Ο λόγος για την 31χρονη Ευαγγελία Μανώλη, η οποία μετά από πολύμηνη ανεργία προσελήφθη στις 9Ιουλίου ως εποχική στο τμήμα καθαριότητας του δήμου, με μισθό 500 ευρώ το μήνα.
Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του "Έθνους", λίγες ημέρες μετά - και εν ώρα δουλειάς - βρήκε έναν μικρό θησαυρό από κοσμήματα σε νάιλον τσάντα, ενώ λίγο πιο μακριά ήταν πεταμένες οι προθήκες τους.
Η νεαρή καθαρίστρια αμέσως πήγε στο αστυνομικό τμήμα του νησιού όπου και τα παρέδωσε.
"Όχι, δεν σκέφτηκα ούτε για κλάσμα του δευτερολέπτου να κρατήσω αυτά τα κοσμήματα. Δεν με ενδιέφερε αν ανήκουν σε πλούσιο ή φτωχό, σε κάποιον που θα του έλειπαν ή όχι, αυτό που με ενδιέφερε ήταν �! �τι δ εν ήταν δικά μου και έπρεπε να επιστραφούν. Μου 'έκαιγαν' τα χέρια και γι' αυτό η επόμενη κίνησή μου ήταν να τα πάω στην αστυνομία" λέει στο "Έθνος" η κ. Μανώλη, μητέρα δύο παιδιών 6 και 12 ετών.
Και προσθέτει: "Όχι ότι δεν έχω ανάγκη τα χρήματα. Τα έχω και με το παραπάνω καθώς από τον περασμένο Σεπτέμβρη δεν εργαζόμουν και συντηρούμαστε μόνο με τον μισθό του συζύγου μου και μόλις στις 9 Ιουλίου ξεκίνησα να δουλεύω πάλι, αλλά προτιμώ να μεγαλώνω τα παιδιά μου με αξίες και αρχές. Δεν θα μπορούσα να τα δω στα μάτια αν τα κρατούσα. Δεν μετάνιωσα και ούτε πρόκειται να �λλάξω γνώμη και στο μέλλον για το ότι συνέβαλα τα κοσμήματα αυτά να επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν".
"Έχω καθαρή συνείδηση"
"Όλοι, το 80% γνωστών και φίλων, μου έλεγαν βλακεία σου που τα παρέδωσες μέσα σε αυτή την οικονομική κρίση, αλλά εσύ δεν είσαι άνθρωπος που θα κρατούσες ξένα πράγματα και αυτό με κάνει διπλά υπερήφανη" τονίζει.
"Αλλά και ο άνδρας μου και οι στενοί συγγενείς μου επικρότησαν την πράξη μου. Δεν θα μπορούσα να σκεφθώ κάτι διαφορετικό. Η απόφασή μου ήταν αυθόρμητη. Εγώ έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Το μόνο που με έχει στενοχωρήσει εί�! �αι ό τι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, από το οποίο εκλάπησαν τα κοσμήματα, δεν μου είπε ένα ευχαριστώ. Δεν περίμενα τίποτα άλλο παρά μόνο ένα ευχαριστώ", συμπληρώνει η κ. Μανώλη.
Όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα των αστυνομικών, τα κοσμήματα ήταν τμήμα της λείας των κακοποιών από την κλοπή που είχε γίνει πριν από μερικούς μήνες στο κοσμηματοπωλείο ξενοδοχείου στο Μαστιχάρι και ξεπερνούσε τις 100.000 ευρώ.
inews.gr
Η Μύκονος είναι ένα μέρος που σου προσφέρει απίστευτες εμπειρίες. Εκπληκτικές παραλίες, καθηλωτικές εικόνες με θέα το απέραντο γαλάζιο, διασκέδαση και βόλτες στα πανέμορφα Ματογιάννια. Όμως πλέον στο νησί των ανέμων έχει εμφανιστεί και μια άλλη πλευρά, πιο σκοτεινή, που αν δεν προληφθεί σύντομα, θα έχει δυσάρεστες συνέπειες για το νησί. Βρέθηκα στην Μύκονο το περασμένο Σαββατοκύριακο και αντίκρισα ένα μέρος που είναι παραδομένο στο έλεος των κακοποιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε 4 bars - clubs άγνωστοι σε πλησίαζαν και σου πρόσφεραν χάπια, «LSD και ecstasy», πουσου έφτιαχναν την διάθεση για «διασκέδαση χωρίς όρια». Από ό,τι μου έλεγαν κάτοικοι του νησιού τα ναρκωτικά είναι μια μεγάλη πληγή για το νησί, σε σημείο που η αστυνομία να αρκείται στο ρόλο του θεατή και απλώς να «αναγνωρίζει πτώματα», όπως χαρακτηριστικά μου δήλωσαν!
