Αυτό που αντίκρυσαν σήμερα τα μάτια μας στη συνάντηση Μέρκελ- Σαμαρά ήταν το θλιβερό και απο�ρουστικό θέαμα μιας Ευρώπης που πεισματικά και εμμονικά θέλει να παραμείνει ''ενωμένη '' θυσιάζοντας ανθρώπους στο βωμό των αριθμών...
Αυτό που είδαμε ήταν αυτό που σήμερα είναι η Ευρώπη : οι δύο πόλοι ενός συνόλου που έχει πάψει-αν ήταν ποτέ- να αποτελεί σύνολο. Αυτό που όλοι είδαμε, ήταν η εικόνα μιας Ευρώπης χωρισμένης ευκρινώς στα δύο : από τη μια πλευρά, ο ισχυρός που δίνει εντολές, νουθετεί ,συμπονά με τρόπο αλλαζονικό και ξεφτιλίζει και ταπεινώνει με το γάντι, που υποδεικνύει τα πρέπει και υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις και από την! άλλ� � ο αδύναμος, ο φτωχός συγγενής, ο νικημένος, ο ταπεινωμένος, ο επαίτης που εκλιπαρεί για ανάσες, που ζητά την άδεια για να ανασάνει.
Ακόμα και η γλώσσα του σώματος πρόδωσε τον Έλληνα πρωθυπουργό. Αγέρωχος ο δυνατός, με πεσμένους ώμους ο ανίσχυρος.
Θλιβερό το σημερινό θέαμα. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Αντώνης Σαμαράς σήμερα, εκπροσώπησε έτσι, την Ελλάδα στην Ευρώπη. Ποια Ελλάδα όμως και κυρίως ποια Ευρώπη.
