Η «Κοινωνική Συμφωνία» είναι μια δυνατή και ρεαλιστική φωνή αντίστασης στο μνημόνιο, στην ύφεση και την διάλυση της κοινωνίας. Προτείνει τον εναλλακτικό δρόμο για την έξοδο της χώρας από την κρίση, μέσα στην Ευρωζώνη, με την κοινωνία ισχυρή και όχι χρεωκοπημένη και παραδομένη., τονίζει στη συνέντευξή της στην πατρινή εφημερίδα «Ρεπόρτερ» η υποψήφια βουλευτής Αχαίας ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ.
Για τους λόγους, πουοδήγησαν σε.....
ρήξη με το ΠΑΣΟΚ και στην δημιουργία του νέου πολιτικού φορέα η Μ. Κυρακοπούλου, αναφέρει:
«Σε όλες τις πολιτικές υπάρχουν όρια ιδεολογικών και πολιτικών αρχών και ρεαλιστικών προτάσεων και προσεγγίσεων. Σε όλη την διάρκεια της πολιτικής μου πορείας πάντα εννοούσα αυτά που έλεγα και για αυτό ακριβώς πολλές φορές ήρθα σε σύγκρουση με τις πρακτικές που ακολουθούσε το ΠΑΣΟΚ.
Στην παρούσα πολιτική συγκυρία, μέσα από πλήθος παρεμβάσεων και από νωρίς είχαμε βάλει «κόκκινες γραμμές» και είχαμε προειδοποιήσει ότι οι πολιτικές του μνημονίου οδηγούν την Ελλάδα σε απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και σε διάλυση της κοινωνίας. Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που καλούμασταν να στηρίξουμε, έρχονταν σε ευθεία σύγκρουση με την κοινωνία και με τις αρχές που πρεσβεύαμε όλα αυτά τα χρόνια. Καταψηφίσαμε το νέο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση που οδηγούν την χώρα μας και τις επόμενες γενιές σε υποδούλωση στις αγορές, θέτοντας εκβιασ�ικά διλλήματα για το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Απέναντι σε όλα αυτά, η «Κοινωνική Συμφωνία» προτάσσει αξιόπιστες και ρεαλιστικές λύσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση, μέσα από την παραγωγική αναδιάρθρωση και την κοινωνική συνοχή και μακριά από την καταστροφική λογική μιας μονόπλευρης λιτότητας. Γι΄ αυτό και η «Κοινωνική Συμφωνία» αγωνίζεται για την Ελλάδα στην Ευρώπη.
Σχετικά με την πολιτική πρόταση της «Κοινωνικής Συμφωνίας» η Μ. Κυρακοπούλου, επισημαίνει:
Η «Κοινωνική Συμφωνία» προτείνει ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας αντί του καταστροφικού μονοδρόμου του μνημονίου, το οποίο βασίζεται στην αρχή των κοινωνικών ισοδυνάμων. Όταν μιλάμε για κοινωνικά ισοδύναμα, εννοούμε δίκαιη κατανομή των βαρών αντί των οριζόντιων μέτρων που διαρρηγνύουν τον ιστό της κοινωνίας, χτύπημα της αισχροκέρδειας, της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής αντί των δυσβάστακτων φορολογικών μέτρων, ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων αντί της εργασιακής ζούγκλας, στήριξη των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων μ� «κούρεμα» των δανείων σε όσες περιπτώσεις είναι αναγκαίο, πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων εργασίας για τους νέους, αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης, αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου και ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ως ανάχωμα στο κύμα της φτώχειας.