Επίσης μου έκανε εντύπωση πώς δεν υπήρχαν Έλληνες τουρίστες, παρά μόνο ξένοι, οι οποίοι και δεν αποτελούσαν και τον καλύτερο κόσμο. Να επισημάνουμε επίσης, ότι είχε πέσει «σύρμα» στο νησί ότι έχουν καταφτάσει ελεγκτές του ΣΔΟΕ, εξαιτίας και της συναυλίας του Αντώνη Ρέμου στην Ψαρρού, πράγμα που έκανε πολλά εστιατόρια και καταστήματα να κόβουν αποδείξεις ακόμα και για νερό. Πάντως οι τιμές στις παραλίες ποικίλουν, αν είσαι ξένος χρεώνεσαι περισσότερο από ό,τι όταν βλέπουν έναν Έλληνα!
Πάμε τώρα στο κυρίως θέμα, που είναι οι κλοπές και οι ληστείες οι οποίες έχουν γίνει καθημερινό θέμα στο κοσμοπολίτικο νησί της Μυκόνου. Βρέθηκα αυτόπτης μάρτυρας, κάτι το οποίο και με σόκαρε, διότι δεν περίμενα ποτέ ότι πηγαίνοντας διακοπές θα κατέληγα να θεωρώ ότι βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας!
Επιστρέφοντας από νυχτερινή βόλτα αντίκρισα με την παρέα μου ένα τραγικό θέαμα, βλέποντας τις πόρτες από τα δωμάτια του ξενοδοχείου να είναι σπασμένες και κανένας να μην έχει πάρει είδηση. Τρομοκρατηθήκαμε από την εικόνα και αποφασίσαμε να φύγουμε, μήπως και ήταν ακόμα κάποιος μέσα και να επιστρέψουμε μαζί με την αστυνομία.
Κάναμε τρία τηλέφωνα για να εμφανιστεί, ήρθε κοίταξε και μας απάντησε «εντάξει, ηρεμήστε, εδώ δεν είναι Αθήνα να βγούν με τα καλάσνικοφ». Έμεινα ενεός με την αντιδρασή τους και προσπάθησα να εκμαιεύσω περαιτέρω πλήροφορίες. Μου είπαν ότι «πρόκειται πλέον για καθημερινό φαινόμενο και πως δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα». «Μα η μια η κοπέλα» του απαντώ, «έπαθε τεράστια ζημιά πάνω από 3000 ευρώ. Αποτυπώματα δεν θα πάρετε;». « Η σημάνση έρχεται από την Σύρο και αν την καλέσουμε» μου απάντησαν. «Κάντε μήνυση κατά αγνώστων, αλλά δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα»,και μας αποχαιρέτησαν σαν να μην συνέβη τίποτα.
Μίλησα με πολλούς κατοίκους του νησιού και τα περιστατικά που μου ανέφεραν, δεν είχαν τέλος. Υπήρχε ζευγάρι τουριστών από το εξωτερικό το οποίο παρακολουθούσαν και όταν εντόπισαν ότι ψώνιζε από καταστήματα με γνωστές μάρκες, το βράδυ εισέβαλλαν στο δωμάτιο με αποτέλεσμα να μην αφήσουν τίποτα! «Αυτοί είναι οργανωμένοι κακοποιοί, έρχονται από Αθήνα, και μας έχουν ρημάξει, κάτι πρέπει να γίνει», μου τόνισαν οργισμένοι, αρκετοί ξενοδόχοι ειδικά της περιοχής κοντά στην Ψαρρού και στον Πλατύ Γυαλό.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, σκεπτόμουν, είναι δυνατόν να μην έχει πάρει διαστάσεις το θέμα; Δυστυχώς, είναι πολλές οι σελίδες που χρειάζονται για αυτά που γίνονται εκεί, και είναι κρίμα, γιατί πρόκειται για ένα εκπληκτικό μέρος, με τρομερούς ανθρώπους που ό,τι έχουν πετύχει το έχουν καταφέρει με ατομική πρωτοβουλία και δεν τους αξίζει να χαθεί η «ταυτότητα» της Μυκόνου.
*Ο Γιάννης Πανταζόπουλος είναι δημοσιογράφος.
