Την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες το πολυπόθητο για τον Αντώνη Σαμαρά και την τρικομματική κυβέρνησή του, Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, όπου σίγουρα αναμενόταν να δοθεί η έγκριση της εκταμίευσης της δόσης των 31,5 δις ευρώ.
Αυτή η σιγουριά εκφραζόταν ανεπιφύλακτα από την Ελληνική κυβέρνηση και τα φερέφωνά της ΜΜΕ, από τη στιγμή που η μειοδοτική κυβέρνηση των πολιτικών τσαρλατάνων, είχε εξασφαλίσει με 153 βουλευτικές ψήφους «γενναίους ψήφους» κατά τον Άδωνη Γεωργιάδη, την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου των οικονομικών και εργασιακών μέτρων, των οποίων η εφαρμογή θα εξαθλιώσει ολοκληρωτικά την Ελληνική κοινωνία και θα δημιουργήσει στην αγορά εργασίας, συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.
Δυστυχώς, όμως, για την οσφυοκαμπτική κυβέρνηση Σαμαρά, στη μαραθώνια συνεδρίαση του Eurogroup σημειώθηκε εμπλοκή με αποτέλεσμα να μην υπάρξει συμφωνία για την εκταμίευση της δόσης και έτσι να δοθεί νέα αναβολή της αποφάσεως, μεταθέτοντάς την σε νέο Eurogroup που θα γίνει την ερχόμενη εβδομάδα.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπο συνεχίστηκε το «κρύο ντους» στο οποίο υποβάλουν από τον Ιούνιο, την Ελληνική κυβέρνηση η κ. Μέρκελ και τα άλλα ανδρείκελα Πρωθυπουργοί των μελών-κρατών της Ευρωζώνης, οι οποίοι αθετούν συνεχώς τις υποσχέσεις τους για την εκταμίευση της δόσης, παρ΄ ότι το πειθήνιο όργανό τους, δηλαδή η Ελληνική κυβέρνηση χωρίς καμία διαπραγμάτευση υλοποίησε όλους αυτούς τους μήνες τις ορέξεις τους, εις βάρος, βεβαίως, της ευημερίας του λαού μας.
Εδώ, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε πως αμέσως μετ� τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου, η Κυβέρνηση Σαμαρά τρομοκρατούσε τον Ελληνικό λαό, διακηρύσσοντας με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους, πως εάν δεν πάρουμε τη δόση των 31,5 δις ευρώ από την τρόικα, τότε η Ελλάδα θα πτωχεύσει. Στους ίδιους δραματικούς τόνους κινήθηκε, ο κ. Σαμαράς και μετά την 22η Σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες στις 18 Οκτωβρίου 2012, όταν δήλωνε κατά την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, από την Πρωτεύουσα του Βελγίου και της ΕΕ:
«Βρήκα κατανόηση από την πλευρά των άλλων ηγετών. Ζήτησα μόλις ! υπάρ�! �ει συμφωνία με την τρόικα να προχωρήσει η εκταμίευση της δόσης (των 31,5 δις ευρώ). Τους είπα ότι η κοινωνία είναι στα όριά της. Η ρευστότητα είναι στο μηδέν και η ανεργία είναι εφιαλτική, ενώ σβήνεται το δικαίωμα των νέων να έχουν όνειρα. Κάθε Έλληνας, κάθε ώρα, περνά ένα προσωπικό δράμα. Αυτό δεν είναι Ευρώπη. Όσο αυξάνεται η ύφεση και κυρίως η ανεργία, τόσο τροφοδοτείται ο λαϊκισμός και ο εξτρεμισμός, φαινόμενα που είναι απαράδεκτο και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Τα ταμειακά αποθέματα της χώρας τελειώνουν στις 16 Νοεμβρίου. Δεν θα χρειαστεί και άλλη Σύ�οδος Κορυφής για την εκταμίευση της δόσης».
