Ο γόρδιος δεσμός των εργαζομένων

Βούλα Ιωαννίδου

Αχ! κακόμοιρε ΄Ελληνα....
και θα σου εξηγήσω το: κακόμοιρε..., γιατί βλέπω ότι σου κακοφάνηκε ..
Δεν φταίει η κακιά μοίρα σου για τον χαρακτηρισμό , γιατί η μοίρα δεν κοιτά εθνικότητες. Το ξερό σου το κεφάλι φταίει ... που δεν βλέπει πέρα από την μύτη του.
Σε θεωρούσα σπιρτόζο, πανέξυπνο, να ....
πιάνεις πουλιά στον αέρα..., πίστευα ότι το μυαλό σου γεννά. Θεωρούσα πως ακόμη και η "τσαπατσουλιά" σου με τους νόμους και τα πρέπει, ήταν από άποψη κι όχι από ανημποριά...
Δυστυχώς με θλίψη διαπιστώνω πως όλα αυτά έτσι ήθελα εγώ, να τα βλέπω, ότι στην πραγματικότητα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Οφθαλμαπάτη η εικόνα , μούφα πως το λένε...
΄Οταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις δυο λογιών άχυρα, από ποια εξυπνάδα σου να πιαστώ;
Τόσο πολύ μωρέ μεταλλάχθηκες ...τόσο η διατροφή σ΄επηρέασε ή οι κλιματολογικές συνθήκες κι άλλαξες την φτιάξη σου ; Κρίμα τον ήλιο και την θάλασσα, κρίμα την ιστορία σου...
Για κάθε αυτοκτονία που γίνηκε (και δυστυχώς γίνονται όλο και περισσότερες), ευθύνη και συνέπειες απ΄αυτήν την πράξη , έχουμε όλοι!
Και έμποροι αυτοκτόνησαν, και δημόσιοι υπάλληλοι αυτοκτόνησαν, και γυναίκες και συνταξιούχοι και άνεργοι και άτομα με αναπηρία αυτοκτόνησαν ....κι εσύ ακόμη ψάχνεις τον ένοχο στον διχασμό! Για κάθε έναν που χάνεται, πονάμε όλοι ανεξαιρέτως, γιατί είναι ο γονιός μας, τ΄αδέλφι μας, ο συγγενής μας, ο φίλος μας, ο γείτονάς μας, ο συνεργάτης μας, ο συνάνθρωπός μας...Δεν υπάρχει χειρότερο απ΄την απόγνωση!
Για κάθε θέση εργασίας που χάνεται, ευθύνη και συνέπειες απ΄αυτήν την πράξη , έχουμε όλοι!
Η κατάσταση στη χώρα μας είναι κοινώς δραματική για όλους, δεν μπορώ να βρω λόγια να την χαρακτηρίσω. ΄Εστω κι ένας που χάνει την δουλειά του, θα χάσει και ο μπακάλης της γειτονιάς του, γιατί θα χάσει τον πελάτη του, ο έμπορας θα χάσει τον πελάτη του, ο παραγωγός μειώνεται το πελατολόγιό του, (κι όσο αυτό συνεχίζεται , θα χάσει και την παραγωγική του θέση γιατί θα είναι άχρηστη αφού δεν θα μπορεί να πουληθεί η πραμάτεια του) , ο αγρότης λιγότερους να ταϊσει, ο γιατρός θα΄χει λιγότερους αρρώστους, ο δικηγόρους λιγότερους "εγκληματίες", ο τεχνικός λιγότερα σπίτια �α μαστορέψει και πάει λέγοντας.... μόνο τα γραφεία τελετών θα΄χουν δουλειές με φούντες ! Κι εσύ ψάχνεις τον ένοχο στην διχόνοια!
΄Αντε και σου λέω εγώ ότι, απολύομαι και παίρνεις την θέση μου εσύ που τόσο την λιγουρεύεσαι. Λοιπόν, τι θ΄αλλαξει στην όλη κατάσταση γενικότερα; Δεν θα πεινάσεις εσύ, θα πεινάσω εγώ. Εντάξει, λύθηκε το πρόβλημα;;; Μεθαύριο τα θυμωμένα παιδιά μου, θ΄αρπάξουν τις θέσεις των δικών σου παιδιών και θα φάνε τα δικά μου και θα πεινάσουν τα δικά σου...αυτόν τον κόσμο ονειρευόμαστε;;; Γι΄αυτό φέραμε στον κόσμο τα παιδιά μας, να τους κάνουμε κανίβαλους σαν κι εμάς;;; Που θα τα παρατήσουμε και θα φύγουμε;;; Θα ζούμε εκ περιτροπής;;; Μία σου και μία μου;;;
΄Εχω ακούσει για part time ωράριο εργασίας, για part time ζωής, μόνο στα χρόνια μας το συναντώ σαν σκέψη... Αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν θα ήταν περίεργο, μια και η επιστήμη προχώρησε τόσο , να μιμηθούμε τα ζώα που πέφτουν σε χειμέρια νάρκη . Ναι ρε παιδιά να το κάνουμε έτσι.. ΄Ακου τι μου ήρθε τώρα !!! Λοιπόν, θα δουλεύουμε κάποιοι, μετά οι κυβερνώντες θα μας κάνουν ένα εμβόλιο θα πέφτουμε σε "χειμέρια νάρκη" ,όταν θα ξυπνούν οι προηγούμενοι , θα πέφτουν οι εμβολιασμένοι σε νάρκη κι αυτοί που ξύπνησαν θα δουλεύουν στην θέση των εμβολιασμένων ...και ου το καθ΄εξής...Βέβαι� κι αυτοί που θα είναι εν δράσει, ψιλοναρκωμένοι θα είναι, θα φυτοζωούν λόγω των χαμηλών αμοιβών, οπότε θα κάνουμε και οικονομία στα εμβόλια με μικρότερη δόση (να χαρεί λίγο και η Τρόϊκα). Καλά ε! έγραψα σήμερα!!!! Ούτε ανεργία, ούτε τίποτα ... τέλειοοοοοο;;;

Ωχ!!! άστο ...θα σκοτωθούμε πάλι μεταξύ μας....ποιοί θα πέσουν σε νάρκη τον χειμώνα και ποιοι το καλοκαίρι ...άλλες φασαρίες θα έχουμε πάλι γμτ...

Λοιπόν, αυτό που θέλω να πω είναι ότι, όσο τρωγόμαστε μεταξύ μας και βγάζουμε τα μάτια μας, είτε ιδιωτικοί είτε δημόσιοι υπάλληλοι οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί. Οι συνθήκες διαβίωσης απαράδεκτες. ΄Οτι είχαμε πετύχει χρόνια τώρα, χάθηκαν μονομιάς. Κάθε δικαίωμα οποιουδήποτε εργαζομένου που χάνεται, είναι χτύπημα στο εργαζόμενο γενικότερα. Γι΄αυτό μας χτυπούν παρτίδες παρτίδες. Αν δεν ενωθούμε να τους χυμήξουμε , θα μας καταπιούν αμάσητους. Μας βάζουν και τρωγόμαστε μεταξύ μας για να έχουν αυτοί το κεφάλι τους ήσυχο, για να μπορούν να κάνουν τις βρωμοδου�ειές τους. Αυτοί δεν κωλώνουν σαν εμάς, αυτοί είναι μια γροθιά εναντίον μας, εγχώριοι και ξένοι. Δεν τους βλέπετε πως φιλιούνται, λες και τα΄χουνε! Και να! τα στρωμένα κόκκινα χαλιά όταν ανταλλάσσουν βίζιτες, και να! τα χαμόγελα λες και κατέβηκαν ΄Αγγελοι , και να! οι αστυνομικοί και τα περιπολικά να τους φυλάνε και να τους προστατεύουν από την οργή του λαού!

