελώς λανθασμένη εκτίμηση και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και εφησυχασμό. Το γερμανικό πολιτικό σύστημα δεν λειτουργεί όπως το δικό μας.
Είναι λοιπόν βέβαιο ότι τόσο ο κ. Ρέσλερ όσο και οι λοιποί Γερμανοί πολιτικοί και διάφοροι εκπρόσωποι της γερμανικής ελίτ, που κάνουν κάθε μέρα παρόμοιες δηλώσεις, έχουν τις ευλογίες και την πλήρη συγκατάθεση τόσο…. της γερμανικής κυβέρνησης στο σύνολό της όσο και της γερμανικής οικ! ονομ ικής ελίτ.
Αν αυτό είναι απόλυτα βέβαιο, εκείνο που μένει να ξεκαθαρίσει είναι ποια είναι η πραγματική βούληση της Γερμανίας; Είναι άραγε η με κάθε τρόπο έξοδος της Ελλάδας (και λοιπών νότιων κρατών) από το ευρώ ή είναι απλά ένας εκβιασμός προς το ψοφοδεές, θεσιλάγνο και ένοχο ελληνικό πολιτικό σύστημα για να εφαρμόζει τις επιταγές του Βερολίνου;
Αν ισχύει το πρώτο τότε, είτε θα πρέπει να οργανώνουμε από μόνοι μας την έξοδό μας το ταχύτερο πριν μας εξαθλιώσουν πλήρως, είτε θα πρέπει να παραμείνουμε, αλλά χωρίς παραχωρήσεις που εξαθλιώνουν, μέχρ� την πιθανολογούμενη κατάρρευση ολόκληρης ή μέρους της Ευρωζώνης. Σύμφωνα δε με πληροφορίες από τα σημερινά ΕΠΙΚΑΙΡΑ, συμμαχικά Κέντρα διαμηνύουν προς τον κ. Σαμαρά «Φροντίστε να μην είστε οι πρώτοι που θα βγείτε από το ευρώ!». Δηλαδή προβλέπεται μάλλον μια γενικότερη έξοδος κρατών από την Ευρωζώνη και αυτό δεν θα ήταν φρόνιμο να το χρεωθεί στην Ελλάδα.
Αν ισχύει το δεύτερο, ότι δηλαδή πρόκειται απλά περί εκβιασμού, τότε θα πρέπει να αντιταχθούμε και να απαιτήσουμε πιεστικά, όπως εξάλλου απαιτούν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, επαναδιαπρ�! �γμά� �ευση του συνόλου του μνημονίου για ανακούφιση του λαού και ανάπτυξη της οικονομίας.
Το ποιο από τα δύο επιθυμεί η Γερμανία, δεν το ξεκαθαρίζει η ίδια και ο φόβος της μπλόφας είναι πάντοτε παρών.
Πάντως, σύμφωνα και με όσα κυκλοφορούν, πιθανολογείται ότι η Γερμανία έχει ήδη αποφασίσει πως, αν είναι να μείνουμε στο ευρώ, αυτό θα γίνει με τους δικούς της όρους και πέρα από τα οικονομικά μέτρα, κυρίως με την επιβολή Γερμανού Κυβερνήτη (Επιτρόπου), με ισχύ πάνω από την ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική Βουλή, ώστε να ελέγχει η ίδια απευθείας την διο�κηση της Ελλάδας και γιαυτό πιέζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα μέχρι να δεχτεί τη λύση αυτή. Εάν αυτό δεν γίνει αποδεκτό (γεγονός που θα μας εκπλήξει ευχάριστα), τότε θα εκβιάσει την έξοδό μας από το ευρώ, καθόσον η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, έχει ήδη υπολογιστεί ότι θα κοστίσει περισσότερο στη Γερμανία από την έξοδό μας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η σημερινή στάση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, δηλαδή η συμπεριφορά του «καλού φυλακισμένου» που εξαθλιώνει το λαό και ξεπουλάει την Ελλάδα, δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Απλά αποθρασύνει τη Γερμ! ανία και σπρώχνει την Ελλάδα στην αγκαλιά της. Θα πρέπει να επιλεγεί ένας σταθερός τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης από ελεύθερους ανθρώπους με δημοκρατικές διαδικασίες. Πρέπει, ιδιώτες και κράτος να κρατήσουμε τις περιουσίες μας για το δύσκολο αύριο που έρχεται και όχι να ξεπουληθούμε και να μείνουμε οικονομικά γυμνοί. Οι περικοπές στα εισοδήματά μας και οι υπέρογκοι φόροι οδηγούν ευθέως, εκτός από την οικονομική ύφεση, στην πλήρη περιουσιακή μας απαλλοτρίωση, στην προσωπική μας εξαθλίωση και στην υποδούλωση της χώρας.
Τη λύση πρέπει πλέον θα δώ�ει ο λαός με ένα δημοψήφισμα.
Ήρθε η ώρα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
