η παχυσαρκία και ο διαβήτης αποτελούν μάστιγα στη σύγχρονη εποχή, η ιδέα ενός φυσικού γλυκαντικού που θα προσφέρει γεύση χωρίς θερμιδική επιβάρυνση μοιάζει δελεαστική. Αλλά τι είναι η Στέβια;
Η Στέβια (Στέβια Rebaudiana Bertoni) είναι ένα θαμνώδες φυτό που προέρχεται από τις τροπικές περιοχές της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, κυρίως τη Βραζιλία και την Παραγουάη, και είναι γνωστή παγκοσμίως με το όνομα «γ�υκό φύλλο». Στην Ιαπωνία στεβιόλη (που παράγεται από στέβια) χρησιμοποιείται γενικά ως γλυκαντική ουσία στη βιομηχανία τροφίμων και αναψυκτικών, ενώ στην εναλλακτική Ιατρική για αιώνες, η φυλή Γκουαρανί της Παραγουάης χρησιμοποιούσε τη στέβια, την οποία καλούσε ka'a he'e («γλυκό βότανο») ως γλυκαντικό σε ροφήματα (verba mate) και φαρμακευτικά τσάγια ή για να θεραπεύσουν, όπως πίστευαν, την καούρα και άλλες ασθένειες
Το όνομα στέβια προέρχεται από τον Ισπανό βοτανολόγο και γιατρό Petrus Jacobus Stevus που την ανακάλυψε αν καιτ α φύλλα της Στέβια χρησιμοποιούνται! ως γ λυκαντικά σε φαγητά και ποτά εδώ και τουλάχιστον 600 χρόνια. Στα φύλλα του φυτού στέβια περιέχονται γλυκοζίτες στεβιόλης. Πρόκειται για γλυκές φυσικές ουσίες και μπορούν να θεωρηθούν ως φυτικά συστατικά. Υπάρχουν πολλά είδη γλυκοζιτών στεβιόλης, όπως οι Rebaudioside A, Stevioside, Rebaudioside B, C, D, F, Steviolbioside, Rubusoside και Dulcoside A. Οι γλυκοζίτες αυτοί εκχυλίζονται με ειδική επεξεργασία, απομονόνωνται και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή προϊόντων.
Οι διάφοροι γλυκοζίτες στεβιόλης έχουν διαφορετικές γλυκαντικές ιδιότητες. Οι γλυκύτεροι και πιο άφθονοι στα φύλλα του φυτού είναι η στεβιοσίδη (stevioside) και η ρεμπαουδιοσ�δη-Α (rebaudioside-A) και είναι 200 με 300 φορές γλυκύτεροι από τη ζάχαρη. Κάθε προϊόν στέβιας στηρίζεται σε διαφορετικές αναλογίες γλυκοζιτών στεβιόλης.
Μεταβολισμός τωνγλυκοζιτών στεβιόλης
Οι γλυκοζίτες στεβιόλης απορροφώνται ελάχιστα, καθώς υδρολύονται σε στεβιόλη από τη μικροχλωρίδα του εντέρου, και έτσι δεν παρατηρείται συσσώρευση παραγώγων των γλυκοζιτών στεβιόλης στον οργανισμό.
Τα γλυκαντικά που στηρίζονται στη στέβια είναι φυσικά γλυκαντικά, εναλλακτικά της ζάχαρης και των συνθετικών γλυκαντικών ουσιών. Καθώς δεν έχουν θερμίδες, επιτρέπουν σε όσους θέλουν ή χρειάζεται να αποφεύγουν τη χρήση ζάχαρης, να απολαμβάνουν τρόφιμα και ποτά με γλυκιά γεύση. Βέβαια, κάθε τέτοιο προϊόν έχει συνήθως και κάπ! οια � �λλα συστατικά. Στην περίπτωση της Sweete για παράδειγμα, εκτός από υψηλής καθαρότητας εκχύλισμα Rebaudioside Α (Reb-A <0 br="br" e="e" g="g">
Ποιοί καταναλωτές μπορεί να ωφεληθούν;
Τα προϊόντα στέβιας είναι κατάλληλη επιλογή για όσους επιθυμούν ή χρειάζεται να ακολουθήσουν ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο. Διευρύνουν τις διατροφικές επιλογές και επιτρέπει την απόλαυση γλυκών γεύσεων από όλους, χωρίς επιπλέον θερμιδική επιβάρυνση. Είναι δε κατάλληλα για άτομα με σακχαρώδη διαβήτη γιατί έχουν ουδέτερη δράση στα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης του αίματος και πρακτικ� μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη. Κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση του γλυκαντικού στέβια δεν επηρεάζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και είναι καλά ανεκτό από άτομα με διαβήτη τύπου 2. Σε μελέτη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (placebo) για διάστημα 16 εβδομάδων (122 άντρες και γυναίκες με διαβήτη τύπου 2) δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη. </0>
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) έχει επανεγκρίνει το 2011 τη χρήση προϊόντων στέβιας στην Ευρώπη, και στη γνωμοδ�τησή του περιληπτικά αναφέρεται ότι «Οι Γλυκοζίτες Στεβιόλης στην παρούσα αξιολόγηση είναι μείγματα γλυκοζίτων που περιλαμβάνουν τουλάχιστον κατά 95% stevioside ή/και rebaudioside A. Επανεξετάσθηκε η ασφάλεια των συγκεκριμένων γλυκοζιτών… η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη καθορίστηκε στα 4 mg/kg βάρους/ημέρα… Οι γλυκοζίτες στεβιόλης πληρούν τις προδιαγραφές, δεν είναι καρκινογόνες, γονιδιοτοξικές ή τοξικές σε σχέση με αναπαραγωγή/ανάπτυξη».
iator.gr