Δικαιούμαστε και πρέπει ν΄απαιτήσουμε για όλους και όχι μόνο για την πάρτη μας, . Με την επίλυση του προσωπικού μας προβλήματος δεν λύνεται το γενικότερο πρόβλημα αλλά διαιωνίζεται και επιδεινώνεται η κατάσταση. Δουλειά για όλους, αξιοπρέπεια για όλους, παιδεία , υγεία για όλους. Πότε θα το χωνέψουμε αυτό;;;

Τι κέρδος έβγαλες μέχρι σήμερα βρε κακόμοιρε ΄Ελληνα, που μειώθηκαν οι μισθοί, ξεφτιλίστηκαν μαζί με τις συντάξεις, ανέβηκε η φορολογία, δημιουργήθηκαν δυσβάσταχτα χαράτσια, θεσπίστηκαν νέοι φόροι έμμεσοι και άμεσοι , εξαφανίστηκαν οι παροχές , οι δαπάνες συρρικνώθηκαν , πας στο νοσοκομείο με γρίπη και φεύγεις με έϊτζ γιατί δεν έχουν γάντια οι γιατροί , πληρώνεις είσοδο λες και θα πας να δεις το Ρέμο , και ...και ...και ...
Είδες κανένα φως από πουθενά;;;
Το αντίθετο , σου ζητάνε κι άλλο ...κι άλλο ..κι άλλο ... Τα μνημόνια πήραν τον ανήφορο και θα περάσουν τα 40 παλικάρια από την Λιβαδειά!
΄Ενα αχόρταγο τέρας είναι η τακτική τους που όσο δίνεις ...τόσο περισσότερα σου ζητάει , όσο εσύ φοβάσαι τόσο σε τρομοκρατεί , κι όσο εσύ μαζεύεσαι , τόσο αυτό θεριεύει και δεν ευχαριστιέται με όσα κι αν σου ζητήσει ...

Πότε θα καταλάβεις επιτέλους ότι όλοι μαζί, θέλεις δεν θέλεις , είμαστε εξαρτήματα σ΄ένα τροχό που γυρίζει... ένα γρανάζι να χαλάσει ... η φυσιολογική γύρα του τροχού απορυθμίζεται κι αρχίζουν τα μερεμέτια ...κι άμα αρχίσουν αυτά ....άστα ...

Ο ιδιωτικός υπάλληλος θ΄αρρωστήσει και πρέπει να έχει την περίθαλψη που του πρέπει και που ένας κράτος δικαίου οφείλει να του προσφέρει ...
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει να μάθουν τα παιδιά του γράμματα για ν΄ανοίξουν τα μυαλά τους και να πάνε ένα βήμα παραπέρα με το νου, κι ένα κράτος δικαίου οφείλει να του το προσφέρει...
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει και δικαιούται να έχει το νερό του , του το χάρισε η φύση και κανείς δεν μπορεί να το εκμεταλλευτεί και να τον έχει δούλο του με το μαρτύριο της σταγόνας...κι ένα κράτος δικαίου, οφείλει να του το "καθαρίζει" και να του το παρέχει στο σπίτι του, γάργαρο και καθαρό
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει και δικαιούται να έχει το ρεύμα του , το φως του την θέρμανσή του , το δροσό του το καλοκαίρι, κι ένα κράτος δικαίου οφείλει να το έχει προσβάσιμο σε όλους ανεξαιρέτως όπου κι αν βρίσκεται αυτός ...
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει και δικαιούται να έχει αξιοπρεπή διαβίωση , με την καλή του συγκοινωνία για να μπορεί να πάει στην δουλειά του, το πράσινό του , για να μπορεί ν΄απολαμβάνει τις Κυριακάτικες βόλτες του, την καθαρή του την πόλη, τους ασφαλής και άνετους δρόμους , τους ποδηλατόδρομους του για να μπορεί να χαίρεται τα "βίτσια" του, κι ένα κράτος δικαίου οφείλει να του προσφέρει την ποιότητα ζωής που του αρμόζει και να ομορφαίνει τις ασχήμιες και τις ατέλειες της πόλης του ...
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει, αν χάσει την δουλειά του, να μπορεί να τον υποστηρίζει κάποιος μέχρι να ξανασταθεί στα πόδια του, και ένα κράτος δικαίου απαιτεί από τον εαυτό του να γίνει δεκανίκι του άνεργου μέχρι να ξαναβρεί τον δρόμο του χωρίς να τον στιγματίζει και να τον περιθωριοποιεί ...
Ο ιδιωτικός υπάλληλος θέλει όταν θα βγει στην σύνταξη να νοιώθει ότι εξακολουθεί να είναι άνθρωπος κι ένα κράτος δικαίου οφείλει να τον σέβεται για τα τόσα χρόνια προσφοράς του και να τον "ευγνωμονεί" με την συμπεριφορά του ώστε να έχουμε τα περιβόητα περήφανα γηρατειά και να παίρνουμε από την σοφία των χρόνων του ...
΄Ολα αυτά τα θέλει και ο έμπορος, ο αγρότης, ο συνταξιούχος, ο ελεύθερος επαγγελματίας ...και όλα αυτά σ΄ένα κράτος δικαίου, οφείλουν το κράτος και οι δημόσιοι υπάλληλοι να τα "προσφέρουν " με την παροχή υπηρεσιών τους συνεισφέροντας στην καλύτερη διαβίωση και επιβίωση και των συνανθρώπων του και του εαυτού του ...

