Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Με δικαιολογημένο αποτροπιασμό παρακολουθούμε όλοι μας, συγκλονισμένοι, εδώ και μέρες τη δραματική τροπή που πήραν οι διακοπές στην Πάρο της 15χρονης Μυρτούς και φυσικά από χθες τη δικαίωση που ήρθε με τη σύλληψη του 21 χρονου ...
αλλοδαπού που ομολόγησε την βάρβαρη πράξη του.
Και σκέφτομαι πως ακόμα μια φορά, αφού δικαιολογημένα θα επαινέσουμε την Αστυνομία για τις συντονισμένες της ενέργειες που είχαν καρποφόρο αποτέλεσμα, θα μείνουμε και πάλι στην πρώτη ανάγνωση του περιστατικού.
Ναι, συλλάβαμε τον φυσικό αυτουργό, ο οποίος όλοι μας επιθυμούμε να τιμωρηθεί όσο αυστηρότερα γίνεται για τις πληγές που άνοιξε στο σώμα και κυρίως στην ψυχή της 15χρονης κοπέλας, μήπως όμως θα έπρεπε να σκεφτούμε αυτούς, που σε παρόμοιες περιπτώσεις, κρύβονται πίσω από τον φυσικό α! υτου ργό, απολαμβάνοντας μια άτυπη ασυλία παραμένοντας μονίμως στο απυρόβλητο ;
Γιατί αν σκεφτούμε λίγο περισσότερο, ποιος άφησε τον Πακιστανό μετανάστη να μπει, να ζήσει και να εργασθεί παράνομα στη χώρα ; Ποιός ήταν αυτός που του νοίκιασε σπίτι στη Νέα Χαλκηδόνα, χωρίς να ζητήσει τα χαρτιά της νόμιμης εισόδου και παραμονής του στη χώρα ; Ποιος ήταν αυτός που τον απασχολούσε σε ξενοδοχειακή μονάδα της Πάρου, γνωρίζοντας ότι είχε εισέλθει παράνομα στη χώρα και τον πλήρωνε '' μαύρα '', παράνομα δηλαδή, αλλά κυρίως που ήταν το οργανωμένο Κράτος σε όλη αυτή τη δια�ρομή της παρανομίας, από τη στιγμή της εισόδου του στη χώρα, μέχρι τη στιγμή της σύλληψης του, για να προστατέψει από αυτή την ασυδοσία τους Έλληνες πολίτες, στη συγκεκριμένη περίπτωση τη 15χρονη Μυρτώ ; Που ήταν το κράτος για να ελέγξει, να καταγράψει τις κατά συρροήν παρανομίες ;
Ρητορικές οι ερωτήσεις μου, φυσικά, αφού αυτό το ίδιο το Κράτος, το απρόσωπο και σκληρό με τους πολίτες του, ήταν, που με την ανεπάρκεια και την ανοχή του, έκανε ένα παράνομο μετανάστη παρ' ολίγο, το ελπίζουμε όλοι περιμένοντας να συνέλθει η Μυρτώ, δολοφόνο.