Οι παραπάνω δηλώσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία, γιατί αυτή η πολιτική αγυρτεία του Πρωθυπουργού εξακολουθεί να υφίσταται και έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο της κοινωνίας. Ο κ. Σαμαράς, έχει διαψευσθεί επανειλημμένα για το σύνολο των υποσχέσεων που έδωσε στον Ελληνικό λαό προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά. Επί της συγκεκριμένης, όμως, υποθέσεως η μύτη του εκ νέου μεγάλωσε, ως σύγχρονου Πινόκιο, γιατί η προχθεσινή εμπλοκή της απόφασης εκταμίευσης των 31,5 δις ευρώ, αποδεικν! ύει, �! �ως οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν τον κατανοούν και τον αφήνουν να εκτίθεται ακόμη και στους φανατικότερους θαυμαστές του, πως θα υπάρξει νέα Σύνοδος Κορυφής για την εκταμίευση και πως παρ΄ ότι παρήλθε η 16η Νοεμβρίου, όπου θα τελείωναν τα ταμειακά αποθέματα, εν τούτοις η Ελλάδα κατέβαλε μισθούς και συντάξεις.
Έτσι, μπροστά στη διαμορφούμενη εφιαλτική κατάσταση, ο κ. Σαμαράς έντρομος, ανέβαλε το προγραμματισμένο, από τη στιγμή που θεωρούσε σίγουρη την εκταμίευση της δόσεως, ταξίδι του στο Κατάρ, από όπου θα μας έφερνε και τις επενδύσεις κα� κατεπειγόντως ταξίδεψε για «τας Ευρώπας». Ο κ. Σαμαράς ως καλός εταίρος και ως υπάκουος μαθητής, γονυπετής θα παρακαλέσει τους δανειστές και επικυρίαρχούς μας, για την εκταμίευση της δόσεως από τη στιγμή που εκείνος τήρησε τις υποχρεώσεις του απέναντί τους, παρ΄ ότι το τίμημα ήταν η δολοφονία ενός κυρίαρχου λαού, έτσι, τώρα θα πρέπει και αυτοί να τηρήσουν τις δικές τους. Θα τους ζητήσει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους, γιατί δεν μπορεί, αφού ήταν τόσο υπάκουος, να συνεχίζουν αυτοί να τον ξευτελίζουν.!
Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο να δούμε πως και ο ημερήσιος Ελληνικός τύπος της Πέμπτης 22 Νοεμβρίου 2012, τον ξεφτιλίζει αφού τα πρωτοσέλιδά τους είναι περιπαιχτικά και ειρωνικά μετά το ναυάγιο εκταμίευσης της περιβόητης δόσεως στη συνεδρίαση του Eurogroup της Τετάρτης.
Η Ελλάδα αύριο:
«Μετά το Βατερλό του Eurogroup και του Στουρνάρα, ο Σαμαράς απαιτεί καθαρή λύση από τους εταίρους».
Δημοκ�ατία:
«Ραγδαίες εξελίξεις μετά το ναυάγιο των Βρυξελλών, συννεφιασμένα πρόσωπα στη συγκυβέρνηση για τη διάψευση των ελπίδων στο Eurogroup δυστυχώς κατέρρευσαν οι προσδοκίες ότι η μονομερής εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων θα έφερνε τη δόση και τη λύση».
Ποντίκι:
«Οι εταίροι προκαλούν πολιτική ασφυξία στην κυβέρνηση. Σούπερ δόση ξεφτίλας, ενώ η συγκυβέρνηση ισοπέδωσε κοινωνία και θεσμούς, οι δανειστές την αφήνουν με άδεια χέρια».
Εφημερίδα Συν! τακτ�! �ν:
«Μετεξεταστέος στις Βρυξέλλες»
6μέρες:
«Μόνο για μέτρα είναι ικανοί. Το φιάσκο του Eurogroup. Σαμαράς και Στουρνάρας πέρασαν τους Έλληνες δια πυρός και μνημονίου για μια λύση χωρίς προοπτική. Σοκάρει και προσβάλλει η έλλειψη διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης».
Έθνος:
«Κατακραυγή για την ανικανότητα να δώσουν λύση στο Ελληνικό πρόβλημα, είναι ηγέτες περιορισμένης ευθύνης».
