Όπως είναι γνωστό εδώ και μερικές μέρες το καθεστώς της διαθεσιμότητας είναι γεγονός για περισσότερα από 2000 άτομα που εργάζονται στο δημόσιο τομέα.
Όλοι βέβαια από αυτούς που πληροφορούνται την είδηση, πιστεύουν ότι αυτοί που θα αποχωρήσουν είναι άνθρωποι που μπήκαν από το παράθυρο και με αδιαφανείς διαδικασίες, κανείς όμως δε γνωρίζε� ότι μεταξύ αυτών είναι και υπάλληλοι που μπήκαν μέσω ΑΣΕΠ. Είναι αναμενόμενο κάτι τέτοιο μιας και κανένας δε έψαξε λίγο παραπάνω, για να βρει τι πραγματικά συμβαίνει....
Είμαι ένας από αυτούς που το 2007 διορίστηκα στην ΕΘΕΛ Α.Ε, ως τεχνικό προσωπικό, με προκήρυξη του ΑΣΕΠ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης και πέρσι λόγω της αναδιάρθρωσης των αστικών συ�! �κοιν! ωνιών υποχρεωθήκαμε εγώ και 1600 συνάδερφοί μου (άλλοι που είχαν διοριστεί με ΑΣΕΠ και άλλοι όχι) να προβούμε σε μετατάξεις. Η τοποθέτησή μας έγινε μετά από έλεγχο των Υπουργείων Μεταρρύθμισης, Οικονομικών και Υποδομών. Πολλούς από εμάς μας τοποθέτησαν σε θέσεις διοικητικού προσωπικού, κρίνοντας ότι έχουμε τα απαραίτητα προσόντα να επανδρώσουμε κενά, όπως είχαν οριστεί από προκήρυξη των εκάστοτε φορέων υποδοχής. Σήμερα, όμως, μας θέτουν σε διαθεσιμότητα μαζί με εκείνους που κατέλαβαν τις θέσεις χωρίς διαφανείς διαδικασίες, καταπατώντας την Ανώτερη Ελεγ�τική Αρχή του κράτους(ΑΣΕΠ), και προφανώς αναιρώντας και την απόφαση την οποία πήραν μαζί και τα τρία υπουργεία. Το ίδιο το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δεν αναγνωρίζει ότι ο καθένας από μας έχει επιλεγεί αρχικά από τον ΑΣΕΠ και κατ' επέκταση και από το ίδιο το Υπουργείο Διοικητικής μεταρρύθμισης που πέρσι μας τοποθέτησε στις θέσεις που υπηρετούσαμε μέχρι τώρα. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι επιβραβεύει ανθρώπους που επάνδρωσαν θέσεις χωρίς να έχουν μπει μέσω ΑΣΕΠ και εμάς που είχαμε την τιμιότητα να διεκδικήσουμε θέσεις με ό! λες τ! ις νόμιμες διαδικασίες μας πετά στο δρόμο.
Είναι παραμονές Χριστουγέννων και ο Υπουργός Διοικητικής μεταρρύθμισης, είπε χθες, «ότι δεν είναι δυνατόν τέτοιες μέρες να αφήσει στο δρόμο 15.000 κόσμο», το γεγονός όμως ότι λειτουργεί τόσο άδικα απέναντι σε ανθρώπους που έχουν μοχθήσει στη ζωή τους για να είναι δίκαιοι απέναντι στους συνανθρώπους τους και κατάφεραν να πιάσουν δουλειά χωρίς τη συνδρομή κανενός ανωτέρου, παρά μόνο με τις δικές τους δυνάμεις δ�ν τον αγγίζει καθόλου. Από όσα, λοιπόν, μπορώ να καταλάβω με τα όσα συμβαίνουν είναι ότι τελικά για άλλη μια φορά οι άνθρωποι που βαδίζουν έχοντας μόνο εμπιστοσύνη στις δικές τους δυνάμεις, δεν τους δίνεται η δυνατότητα να επιβιώσουν.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί διαβάζοντας αυτό το κείμενο θα με λοιδορήσουν και θα αμφισβητήσουν τη γνησιότητα των λεγομένων μου, όμως είμαι υποχρεωμένος απέναντι στον εαυτό μου, στους συναδέρφους μου, που βιώνουν την ί! δια κ! ατάσταση αλλά και στο κοινωνικό σύνολο που πασχίζει να πορευθεί στη ζωή του με έντιμο τρόπο να εκθέσω τα όσα συμβαίνουν ή μάλλον τα όσα αποσιωπούνται κάτω από το πέπλο της αναδιάρθρωσης του κράτους.
Η εκκαθάριση λοιπόν δεν γίνεται με τον τρόπο που παρουσιάζεται από κάποια μερίδα δημοσιογράφων, που πολλές φορές και αυτοί γίνονται φερέφωνα της εκάστοτε εξουσίας. Πρέπει τουλάχιστον αυτή τη φορά να βγει και να ακουστεί αυτή η κατάφωρη αδικία που συμβαίνε� και που ίσως θα συνεχίσει να συμβαίνει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
