Το τζόγκινκ έστω και επί μία ώρα την εβδομάδα μπορεί να προσθέσει χρόνια στη ζωή, αναφέρουν Δανοί ερευνητές. Σε πολυετή μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως άνδρες και γυναίκες που τρέχουν συστηματικά ζουν κατά μέσον όρο 6 χρόνια περισσότερο. Το μεγαλύτερο....
όφελος παρέχει το τζόκινγκ με «αργό ή μέσο ρυθμό» - αυτ� που είναι αρκετά γρήγορο ώστε να λαχανιάζει λίγο ο δρομέας – και όχι αυτό στο οποίο εξωθεί ο δρομέας το σώμα του στα άκρα.
Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Πέτερ Σνορ, καρδιολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Bispebjerg, «τα ευρήματά μας παρέχουν οριστική απάντηση στο ερώτημα εάν το τζόγγινγκ ωφελεί την υγεία. Είδαμε με βεβαιότητα ότι το συστηματικό τζόγγινγκ χαρίζει μακροζωία – και το καλύτερο είναι πως δεν χρειάζεται να τρέχει κανείς πολύ για να αποκομίσει αυτό το όφελος».
Τα ευρήματα βασίζονται σε 1.878 άντρες και γυναίκες τζόγκε�! �ς, π� �υ συμμετέχουν στην επονομαζόμενη Καρδιολογική Μελέτης της Κοπεγχάγης (CCHS). Η μελέτη αυτή άρχισε το 1976 και διεξάγεται σε 20.000 εθελοντές, οι οποίοι είχαν ηλικία από 20 ετών και πάνω, όταν δήλωσαν συμμετοχή σε αυτήν.
Ο δρ Σνορ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν τη θνησιμότητα από το 1976 έως το 2011 σε μία υποομάδα της CCHS που αποτελείται από 1.116 άνδρες και 762 γυναίκες λάτρεις του τζόγκινκ.
Στα 35 χρόνια που μεσολάβησαν οι εθελοντές συμπλήρωναν σε τακτά χρονικά διαστήματα ερωτηματολόγια για το πόσο τζόγκινκ έκαναν κάθε εβδομάδα και με τι ρυθμό έτρεχαν.
Σε σύγκριση με τους μη δρομείς του κύριου πληθυσμού της CCHS, ο κίνδυνος θανάτου στη διάρκεια της 35ετίας για τους τζόγκερς ήταν μειωμένος κατά 44%.
Τα στοιχεία έδειξαν πως, αφού ελήφθη υπ' όψιν η ηλικία, το τζόγκινκ αύξανε το προσδόκιμο επιβίωσης των ανδρών κατά 6,2 χρόνια και των γυναικών κατά 5,6 χρόνια.
Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι 1 έως 2,5 ώρες τζόγκινκ με μέτριο ρυθμό την εβδομάδα, «χωρισμένο» σε 2 ή 3 προπονήσεις την εβδομάδα, είναι το ιδανικό για την μακροζωία.
«Το όφελος του τζόγκινκ μοιάζει με αυτό του αλκοόλ», εξήγησε ο δρ Σνορ, ο οπο�! �ος θ α παρουσιάσει τη μελέτη στο συνέδριο EuroPRevent 2012 το οποίο θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο στο Δουβλίνο.
«Η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη σε όσους ασχολούνται με το τζόγκινκ με μέτρο, παρά σε όσους δεν κάνουν καθόλου τζόγκινκ ή σε όσους φτάνουν στα άκρα – ακριβώς όπως συμβαίνει και με το αλκοόλ. Οι δρομείς πρέπει να έχουν ως στόχο να λαχανιάζουν λίγο, αλλά όχι να μην μπορούν να πάρουν ανάσα».
Ο δρ Σνορ πρόσθεσε ότι το τζόγγινγκ ωφελεί ποικιλοτρόπως την υγεία, αυξάνοντας την πρόσληψη οξυγόνου, την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τα επίπεδα «καλής» (HDL) �οληστερόλης, και μειώνοντας ταυτοχρόνως τα επίπεδα της «κακής» (LDL) χοληστερόλης και την πίεση.
