Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Σε αντίθεση με τις κοινές προβλέψεις των δυτικών μέσων ενημέρωσης, το τελικό ανακοινωθέν που εκδόθηκε από την Ειδικής Ομάδας Δράσης για τη Συρία στη Γενεύη σε καμιά περίπτωση δεν υποδηλώνει την απομάκρυνση του Μπασάρ Αλ-Άσαντ από τη συριακή κυβέρνηση. Η πρωταρχική αποστολή των Ρώσων και των Κινέζων ήταν να αναγκάσουν όλες τις πλευρές να πάρουν θέση κατά της στρατιωτικοποίησης των συγκρούσεων και να σεβαστούν την ακεραιότητα της επικράτειας της Συρίας, αφού το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Συρία δεν είναι η καταστολή της εξέγερσης, αλλά η πα�έμβαση ξένων ένοπλων μισθοφόρων. Η συμφωνία που έγινε στη Γενεύη από τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας τοποθετεί τους "φίλους" της Συρίας σε ένα ράφι με άλλα κακόγουστα αναμνηστικά ενός μονοπολικού συστήματος, του οποίου το πιστοποιητικό θανάτου ουσιαστικά υπεγράφη στις 4 Φεβρουαρίου του 2012 στην Νέα Υόρκη.
"Ανησυχούμε βαθύτατα για την κλιμάκωση της βίας", αναφέρει το ανακοινωθέν, "η οποία πιθανόν να γίνει αιτία να επεκταθούν οι συγκρούσεις και να πάρουν περιφερειακές διαστάσεις". Και συνιστά "την παύση της ένοπλης βίας σε όλες της τις μορφές".
Ποιοί είναι αυτοί οι "μη βίαιοι" που συνέταξαν το κείμενο αυτό; Είναι τα μέλη της Ειδικής Ομάδας Δράσης για τη Συρία, που συνήλθε στη Γενεύη στις 30 Ιουνίου, η οποία και εξέδωσε το τελικό ανακοινωθέν [1].
Επικεφαλής της ομάδας αυτής είναι οι ΗΠΑ, ο καραγκιοζοπαίκτης που συντονίζει την διεξαγωγή των πολεμικών επιχειρήσεων, μέσω των οποίων, μετά την καταστροφή του κράτους της Λιβύης, επιχειρείται σήμερα η διάλυση του κράτους της Συρίας. "Οι πράκτορες της CIA", έγραψαν ακόμη και οι New York Times, "έχουν κρυφά πιάσει δουλειά στο νότιο τμήμα της Τουρκίας, όπου προσλαμβάνουν και εξοπλίζουν ομάδες που μάχονται εναντίον της συριακής κυβέρνησης [2].
Μέσω ενός υπόγειου δικτύου στην παραμεθόριο ζώνη, στην οποία έχει αναλάβει δράση και η Μοssad, οι ξένοι ένοπλοι μισθοφόροι παραλαμβάνουν αυτόματα όπλα, πυρομαχικά, βλήματα αντιαρματικά και εκρηκτικά. Ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube δείχνει την επιδεξιότητά τους στη χρήση του εξοπλισμού. Διακρίνεται καθαρά ένα μη στρατιωτικό φορτηγό με εμπορεύματα, καθώς περνάει μπροστά από ένα κατάστημα και ανατινάζεται από έναν ισχυρό τηλεχειριζόμενο εκρηκτικό μηχανισμό.
Η Τουρκία έχει αναλάβει διπλό υποκριτικό ρόλο. Εκφράζει από την μια πλευρά την "αντίθεσή της στη στρατιωτικοποίηση της σύγκρουσης", η οποία, όπως υποστηρίζει, "θα πρέπει να επιλυθεί μέσω ειρηνικού διαλόγου", και ταυτόχρονα εξοπλίζει αφ' ενός το κέντρο διοίκησης με έδρα την Κωνσταντινούπολη, από όπου συντονίζονται οι επιχειρήσεις, και αφ' ετέρου τις στρατιωτικές βάσεις, όπου εκπαιδεύονται οι ένοπλες ομάδες πριν διεισδύσουν στη Συρία.
Η Τουρκία, με τη δικαιολογία ότι ένα στρατιωτικό αεροσκάφος της καταρρίφθηκε, ενώ "δοκίμαζε" την ετοιμότητα της αντιαεροπορικής άμυνας της Συρίας πετώντας σε χαμηλό ύψος κατά μήκος των συριακών ακτών [3], συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή στρατεύματα στα τουρκοσυριακά σύνορα, απειλώντας με "αμυντική" επέμβαση. Μια τέτοια κίνηση θα αποτελέσει το έναυσμα για μια μεγάλης κλίμακας επίθεση του ΝΑΤΟ βάσει του Άρθρου 5 του νατοϊκού χάρτη, ενός άρθρου για το οποίο κανείς σχεδόν δεν έχει ακούσει, αλλά έχει "ξεσκονιστεί" κατάλληλα για τη� συγκεκριμένη περίσταση. Σημειωτέον ότι ένα είδος "ανεστραμμένου" Άρθρου 5 είχε χρησιμοποιηθεί για την επίθεση κατά της Λιβύης.
Άλλες χώρες-μέλη της ομάδας δήλωσαν επίσης "αποφασισμένες να υπερασπιστούν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εθνική ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας". Είναι η Γαλλία, η Βρετανία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Επιθυμία τους είναι να επαναληφθεί στη Συρία η ίδια σκηνοθετημένη επιχείρηση που έλαβε χώρα στη Λιβύη. