Photo: Kate Chaston/Flickr
1 εικόνα
Στη δίνη της κρίσης ακούω από πολλούς το γνωστό και αγαπημένο μας επιχείρημα «Αν δεν ήταν η Ελλάδα εσείς θα τρώγατε ακόμα βελανίδια». Δημόσια πρόσωπα, ηθοποιοί, τραγουδιστές, βουλευτές, δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι καταφεύγουν στη φράση προσπαθώντας να γεμίσουν με υπερηφάνια εμάς τους Έλληνες για το ένδοξο παρελθόν μας.
Πράγματι νιώθω υπερήφανος που οι πρόγονοι μας πρώτοι έθεσαν τα θεμέλια για τόσες επιστήμες αλλά και γενικότερα για την κοσμοθεωρία του σύγχρονου πολιτισμού! Επίσης νιώθω υπερήφανος για το Κώστα, που είναι εντελώς άγνωστος στο μμε, που μελετάει στο εργαστήριο του πως μπορούμε στην Ελλάδα να εκμεταλλευτούμε την αιολική ενέργεια. Νιώθω υπερήφανος για την Ελένη που είναι δασκάλα σε ένα μικρό νησί και παρόλο το παινιχρό μισθό της καταβροχθίζει σεμινάρια παιδαγωγικής για να μεταφέρει όσο το συνατόν περισσότερες γνώσεις στα μικρά παιδιά. Νιώθω υπερήφανο� για την Άννα που δουλεύει στο δημόσιο και με νύχια και με δόντια προσπαθεί να κάνει κάτι δημιουργικό σε ένα σάπιο σύστημα.
Αυτοί λοιπόν για εμένα είναι οι φορείς του 'αρχαίου μας πνεύματος'! Άνθρωποι που χωρίς φανφάρες, χωρίς ντουντούκες δουλεύουν μεθοδικά και δημιουργικά για μια καλύτερη Ελλάδα. Σε αντίθεση αυτοί που απλά ξεστομίζουν το «Αν δεν ήταν η Ελλάδα εσείς θα τρώγατε ακόμα βελανίδια» αράζουνε κάτω από τα προνόμια τους αφού γιατί να δουλέψουν; Αφού όλος ο κόσμος χρωστάει τον πολιτισμό σε αυτούς, θα δούλευαν κιόλας;
Δουλεύει για αυτούς ο Κώστας, η Ελένη και η Άννα, γιατί χωρίς αυτούς οι φανφάρες θα τρώγανε μόνο βελανίδια.
*Ο Τάσος Ευθυμίου, 32 ετών, είναι ιδιωτικός υπάλληλος.