Επιπλέον, βελτιώνει την λειτουργία της καρδιάς και του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνει την οστική πυκνότητα και μειώνει την φλεγμονή και τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Πηγή: tanea.gr
όφελος παρέχει το τζόκινγκ με «αργό ή μέσο ρυθμό» - αυτ� που είναι αρκετά γρήγορο ώστε να λαχανιάζει λίγο ο δρομέας – και όχι αυτό στο οποίο εξωθεί ο δρομέας το σώμα του στα άκρα.
Όπως δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Πέτερ Σνορ, καρδιολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Bispebjerg, «τα ευρήματά μας παρέχουν οριστική απάντηση στο ερώτημα εάν το τζόγγινγκ ωφελεί την υγεία. Είδαμε με βεβαιότητα ότι το συστηματικό τζόγγινγκ χαρίζει μακροζωία – και το καλύτερο είναι πως δεν χρειάζεται να τρέχει κανείς πολύ για να αποκομίσει αυτό το όφελος».
Τα ευρήματα βασίζονται σε 1.878 άντρες και γυναίκες τζόγκε�! �ς, π� �υ συμμετέχουν στην επονομαζόμενη Καρδιολογική Μελέτης της Κοπεγχάγης (CCHS). Η μελέτη αυτή άρχισε το 1976 και διεξάγεται σε 20.000 εθελοντές, οι οποίοι είχαν ηλικία από 20 ετών και πάνω, όταν δήλωσαν συμμετοχή σε αυτήν.
Ο δρ Σνορ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν τη θνησιμότητα από το 1976 έως το 2011 σε μία υποομάδα της CCHS που αποτελείται από 1.116 άνδρες και 762 γυναίκες λάτρεις του τζόγκινκ.
Στα 35 χρόνια που μεσολάβησαν οι εθελοντές συμπλήρωναν σε τακτά χρονικά διαστήματα ερωτηματολόγια για το πόσο τζόγκινκ έκαναν κάθε εβδομάδα και με τι ρυθμό έτρεχαν.
Σε σύγκριση με τους μη δρομείς του κύριου πληθυσμού της CCHS, ο κίνδυνος θανάτου στη διάρκεια της 35ετίας για τους τζόγκερς ήταν μειωμένος κατά 44%.
Τα στοιχεία έδειξαν πως, αφού ελήφθη υπ' όψιν η ηλικία, το τζόγκινκ αύξανε το προσδόκιμο επιβίωσης των ανδρών κατά 6,2 χρόνια και των γυναικών κατά 5,6 χρόνια.
Περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι 1 έως 2,5 ώρες τζόγκινκ με μέτριο ρυθμό την εβδομάδα, «χωρισμένο» σε 2 ή 3 προπονήσεις την εβδομάδα, είναι το ιδανικό για την μακροζωία.
«Το όφελος του τζόγκινκ μοιάζει με αυτό του αλκοόλ», εξήγησε ο δρ Σνορ, ο οπο�! �ος θ α παρουσιάσει τη μελέτη στο συνέδριο EuroPRevent 2012 το οποίο θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο στο Δουβλίνο.
«Η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη σε όσους ασχολούνται με το τζόγκινκ με μέτρο, παρά σε όσους δεν κάνουν καθόλου τζόγκινκ ή σε όσους φτάνουν στα άκρα – ακριβώς όπως συμβαίνει και με το αλκοόλ. Οι δρομείς πρέπει να έχουν ως στόχο να λαχανιάζουν λίγο, αλλά όχι να μην μπορούν να πάρουν ανάσα».
Ο δρ Σνορ πρόσθεσε ότι το τζόγγινγκ ωφελεί ποικιλοτρόπως την υγεία, αυξάνοντας την πρόσληψη οξυγόνου, την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τα επίπεδα «καλής» (HDL) �οληστερόλης, και μειώνοντας ταυτοχρόνως τα επίπεδα της «κακής» (LDL) χοληστερόλης και την πίεση.
Επιπλέον, βελτιώνει την λειτουργία της καρδιάς και του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνει την οστική πυκνότητα και μειώνει την φλεγμονή και τον κίνδυνο παχυσαρκίας.
Πηγή: tanea.gr