Πριν λίγα χρόνια κανείς δεν φανταζόταν ότι η κατάσταση θα έφτανε σε τέτοιο σημείο. Το Λαύριο μέχρι πριν δύο σεζόν φάνταζε ως το ιδανικό σπίτι του κάθε παίκτη. Τα πράγματα όμως άλλαξαν τελείως τα τελευταία δύο χρόνια. Οι αθλητές κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες και έπειτα την αδιαφορία των ιθυνόντων.
Από τα όμορφα χρόνια, ο Νίκος Ψυλέας και ο Κώστας Σίννης βρέθηκαν μπροστά σε αυτά τα προβλήματα. Εφτά και τέσσερα χρόνια παρουσίας αντίστοιχα μετρούν οι δύο έμπειροι αθλητές στο Λαύριο, γι΄αυτό και η αδιάφορη συμπεριφορά των ανθρώπων της ομάδας ενόχλησε.
Οι δύο παίκτες μίλησαν στο infobasket.gr κάνοντας τον απολογισμό τους, αναφέροντας τα καλά χρόνια του Λαυρίου, πως βίωσαν τις δυσκολίες αλλά και την αδιαφορία της δ�οίκησης την τελευταία σεζόν.
-Μια ακόμα σεζόν τελείωσε. Το Λαύριο κατάφερε παρά τα προβλήματα να εξασφαλίσει την παραμονή του. Πως βιώσατε εσείς τη χρονιά που τελείωσε;
Κ.Σ.: «Βασικός στόχος στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν η άνοδος, Η διοίκηση και ο πρόεδρος μας το είχαν πει ξεκάθαρα. Όμως, από ότι φά! νηκε στη συνέχεια μόνο για άνοδο δεν πηγαίναμε. Στην αρχή, δηλαδή το Σεπτέμβρη –Οκτώβρη η διοίκηση ήταν κοντά μας, και από τον Νοέμβριο ήταν εξαφανισμένοι όλοι. Ψάχναμε στα τηλέφωνα τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο και δεν βρίσκαμε κανέναν ή αν και όταν τους βρίσκαμε παίρναμε ψεύτικές υποσχέσεις. Αν αναλογιστεί κανείς ότι από τον Νοέμβρη και μετά η διοίκηση δεν υπήρχε το ότι σώθηκε η ομάδα είναι μεγάλο κατόρθωμα. Γιατί κανονικά, θα έπρεπε αν όχι να διαλυθεί, γιατί είναι κρίμα ένα σωματείο όπως το Λαύριο να έχει τέτοια κατάληξη, τουλάχιστον να έπεφτε Β΄εθνικ�. Δεν γίνεται σωματεία που πληρώνουν 2- 3 μήνες να παραμένουν στην κατηγορία. Αν εξαιρέσουμε την ΑΕΚ Αργους που νομίζω ότι τα παιδιά δεν πληρώθηκαν καθόλου, είμαστε η δεύτερη χειρότερη ομάδα από θέμα πληρωμών στην Α2».
- Πότε άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα προβλήματα;Ν.Ψ.: «Από την πρώτη αγωνιστική τα προβλήματα έκαναν την εμφάνισή τους. Όταν στη πρώτη μισθοδοσία του Οκτωβρίου δεν μας πλήρωσα. Εκεί αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Στη δεύτερη μισθοδοσία υπήρξε και πάλι καθυστέρηση, δε μάθαμε ότι αυτός ο μισθός ήταν η περσινή επιχορήγηση του Δήμου. Δηλαδή τα περσινά μας λεφτά αντί να �α πάρουμε την περσινή χρονιά, τα πήραμε φέτος. Από εκεί άρχιζαν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και να καταλαβαίνουμε ότι έρχεται και πάλι μία δύσκολη χρονιά. Τα Χριστούγεννα, συνέβη κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στα 17 χρόνια που παίζω επαγγελματικά, καθώς μας άφησαν απλήρωτους τις εορταστικές ημέρες, δε μπορούσαμε να κάνουμε δώρα στους δικούς μας ανθρώπους».
Κ.Σ.: « Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά ήταν και όλοι εξαφανισμένοι. Πήραμε 7 ημέρες άδεια τα! Χρι� �τούγεννα».
