Η απόλυτη εφαρμογή του ρητού «δυο μέτρα και δυο σταθμά», το οποίο όμως προσλαμβάνει τεράστια ηθική διάσταση για το πολιτικό σύστημα, προκύπτει από τη σχεδόν μηδαμινή φορολόγηση των «300» της Βουλής, την ίδια ώρα που το μόλις προχθές κατατεθειμένο στη Βουλή νέο φορολογικό νομοσχέδιο φορολογεί από το πρώτο ευρώ �ο σύνολο των πολιτών.Οι βουλευτές μπορεί να ψηφίζουν τα όποια μέτρα για να μπορέσει, όπως υποστηρίζουν, η χώρα να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο, αλλά, όπως φαίνεται, σε ό,τι αφορά τους ίδιους, «φροντίζουν» ακόμα και να καταστρατηγούν τους νόμους που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει, λαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος της αμοιβών τους αφορολόγητο σε αναλογία 70% έναντι 30% που φορολογείται κανονικά. Και αυτό παρά το γεγονός ότι με τον νόμο 3842/10 που ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2010 με τον τρανταχτό μάλιστα τίτλο «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης» -ο οποίος ! είχε αναδρομική ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2010- κατάργησαν την προαναφερόμενη αναλογία που ίσχυε με βάση το Ζ ψήφισμα του 1975 (ΦΕΚ 23 Α), η οποία, όμως, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των «πόθεν έσχες» τους για τη χρήση του 2010, δεν ίσχυσε ποτέ, αφού η φορολογία των εισοδημάτων τους συνέχισε να έχει την ίδια αναλογία του 70%-30%.Η εγκύκλιος
Με διευκρινιστική, δε, εγκύκλιο που εκδόθηκε στη συνέχεια προβλέπεται ότι οι βουλευτές δεν θα φορολογούνται όπως οι υπόλοιποι πολίτες, αλλά θα έχουν αφορολόγητο το 25% της βουλευτικής αποζημίωσης (που αντιστοιχεί ως �εκμαρτό ποσό για λειτουργικές δαπάνες του βουλευτή) και φορολογητέο το 75% των απολαβών τους, ωστόσο ούτε καν αυτό τηρήθηκε στην πράξη. Το «κλειδί» σε αυτό είναι στη διατύπωση, αφού το 25% αφορά μόνο τη βουλευτική αποζημίωση και όχι το σύνολο της αμοιβής του βουλευτή.
Προφανώς οι βουλευτές εκμεταλλεύτηκαν το «παράθυρο» που οι ίδιοι δημιούργησαν -κινούμενοι στα όρια της νομιμότητας- «ξεχειλώνοντας» τις λειτουργικές τους δαπάνες, που σίγουρα δεν αντιστοιχούν μόνο στο 25% των εσόδων τους και εξ αυτού του λόγου... διευρύνουν κατά πολύ το αφορολόγητό τ�! �υς.
Οι «300», λοιπόν, όχι μόνο έχουν ξεφύγει κατά το μεγαλύτερο μέρος από τη... μέγκενη της Εφορίας, αφού, όπως λέει και ο λαός, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», αλλά μπροστά στο οικονομικό τους όφελος αποδεικνύονται «σημαιοφόροι» στο να μην τηρούν κατά γράμμα τους νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν. Με το καθεστώς που ίσχυε μέχρι το τέλος του 2009 -αφού μετά θεωρητικά ίσχυσε ο νόμος 3842/10- οι βουλευτές δεν φορολογούνταν για τα εισοδήματά τους εκτός της βασικής τους βουλευτικής αποζημίωσης.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν φορολογούνταν για τις αμοιβές τους, για �αράδειγμα, από την παρουσία τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, για τα έξοδα κίνησης, για τα ταχυδρομικά και τηλεφωνικά τους τέλη, για τα έξοδα οργάνωσης του γραφείου τους κ.ο.κ., ενώ και από τη βασική τους βουλευτική αποζημίωση φορολογούνταν κανονικά μόνο για το 50% αυτής, ενώ το υπόλοιπο 50% ήταν επίσης αφορολόγητο.
Από τη συγκεκριμένη πρακτική προέκυπτε η αναλογία φορολογητέου-αφορολόγητου περίπου στο 30% έναντι 70%, η οποία στην πραγματικότητα, στην... τσέπη τους δηλαδή, περιοριζόταν στο 40%-60%, διότι ένα ποσοστό περίπου 10% αυτών πήγαινε ως ενίσχυσ�! � για ! το κόμμα του κάθε βουλευτή.
