είναι χώρα και έχει μετατραπεί σε χώρο εκπλειστηριασμού των πάντων (συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων και των περιουσιών τους)...
Οι υπογραφές έπεσαν, άγνωστες για τους πολίτες συζητήσεις επί συζητήσεων πραγματοποιούνται με τους εξ ανατολών γείτονές μας, με τους τροϊκανούς και φυσικά με τους αμερικανούς. Όλα, πλέον, δείχνουν πως στην χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, εκεί και δολοφονήθηκε από διεφθαρμένους πολιτικούς, οι οποίοι αφού κατέστρεψαν την χώρα μέσα από αδιαφανή κακοδιαχειρίση και διακυβέρνηση δεκαετιών, συνήργησαν στην μετατροπή της σε άθλιο τραπεζικό προτεκτοράτο, προκειμένου να διασώσουν τους εαυτούς τους από την δικαιοσύνη, αλλά και για να παραμείνουν στην εξουσία �ου σαν ναρκομανείς την επιζητούν.
Η απώλεια της αυτοκυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης τόσο της χώρας όσο και των Ελλήνων πολιτών, είναι ένα γεγονός που αποτελεί διεθνή πρωτοτυπία στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία και μόνο εάν οι πολίτες της Ελλάδας μπορέσουν να επιτύχουν ο καθένας ξεχωριστά την προσωπική του ανάκαμψη, μόνο τότε θα μπορέσει η πατρίδα μας να επανέλθει στην κανονικότητα μίας δημοκρατικής διακυβέρνησης που θα έχει τον έλεγχο των αποφάσεων για το παρόν και το μέλλον της χώρας και των πολιτών.
Η στόχευση των επικυρίαρχων «δάνειων δυνάμεων» και των εγχώριων υποποδίων τους, είναι σαφές πως βρίσκεται στον τεράστιο (και κατά κοινή ομολογία αμύθητο) πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα. Για να επιτύχουν αυτόν τον σκοπό, θα επιτεθούν με κάθε μέσο στον πολίτη (ο οποίος είναι και ο νόμιμος ιδιοκτήτης) τον οποίο και θα επιδιώξουν να εξαθλιώσουν και έναντι του οποίου θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν το δόγμα της Wall Street «θα τους πάρουμε την αγελάδα και θα τους πουλάμε το γάλα» και τέλος, αφού θα έχουν εξασφαλίσει την απόλυτη εξάρτηση ενός ολόκληρου λαού, θα επιχειρή�ουν στο "πτώμα" της Ελλάδας τον μεταξύ τους διαμοιρασμό στα πλούσια λάφυρα. Τουρισμός, ορυκτός πλούτος, υδρογονάνθρακες, νερό και ήλιος, είναι ο κορμός των στοχεύσεων των οικονομικών δυναστών - κατακτητών της σύγχρονης Ελλάδας. Ακριβώς αυτά τα στοιχεία τα οποία διακαώς επιθυμούν, μπορούν να αποτελέσουν και τον κορμό ανάπτυξης και συντομότατης (αν όχι άμεσης) επανάκαμψης της πατρίδας μας. Γνωρίζουν οι κλέφτες πως ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τους ίδιους, μέχρις ότου υπάρξει σθεναρή αντίδραση και εξωβελισμός τους από την Ελλάδα και φροντίζουν να δημι! ουργ ήσουν –το δυνατόν συντομότερο- έναν ποινικό κλωβό μέσα από ένα πλέγμα αμφισβητούμενων εκτρωματικών νομοθετημάτων, ο οποίος θα εξαναγκάσει σε άμεση η έμμεση συνεργασία ή επανάληψη συζητήσεων (έτσι πιστεύουν) την κυβέρνηση που θα αναλάβει μετά την εκδίωξή τους. Γνωρίζουν πως εάν δεν κατορθώσουν να δημιουργήσουν ένα (έστω και εκτρωματικό) στρώμα «νομιμότητας», ίσως και να βρεθούν υπόλογοι για απόπειρα άθλιας οικονομικής επίθεσης κατά μίας ολόκληρης χώρας. Γι αυτό και στοχεύουν σε πολιτικές συνεργασίες με όσους και όποιους σύγχρονους "εφιάλτες" ή "πραιτω�ιανούς" κατορθώσουν να τοποθετήσουν στην πλευρά των δικών τους και όχι των Ελληνικών συμφερόντων.
