Μπορεί οι κυβερνώντες κι οι τραπεζίτες να πανηγυρίζουν που πήραμε την δόση, αλλά οι πολίτες δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να πανηγυρίζουν. Απεναντίας, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι βρίσκονται πλέον δεμένοι από τα πόδια με χοντρές αλυσίδες στη γαλέρα των πειρατών και θα τραβάνε για δεκαετίες κουπί μέσα στην ανταριασμένη θάλασσα μέχρι οι κερδοσκόποι τους απομυζήσουν και την τελευταία σταγόνα αίμα, την τελευταία ικμάδα ζωής για να τους πετάξουν στο τέλος άψυχα κουφάρια στη μάνα γη.
Δεν θα σταθώ στα κούφια λόγια της ντόπιας Τρόικα που για μια ακόμη φορά δεν είπαν την
αλήθεια στον Ελληνικό λαό.
Δεν θα σταθώ και στα εξαπτέρυγα που λιβανίζουν την κυβέρνηση για «την μεγάλη επιτυχία».
Θα σταθώ στη δήλωση του Γερμανού αξιωματούχου μετά την συνεδρίαση του Eurogroup όπως την κατέγραψε το περιοδικό Der Spiegel. «Την άνοιξη θα αναγκαστούμε να ξανασχοληθούμε με αυτά τα σκουπίδια» είπε το σπουδαίο αυτό ανθρωποειδές που μόλις χθες κατέβηκε από τα δέντρα της χώρας που ζούσε.
Την άνοιξη λοιπόν προβλέπουν οι ξένοι κατακτητές πως θα υπάρξουν προβλήματα με την Ελλάδα. Κι αυτό, γιατί θα έχουν εφαρμοστεί τα σκληρά αποικιοκρατικά μέτρα που προβλέπει ο νέος νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή και οι συνέπειές του θα είναι οδυνηρές πάνω στην πλάτη του Έλληνα πολίτη. Καμία λύση που θα ανακουφίσει τους πολίτες, καμία προοπτική ανάπτυξης, δεν υπάρχει στην απόφαση που πήρανε οι «συνεταίροι» μας κερδοσκόποι στο Eurogroup.
Απεναντίας, δρομολογήσανε την συνέχιση της καταρράκωσης των Ελλήνων, την μεθοδική και σταδιακή εξόντωσή τους, την βίαιη εκδίωξη των νέων, των παιδιών μας από την ευλογημένη ελληνική γη.
Ειπώθηκε ότι το ελληνικό χρέος το 2020 θα είναι 124% του ΑΕΠ και θα φθάσει το 2022 στο 120% για να γίνει διόρθωση λίγο μετά τις θριαμβευτικές δηλώσεις ότι το 2020 θα είναι 126,6% του ΑΕΠ σύμφωνα με έγγραφο που ήρθε στην κατοχή της Wall Street Journal.
Σε δύο χρόνια υπάρχει περίπτωση να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας κατά 6,6% του ΑΕΠ όταν η ύφεση κατρακυλάει με τρελούς ρυθμούς και η ανεργία αυξάνεται εφιαλτικά;
Για να υπάρξει μείωση τους χρέους πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη. Όμως ανάπτυξη δεν προβλέπεται από πουθενά. Ούτε από τα σχέδια των «εταίρων» μας που μας πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας αλλά ούτε και από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Και πώς να σχεδιάσει ανάπτυξη η κυβέρνηση όταν όλοι εκείνοι που κατασπάραξαν τον ελληνικό πλούτο, έβγαλαν τα χρήματά τους εκτός Ελλάδας και τώρα δεν είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν ούτε ένα ευρώ στην πατρίδα τους που καταρρέει συμβάλλοντας έτσι στην ανόρθωσή της, στη μείωση της ανεργίας που τόσα οφέλη θα προσφέρει.
Εντύπωση ακόμα προκαλεί το γεγονός, ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα αντιμνημονιακά κόμματα, δεν έχουν οργανώσει ένα συνέδριο με την συμμετοχή όλων εκείνων των ξένων αντιμνημονιακών κομμάτων και συνδικάτων, προκειμένου, από κοινού να αντιμετωπίσουν την λαίλαπα των Τραπεζών και των κερδοσκόπων.
Δεν θέλουν τα αντιμνημονιακά κόμματα να κάνουν το επαναστατικό δικό τους αντι – Eurogroup, να συνεδριάσουν και να λάβουν σειρά αποφάσεων που θα τις ανακοινώσουν σε μια κοινή συνέντευξη Τύπου; Μια τέτοια πρωτοβουλία δεν θα στείλει μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά και δεν θα αναδείξει σύγχρονες σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες;
Αν οι λαοί που σήμερα καταπιέζονται, δουν ένα γενικό ξεσηκωμό, μια ουσιαστική αντίδραση από τα κόμματα που λένε ότι τους αντιπροσωπεύουν, τότε κι οι δικές τους αντιδράσεις κι αντιστάσεις θα είναι εντελώς διαφορετικές. Ειδικά στην Ελλάδα όπου οι πολίτες δεν νοιώθουν σιγουριά από τις θέσεις των κομμάτων.
Η παθητική στάση όλων, μας βάζει στη θέση μας που δεν είναι άλλη από αυτή του κωπηλάτη – σκλάβου στην πειρατική γαλέρα.
Ας τραβάμε λοιπόν κουπί μέχρι να βγει η ψυχή μας.