Ν.Ψ.: «Δεν μας είπαν ούτε ένα «χρόνια πολλά»».
-Με το πέρασμα των αγωνιστικών, πια ήταν η κατάσταση;
Κ.Σ.: «Στις αρχές ήμασταν μια καλή «παρέα» κάτι το οποίο στο τέλος αποδείχτηκε ότ� δεν ίσχυε. Στην αρχή παρότρυνε ο ένας τον άλλο. Λέγαμε ότι είμαστε ομάδα- οικογένεια, σε αυτό συνέβαλε πολύ ο φροντιστής μας, Βασίλης Στεργίου, από τους λίγους που θα του έχουμε μεγάλη εκτίμηση. Εγω προσωπικά δεν άντεξα μέχρι τέλους και τις δύο τελευταίες αγωνιστικές σταμάτησα. Δεν άντεχα άλλο την κοροϊδία και τα ψέματα».
Ν.Ψ. : «Μετά τα Χριστούγεννα και αφού είδαμε πως υπάρχουν τόσα προβλήματα, αποφασίσαμε όλοι να σταματήσουμε. Ολο�! � οι � �αίκτες παλιοί και νέοι, ήμασταν σύμφωνοι με αυτό, να μην ξανακατέβουμε. Ετσι λοιπόν τέλη Γενάρη και ενώ οι υποσχέσεις και πάλι δεν έγιναν πραγματικότητα να σταματήσουμε. Τότε λοιπόν η διοίκηση και ο προπονητής μας αποφάσισαν για να μην διαλύσουμε την ομάδα, τουλάχιστον για τρεις μήνες, δηλαδή Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο, να μας δίνουν για να περνάμε τουλάχιστον το 50% της μισθοδοσίας μας και ότι εξτρά έρχεται να μας δίνεται. Ο προπονητής μας και ο πρόεδρος εκτός του 50% της μισθοδοσίας μας, στην ουσία ενάμιση μήνα, θα έρχονταν σίγουρα συν δύο μισθοί. Δηλαδ� τον Απρίλιο θα παίρναμε σίγουρα συν δύο μισθούς. Αυτό έγινε, δηλαδή αυτούς τους τρεις μήνες πήραμε το 50% και όταν ήταν να πάρουμε τους άλλους δύο μισθούς, δεν τους λάβαμε ποτέ και μόλις σώθηκε η ομάδα δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ».
Κ.Σ.: «Όχι μόνο δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ, αλλά πριν το Πάσχα σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον πρόεδρο μας είπε να κάνουμε ότι θέλουμε, αφού η ομάδα την επόμενη χρονιά θα διαλυθεί».
-Για τι ποσό μιλάμε;
Κ.Σ.: «Περσινούς μισθούς πήραμε δυόμιση και φέτος τρεισήμισι».
Ν.Ψ.: «Δηλαδή στους 20 μήνες έχουν δεν έχουμε πάρει άλλοι 14 και άλλοι 15 μήνες».
-Με αυτά τα δεδομένα αντιμετωπίσατε βιοποριστικό πρόβλημα;Κ.Σ. «Εγώ αντιμετώπισα μεγάλο πρόβλημα αυ! τές � �ις δύο χρονιές στο Λαύριο και εύχομαι να μην ξαναζήσω κάτι παρόμοιο».
Ν.Ψ.: «Την περασμένη χρονιά που και πάλι πήραμε άλλοι δύο και άλλοι δυόμιση μισθούς , γιατί ο πρόεδρος ο κύριος Παρασκευής που έφτασε την ομάδα μέχρι την Α2, γιατί εγώ έζησα και τα καλά χρόνια και μόνο αυτός μπορεί να λέγεται πρόεδρος και ότι έφτασε την ομάδα μέχρι εδώ, βέβαια όταν ανεβήκαμε στην Α2 έφτασε να χρωστάει 8 μήνες. Το κράτος δεν του έδωσε την επιχορήγηση, ο Δήμος δεν του έδ�σε τα 70.000 ήταν άσχημο αυτό που συνέβη, αλλά με τη φετινή χρονιά ήταν σαν να μας… βίασαν δύο φορές. Μετά το περσινό, μας λένε ελάτε φέτος, θα πληρώνεστε 1η του μήνα και θα πάρετε και τα χρωστούμενα από την προηγούμενη χρονιά. Με αυτά τα δεδομένα δεχτήκαμε να παραμείνουμε».