Από την άλλη μεριά, ο σημερινός Πρωθυπουργός της Ελλάδας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι ο ίδιος πολιτικός άνδρας, ο οποίος το 1993 "μαχαίρωσε" πισώπλατα τον πολιτικό του πατέρα (Κωνσταντίνο Μητσοτάκη) και έριξε την κυβέρνησή του, τάχατες για το αδιαπραγμάτευτο από μέρους του, της σύνθετης δηλαδή ονομασίας της γείτονας χώρας (ΠΓΔΜ), ενώ σήμερα είναι υπέρμαχος αυτής της προδοτικής για τα Εθνικά μας θέματα, σύνθετης ονομασίας.
Ή μήπως, ο πραγματικός λόγος ήταν η πρόθεση της κυβέρνησης Μη! τσοτ�! �κη, για τη μη ανάθεση στις εταιρείες Siemens-Intracom, του τεράστιου για την εποχή έργου, της μετάβασης δηλαδή, των αναλογικών γραμμών σε ψηφιακές γραμμές, η οποία αφορούσε 1 εκ. εκατό χιλιάδες γραμμές του ΟΤΕ. Όπως, επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η κυβέρνηση προήλθε από τις ψήφους των κεντροδεξιών ψηφοφόρων και εξελέγη μετά από συνεχόμενες επαναληπτικές εκλογές, παρ΄ ότι κατέγραψε απίστευτα εκλογικά αποτελέσματα (ελέω του εκλογικού νόμου Κουτσόγιωργα). Αυτός, λοιπόν, ο πολιτικός άνδρας, επί της ουσίας "μαχαίρωσε" όλους τους κεντροδεξιούς πολίτες, οι οπ�ίοι με απόλυτη συσπείρωση, κατάφεραν μετά από 9 χρόνια πασοκικής λαίλαπας (1981-1990) να αποτινάξουν από πάνω τους τον ζυγό των «αυριανιστών» που κατατρομοκρατούσαν, μέσω των «κλαδικών» του ΠΑΣΟΚ, το δημόσιο τομέα και επανέφερε στην εξουσία για άλλα 11 χρόνια, τους κλέφτες και τους λωποδύτες, προκειμένου να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Είναι ο ίδιος, ο οποίος ως αρχηγός πλέον της ΝΔ, παρ΄ ότι κάποτε δήλωνε πως ούτε νεκρός δεν θα επέστρεφε, σήκωσε το λάβαρο του αντιμνημονιακού αγώνα και μέσω των διακ�! �ρύξε! ών του στο «Ζάππειο 1» και «Ζάππειο 2», υποσχέθηκε στους Έλληνες «κουράγιο, αλήθεια, ελπίδα και προοπτική», καθώς επίσης, εξεταστική επιτροπή για εκείνους που συνειδητά οδήγησαν τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ.
Είναι ο ίδιος, ο οποίος στη συνέχεια συγκυβερνά με αυτούς που μετά βδελυγμίας αποκήρυσσε και καταδικάζει σε γενοκτονία τον Ελληνικό λαό συμπράττοντας και συμφωνώντας με όλες τις παράλογες απαιτήσεις των τροικανών. Όμως, αυτή η πανθομολογούμενη εξάρτησή του από το γερμανικό άξονα τ�ομάζει όλους μας. Γιατί, πρωτίστως σχετίζεται με την πολυεθνική Siemens, καθ΄ ότι στην Γερμανία είναι η ναυαρχίδα της βαριάς οικονομίας της, αλλά και με την Intracom, προϊόν της ενοποίησης των δυο Γερμανιών στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, μετά την πτώση του τείχους.
Συνεπώς, ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι άκρως επικίνδυνος για την Ελλάδα και μια ρεαλιστική πρόταση θα ήταν να παραμείνει στο εξωτερικό ως οικονομικός μετανάστης, προκειμένου να νιώσει στο ελάχιστο στο πετσί του, τι σημαίνει να εγκαταλείπεις πατρί! δα κα! ι οικογένεια σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, την οποία ο ίδιος απέκλεισε από τους Έλληνες λόγω της δειλίας του, της αναποφασιστικότητάς του και της ανικανότητάς του, τουλάχιστον! |
