Αυτή είναι η Ελλάδα των χιλιάδων ετών ιστορίας;
Μια ημίγυμνη γκόμενα που λικνίζει το κορμί της προς τέρψη των οφθαλμών μας;(βλέπε υποψηφιότητες "γιουροβίζιον")
Όλοι απολαύσαμε και χαρήκαμε στιγμιαίως το εν λόγω θέαμα. Και μετά τι; Είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό; Μας γεμίζει η φτήνια; Εντάξει, το είδαμε το χαρήκαμε, ποιο είναι το νόημα; Ο κ*λος της "καλλιτέχνιδος";
Αφού είμαστε τόσο προοδευτικοί και μάγκες, γιατί δεν φροντίζουμε να διατηρούμε κάποιο επίπεδο στην τέχνη και να....
διαχωρίζουμε την φτηνή από την ανώτερη;
Όταν θέλουμε γκόμενες, να βλέπουμε γκόμενες. Όταν όμως μιλάμε για τέχνη, να υποστηρίζουμε την τέχνη στην πραγματική της μορφή, όπως δηλαδή την έχουμε ανάγκη ως λαός και ως έθνος. Την τέχνη που μιλάει στην ψυχοσύνθεσή μας και συνταρράσει το κοινό αίσθημα. Εμείς βαφτίζουμε τέχνη μία γυμνή γυναίκα που μας καλεί να "ξεθυμάνουμε" ερωτικά, γιατί κάποιοι ελεεινοί μισέλληνες έχουν φροντίσει ν'απαξιώσουν την αυθεντική λαϊκή τέχνη. Άλλο φτήνια, άλλο τέχνη. Διαχωρισμός ανάμεσα σε αυτά τα δύο και όχι να απορρίπτουμε την τέχνη χάριν της φτήνιας. Φασισμός και στη τέχνη �ε π**στη μου;
Αφήστε τους γνήσιους καλλιτέχνες να εκφράσουν το ελληνικό πνεύμα. Αρκετά σας φάγαμε στην μάπα. Η προπαγάνδα των ΜΜΕ σε όλο της το μεγαλείο.
Για τον κάθε Έλληνα προτείνω ν'ακούσει το παρακάτω τραγούδι και να περπατήσει στην ελληνική εξοχή. Αυτό αρκεί για να ξυπνήσει μέσα του η αλήθεια και το φως της πατρίδας του. Τότε θα καταλάβει τι εννοούμε. Περαστικά και καλή λευτεριά αδέλφια.
ο "Αναγνώστης από Αθήνα"