Ο δημόσιους υπάλληλος που δεν παράγει ύλη , αλλά παρέχει υπηρεσίες , θέλει όλους τους παραγωγούς για να μπορεί να επιβιώσει. Θέλει τον ρουχισμό του, θέλει τον αγρότη του, θέλει τον δικηγόρο του, θέλει τον ηλεκτρολόγο του, θέλει τον υδραυλικό του, θέλει τον χτίστη του , θέλει το θέατρό του, θέλει το γλέντι του .... ότι θέλει ένας οποιοσδήποτε φυσιολογικός άνθρωπος.
Και μη νομίζεις ότι εγώ δεν θυμώνω με το δημόσιο και την νοοτροπία του, όπως θυμώνω και με τον ιδιωτικό τομέα. Το ότι είσαι ιδιώτης δε σημαίνει ότι έχεις το αλάθητο του Πάπα. Μπορεί εγώ να έχω εφεύρει την πατέντα στο φακελάκι ή το γρηγορόσημο μα κι εσύ έχεις την πατέντα και παράγεις καρκινογόνες τροφές, εκτρέφεις τρελές αγελάδες, μεταλλαγμένες βρεφικές τροφές, καρκινογόνα απόβλητα , νοθευμένη βενζίνη, με φλόμωσες στα λιπάσματα, φοροδιαφεύγεις, άλλα μου τάζεις κι άλλα μου δίνεις, κλπ .
Γι΄αυτό σου λέω ...άστο πονάει από παντού... Μα με τους θυμούς δεν καταφέρνουμε τίποτα. Μόνο η ενότητα και η συνεργασία μπορεί να βοηθήσει να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που θέλουμε, όπως τα θέλουμε.
΄Ολοι είμαστε στην ίδια γραμμή παραγωγής , όλοι είμαστε ο καθένας με την δική του αξία αναντικατάστατος , βάζοντας ο καθένας τον δικό του κρίκο , για να δημιουργηθεί η αλυσίδα της ζωής. ΄Οποιον κρίκο και ν΄αφαιρέσεις η αλυσίδα της ζωής μικραίνει, πνίγεται , σφίγγει .... Είναι άρρωστο να θέλουμε μόνοι μας να σφίξουμε τις αλυσίδες ....
Είμαστε άπαντες πιασμένοι χέρι χέρι στο κυκλωτικό χορό της ζωής. ΄Οποιος παραπέσει, παρασύρει και παίρνει κι άλλους μαζί του...άσε που χάνει το βήμα του όλος ο κύκλος με τον φόβο να το γυρίσουμε στον χορό του Ζαλόγγου.
Μόνο οι πολιτικοί, οι κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοί τους δεν συμμετέχουν στο χορό. Αυτοί είναι οι οργανοπαίχτες. Αυτοί βαράνε κι εμείς χορεύουμε. Και μη φανταστείτε ότι είναι καμιά ορχήστρα της προκοπής , καμιά συμφωνική του Μεγάρου Μουσικής, για τα "πανηγύρια" είναι οι άνθρωποι (αν και τους πανηγυρτζήδες τους original προσωπικά τους σέβομαι και τους πάω , γιατί είναι αυθεντικοί ) . ΄Ομως εμείς καθορίζουμε τον κύκλο. Αν εμείς θέλουμε λεβέντικο τσάμικο κι αυτοί βαρούν μοιρολόγια , εμείς άμα είμαστε μερακλήδες, κι επειδή είμαστε και οι πολλοί, τραγουδάμε τον �ετό και χορεύουμε τον τσάμικο καλύτερα κι από τα βραβευμένα χορευτικά συγκροτήματα του κόσμου. Γιατί ο τσάμικος δεν είναι μόνο βήματα, θέλει ορθωμένες καμαρωτές φιγούρες, θέλει αέρα, θέλει λεβεντιά, θέλει καμάρι, θέλει ψυχή, θέλει ακροβατικές φιγούρες και τσαχπινιές , θέλει να χορεύεις και να κοιτάς τον ουρανό και τα χέρια ψηλά σα να θέλεις να πετάξεις να τον φτάσεις , θέλει να γονατίζεις μόνο για να παίρνεις φόρα για να κάνεις το άλμα , να πηδήξεις όσο πιο ψηλά μπορείς .... Κι άμα το ξεκινήσεις τ΄άτιμο το τσάμικο ...κι αρχίσεις και φτιάχνεσαι με τα κλαρίνα! , ένα είναι σίγουρο, πως δεν πισωγυρνάς στα μοιρολόγια... Είναι μέχρι να πάρεις μπρος...
Ελάτε μωρέ λεβέντες όλοι να χορέψουμε ένα τσάμικο κι ας τους αυτούς να βαρούν τα μοιρολόγια τους ....να δείτε ποιανού σκοπός θα επικρατήσει ...
Δε βλέπετε ότι όταν γλεντάμε εμείς οι ΄Ελληνες , σείετε το σύμπαν. Πίνουμε, γλεντάμε, χορεύουμε, τραγουδάμε όλοι μαζί μια παρέα, ούτε πολιτικά μας χωρίζουν , ούτε επαγγέλματα, ούτε κοινωνικές τάξεις ... βαριέσαι να βλέπεις γελαστούς ανθρώπους γύρω σου ... Το μόνο που θέλουμε όλοι εκείνη την στιγμή , είναι να περάσουμε καλά , αυτό μας ενώνει! Ε! ας το κάνουμε και εκτός γλεντιού βρε παιδιά αυτό. Ας κάνουμε σημαία μας να περνάμε όλοι καλά παντού και πάντα! Ας ονειρευτούμε κι ας παλέψουμε να κάνουμε την ζωή μας όλη ένα γλέντι ... Μη χειρότερα δηλαδή, αυτοί θα μας πουν κ�ι πως θα ζήσουμε τη ζωή μας ;;;

