Δεν ξέρω αν αισθάνεστε το ίδιο, αλλά τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, μου έχουν κλονίσει το νευρικό σύστημα. Είναι πολλά, πλέον, για σηκωθούν σε πλάτες και μυαλό, αλλά δεν υπάρχει άλλος, πιο εύκολος δρόμος. Κι αυτή η σκέψη το κάνει πιο δύσκολο.
Οι ειδήσεις που φυλλομετρά η καθημερινότητά μας, σε κερνούν μικρά ή μεγάλα χαστούκια, σε διάφορα μέλη του σώματός σου. Και μάλλον δεν είσαι ούτε καλός Χριστιανός, ούτε έχεις τόσα «μεράκια» για να θες κι άλλο, πιο δυνατά.
Φόροι που δεν μπορείς να πληρώσεις - ανοίγεις το πορτοφόλι σου και έχει ηχώ.
Τέλη κυκλοφορίας 2013, είναι αργά να καταθέσεις πινακίδες, είναι αργά για δάκρυα, Στ(ρ)έλλα.
Το μόνιμο χαράτσι της ΔΕΗ και οι «δόσεις 2 από 5», «3 από πέντε»...
Αναπνέεις τζακίλα παύλα αιθαλομίχλη, δηλητηριώδη. Οι μεγάλες ανάσες απαγορεύονται. Σ' αυτήν την πόλη δεν μπορείς, πια, να ανασάνεις - εντός ή εκτός εισαγωγικών.
Ο κουλ Αλέξης κάνει λάτιν, καυτές, επαναστατικές δηλώσεις, μέσα στη ζέστη, σε ένα βραζιλιάνικο καλοκαίρι, με ό,τι κι αν συνάδει αυτό.
Οι καθημερινές απεργίες σε καθηλώνουν σε ατελείωτα μποτιλιαρίσματα, μέσα στο αυτοκίνητο που ακόμα χρωστάς.
Η βενζίνη παίρνει την ανιούσα...
...ο υδράργυρος την κατιούσα. Κι όλα αυτά ενώ στην πολυκατοικία σου, φέτος, δεν έχετε βάλει πετρέλαιο. Και ούτε προβλέπεται.
Το ρεύμα θ' ακριβύνει οπότε θα κρυώνεις, αφού θα χρησιμοποιείς λιγότερο τα πάσης φύσεως θερμαντικά σώματα που έχεις αγοράσει για να κάνεις ντρίμπλα στον πανάκριβο «μαύρο χρυσό».
Εκεί που τις είχες ξεχάσει για λίγο καιρό, θα πρέπει να μαζεύεις ξανά αποδείξεις. Μα, για να αποδείξεις ότι σκορπάς τα λίγα λεφτά που εισπράττεις, ότι κυκλοφορείς το χρήμα. Για να μη φορολογηθείς περισσότερο.
Αυτά και μόνο, δεν είναι αρκετά;
Αν, λοιπόν, καταφέρουμε να φτάσουμε με σώας τα φρένας μέχρι τα Χριστούγεννα, είναι πολύ πιθανό ότι θ' αγιάσουμε. Με τόσα μαρτύρια που περνάμε, η αγιοσύνη δεν μπορεί να περιμένει. Αλλά και ως άγιος, βέβαια, δεν θα ησυχάσεις. Θα πρέπει να κάνεις έναρξη επιτηδεύματος, οπότε τρέχα πάλι στις Εφορίες για τη θεώρηση των σχετικών βιβλίων. Να εύχεσαι, κιόλας, να μην πέσεις πάνω σε κάποια απεργία. Επίσης, είναι γιορτές, και οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες θα είναι κλειστές. Άλλωστε, έχουν και τον κακό μπελά της αξιολόγησης, ως δαμόκλειο σπάθη πάνω απ' τα κεφάλια τους.
Αλλά θα μου πεις, αφού δεν καταστράφηκε ο κόσμος, υπάρχει ελπίδα. Και υπάρχουν πάντα και τα Χριστούγεννα που ήρθαν, μπας και αδειάσει λίγο το μυαλό μας. Παρέα με φίλους, με την οικογένεια, με αμόρε, με συναδέλφους, μπας και θυμηθούμε καμιά ιστορία από τα Last Christmas μας και γελάσουμε λιγάκι.
Βλέπεις, με τις ιστορίες από τα παλιά, σα να καθαγιάζεσαι, σαν να σε κάνουν να παίρνεις απόσταση από τα όσα ζεις τώρα, σήμερα. Και οι καλές παρέες, σαν να παίρνουν από πάνω σου το βάρος εκείνων των παλιότερων ημερών, αλλά και των σημερινών. Σαν να μπαίνεις ράκος και να βγαίνεις μυημένος.
Αυτές τις μέρες λοιπόν, τις γιορτινές, να βρεθούμε με δικούς μας ανθρώπους. Οι φετινές γιορτές δεν θέλουν απομόνωση, θέλουν παρέα με κοντινό μας κόσμο.
Και, πού ξέρεις, έτσι μπορεί να αγιάσουμε κιόλας - εντός ή εκτός εισαγωγικών.
Άλλωστε, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την προφητεία μου; Οι Μάγιας;
