΄΄ Κύριε Λεβαντή… μάθε…΄΄
Ξεκινάμε από μια ιστορία που ταιριάζει γάντι στη Δημοτική Αρχή, είναι από τις ΄΄Ιστορίες του κ.Κόυνερ ΄΄, του Μπ.Μπρεχτ : O K. μόλις έμαθε να οδηγεί και είναι σχεδόν αδαής : ΄΄ Μόλις έμαθα να οδηγώ ένα αυτοκίνητο, δικαιολογήθηκε΄΄.
Δηλαδή κι αυτό που πάει μπροστά από το δικό σου.
Μονάχα όταν παρακολουθείς κάτω από ποιές συνθήκες πορεύεται το αυτοκίνητο που πάει μπροστά σου και σταθμίζεις τα εμπόδια που αντιμετωπίζει, τότε μόνο ξέρεις πώς πρέπει να οδηγείς εσύ σε σχέση με το άλλο αυτοκίνητο΄΄.
Λοιπόν οκ. Λεβαντής, επειδή, ακόμη και αυτό το ένα αυτοκίνητο, με το ζόρι το οδηγεί, καλό θα ήταν να πάρει το εξής σοβαρό μάθημα : Δες και μάθε με ποιο τρόπο το αυτοκίνητο που προπορεύεται αντιμετωπίζει τους κινδύνους, τις κρίσεις, τις επικίνδυνες στροφές, κυρίως τους πεζούς - πολύ ειδικότερα όταν τρέχεις σε μια επικίνδυνη κατηφόρα – αυτό που ονομάζεις χαλαρά και με δόση χιούμορ οικονομική κρίση – γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση είσαι δημόσιος κίνδυνος και δε σε σώζει κα! νένα ! ευφυολόγημα ( ; ) …
Τι εννοούμε δημόσιος κίνδυνος :
Πρώτο την άγνοια: Όταν κατέχεις την εξουσία και περιγελάς ΄΄ τη φαντασία στην εξουσία΄΄, δε γνωρίζεις ότι κάθε εξέλιξη, κάθε νέα πραγματικότητα, κάποτε υπήρξε απλώς μία σκέψη, στη φαντασία κάποιων ανθρώπων. Η Δημοτική Καινοτομία, κόντρα στην οπισθοδρόμηση της μη φαντασίας, με αυτή τη φιλοσοφία ξεκ�νησε το 2002 : φαντάστηκε ένα Λαύριο διαφορετικό και μέσα σε 8 χρόνια κατάφερε και το άλλαξε.
Δεύτερο την αθλιότητα : Όταν κατέχεις την εξουσία να αναφέρεσαι στην οικονομική κρίση σαν τρυκ πολιτικής αντιπαράθεσης. Η οικονομική κρίση έχει ονοματεπώνυμο: τους δημότες μας. Για τους δημότες μας δεν φρόντισες ούτε για το ελάχιστο, που απορρέει από τη στοιχειώδη ευθύνη, τη στοιχειώδη ευαισθησία, και τη στοιχειώδη πολιτική βούληση : να κάνεις ένα �! �οινω! νικό παντοπωλείο, αυτό το ελάχιστο που υπάρχει πλέον σε όλους τους Δήμους.
Τρίτο την αποδεδειγμένη υποκρισία : Όταν κατέχεις την εξουσία και αναφέρεσαι στα απορρίμματα, ενώ εσύ είσαι Δήμαρχός των σκουπιδιών, καθώς επί των ημερών σου ο Δήμος κατάντησε απέραντος σκουπιδότοπος. Σε, ότι δε αφορά το κρίσιμο ζήτημα του Ομβριόκαστρου - εάν για το λόγο αυτό ονομάζεις τη ΄΄ Δημο�ική Καινοτομία΄΄, οπισθοδρομική - απαντάμε : ΝΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΟΙ, ΕΜΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΠΑΓΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΑΜΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ.