Υ.Γ. Εμείς οι πόντιοι να ξέρετε ότι το κάνουμε αυτό , επειδή οι χοροί μας, άμα ξεκινήσουν οι λυράρηδες έναν σκοπό ταξιδεύουν στις χαμένες πατρίδες και ξεχνιούνται με την λύρα , όταν οι χορευτές το βαρεθούμε, αλλάζουμε εμείς μόνοι μας τον χορό (τα βήματα) κι αναγκάζονται και οι λυράρηδες να το πάρουν σωστά , κι αλλάζουν το "βιολί" ...:)) ΄Ολα θέλουν τον τρόπο τους ....

Υ.Γ. Να σου πω κι ένα μυστικό κακόμοιρε ΄Ελληνα, σ΄αγαπάω πολύ!!! Μπορεί να σε "πικραίνω" αλλά είναι επειδή σε πονάω και σε γουστάρω και δεν μ΄αρέσει να σε βλέπω παίγνιο στα χέρια του κάθε ...

Υ.Γ. Ακούστε κι ένα "παραμυθένιο" ένα αλλιώτικο τσάμικο με την ίδια όμως δυναμική, από την φωνή του Μάριου Φραγκούλη ...
Μάριος Φραγκουλης - Τσάμικος
Music by Manos Hadjidakis Lyrics by Nikos Gatsos Album:Season of love 2 Tsamikos Up in the rugged m


http://thoureios.blogspot.gr

Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν!____ksipnistere1@gmail.com