-Από τη στιγμή που και η περσινή χρονιά δεν ήταν σωστή από οικονομικής πλευράς γιατί συμφωνήσατ�! � να � �νανεώσετε με το Λαύριο;
Ν.Ψ.: «Μας υποσχέθηκαν ότι θα πληρωνόμασταν στην ώρα μας και σίγουρα θα παίρναμε 3-4 μισθούς περσινούς. Δηλαδή το έλλειμμα θα ήταν δύο με τρεις μήνες. Ολοι σε αυτό είχαμε συμφωνήσει. Πραγματικά… βιασμός. Αυτό που έγινε δύο χρονιές εγώ αισθάνομαι ότι με… βιάσανε, οικονομικά δύο χρονιές με καταστρέψανε. Δεν φερθήκαν αντρίκια».
Κ.Σ.: «Αν εξαιρέσεις τα τελευταία δύο χρόνια, τα προηγούμενα το Λαύριο ήταν ένα από τα πλέον φερέγγυα σωματεία. Εγώ παρέμεινα στην ομάδα με την προϋπόθεση να πάρω τα περσινά χρήματα γιατί ήταν μια κακή παρένθεση για το Λαύριο αυτή η κακή οικονομικά χρονιά. Αλλά δυστυχώς έπεσα πολύ έξω γι΄αυτό κα τις δύο τελευταίες αγωνιστικές σταμάτησα».
Ν.Ψ: «Επειδή όμως θέλω να είμαι δίκαιος, γιατί ήμουν 7 χρόνια στην ομάδα. Το Λαύριο εκεί που έφτασε οφείλεται από τον Παρασεκυή, ο οποίος έβαλε τα λεφτά του και καταστράφηκε για την ομάδα. Εχει τις ευθύνες του. Εχω πάρει πολλά λεφτά από τον κ. Παρασκευή, ήταν ο μόνος που ήταν φερέγγυος απέναντί μου, ο μόνος που μου ζήτησε συγνώμη. Μόνο με αυτός ο σύλλογος μπορούσε να πάει μπροστά, όλοι οι άλλοι δεν είναι ικανοί.
Αυτό που μας έκαναν με τα χρήματα , ένα θέ�ουν να έχουν φιλότιμο ή όπως το λένε στο χωριό μου τσίπα, το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να πουλήσουν τη θέση και να δώσουν και σε μας αλλά και στους περσινούς παίχτες που έφυγαν όπως τους Πασχάλη, Λυκογιάννη και Αθανασόπουλο και όχι να σχεδιάζουν καινούργια ομάδα».
- Πια ήταν η γενικότερη αντιμετώπιση των ανθρώπων της ομάδας;
Κ.Σ. : «Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να σωθεί η ομάδα. Δεν θέλαμε πολύ, με δυο τρεις νίκες εξασφαλίζαμε και μαθηματικά την παραμονή. Και όταν έγιναν αυτές οι νίκες μας… έγραψαν τελείως.».
Ν.Ψ.: «Εγώ πιστεύω ότι αυτή η ομάδα, εξαιτίας ορισμένων προπονητών παραγόντων , μας δίχασαν ως ομάδα, ως παίκτες. Γίναμε δύο στρατόπεδα».
- Τις τελευταίες αγωνιστικές είχατε πει πως αν δεν πάρετε κάποια χρήματα δεν θα κατέβετε να παίξετε. Γιατί αυτή η κίνηση δεν πραγματοποιήθηκε;
Κ.Σ.: «Χάλασε το οικογενειακό κλίμα που υπήρχε στο Λαύριο. Χωριστήκαμε σε δύο στρατόπεδα, εκ των οποίων το ένα συνέβαλε και ο κόουτς ώστε να τραβήξει κάποιους παίκτες. Οι δύο –τρεις παίκτες απορρόφησαν άλλους δύο και οι υπόλοιποι έκαναν την κ! αρδι ά τους… πέτρα, πιο… πέτρα από ότι ήταν, και αναγκαστήκαν να κατέβουν.