Τέταρτο την έμπρακτη ανοησία : Όταν κατέχεις την εξουσία και αναφέρεσαι στα στρατηγικά ζητήματα της Λαυρεωτικής, όπως το Λιμάνι και ο προαστιακός, να μη θυμάσαι ότι αυτά τα θεμελιακά ζητήματα -! και π! ροεκλογικά και μετεκλογικά- τα διαχειρίζεσαι σα να μην υπάρχουν. Κατέβηκες χωρίς καμία αναφορά στο προεκλογικό πρόγραμμα και εξακολουθείς να μην έχεις – όχι έργο- αλλά ούτε καν αναφορά. Σε κάθε περίπτωση επειδή αυτή η έμπρακτη ανοησία, το τονίσαμε είναι δημόσιος κίνδυνος, καλό θα ήταν να ανατρέξεις στο προεκλογικό πρόγραμμα της Δημοτικής Καινοτομίας και να διαβάσεις αναλυτικά το στρατηγικό μας σχέδιο για το Λιμάνι και τον προαστιακό. Προς συμμόρφωση να ανατρέξεις και όχι προς υλοποίηση, γιατί η υλοποίηση προϋποθέτει τη γνώση, την πολιτική βούληση, το �χεδιασμό και τη διαρκή όχληση της κεντρικής διοίκησης.
Πέμπτο την κακοήθη στρέβλωση (που απορρέει βέβαια από ένα είδος φόβου) : Όταν είσαι επικεφαλής μιας παράταξης που δε διανοήθηκε ποτέ να ανοιχτεί σε διαδικασίες βάσης και δημοκρατικής εκλογής, να τολμάς να αναφέρεσαι με οικείους όρους ΄΄ καφενείου΄΄ στην πιο απαραίτητη, αναγκαία και επ�! �βεβλ! ημένη διαδικασία για την πολιτική μας ζωή : την πολιτική και ηλικιακή ανανέωση. Αλλά ως γνωστό όσα δε φτάνει η αλεπού…
Έκτο την αήθη ομολογία : Άκουσον άκουσον, η ενημέρωση των πολιτών, για σένα που κατέχεις την εξουσία, είναι ένα σπορ που το κάνεις μία φορά το χρόνο και μάλισταυπό την πίεση του δικού μας περιοδικού. Σαν την Αντουανέτα πετάς ένα παντεσπάνι κάθε χρόνο, το οποίο το βαπτίζεις έντυπο ενημέρωσης. Το φετινό παντεσπάνι κατασκευάζεται τώρα στα εργαστήρια, ως το αποτέλεσμα της δικής μας πρωτοβουλίας. Λοιπόν για να εξηγούμαστε η ενημέρωση δεν είναι αντιπερισπασμός. Ενημέρωση σημαίνει διαρκής πληροφόρηση, έλεγχος, απολογισμός και οδηγεί στη συζήτηση και τη συνδιαμόρφωση. Οι δε μορφές που λαμβάνει δεν είναι μόνο βέβαια ένα περιοδικό, αλλά αυτές που πολύ σύντομα, το Γενάρη δηλαδή, θα δεις να υλοποιεί η Δημοτική Καινοτ�! �μία.
Έβδομο την αλαζονεία : Όταν κατέχεις την εξουσία να μη βρίσκεις ούτε μια λέξη αυτοκριτικής προς τους πολίτες, αφού ό,τι υλοποιείται αυτή τη στιγμή στο Δήμο, από το πιο μικρό έως το πιο σοβαρό έργο, αποτελεί κατάκτηση της προηγούμενης Δημοτικής αρχής.
Όγδοο : Είναι η τελευταία φορά, κ. Λεβαντή, που η αντιπαράθεση είναι λεκτική. Όπως τονίσαμε και στην αρχή η κατηφόρα είναι μεγάλη και πολύ επικίνδυνη. Εμείς από εδώ και στο εξής – επειδή το αυτοκίνητο του κ. Κ, που ακολουθεί, είναι δημόσιος κίνδυνος- θα μιλήσουμε με δράση και με έργο. Άλλωστε το ζητούμενό μας δεν είναι να καταγγέλλουμε απλώς μια ανίκανη διοίκηση – αυτό είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει- καθώς οι δημότες μας και βλέπουν και κρίνουν και συγκρίνουν. Το ζ! ητού�! �ενό μας και ταυτόχρονα η θεσμική μας υποχρέωση είναι να προστατεύσουμε την κοινωνική συνοχή και να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα.
Από εδώ και πέρα η αντιπαράθεση θα διεξάγεται με βάση τη δράση, το έργο και την αποτελεσματικότητα.
ΥΓ. Μια ασιατική παροιμία : στεκόταν τόσο χαμηλά που ακόμη κι όταν έπεσε δε� ακούστηκε τίποτε!!! Κρίμα για τον τόπο! Διπλή η ευθύνη για μας!
&! nbsp;&nbs! p;
&nbs! p; &! nbsp; Λαυρεωτική 6-12-2012
Από το Γραφείο Τύπου
