H ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΙΡΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ (29/2/2012)
Έπρεπε να υπογραφεί το Μνημόνιο ΙΙ και οδηγεί μακριά από τη χρεοκοπία;
Οι συνήγοροι του Μνημονίου ΙΙ, ισχυρίζονται ότι με το κούρεμα απαλλασσόμαστε από χρέος, ενώ με το νέο δάνειο θα μπορούμε να διεκπεραιώνουμε τις τρέχουσες υποχρεώσεις μας στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, μέχρι να σταθεί η Οικονομία στα πόδια της. ! Ειδά λλως, θα χρεοκοπούσαμε άτακτα, άμεσα και θα βγαίναμε από τη ζώνη του ευρώ.
Απάντηση σε όλα αυτά;
Πρώτον, δεν υπάρχει νομική φόρμουλα σε καμιά ευρωπαϊκή συνθήκη, προκειμένου να μας αποβάλλουν από την Ευρωζώνη. Επίσης, πόσο ασφαλές είναι να διέπρατταν κάτι τέτοιο, σε μία εποχή πολιτική� ρευστότητας τόσο σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο, όσο κι εντός της ΕΕ και του εσωτερικού τοπίου βασικών κρατών-μελών της;
Δεύτερον, κούρεμα σημαίνει αδυναμία εξωτερικών πληρωμών, δηλαδή χρεοκοπία ούτως ή άλλως – έστω κι ελεγχόμενη. Και στο κάτω-κάτω, γιατί τώρα το κούρεμα και όχι νωρίτερα, όταν είχαμε πάρει το πρώτο δάνειο; Και για ποιο λόγο να περάσει η Ελλάδα αυτή τη λαίλαπα, για να φτάσ�! �ι το 2020 το χρέος της να βρίσκεται ξανά στα επίπεδα του 2009;
Τρίτον, το νέο δάνειο έρχεται να ικανοποιήσει πρωτίστως τις απαιτήσεις δανειστών και μάλιστα, όχι στο πρωτογενές κεφάλαιο που δάνεισαν, αλλά στους τόκους και στα χρεολύσια. Δευτερευόντως, έρχεται να στηρίξει ένα κράτος που λόγω των δικών του παθογενειών και του παρασιτισμού και της διαφθοράς των ανθρώπων που το διαχειρίζονται στην ιεραρχική κορυφή του, παράγει ελ�είμματα, ενώ την ίδια ώρα επιβάλλεται ένας τεράστιος όγκος εισπράξεων πάνω σε μία φτωχοποιημένη μεσαία τάξη και σε ένα πλήθος ανέργων και υποαπασχολούμενων. Ταυτόχρονα, πλήττεται φορολογικά και με μανία το τελευταίο οικονομικό και περιουσιακό αποκούμπι του σύγχρονου Έλληνα, η ιδιόκτητη κατοικία συν τα αγροτεμάχια.
Το ακολουθούμενο σχέδιο μοιάζει αδύνατον να τελεσφορήσει και η χρεοκοπία, υπό τη μορφή ανεξέλεγκ! του � �σουνάμι, είναι παραπάνω από πιθανό να 'ρθεί. Εξάλλου, ήδη αυτό ψιθυρίζεται, μεγαλοφώνως ορισμένες φορές, σε κύκλους της ΕΕ και του ΔΝΤ. Την ίδια ώρα όμως, βάσει αγγλικού δικαίου και άλλων ανειλλημένων υποχρεώσεων, τα λεγόμενα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας, καθώς και τα κοιτάσματά μας σε ορυκτά και υδρογονάνθρακες, περιέρχονται στη διάθεση των δανειστών μας.
Οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια θα 'πρεπε να στοχεύει σε μία νέα δυναμική ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας και όχι στο να καλύπτει πρωτίστως τους δανειστές. Διότι σε όφελος των τελευταίων κι όχι της χώρας μας έκαναν το σφάλμα να ψηφίσουν υπέρ της ! νέας δανειακής σύμβασης οι 199 βουλευτές. Σφάλμα, το οποίο χρεώνεται σε μεγάλο βαθμό στους κκ. Παπανδρέου, Σαμαρά που απαίτησαν κομματική πειθαρχία και στον κ. Παπαδήμο ο οποίος, φαίνεται δυστυχώς ότι αντί να διαπραγματεύεται με τους ξένους για λογαριασμό των Ελλήνων, διαπραγματεύεται με τους Έλληνες για λογαριασμό των ξένων.
Αν εί�αι λάθος η λογική του Μνημονίου, τι αντιπροτείνετε;
Συνολική εναλλακτική διέξοδος;
Πλήρης αποτίμηση του χρέους από Εθνική Επιτροπή και εύρεση των υπευθύνων που το δημιούργησαν.
Αναγνώριση και σταδιακή αποπλήρωμη του πρωτογενούς κεφαλαίου και όχι απλά κούρεμα, αλλά ξύρισμα τόκων και χρεολυσίων.
Διεκδίκηση αποζημιώσεων από τη Γερμανία, με κύριο βάρος στο κατοχικό δάνειο που είναι απολύτως δεδομένο και μετρήσιμο.
Αξιοποίηση των πλούσιων κοιτασμάτων σε ορυκτά και υδρογονάνθρακες με ξένους συνεταίρους, εντός και εκτός Ευρώπης, συν μαζική παραγωγή και πώληση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (ήλιος, άνεμος, θάλασσα).
Δημιουργία βιομηχανικών και βιοτεχνικών ζωνών υπό καθεστώς υψηλών κινήτρων επενδυτικότητας και με τη σύμπραξη ντόπιων και ξέ! νων ( ακόμη και μη Ευρωπαίων) κεφαλαιούχων.
Αναζωογόννηση της παραγωγής και της ζωής γενικότερα της Ελληνικής Υπαίθρου.
Ανασύσταση των υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας και Τουρισμού.
Θεσμική και διαρθρωτική βελτίωση του παραγωγικού κομματιού του Δημόσιου Τομέα με παράλληλη ενίσχυση των δομών του κοινωνικού κράτους υπέρ των αδυνάμων και εξάλειψη του παρασιτικού κομματιού, όπου εκεί μέσα επωάζεται η σπατάλη και η διαφθο�! �ά.
Τέλος, δημιουργία οικουμενικού δικτύου επικοινωνίας και συνεργασίας των Ελλήνων, με σκοπό να 'ρθούν οι απόδημοι στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για αναγέννηση του εθνικού κέντρου.