Με την εγκύκλιο ωστόσο του 2010, που εκδόθηκε λίγο μετά τον σχετικό νόμο, επιχειρήθηκε -τουλάχιστον στα... χαρτιά- να «τουμπάρει» η εν λόγω αναλογία και να είναι αφορολόγητο μόνο το 25%, κάτι που ωστόσο φαίνεται πως δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη. Ενδεικτικά και ιδιαίτερα? διαφωτιστικά είναι τα παραδείγματα από τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» του 2010, που δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη Τρίτη.
Βουλευτής δηλώνει συνολικά ως βουλευτική αποζημίωση 112.537,87 ευρώ, από τα οποία μόνο τα 28.157,62 φορολογούνται, ενώ τα 84.380,25 είναι αφορολόγη�α, δηλαδή ποσοστό που φτάνει το 75%. Αλλος βουλευτής δηλώνει συνολικά ως βουλευτική αποζημίωση 109.884,32 ευρώ. Από αυτά μόνο τα 27.725,62 φορολογούνται κανονικά, ενώ τα υπόλοιπα 82.158,70 ευρώ είναι αφορολόγητα, ένα ποσοστό που φτάνει το 74%.
Ακόμη ένας βουλευτής με εισόδημα 110.153 ευρώ φορολογήθηκε μόνο για τα 27.941 ευρώ, με το ποσοστό του αφορολόγητου ποσού να φτάνει επίσης το 75%. Και, φυσικά, στο νέο φορολογικό δεν γίνεται κανένας λόγος για αναπροσαρμογή της φορολογίας των βουλευτών και έτσι συνεχίζει να μένει αφορολόγητο το μεγαλύτερο μέρος των βουλευτικών εσόδ! ων, κ�! �τι εκ διαμέτρου αντίθετο με αυτό που συμβαίνει για όλους τους άλλους πολίτες.
ΚΡΥΦΤΟΥΛΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Με βασιλικό διάταγμα του 1952 οι απαλλάγες
Πίσω από ομιχλώδεις και πολλαπλών ερμηνειών νομοθετικές διατάξεις «κρύφτηκαν» οι βουλευτές για να διατηρήσουν τα προκλητικά φορολογικά τους προνόμια, των οποίων απολαύουν εδώ και 37 χρόνια, από το 1975. Οι φοροαπαλλαγές των βουλευτών καθιερώθηκαν με το άρθρο 5 του Ζ' ψηφίσματος του έτους 1975 της Ε' Αναθεωρητικής Βουλής που προέβλεπε ότι το ήμισυ της αποζημίωσής τους απαλλάσσεται από τη φορολογία κ�ι το άλλο ήμισυ φορολογείται αυτοτελώς με βάση την κλίμακα που προέβλεπε το βασιλικό νομοθετικό διάταγμα του 1955.
Σύμφωνα με αυτό, το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογούνταν με 26 κλιμάκια και ανάλογους συντελεστές που ξεκινούσαν από 5% και για τα πολύ υψηλά για την εποχή εισοδήματα έφθαναν και το 60%. Στις 23 Μαρτίου του 2010 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 3842/2010 που με το άρθρο 5 καταργούσε εν μέρει τη φορολογική ασυλία των βουλευτών, προβλέποντας ότι από την αποζημίωση αφαιρείται το 25% για πάσης φύσεως έξοδα και το υπόλοιπο 75! % φορ�! �λογείται με βάση την κλίμακα των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Μάλιστα, οριζόταν ότι το νέο καθεστώς φορολογίας θα ίσχυε για τα εισοδήματα από την 1-1-2010 και μετά. Ωστόσο, η σχετική διατύπωση στην ερμηνευτική του νόμου εγκύκλιο που απεστάλη στις εφορίες με καθυστέρηση στις 4 Οκτωβρίου του 2010 ήταν ασαφής και επιδεχόταν ερμηνείες όσον αφορά τον ακριβή προσδιορισμό της «βουλευτικής αποζημίωσης» που κατά 75% θα φορολογείται με την κλίμακα των φυσικών προσώπων και κατά 25% θα απαλλασσόταν από τον φόρο. Και εκεί ανέλαβε δράση το? δαιμόνιο των βουλευτών.
br />Γιώργος Πίκουλας
