Δεκάδες ήταν τα πολυπληθή συλλαλητήρια μαθητών και φοιτητών σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, ενώ η νεολαία της Κύπρου ήταν πρωτοπόρος στον αγώνα αυτό. Νέοι ήρωες προστέθηκαν στην
ιστορία του Ελληνισμού, ενώ υπήρξαν ακόμη και νεκροί στα συλλαλητ�! �ρια της Αθήνας. Νεκροί φοιτητές από το ελλαδικό καθεστώς της αστικής, δήθεν δεξιάς.
Όπως σε κάθε εθνικό ξεσηκωμό, υπήρξαν και οι εφιάλτες. Εκείνοι που συνεργάστηκαν με τους Βρετανούς κατακτητές και τους "αδελφούς" τους Τουρκοκυπρίους. Ήταν οι δυνάμεις της κυπριακής Αριστεράς (ΑΚΕΛ), που δεν συγχώρησαν ποτέ τον αντικομμουνιστή Γρίβα και τον "κάρφωναν" στους Βρετανούς.
Όμως ο Αρχηγός και οι συναγωνιστές του, αποδείχθηκαν καλύτεροι μαχητές από μια ολόκληρη Αυτοκρατορία και τελικά ΝΙΚΗΣΑΝ. Η νίκη τους όμως αυτή, προδόθηκε. Η Ένωση έγινε Ανεξαρτησία και η του�κοκυπριακή μειονότητα (18%) έγινε κοινότητα.
Ωστόσο, η φλόγα της Ένωσης συνεχίζει να καίει σε πολλές ελληνικές ψυχές. Εξάλλου, το χρωστούμε σ' εκείνους που βασανίστηκαν, σκοτώθηκαν και απαγχονίστηκαν από τους Άγγλους "συμμάχους".
ΠΗΓΗ