του Γιώργου ΜαυρωτάΔεν πέρασαν δυο-τρεις μέρες από το προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με την στάση μας απέναντι στην αντίθετη άποψη και ήρθε το ακόλουθο περιστατικό στο ΕΜΠ: Νεοεκλεχθέν μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος στο ΕΜΠ δέχτηκε στο γραφείο της επίθεση με μπογιά από κουκουλοφόρους απειλώντας την, προκειμένου να παραιτηθεί. Η καταδρομική επίθεση διήρκεσε δύο λεπτά και ήταν προφανώς μια επίδειξη ισχύος από γνωστές ομάδες προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να προσπαθήσουν να πείσουν για το� ποιος κάνει κουμάντο στο ΕΜΠ. Τα δύο αυτά λεπτά όμως ήταν αρκετά για να ταράξουν όλην την Πολυτεχνειακή κοινότητα. Επίθεση σε μέλος της Πολυτεχνειακής κοινότητας από κουκουλοφόρους δεν είχαμε ξαναδεί στο ΕΜΠ όλα αυτά τα χρόνια. Συνήθως η όποια αντιπαράθεση είχε πρόσωπο. Φαίνεται λοιπόν ότι στο ΕΜΠ αλλάξαμε «πίστα»...
Δεν νομίζω και δεν θέλω να πιστεύω ότι η επίθεση αυτή, που προφανώς ξεπερνά τα εσκαμμένα, είναι καθοδηγούμενη από μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας που είναι ενάντια στοn νόμο και γι αυτό περιμένω να την καταδικάσουν όλοι ανεξαιρ! έτως.. Δεν έχει άλλωστε να κάνει με κανέναν νόμο και με κανένα συμβούλιο μια τέτοια επίθεση. Είναι καθαρά μια πράξη εκφοβισμού και τρομοκρατίας που δεν προσπαθεί να πείσει για το δίκαιο των επιχειρημάτων της αλλά να «τσακίσει» συνειδήσεις. Όπως έλεγε η Δανάη Διακουλάκη που ήταν το θύμα της επίθεσης «Σήμερα μπήκαν με μπογιές και βρισιές. Αύριο δηλαδή με τι;». Αυτό που προφανώς δεν καταλαβαίνουν οι εμπνευστές αυτής της επίθεσης είναι ότι φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που προσδοκούν: Δηλαδή να θεωρεί όλο και περισσότερος κόσμος ότι οι αλλαγές στο �πάρχον πλαίσιο είναι επιβεβλημένες.
Τα πανεπιστήμια είναι κατεξοχήν ανεκτικοί χώροι όπου συνυπάρχουν διάφορα ιδεολογικά ρεύματα, τάσεις και απόψεις. Θεμιτά και καλοδεχούμενα όλα όταν σέβονται και τους υπολοίπους που μοιράζονται τον χώρο. Δεν μπορεί όμως κάποιοι να εκμεταλλεύονται αυτές τις καταστάσεις προκειμένου να το παίξουν «αφεντικά» του πανεπιστημίου, καταφεύγοντας σε πρακτικές τρομοκρατίας. Ο μόνος τρόπος αντίδρασης απέναντι σε τέτοιες πρακτικές είναι η καταδίκη από σύσσωμη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Χωρίς τα «ήξεις αφίξεις» που! είχα�! �ε ως τώρα και υπαγορεύονταν από πολιτικο- ιδεολογικό-συντεχνιακές θέσεις, η στάση απέναντι στους κουκουλοφόρους του ΕΜΠ πρέπει να είναι ενιαία. Αν κάποιοι θέλουν να φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε στο Πολυτεχνείο, ας μην τους κάνουμε την χάρη.