Περίεργο απόγευμα, όμορφο εφόσον είμαι στη ζεστασιά του σπιτιού μου κι ας φτάνει η ζεστασιά αυτή σε επικίνδυνα επίπεδα! Ο πλανόδιος πάλι, μα πόσες φορές θα περάσει να πει τραγουδιστά για την πραμάτεια του; Μα εμένα καθόλου δεν με ενόχλησε ποτέ. Ούτε εκείνες τις Κυριακές που με ξυπνούσε λίγο νωρίτερα από όσο ευελπιστούσα να ξυπνήσω. Καμιά φορά το έβρισκα χαριτωμένο, λίγο η τραγουδιστή φωνή, λίγο η ντουντούκα, λίγο που φανταζόμουν τα κουτσούβελα μέσα στο αυτοκίνητο να το βρίσκουν διασκεδαστικό, λίγο ο θαυμασμός που ζούσαν τόσο ελεύθεροι με τόσο λίγα αγαθά./p>
Όμορφα χρόνια έχω περάσει αλλά η λαχτάρα μου να ζήσω κι άλλα κάθε τόσο φουντώνει. Πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει με μικρά πράγματα και μετά γελάω με τον εαυτό μου που βρίσκει το κουράγιο να τα δει. Ίσως αν όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου και γύρω μας γενικότερα με είχαν βρει σε μικρότερη ηλικία ή σε διαφορετική ψυχολογία τα πράγματα να ήταν τελείως διαφορετικά. Δεν έχω μάθει να πατάω γερά στα πόδια μου μα σίγουρα έμαθα να σφίγγω τα δόντια και να λέω "περίμενε, σε λίγο θα περάσει, περίμενε, περίμενε". Μου έμεινε μάλλον από τον σκυλάκο μου, περίμενε σε λίγο �α γυρίσω, περίμενε σε λίγο θα πάμε βόλτα, περίμενε με. Και πόσο παραμελημένος πάλι νομίζω ότι είναι. Δεν μπορώ να του εξηγώ και τα πάντα και πόσο στεναχωριέμαι σήμερα που με κοιτάζει έτσι από μακρυά. Μα του ζητάω να κάνει λίγη υπομονή κι εγώ μαζί του υπομονή.
Λοιπόν σκέφτομαι πού βρίσκεται εκείνο το σημείο που μου έδωσε τη δύναμη να μην κλείνω τα μάτια πια. Θυμάστε όλοι να κλείνετε τα μάτια σε μία σκηνή μιας ταινίας ή κάπου στις ειδήσεις, να μη θέλετε να ακούσετε τη συνέχεια κάποιας θλιβερής ιστορίας ή να αρνείστε πεισματικά να δεχτείτε καταστάσεις. Και μια ημέρα συνειδητοποιείτε ότι δεν κλείνετε τα μάτια, ότι δεν αλλάζετε κανάλι, ότι ακούτε την ιστορία μέχρι τέλους όση πίκρα ή ακόμη και αηδία σας προκαλεί. Ακούω λοιπόν, και βλέπω, αναζητάω και ας δυσκολεύομαι να τα χωνέψω όλα. Σφίγγω τις γροθιές μου, όπως έκαν� όταν ήμουν μωρό, (η αδερφή μου έχει εμπειρία από τις γροθιές μου, ακόμη πιστεύει ότι δεν την ήθελα) σου κλείνω το μάτι γιατί σε αγαπώ, και συνεχίζω να αντικρίζω τη ζωή και στις δύο τις πλευρές.
Θυμάμαι τα λόγια μιας καθηγήτριας μου στο γυμνάσιο που προσπαθούσε να μας εξηγήσει πως κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν τόση δύναμη όσο κάποιοι άλλοι, δεν αντέχουν και άθελά τους τρελαίνονται. Δίκιο είχε μα η γραμμή της λογικής που χωρίζει την τρέλα είναι σχεδόν αόρατη από τη λεπτότητά της. Κάθε μέρα βλέπω να πασχίζουμε όλοι να κρατηθούμε μακρυά από τη γραμμή μα πόσοι φεύγουν έχω χάσει πια τον λογαριασμό. Καμιά φορά κοιτάζω στον καθρέφτη και λέω μη φοβάσαι, βγαίνω έξω και φωνάζω τους αγαπημένους μου και τους λέω μη φοβάστε. Παίρνω ανάσες, ακουμπώ το φυλαχτό στ�ν λαιμό μου και του λέω δώσε μου ακόμη λίγη αντοχή.
Μέσα σε όλα τα δύσκολα, μέσα σε τόση ανθρώπινη ανοησία ξέρω ότι υπάρχει η ανθρωπιά, έννοια κάπως ξεχασμένη, τα μπέρδεψαν κι αυτοί και τους μισούς τους χάσαμε μέσα σε ένα χείμαρρο "κοπαδικής ανοησίας". Μένω προς το παρόν αναμένοντας τις όμορφες ημέρες που θα έρθουν γιατί το ξέρω πως θα έρθουν!
Αυτό ακριβώς γράψαμε πρώτη φορά όχι όταν η κυβέρνηση Σαμαρά ανέλαβε την (μαύρη) τύχη αυτής της χώρας, αλλά ήδη την εποχή που ο Βενιζέλος, αναλαμβάνοντας το υπουργείο Οικονομικών με στόχο να κάνει (κι αυτός...) επαναδιαπραγμάτευση, «έδιωχνε» τους αυθάδεις χαμηλόβαθμους υπαλλήλους της τρόικας. Για να τους παρακαλάει εν συνεχεία επί μήνες να γυρίσουν πίσω και να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους...
