Ομάδας Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε εκδήλωση της γερμανικής Αριστεράς στο θέατρο "Volksbuehne", στο Β�ρολίνο. Κατηγόρησε δε την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να διασώσει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο «στην υπόθεση του σκανδάλου ασυλίας της φοροδιαφυγής» ενώ υποστήριξε ότι «Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν να στρέψουν το φως των προβολέων από την χρεοκοπία της λιτότητας και της φοροεπιδρομής στους αδύναμους, στη στρατηγική της έντασης και του διχασμού, που στρώνει το δρόμο στην ενδυνάμωση της άκρας δεξιάς στην Ελλάδα, των νεοναζί της Χρυσής Αυγής». «Θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα και είμαστε οι μόνοι που το μπορούμε. Γιατί εμείς δεν διαμορφ! ώσαμε το παρελθόν. Και γιατί δεν δεσμευόμαστε από την οικονομική ολιγαρχία που επιδιώκει τη διατήρηση των προνομίων της» δήλωσε ο κ. Τσίπρας και, αναφερόμενος στη φοροδιαφυγή, έκανε λόγο «όχι για εξαίρεση, αλλά για τον κανόνα ενός συστήματος κλεπτοκρατίας που οδήγησε στη χρεοκοπία». Έκανε δε μνεία τόσο στη "λίστα Λαγκάρντ" για την οποία είπε ότι «δεν κρύφτηκε τυχαία από το διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό προσωπικό» αλλά και ότι «ούτε η ευρωπαϊκή ηγεσία άφησε τυχαία ανεξέλεγκτη την ελληνική πολιτική ηγεσία να προστατεύει τους εκλεκτούς της». Υποστήριξ� ότι «αυτή η αβλεψία ήταν το αντίδωρο αλλά και το εργαλείο χειραγώγησης ταυτόχρονα» και πρόσθεσε: «Η λίστα των Ελλήνων καταθετών στις γερμανικές τράπεζες παραμένει στη Γερμανία. Κρυφή. Η λίστα των Ελλήνων καταθετών στην τράπεζα HSBC της Γενεύης παρέμενε επί δύο χρόνια στα συρτάρια δύο διαδοχικών υπουργών Οικονομικών. Των κυρίων Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου. Να λοιπόν γιατί ποτέ η ελληνική πλευρά δεν διαπραγματεύτηκε στα σοβαρά τους όρους και τους στόχους του μνημονίου». Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε ακόμη στην υπόθεση της Siemens, λέγοντα! ς: «Τ�! � σκάνδαλο με τις μίζες της Siemens έκλεισε πριν καλά- καλά ανοίξει. Η κατάθεση Χριστοφοράκου παραμένει στα συρτάρια ασφαλείας της γερμανικής δικαιοσύνης». Ο κ. Τσίπρας επανέφερε, μιλώντας στην εκδήλωση της γερμανικής Αριστεράς, την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σύγκληση Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος, κατά το προηγούμενο της Διάσκεψης του Λονδίνου για το χρέος της Γερμανίας το 1953, προκειμένου, όπως είπε, «να ρυθμιστεί οριστικά και συλλογικά η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη». Ακριβώς επειδή η ύφεση θα έχει συμπληρώσει μια ολόκληρη επταετία το 2014, πρόσθεσε, «η δια�ραφή σημαντικού μέρους της ονομαστικής αξίας του είναι όχι μόνον αναπόφευκτη, αλλά και αναντικατάστατη προϋπόθεση για να βγει η χώρα από την ύφεση και να πυροδοτηθεί η οικονομική ανάκαμψη».