Ν.Ψ.: «Οπως είναι η κοινωνία μας έτσι είναι και το μπάσκετ. Όπως ο εργοδότης εκμεταλλεύεται τον υπάλληλο κάτι ανάλογο γίνεται με το μπάσκετ. Απλά δεν περίμενα από συναδέλφους μας με τους οποίους έχουμε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα να αντιδράσουν έτσι όπως αντέδρασαν».
-Το πρωτάθλημα έχει ολοκληρωθεί εδώ και καιρό. Σήμερα τι επαφές υπάρχουν με την ομάδα;
Κ.Σ.: «Δεν υπάρχει κανείς για να μιλήσουμε για τα λεφτά. Όταν εγώ αναφέρομαι σε μερικά άτομα από το Λαύριο στην ερώτηση τι θα γίνει, δεν γνωρίζει κανείς τίποτα. Τη μία μας λένε ότι η ομάδα θα διαλυθεί και την άλλη ακούμε ότι θα υπάρχει με πολύ χαμηλό μπάτζετ και τελικά άκρη δεν βγάζεις. Να με φωνάξουν να μου πούνε, έχω κάποια λ�! �φτά, λίγα, αλλά αυτά είναι δεν έχω άλλα. Αυτό περίμενα και από ότι βλέπω ούτε αυτό πρόκειται να γίνει.
Ν.Ψ.: «Μου στέρησαν να μείνω στην ομάδα που αγαπάω, με απομάκρυναν με τον τρόπο τους. Δεν τους συγχωρώ που δεν με ευχαρίστησε κανένας. Θέλω να ευχαριστήσω ειλικρινά μόνο τον κ. Παρασκευή και ακόμα δύο τρία άτομα στη διοίκηση».
-Είστε διατεθειμένοι να συζητήσετε μαζί τους και να συμβιβαστείτε;
Κ.Σ.: «Από τη στιγμή που θα βρεθεί αυτός ο άνθρωπος για να μιλήσουμε, ναι, είμαστε. Αλλά δεν υπάρχει κανείς».
Ν.Ψ. :«Ξαναλέω πως αν θέλανε και λεφτά να μην έχουν, θα μπορούσαν να πουλήσουν τη θέση».
-Αναφέρατε παραπάνω ότι μπορεί να φτιαχτεί ομάδα στην Α2. Πιστεύετε ότι θα γίνει κάτι τέτοιο;
Ν.Ψ.: «Φυσικά. Όταν αυτή τη στιγμή το Λαύριο είναι από τις πιο πλούσιες ομάδες και θα το δικαιολογήσω αυτό. Όταν αυτή τη στιγμή χρωστάνε μόνο στον Βασίλη Κούνα ένα ποσό και δεν φαίνεται πουθενά στα χαρτιά, αυτά τα δύο χρόνια, ότι χρωστάνε σε κανέναν, τότε αναφερόμαστε σε �λούσια ομάδα, όταν το πραγματικό χρέος αγγίζει τις 350.000 ευρώ».
Κ.Σ.: «Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα θα φτιαχτεί το χρόνου εις βάρος των παικτών. Των δύο προηγούμενων ετών».
-Οι κουβέντες για τη νέα χρονιά έρχεται. Τι είναι αυτό που θα θέλατε για τον εαυτό σας;
Κ.Σ.: «Να βρω μία φερέγγυα ομάδα και να δώσω το 1000% των δυνατοτήτων μου. Να μην με κοροϊδέψουν όπως τα δύο τελευταία χρόνια στο Λαύριο».
Ν.Ψ.: «Καταρχήν να έχω την υγεία μου. Να βρω μια φερέγγυα ομάδα, που να έχει στόχος και τα όνειρα που δεν με άφησαν να τα πραγματοποιήσω με το Λαύριο τα δύο τελευταία χρόνια , γιατί μπορούσα να τα έχουμε πετύχει».
forkeratea.com: Η ηλεκτρονική αρχειοθήκη δημοσιεύσεων που αφορούν την πόλη της Κερατέας και τον δήμο Λαυρεωτικής.