Γιατί όμως στ�! �ρεί� �αι περιεχομένου η συζήτηση; Κοινώς, γιατί οι Ευρωπαίοι «εταίροι», δανειστές και επιτηρητές της Ελλάδας, επιμένουν να μην συζητούν καμιά «παραχώρηση», αν όχι προς την ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον προς τις αρεστές σε αυτούς κυβερνήσεις;
Ακόμη χειρότερα, δεν βλέπουν τα αποτελέσματα της μέχρι τώρα εφαρμογής της - αποτυχημένης και καταστροφικής, κατά την άποψη των περισσότερων αναλυτών του κόσμου - οικονομικής συνταγής των Μνημονίων; Κι όμως, τα αποτελέσματά τους είναι εμφανή. Ας τα δούμε μέσω της περιληπτικής καταγραφής που κάνει ο οικονομολόγος �άββας Ρομπόλης σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Zeit»:
1.«Το ΑΕΠ έχει μειωθεί συνολικά από το 2008 κατά 22%- ποσοστό 10% μεγαλύτερο από εκείνο που προέβλεπαν οι δημόσιοι πιστωτές της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, οι μισθοί μειώθηκαν μέχρι και κατά 30%. Αν συνυπολογίσει κανείς και την αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, το μέσο οικογενειακό εισόδημα στην Ελλάδα μειώθηκε σε σχέση με το 2008 κατά 50%. Η αγοραστική δύναμη έχει συρρικνωθεί στο επίπεδο του δεύτερου μισού της δεκαετίας του '70».
2. Ο μέσος καθαρός μηνιαίος μισθός στην Ελλάδα «το 2008 ανερχόταν ! στα 1 .200 ευρώ, τώρα βρίσκεται στα 700».
3. Για την υποτιθέμενη αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης μέσω της εφαρμοζόμενης πολιτικής της «εσωτερικής υποτίμησης»:
«Η περίπτωση της Ελλάδας αποδεικνύει ότι αυτό είναι αποδεδειγμένα λάθος. Ενώ η παραγωγικότητα στην περίοδο ακμής από το 2005 μέχριτο 2008 αυξήθηκε κατά 6%, στην περίοδο κρίσης από το 2008 μέχρι το 2011 μειώθηκε κατά 5,6%. Και παρόλο που το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 8%, η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας δεν αυξήθηκε. Αυτό που ισχύει είναι το αντίθετο: Ο όγκος της παραγωγής στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 12%».
Ενώ η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν αυξάνεται, ενώ η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς χωρίς ορατό όριο και 60.000 επιχειρήσεις κλείνουν ετησίως, τα επιχειρηματικά κέρδη, εν μέσω εσωτερικής υποτίμησης, αυξάνονται, ενίοτε και εντυπωσιακά. Γιατί;
4. «Ενώ στ�! �ν πε ρίοδο ανάπτυξης 2005-2008 (σ.σ.: τα επιχειρηματικά κέρδη) παρέμειναν στάσιμα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σημείωσαν ελαφρά αύξηση, έκτοτε αυξάνονται διαρκώς.
(...) Οι επιχειρήσεις που απομένουν συγκεντρώνουν υψηλότερα κέρδη. Αντί να μειώσουν τις τιμές τους λόγω των χαμηλών μισθών, οι επιχειρήσεις μετέτρεψαν το χαμηλό εργασιακό κόστος σε αύξηση των κερδών τους. Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος για το ότι οι τιμές στην Ελλάδα δεν μειώνονται. Για τον εργαζόμενο αυτή η πολιτική είναι με πολλούς τρόπους καταστροφική, καθώς βλέπει ότι το εισόδημά του μ�ιώνεται σταθερά, ενώ οι τιμές εξακολουθούν και αυξάνονται και επιπλέον αναγκάζεται να πληρώνει ακόμα περισσότερους φόρους.
Επιπλέον, η μερική απασχόληση, η ορισμένου χρόνου, παράνομη και ανασφάλιστη εργασία αφορά στο μεταξύ το 50% όλων των εργαζομένων. Πρόκειται για περίπου 900.000 από τους συνολικά 1,8 εκατ. ιδιωτικούς υπαλλήλους. Το ποσοστό ανεργίας εξάλλου θα αυξηθεί μέχρι το τέλος του χρόνου στο 24%.
Όσο η τρόικα δεν παραδέχεται τις δικές της εσφαλμένες εκτιμήσεις, τίποτα δεν θα βελτιωθεί. Στο μεταξύ φέρει το 70% της ευθύνης για τα σημερινά πρ! οβλή ματα στην Ελλάδα, ενώ η ελληνική πλευρά στην καλύτερη περίπτωση το 30%».
