Τουρισμός, ναυτιλία, ελαιόλαδο... Αυτά είναι τα ανεκμετάλλευτα αντίδοτα στην ελληνική μάστιγα της γραφειοκρατίας, τη διαφθοράς και της φοροδιαφυγής σύμφωνα με άρθρο του οικονομολόγου Γιάννη Σφακιανάκη στην εφημερίδα Wall Street Journal.
Και θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί άμεσα για την αξιοποίησή των όπλων της αν θέλει να κάνει μία καλή εκκίνηση για αποκατάσταση των ρυθμών ανάπτυξής της στην έκτη κατά σειρά χρονιά της οικονομικής ύφεσης που την πλήττει.
Η Ελλάδα είναι υπολογίσιμος παίκτης, αλλά δεν το εκμεταλλεύεται, παρ' όλο που γνωρίζει τη σημασία της.
«Παρότι είναι η τρίτη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, η Ελλάδα, αντίθετα με την Ιταλία και την Ισπανία, έχει αποτύχει στο μάρκετινγκ και στο branding του προϊόντος της. Η Ελλάδα πουλά το 60% του ελαιόλαδού της χύμα στην Ιταλία, όπου συσκευάζεται και μοσχοπουλιέται. Παρομοίως οι Έλληνες παραγωγοί έχουν μόνο το 1/3 της παγκόσμιας αγοράς φέτας. Θα μπορούσε να μάθει (η χώρα) πολλά από την ιταλική και γαλλική εμπειρία της επέκτασης της παρουσίας (των τυριών) παρμεζάνα και καμαμπέρ σε όλο τον κόσμο», αναφέρει το δημοσίευμα.
Μόνον έτσι θα αποκατασταθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα, η παραγωγή και το σωστό πλασάρισμα των ελληνικών προϊόντων, αλλά και η εξάρτηση της χώρας από τις εισαγωγές.
Εξίσου σημαντικός είναι και ο τομέας του τουρισμού:
«Η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης. Ο τουρισμός αντιστοιχεί στο 15% της ελληνικής οικονομίας, αλλά παραδοσιακά, το 70% της ανάπτυξής του προέρχεται από την εσωτερική ζήτηση...Πολλά θα κερδηθούν αν η Ελλάδα επεκτείνει την τουριστική της περίοδο πέρα από τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο θα πρέπει να αναβαθμίσει τις υποδομές της...και να χτίσει νέους δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια»
«Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είναι μεταμφιεσμένη ευλογία για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης της χώρας» καταλήγει ο Έλληνας οικονομολόγος.
iefimerida.gr
Και θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί άμεσα για την αξιοποίησή των όπλων της αν θέλει να κάνει μία καλή εκκίνηση για αποκατάσταση των ρυθμών ανάπτυξής της στην έκτη κατά σειρά χρονιά της οικονομικής ύφεσης που την πλήττει.
Η Ελλάδα είναι υπολογίσιμος παίκτης, αλλά δεν το εκμεταλλεύεται, παρ' όλο που γνωρίζει τη σημασία της.
«Παρότι είναι η τρίτη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, η Ελλάδα, αντίθετα με την Ιταλία και την Ισπανία, έχει αποτύχει στο μάρκετινγκ και στο branding του προϊόντος της. Η Ελλάδα πουλά το 60% του ελαιόλαδού της χύμα στην Ιταλία, όπου συσκευάζεται και μοσχοπουλιέται. Παρομοίως οι Έλληνες παραγωγοί έχουν μόνο το 1/3 της παγκόσμιας αγοράς φέτας. Θα μπορούσε να μάθει (η χώρα) πολλά από την ιταλική και γαλλική εμπειρία της επέκτασης της παρουσίας (των τυριών) παρμεζάνα και καμαμπέρ σε όλο τον κόσμο», αναφέρει το δημοσίευμα.
Μόνον έτσι θα αποκατασταθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα, η παραγωγή και το σωστό πλασάρισμα των ελληνικών προϊόντων, αλλά και η εξάρτηση της χώρας από τις εισαγωγές.
Εξίσου σημαντικός είναι και ο τομέας του τουρισμού:
«Η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης. Ο τουρισμός αντιστοιχεί στο 15% της ελληνικής οικονομίας, αλλά παραδοσιακά, το 70% της ανάπτυξής του προέρχεται από την εσωτερική ζήτηση...Πολλά θα κερδηθούν αν η Ελλάδα επεκτείνει την τουριστική της περίοδο πέρα από τους καλοκαιρινούς μήνες. Ωστόσο θα πρέπει να αναβαθμίσει τις υποδομές της...και να χτίσει νέους δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια»
«Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είναι μεταμφιεσμένη ευλογία για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης της χώρας» καταλήγει ο Έλληνας οικονομολόγος.
iefimerida.gr