Όσο γρηγορότερα, λοιπόν, εμείς οι πολίτες ομονοήσουμε κα συσπειρωθούμε γύρω από έναν κοινό σκοπό, τόσο γρηγορότερα θα οριοθετήσουμε και θα κατακτήσουμε τους ενδιάμεσους στόχους, προς την κατεύθυνση της επαναφοράς της αυτοκυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας. Όσο γρηγορότερα επανέλθει η πραγματική δημοκρατία και όχι η ολιγαρχική κλεπτοκρατία των πωλητικών που σήμερα υπάρχει και όσο γρηγορότερα επιβληθούν παραδειγματικές ποινές σε όλους τους εμπλεκόμενους -με την παράδοση της πατρίδας μας- πολιτικούς, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε ως χώ�α να επανακτήσουμε τον σεβασμό αυτών που σήμερα είτε μας χλευάζουν είτε μας εκμεταλλεύονται στον μέγιστο βαθμό. Στις ημέρες μας ο εσμός των πολιτικών σκουπιδιών και τα περιφερόμενα χαμογελαστά αλλά και τρέμοντα ανδρείκελα, αποτελούν σήμα κατατεθέν της πωλητικής σκηνής των ελληνόφωνων ταγών που ανέλαβαν την εργολαβία κατακρήμνισης μιάς πολύπαθης και πάντα αγωνιζόμενης χώρας.
Όταν εμείς οι πολίτες κατανοήσουμε πως το πραγματικό μας χρέος δεν βρίσκεται απέναντι στους τοκογλύφους, αλλά απέναντι στην ιστορία, στους προγόνους, στους συμπολίτες και στους απογόνους μας, τότε ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε πως το εγώ που μας καλλιέργησαν στάθηκε η αιτία της κατάρρευσής μας αφού λειτούργησε ως βαρύτατο επιτόκιο στον σχεδιαζόμενο εξανδραποδισμό μας.
Η απάντηση στο αδιέξοδο που μας προβάλουν, βρίσκεται στις λέξεις αυτοκυριαρχία και ανεξαρτησία. Βρίσκεται στον αυτοσεβασμό και στην (πραγματική) ελευθερία. Βρίσκεται στην δημοκρατία που ως λαός διδάξαμε, αλλά εύκολα την ξεχάσαμε και την αντικαταστήσαμε με εξαμβλωματικά υποκατάστατά της. Όταν σαν λαός αποδείξουμε πως διαθέτουμε αυτοσεβασμό, τότε θα κερδίσουμε ή θα μπορούμε να απαιτήσουμε τον σεβασμό όλων (γειτόνων, φίλων, εταίρων συμμάχων κ.α.).
Η ιστορική καμπή στην οποία σήμερα βρίσκεται ο Ελληνισμός, θέτει ένα ουσιαστικό και διόλου δύσκολο δίλημμα: υποταγή και εξάρτηση στις διαθέσεις των «δάνειων» και «κατοχικών» δυνάμεων ή αυτοκυριαρχία και απεξάρτηση από μηχανισμούς (εγχώριους και εισαγόμενους) που υπάρχουν και λειτουργούν για να μας εγκλωβίζουν σε ένα καταστροφικό για εμάς και κερδοφόρο για τους ίδιους σπιράλ; Η απάντηση, όσο εύλογη και εάν είναι, απαιτεί την προσωπική μας υπέρβαση και επαναφορά σε οδούς που διαθέτουν μεγαλύτερους ορίζοντες για εκείνους τους λαούς που τους αξίζουν…
Κωνσταντίνος
http://kostasxan.blogspot.com/
Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν!____ksipnistere1@gmail.com