Γιατί λοιπόν επιμένουν; Διότι, απλούστατα, όπως πολλές φορές έχουμε εξηγήσει, αυτή η καταστροφή είναι ο στόχος των Μνημονίων και όχι το... «ανεπιθύμητο» αποτέλεσμα. Οι κεντρικές προτεραιότητες είναι δύο:
Η πάση θυσία διασφάλιση, για όσο το δυνατόν μακρότερο διάστημα, των δανείων, ακόμη και αν χρειαστεί η πλήρης υποθήκευση οικονομίας, περιουσίας και των ίδιων των Ελλήνων ως ενέχυρων.
Η μετατροπή, σε πλήρη αντιστοίχηση προς τον παραπάνω στόχο, του ελληνικού λαού σε εργασιακ� ανδράποδο, χωρίς δικαιώματα, υποταγμένου στα κέφια των δανειστών και εγκλωβισμένου σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, ακόμη και αν αυτή η πρακτική υπονομεύει και υποθηκεύει και εθνικά θέματα, όπως στην περίπτωση της Θράκης ή, στο μέλλον, και νησιών του Αιγαίου.
Κάπως έτσι ερμηνεύεται και ο... χρησμός της Μέρκελ περί επίλυσης του ελληνικού ζητήματος έως τις επόμενες γερμανικές εκλογές.
Θερμό φθινόπωρο
Ας δούμε όμως λίγο πιο προσεκτικά πέρα από αυτόν τον «χρησμό», τον οποίο σύντομα θα βρούμε μπροστά μας.
Εξ άλλου μπορεί να είναι π! ολύ � �ημαντικός κυρίως επειδή το διάστημα μεταξύ των αμερικανικών και γερμανικών εκλογών ίσως αποδειχθεί εξαιρετικά κρίσιμο για τη χώρα μας, όμως προηγείται ο... Σεπτέμβρης, ο οποίος ίσως να είναι, εν όψει των επαπειλούμενων εξελίξεων και των πάμπολλων εκκρεμοτήτων, πολύ… θερμός.
Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς όλοι έχουμε υποχρεωθεί να ασχοληθούμε με διάφορα, πραγματικά ή πλαστά όρια και ορόσημα, όμως προτιμότερο είναι να βλέπουμε έως εκεί που φτάνει η... ορατότητά μας.
Κατ' αρχάς, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη και την ίδια τη Γερμα�ία προδιαγράφεται καυτός ο Σεπτέμβριος επειδή στα μέσα εκείνου του μήνα αναμένεται το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας να ανακοινώσει την απόφασή του για τη νομιμότητα τηςεπικύρωσης (από το γερμανικό Κοινοβούλιο) του δημοσιονομικού συμφώνου και του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Εκεί θα κριθεί αν η γερμανική κυβέρνηση ενημέρωσε επαρκώς την Bundestag για το δημοσιονομικό σύμφωνο και τον ESM, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κατάρτιση του προϋπολογισμού μεταφέρεται από το Κοινοβούλιο της Γερμανίας σ�! �ις Β ρυξέλλες.
Έτσι, μπορεί σύμφωνο και ESM να έχουν επικυρωθεί με καθαρή και μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά οι δικαστές ίσως βάλουν μπουρλότο στο περίφημο (έστω και ανεπαρκές...) «τείχος προστασίας» της ευρωζώνης, του οποίου η επίσημη λειτουργία, προγραμματισμένη για την 1η Ιουλίου, αναγκαστικά μετατίθεται.
Η μετάθεση αυτή, προφανώς είναι κρίσιμη για μια σειρά από πολύ σημαντικούς λόγους:
1. Από τον μηχανισμό αυτόν εξαρτάται η υλοποίηση του δεύτερου ελληνικού προγράμματος «στήριξης», το οποίο ούτως ή άλλως κρέμεται από μια κλωστή. Τυχόν κατάρρ�υσή του θα είχε συνέπειες με άγνωστη έκταση και ένταση. Αφήστε που κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την πραγματική επιθυμία της Μέρκελ για την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου - αλλά αυτό είναι... άλλης κόρης παπά ευαγγέλιο.
2. Από τον ίδιο μηχανισμό κρίνεται η κάλυψη της Ισπανίας, η οποία βρίσκεται ήδη στον δημοσιονομικό φαύλο κύκλο του δικού της ανεπίσημου Μνημονίου, τη στιγμή μάλιστα που απειλείται με ένα ακόμη επισημότατο Μνημόνιο.
