εναπόκεινται στην δικαιοδοσία της στρατιωτικ�ς δικαιοσύνης.
Η απόφαση ήρθε ύστερα από καταγγελίες οργανώσεων που υποστηρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με τη δυνατότητα που δίνει εδώ και καιρό η συγκεκριμένη διάταξη στα στρατοδικεία να αναλαμβάνουν υποθέσεις και να προστατεύουν στρατιωτικούς που κατηγορούνται για κακοποίηση, βασανιστήρια και εκτελέσεις πολιτών. Να σημειωθεί ότι η αντισυνταγματική διάταξη είχε ψηφιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση του πρόεδρου Φελίπε Καλδερόν, ο οποίος ως γνωστόν ανέθε! σε σ� �ις ένοπλες δυνάμεις την διεξαγωγή του πολέμου κατά των εμπόρων ναρκωτικών σε όλη τη χώρα.
Οι συγκεκριμένες οργανώσεις μάλιστα, σε συνεργασία με τα μέσα ενημέρωσης του Μεξικού έφεραν στο φως στοιχεία που δείχνουν ότι οι στρατιωτικοί εισαγγελείς άνοιξαν περίπου 5.000 υποθέσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων από στρατιωτικούς το επίμαχο χρονικό διάστημα 2007-2012, αλλά τελικώς καταδικάσαν μόλις 38 από τους κατηγορουμένους στρατιωτικούς.
Η απόφαση, που έτυχε πολύ θετικής αποδοχής, θεωρείται ως το πιο σημαντικό βήμα των τελευταίων ετών για την πάταξη της βίας από τους στρατιωτικούς στη χώρα. Ο συγκεκριμένος νόμος είχε δώσει αυξημένες αρμοδιότητες στα στρατοδικεία ενώ, όπως αναφέρεται στον Guardian, το δικαστήριο αποφάσισε ότι παραβιάζει έναν ομοσπονδιακό νόμο ο οποίος ορίζει ρητά ότι τα στρατιωτικά δικαστήρια δε θα πρέπει να επεκτείνουν την επιρροή τους σε πολίτες τους οποίους αφορά μια υπόθεση.
Η υπόθεση ξεκίνησε όταν το δικαστήριο αποφάσισε τη μεταφορά στο κοινό ποινικό δικαστήριο στρατιωτικών που είχαν συλληφθεί και κατηγορούνταν για την δολοφονία του Μπονφίλιο Ρούμπιο, ο οποίος σκοτώθηκε τον Ιούνιο του 2009 από αδέσποτα πυρά στρατιωτικών. Σύμφωνα με τον μεξικανό δικαστή, Λουίς Μαρία Αγκιλάρ, «όταν ένα άτομο εκτός στρατού βρίσκεται στη θέση είτε του κατηγορουμένου είτε του θύματος, αρμοδιότητα για την υπόθεση έχει ένας κοινός δικαστής, όχι ένας στρατιωτικός δικαστής. Το λέει το Σύνταγμα».
