Ολόκληρο ντόρο έκαναν οι Πασόκοι για να φύγει το «οικειοθελής» και να μείνει μόνο το «συνεισφορά» από τη διάταξη του πολυνομοσχέδιου για την αλλαγή της φορολόγησης των πλοίων (ο Στουρνάρας το δέχτηκε τελικά), αλλά οι νεοναζί δεν το πήραν χαμπάρι και στην επιτροπή της Βουλής βγήκε μπροστά ο Καιάδας για να υπερασπιστεί τους… αναξιοπαθούντες εφοπλιστές. Βεβαίως, πριν περάσει στους....
εφοπλιστές, μίλησε γενικότερα: «Ο επιχειρηματικός κόσμος στενάζει»! Κι αφού πήρε φόρα, αποτελείωσε τη συγκυβέρνηση: «Λέτε ότι θα φορολογήσετε τα πλοία του ελληνικού στόλου με βάση το τονάζ. Την ίδια μέρα που θα εφαρμοστεί το μέτρο τα περισσότερα πλοία του εμπορικού στόλου θα υποστείλουν την ελληνική σημαία και με μεγάλη ευκολία θα επιλέξουν μια σημαία άλλη που θα εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά τους. Και ενώ ο κλάδος της ναυτιλίας έχει στηρίξει την ελληνική οικονομία κατά το παρελθόν, εσείς πάλι συμβάλλετε καθοριστικά στην καταστροφή του».Θα καταστροφούν οι εφοπλιαστές με 140 εκατ. ευρώ σε δυο χρόνια!
Είναι γνωστό ότι υπήρξαν δυο συναντήσεις του Σαμαρά με την Ενωση Εφοπλιστών, στις οποίες αποφασίστηκε να δεχτούν μια επιβάρυνση της φορολογίας τους , για δύο μόνο χρόνια (2013-2014), ύψους μόλις 140 εκατ. ευρώ (ποσό εξευτελιστικό σε σύγκριση όχι μόνο με τα κέρδη των εφοπλιστών, αλλά και με τα χαράτσια σε άλλους, όπως π.χ. οι φτωχοί αγρότες). Κι ενώ για τη μείωση στο μισό της επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες και τον τριπλασιασμό του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο δεν είπαν κουβέντα, τους πήρε ο πόνος για τους φτωχούληδες τους εφοπλιστές.
Επειδή δεν είναι τόσο ηλίθιοι που να μην είδαν το «οικειοθελής συνεισφορά» και να μην κατάλαβαν ότι στο μέτρο συμφώνησαν και οι εφοπλιστές, για να εμφανιστούν σαν εθνικοί ευεργέτες, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. 'Η έχουν ήδη νταραβέρια με την εφοπλιστική μαφία και πήραν εντολή να κάνουν λίγο ντόρο για ν' ακουστεί το ζήτημα ή προσπαθούν ν' αποκτήσουν νταραβέρια και γλείφουν χαμερπώς τα μεγάλα αφεντικά. Χωρίς να έχουμε κάποιο στοιχείο, εμείς κλίνουμε προς το πρώτο, γιατί είναι γνωστές οι φασιστικές απόψεις που κυριαρχούν στους εφοπλιστές.
Πέρα, όμως, από την υπεράσπιση από τους νεοναζί των εφοπλιστών, του πιο επιθετικού, του πιο εκμεταλλευτικού, του πιο «μαύρου» κομματιού της ελληνικής αστικής τάξης, αποκαλυπτικός ήταν και ο φύρερ τους στην κεντρική ομιλία του μορφώματός τους για τον προϋπολογισμό, όταν υποστήριξε ότι μοναδικές «κόκκινες γραμμές» θα έπρεπε να είναι η άμυνα και η δημόσια τάξη!