Ήδη τα γερμανικά μηνύματα λένε ότι η αναχρηματοδότηση των ισπανικών τραπεζών θα έχει τελικό εγ! γυητ ή το ισπανικό κράτος, το οποίο ήδη βρίσκεται στον κυκλώνα της ανεργίας, στα πρόθυρα της ύφεσης και τωνχωρίς όριο ιδιωτικοποιήσεων, με την ισπανική κοινωνία ακόμη μια φορά στο όριο της έκρηξης.
Αν ο ESM δεν λειτουργήσει στην ώρτου, έστω και με τις περιορισμένες και ανεπαρκείς δυνατότητές του, οι αγορές θα θεωρήσουν την Ισπανία εντελώς ακάλυπτη από την ευρωζώνη, με μη προβλέψιμες συνέπειες.
3. Κάτι ανάλογο ισχύει δεδομένου και του ιταλικού προβλήματος, καθώς στη γειτονική μας χώρα τα προβλήματα συσσωρεύονται με εκρηκτικό ρυθμό.
Εκτός από τις δ�αματικές περικοπές, οι οποίες θα συνεχιστούν με αμείωτο ρυθμό από την κυβέρνηση Μόντι, κατά τις επιταγές της ευρωζώνης και του ΔΝΤ για δημοσιονομική «προσαρμογή», στην Ιταλία πρέπει να προστεθούν δύο ακόμη παράγοντες:
♦ Το ενδεχόμενο μιας εξαιρετικά οργανωμένης κοινωνικής έκρηξης, δεδομένου ότι τα ιταλικά συνδικάτα μπορεί να ξέρουν πολύ περισσότερο από άλλα την τέχνη του συμβιβασμού στο «ιδιαίτερο» ιταλικό πλαίσιο, αλλά όλοι γνωρίζουν τη δυναμική τους όταν τα πράγματα ζορίζουν πέρα από το όριο. Η ιταλική παράδοση είναι πάντα ζωντανή, όπως! και οι πασίγνωστες ιταλικές... ιδιαιτερότητες.
♦ Το ενδεχόμενο μιας μεγάλης πολιτικής κρίσης, με δεδομένο ότι ο Μόντι δεν νιώθει ιδιαίτερα σταθερός, αφού έχει ήδη καταγραφεί - παρά τις ανοησίες που γράφτηκαν ως συνήθως στην Ελλάδα - ως ηττημένος από τη Μέρκελ (αν όχι εντελώς συμβιβασμένος μαζί της) στην τελευταία ευρωσύνοδο κορυφής.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπερλουσκόνι ξεμύτισε πάλι πολιτικά απειλώντας μέσω δικών του και άλλων φιλικών ΜΜΕ, τα οποία προδιαγράφουν δυναμική επιστροφή του.
Την ίδια ώρα το κλίμα έως και... εναντίον του ευρώ, τροφοδοτο�μενο ακόμη και από τον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό, μοιάζει αρκετά απειλητικό για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία την επόμενη περίοδο και ταυτοχρόνως με ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της γερμανικής πολιτικής για τη... σωτηρία του ευρωνομίσματος.
Σε ένα τέτοιο κλίμα μια εμπλοκή στον ESM θα ήταν πραγματική βόμβα στις όποιες ευρωπαϊκές και διεθνείς βεβαιότητες για τη δυνατότητα αντιμετώπισης της κρίσης.
Στο πλαίσιο δε αυτής της τρομακτικής ρευστότητας ποιος μπορεί να είναι βέβαιος για τη θέση της Ελλάδας στο ευρωσύστημα, για τη σημασία τη! ς ως ευρωπαϊκού και παγκόσμιου προβλήματος, αλλά και για τη βούληση των «εταίρων» να της δώσουν - έστω και αμιγώς πολιτικές - ανάσες;
Ίσως αυτός να είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η Μέρκελ αλλά και το ΔΝΤ προτιμούν να μεταθέτουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις όποιες αποφάσεις για την Ελλάδα επιλέγοντας την πίεση για «μεταρρυθμίσεις».
Πάντως, αν για τη στάση και τις επιλογές των δανειστών και επιτηρητών της χώρας οι ερμηνείες είναι περίπου αυτονόητες, το ερώτημα είναι με ποιους σχεδιασμούς κινείται το ελληνικό πολιτικό σύστημα και ειδικότερα η �ρικομματική συγκυβέρνηση.
Δυστυχώς, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, η κυβερνησάρα μας επιλέγει την πλήρη συμμόρφωση χωρίς να δείχνει ότι διαθέτει ένα επεξεργασμένο εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, ικανό να αντισταθμίσει την ευρωπαϊκή πίεση και την πλήρη άρνηση των δανειστών να δώσουν έστω τις στοιχειώδεις ανάσες στην Ελλάδα...
