Αγαπητό Fimotro,
Από διαρροές έγινε γνωστό ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας περίμενε τους Σαμαρά, Τσίπρα, Βενιζέλο με επιστολή του Λουκά Παπαδήμου στα χέρια, επιστολή στην οποία υπήρχε η οικονομική κατάσταση, τα χρηματικά διαθέσιμα της...
χώρας, μαζί με τι� ημερομηνίες πληρωμής των οικονομικών μας υποχρεώσεων . Η επιστολή μάλιστα διαβάστηκε και στους τρεις αρχηγούς. Και από τους διαλόγους που ο Α. Τσίπρας δημοσιοποίησε αμέσως, έγινε φανερή η απολύτως δικαιολογημένη αντίδραση του, καθώς το λιγότερο που θα μπορούσε να πει κανείς για την κίνηση Παπούλια, τη στιγμή που τα τρία πρώτα κόμματα προσέρχονται για να διαπραγματευτούν τον σχηματισμό κυβέρνησης, είναι ότι ήταν και άτοπη, αλλά και εντελώς αψυχολόγητη. Στη χειρότερη δε περίπτωση, κάποιος κακοπροαίρετος θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει ωμό εκβιασμό, ''! έτσ� � στο ξεκίνημα για να διαπραγματευτούμε καλύτερα ''.
Και αφού σωστά απάντησε ο Α. Τσίπρας ότι η συγκεκριμένη επιστολή δεν ήταν παρά η αποτύπωση των λαθών των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που με τις αποφάσεις τους οδήγησαν τη χώρα όχι μόνο στην οικονομική διάλυση, αλλά και στην ανθρωπιστική κρίση- γεγονός που μάλλον ούτε ο Ε.Βενιζέλος, ούτε όμως και ο Α. Σαμαράς δείχνουν να έχουν αξιολογήσει αναλόγως - τους επεσήμανε στη συνέχεια, ότι αν θέλουν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, μπορούν να το κάνουν άνετα, με τις 168 έδρες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, έχοντας στο πλευρ� τους τον πάντοτε '' πρόθυμο '' Φ. Κουβέλη.
Και σκέφτομαι παρακολουθώντας την πορεία Τσίπρα, τόσο στο διάστημα που λειτουργούσε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση στη θέση της ΝΔ που με τις λανθασμένες επιλογές της απεμπόλησε το θεσμικό της ρόλο συμμαχώντας με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη σθεναρή του αντιμνημονιακή στάση, τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά, παρά τις ισχυρότατες πιέσεις που δέχτηκε και δέχεται, πόσο πολύ ωρίμασε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Σταματώντας να είναι '' δεκανίκι '' και '' χοάνη '' του ΠΑΣΟΚ όπως πριν μερικά χρόνια, ρόλο που στη συνέχεια ανέλαβε επ�! �ξια η ΔΗΜΑΡ, ή για να είμαι ακριβέστερη ο Φ.Κουβέλης και που τα τελευταία γεγονότα δείχνουν ότι δεν τον αποχωρίζεται με τίποτα.