Προηγήθηκε ο Ζησιμόπουλος, ο οποίος αναγνώρισε εισαγωγικά ότι «η κυβέρνηση συνέταξε τον προϋπολογισμό για το 2013 λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις άσχημες οικονομικές συνθήκες, τη συνεχιζόμενη ύφεση και την έντονη ανάγκη για περιστολή των δημοσίων δαπανών», για να πει στη συνέχεια ότι «στην περίπτωση της άμυνας, της ασφάλειας, τα πράγματα δεν είναι έτσι ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Κάθε σοβαρό κράτος που σέβεται τον εαυτό του, που θέλει να επιβιώσει και να μπορέσει να προσφέρει συνθήκες ασφάλειας για το λαό του, οφείλει να υπολογίσει τις δαπάνες γ�α την άμυνα, βάσει των αναγκών του και όχι βάσει των οικονομικών μεγεθών. Η δαπάνη που είναι απαραίτητη για την ασφάλεια του λαού και την ανεξαρτησία της πατρίδας δεν μπορεί να τίθεται στο κρεβάτι του Προκρούστη και να κόβεται ανάλογα με το πόσες πρέπει να είναι οι περικοπές». Με άλλα λόγια, όλες οι άλλες δαπάνες μπορούν να περικοπούν, μισθοί, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, όχι όμως οι στρατιωτικές δαπάνες. Στο τέλος το είπε ξεκάθαρα: «Να αξιολογηθούν και να εξορθολογηστούν οι δαπάνες. Σύμφωνοι. Είναι ο μόνος τρόπο! ς και ο μόνος λόγος για να μην περικοπεί έστω και ένα ευρώ από την άμυνα»!
Ο Μιχαλολιάκος υπήρξε πιο απροκάλυπτος, από την αρχή κιόλας της ομιλίας του: «Γνώμη δική μου, γνώμη των ελλήνων εθνικιστών τους οποίους έχω την τιμή να εκπροσωπώ είναι ότι από την πρώτη στιγμή, όταν ήρθαν εδώ οι ελεγκτές των δανειστών μας, των πιστωτών μας, θα έπρεπε αντί να υπάρχουν άλλες κόκκινες γραμμές, να υπάρχουν δύο κόκκινες γραμμές: μία για την εθνική άμυνα και μία για την δημόσια τάξη. Θεωρώ απαράδεκτο ότι μέσα σε αυτό τον προϋπολογισμό και ότι για χάρη του μνημονίου έγιναν δραματικές μειώσεις, οι οποίες αποδυναμώνουν την ένοπλη δύναμη του έθνους �ας, όπως αποδυναμώνουν, επίσης, και τη δυνατότητα του κράτους να αποκαταστήσει τη δημόσια τάξη»!
Ποια αντιμνημονιακή και ποια αντισυστημική Χρυσή Αυγή; Οι νεοναζί αποδέχονται και τα μνημόνια και την τρόικα και ζητούν να μην περικοπούν μόνο οι δαπάνες για το στρατό και την κρατική καταστολή. Υπήρξαν άραγε «κόκκινες γραμμές» στις κατά καιρούς διαπραγματεύσεις με την τρόικα; Μόνο αυτές που κατά καιρούς για προπαγανδιστικούς λόγους ανακοινώνουν οι κυβερνήσεις. Τον 13ο και 14ο μισθό και τα παρόμοια. Ολ' αυτά, λοιπόν, σύμφωνα με τους νεοναζί δεν έπρεπε να εγερθούν ως κόκκινες γραμμές, αλλά να εγερθούν μόνο οι δαπάνες για το στρατό και την καταστολή (οι οπο�ες μάλιστα δεν περικόπηκαν, πλην κάποιας περικοπής στις δαπάνες για εξοπλισμούς). Μόνο αυτό τους νοιάζει, τελικά, σαν να αποτελούν προπαγανδιστική μηχανή των εμπόρων όπλων.
Για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην άποψή του ο Μιχαλολιάκος το επανέλαβε και στη συνέχεια της ομιλίας του: «Η εθνική άμυνα, λοιπόν, και η δημόσια τάξη έπρεπε να αποτελούν τις κόκκινες γραμμές του οποιουδήποτε μνημονίου». Και ξανά, για να το εμπεδώσουν όλοι: «Επαναλαμβάνω ότι για μας θα έπρεπε τα ζητήματα εθνικής αμύνης και τα ζητήματα δημοσίας τάξεως να είναι κόκκινη γραμμή». Προσέξτε λίγο τη διατύπωση. Δεν διαφωνούν με το μνημόνιο, με τις «κόκκινες γραμμές» διαφωνούν, προτείνοντας τις δικές τους!
Και οι εργαζόμενοι που υποφέρουν; Για τους εργαζόμενους οι νεοναζί φροντίζουν να μοιράζουν κάπου-κάπου μερικά σακιά πατάτες και μερικά τσουβαλάκια καρότα, ξεπερνώντας σε υποκριτική φιλανθρωπία και τους δεσποτάδες (που μοιράζουν περισσότερα και σε καθημερινή βάση).