Ραντεβού με τα πρωτοβρόχια
Μεταξύ των εκκρεμοτήτων που αναμένεται να παραπεμφθούν για τον Σεπτέμβριο, εκτός από την απόφαση ευρωζώνης και ΔΝΤ για την καταβολή της επόμενης δόσης των 31 δισ. ευρώ, ή θα πρ! έπει να αρθούν έως τότε, σημειώστε τις εξής:
1. Το επιχειρηματικό κλίμα, το οποίο βρίσκεται ήδη σε κακό χάλι, αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω δεδομένου ότι η ύφεση αναμένεται το τρίτο - καλοκαιρινό και τουριστικό - τρίμηνο να εκτιναχθεί στο ιστορικά πρωτοφανές 9%, οδηγώντας πολλές από αυτές στο όριο της επιβίωσης.
2. Το παραπάνω δεδομένο, το οποίο μπορεί να επιφέρει αυτομάτως νέες δραματικές επιλογές στο εργασιακό πεδίο, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη ανεργία και την πρόθεση της κυβέρνησης να φορτώσει – πάλι - το ένα τρίτο του κόστους των 11,5 δισ.ευρώ του νέου Μεσοπρόθεσμου (συν δύο της μαύρης τρύπας) στους φορολογούμενους, προβάλλει ως μια ασύμμετρη απειλή τόσο για την οικονομία όσο και για τις αντοχές της κοινωνίας.
3. Παράλληλα θα τρέξουν οι εξελίξεις που αφορούν την επανακεφαλαιοποίηση, αλλά και την τελική μοίρα των τραπεζών, παράγοντας που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον έλεγχο όχι μόνο του τραπεζικού συστήματος, αλλά και τη διαχείριση δανείων και υποθηκών, και τις συνέπειες που αυτή θα έχει στους δανειολήπτες - καταναλωτές αλλά και στο επιχειρηματικό τοπίο της χώρας.
Ήδη η β�! �μβα της Αγροτικής Τράπεζας έχει ενεργοποιηθεί με συνέπειες που δεν είναι ακόμη δυνατόν να προβλεφθούν με ασφάλεια.
Πρόκειται για Ισπανό αριστεροπόδαρο χαφ που θυμίζει στο στιλ αρκετά τον Αριέλ Ιμπαγάσα, αν και είναι βέβαια λίγο πιο ψηλός (1,76), ο οποίος αγωνίζεται τόσο πίσω από τον επιθετικό όσο και στα αριστερά.
Ο παίκτης δεν είναι άγνωστος σε όσους παρακολούθησαν την πορεία της Εθνικής Νέων, αφού αγωνίστηκε ως αντίπαλος της ομάδας μας τόσο στους ομίλους του Euro U19, όσο και στον τελικό της διοργάνωσης.
Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα του Τύπου ο Ολυμπιακός προσπαθεί να αποκτήσει τον ποδοσφαιριστή είτε ως ελεύθερο, είτε με την μορφή συνιδιοκτησίας με την Λίβερπουλ, καταβάλλοντας ένα μικρό χρηματικό ποσό.
Ελπίζουμε πάντως να μην βγει σαν την περίπτωση του Νταμιάν Πλεσί, που είχε πάρει κάποτε ο Παναθηναϊκός, ο οποίος ήταν κι αυτός μέλος της επιτυχημένης ομάδας της Γαλλίας στις μικρές κατηγορίες.
Όπως αναφέραμε και την Πέμπτη το βράδυ, οι ερυθρόλευκοι περιμένουν το "ναι" της Ρόμα για να τελειώσει θετικά η μεταγραφή του Λεάντρο Γκρέκο.
Αν όλα πάνε καλά, τότε ο ποδοσφαιριστής θα έρθει στην Ελλάδα για να περάσει από ιατρικές εξετάσεις και να υπογράψει το συμβόλαιο του.
Διαβάστε επίσης: Περιμένει το "si" για Γκρέκο!, ατομικό ο Τζιμπούρ
Παρασκευή, Ιούλιος 20, 2012
Στα πλαίσια της κοινωνικής προσφοράς και μετά την επιτυχία που σημείωσε η εκδήλωση - ενημέρωση για τον ζαχαρώδη διαβήτη που πραγματοποίησε ο Δήμος Παιανίας σε συνεργασία με την Ελληνική Υπερτασική Εταιρεία, στην Παιανία, η ημερίδα επαναλήφθηκε στην πόλη των Γλυκών Νερών την Τρίτη 29/5/2012 στην αίθουσα του ΚΑΠΗ. H διάλεξη είχε θέμα «Σακχαρώδης Διαβήτης. Πρόληψη και Θεραπεία» και ακολούθησαν δωρεάν μετρήσεις γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης και αρτηριακής πίεσης για τους παρευρισκόμενους.
