Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που μια απόφαση του Eurogroup για την ελληνική υπόθεση μοιάζει εξαρχής να έχει αμιγώς πολιτικό και συμβολικό χαρακτήρα.
Η Γερμανία κέρδισε ολοκληρωτικά τη μάχη της διαπραγμάτευσης, αναγκάζοντας μέχρι και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να κάνει ένα βήμα πίσω, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις εντός του οργανισμού.
Υιοθετώντας την τακτική του... Κώστα Καραμανλή, η Καγκελάριος Μέρκελ επέβαλε έναν ιδιαίτερά πρόχειρο και προσωρινό τρόπο εκτίμησης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του οποίου η εγκυρότητα ήδη τίθεται υπό αμφισβήτηση από διεθνείς αναλυτές. Από τη δημιουργική λογιστική του «greek statistics» στις οικονομικοπολιτικές αλχημείες των «german statistics».
Κάπως έτσι, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να κερδίσει μια πιο δραστική λύση για τη βιωσιμότητα του χρέους παρά το ότι ψήφισε στη Βουλή το πιο σκληρό πακέτο μέτρων των τελευταίων ετών. Δεν κατάφερε καν να διατηρήσει υπό εθνικό έλεγχο τη διαχείριση των πλεονασμάτων του προϋπολογισμού. Μου μοιάζει σχεδόν σχιζοφρενικό ότι τα έσοδα από τις όποιες αποκρατικοποιήσεις και τα ποσά των όποιων πλεονασμάτων θα καταλήγουν μέσω ειδικού λογαριασμού στην εξυπηρέτηση ενός μη βιώσιμου χρέους.
Πρόκειται λοιπόν για μια κακή απόφαση για την Ελλάδα; Μάλλον όχι. Κερδίζουμε μερικό χρόνο ακόμα κατά τη διάρκεια του οποίου μάλιστα το επιτόκιο δανεισμού μας θα καταστεί σχεδόν συμβολικό και πιθανότατα θα καταστεί εφικτή η αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα. Κατά τη διάρκεια του ίδιου διαστήματος βέβαια, θα αρχίσουν να καταγράφονται και στις τσέπες των πολιτών οι πρώτες απώλειες από την εφαρμογή των νέων μέτρων. Ήδη ο ΟΟΣΑ προβλέπει ύφεση για την ελληνική οικονομία και για το 2014.
Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θα σταματήσει με την απόφαση αυτή και λογικά λίγο πριν το καλοκαίρι θα φουντώσει ξανά. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, η Γερμανία θα αποφύγει οποιοδήποτε... κανονικό κούρεμα πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Μέχρι τότε, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει καταφέρει μια προσαρμογή τέτοια που να πείσει τη νέα γερμανική κυβέρνηση ότι το κόστος διάσωσης της Ελλάδας παραμένει χαμηλότερο από το κόστος διαχείρισης της εξόδου της από την Ευρωζώνη. Αν μέχρι τότε τα έχουμε κάνει θάλασσα, νομίζω ότι οι Γερμανοί θα σκεφθούν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να μας δείξουν την πόρτα της εξόδου. Ή να αποχωρήσουν πρώτοι οι ίδιοι.
Δεν έχω πια καμία ψευδαίσθηση περί «γερμανικής αλληλεγγύης». Aν δεν τους συμφέρει οικονομικά, θα πάψουν να μας στηρίζουν. Έτσι είναι η ζωή...
Η Γερμανία κέρδισε ολοκληρωτικά τη μάχη της διαπραγμάτευσης, αναγκάζοντας μέχρι και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να κάνει ένα βήμα πίσω, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις εντός του οργανισμού.
Υιοθετώντας την τακτική του... Κώστα Καραμανλή, η Καγκελάριος Μέρκελ επέβαλε έναν ιδιαίτερά πρόχειρο και προσωρινό τρόπο εκτίμησης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του οποίου η εγκυρότητα ήδη τίθεται υπό αμφισβήτηση από διεθνείς αναλυτές. Από τη δημιουργική λογιστική του «greek statistics» στις οικονομικοπολιτικές αλχημείες των «german statistics».
Κάπως έτσι, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να κερδίσει μια πιο δραστική λύση για τη βιωσιμότητα του χρέους παρά το ότι ψήφισε στη Βουλή το πιο σκληρό πακέτο μέτρων των τελευταίων ετών. Δεν κατάφερε καν να διατηρήσει υπό εθνικό έλεγχο τη διαχείριση των πλεονασμάτων του προϋπολογισμού. Μου μοιάζει σχεδόν σχιζοφρενικό ότι τα έσοδα από τις όποιες αποκρατικοποιήσεις και τα ποσά των όποιων πλεονασμάτων θα καταλήγουν μέσω ειδικού λογαριασμού στην εξυπηρέτηση ενός μη βιώσιμου χρέους.
Πρόκειται λοιπόν για μια κακή απόφαση για την Ελλάδα; Μάλλον όχι. Κερδίζουμε μερικό χρόνο ακόμα κατά τη διάρκεια του οποίου μάλιστα το επιτόκιο δανεισμού μας θα καταστεί σχεδόν συμβολικό και πιθανότατα θα καταστεί εφικτή η αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα. Κατά τη διάρκεια του ίδιου διαστήματος βέβαια, θα αρχίσουν να καταγράφονται και στις τσέπες των πολιτών οι πρώτες απώλειες από την εφαρμογή των νέων μέτρων. Ήδη ο ΟΟΣΑ προβλέπει ύφεση για την ελληνική οικονομία και για το 2014.
Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θα σταματήσει με την απόφαση αυτή και λογικά λίγο πριν το καλοκαίρι θα φουντώσει ξανά. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, η Γερμανία θα αποφύγει οποιοδήποτε... κανονικό κούρεμα πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Μέχρι τότε, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει καταφέρει μια προσαρμογή τέτοια που να πείσει τη νέα γερμανική κυβέρνηση ότι το κόστος διάσωσης της Ελλάδας παραμένει χαμηλότερο από το κόστος διαχείρισης της εξόδου της από την Ευρωζώνη. Αν μέχρι τότε τα έχουμε κάνει θάλασσα, νομίζω ότι οι Γερμανοί θα σκεφθούν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να μας δείξουν την πόρτα της εξόδου. Ή να αποχωρήσουν πρώτοι οι ίδιοι.
Δεν έχω πια καμία ψευδαίσθηση περί «γερμανικής αλληλεγγύης». Aν δεν τους συμφέρει οικονομικά, θα πάψουν να μας στηρίζουν. Έτσι είναι η ζωή...