Ομιλήτρια ήταν η κα Παπαγεωργίου Ευανθία, ιατρός μετεκπαιδευθείσα στον σακχαρώδη διαβήτη και μέλος της Αμερικάνικης και Ελληνικής Διαβητολογικής εταιρείας. Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν με την αρωγή του κ. Ευαγγέλου Βερκούσης, της κας Ελένη Καρασταμάτη και της νοσηλεύτριας κας Πισσάκη, από την φαρμακευτική εταιρεία BAYER και εξετάσθηκαν περισσότερα από 150 άτομα, περιλαμβανομένου και του Δημάρχου, που παρακολούθησαν την διάλεξη.
Παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Παιανίας κ. Δημήτρης Γ. Δάβαρης, ο Αντιδήμαρχος κ. Αρτέμης Βαγιωνάκης, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού κ. Θανάσης Σταύρος, ο Πρόεδρος της Τ. Κ. Γλυκών Νερών κ. Νίκος Ταμπουράκης και η κα Ντούγια Ξένια, μέλος της Τ. Κ. Την διοργάνωση και την ευθύνη της εκδήλωσης είχε η κα Αγγελοπούλου-Κωνσταντίνου Ζωή, πρώην Αντιδήμαρχος και επισκέπτρια υγείας.
Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δήλωσε πως οι λανθασμένοι χειρισμοί του Κένι Νταλγκλίς στην υπόθεση του Λουίς Σουάρες με τον Πατρίς Εβρά του στοίχισαν, ενώ προειδοποίησε τον Ουρουγουανό για τις πρόσφατες δηλώσεις του αναφορικά με το περιστατικό.
Κρίσιμη συνάντηση θα έχει την Παρασκευή (20/7) ο Ανδρέας Δημητρέλος μαζί με την επιτροπή της Superleague, με τον Υφυπουργό Οικονομικών Γιώργο Μαυραγάνη για το ζήτημα της ρύθμισης των χρεών των ΠΑΕ προς το Δημόσιο.
Παρασκευή, Ιούλιος 20, 2012
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΛΑΖ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΑΥΛΑΚΙ – ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ
Η οργάνωση της Δημοτικής Πλαζ Αυλακίου στο Πόρτο Ράφτη και η προσπάθεια του Δήμου Μαρκοπούλου, για την τήρηση των αυστηρών κριτηρίων του Προγράμματος «Γαλάζιες Σημαίες», επιβραβεύτηκαν και φέτος, από τον αρμόδιο φορέα πιστοποίησης «Blue Flag Greece».
Εκ μέρους της Εθνικής Επιτροπής Κρίσεων, ο Υπεύθυνος Συντονισμού του Προγράμματος, κ. Σεραφείμ Χατζησκάκης, απέστειλε συγχαρητήρια επιστολή στην Κοινωφελή Δημοτική Επιχείρηση Μαρκοπούλου (ΚΔΕΜ), σε συνέχεια της επίσημης αναγγελίας, στις 23 Μαΐου 2012, για τη φετινή βράβευση της Δημοτικής Πλαζ με τη «Γαλάζια Σημαία».
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι ο Δήμος Μαρκοπούλου αξιολογήθηκε θετικά για την καθαρότητα των θαλάσσιων υδάτων του και την καταλληλότητά τους για κολύμβηση και από τον έλεγχο και μετρήσεις του Ομίλου Μη Κερδοσκοπικών Οργανώσεων «Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών» (ΠΑΚΟΕ), μέλος του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (United Nations Environment PROGRAM -ECOROPA-IUCN-IFOAM), με πλήρη αναφορά των στοιχείων, που δημοσιεύτηκαν στις 9 Ιουνίου 2012, στο διαδίκτυο.
Μάλιστα, τα στοιχεία αυτά, έτυχαν υψηλής προβολής στους μεγαλύτερους ενημερωτικούς ιστοτόπους της χώρας μας, σε σχετικά άρθρα για την καθαρότητα των παραλιών της Αττικής, αλλά και το κόστος εισόδου στις οργανωμένες πλαζ.
Και στον τομέα του κόστους, η Δημοτική Πλαζ στο Αυλάκι-Πόρτο Ράφτη, είναι από τις ελάχιστες οργανωμένες παραλίες, που σε περίοδο οικονομικής κρίσης, όχι μόνο δεν αύξησαν το εισιτήριο εισόδου, αλλά το μείωσαν, σε ορισμένες περιπτώσεις στο μισό!
Τα κριτήρια αξιολόγησης, όπως και τα στοιχεία των μετρήσεων καθαρότητας των υδάτων της Δημοτικής Πλαζ Μαρκοπούλου, μπορείτε να τα βρείτε ακολουθώντας τους ακόλουθους δεσμούς (link) στο διαδίκτυο:
Διεθνής Οργανισμός Πιστοποίησης «Γαλάζια Σημαία»: http://bit.ly/Ms7c0g
Μετρήσεις ΠΑΚΟΕ: http://bit.ly/OfpOSW
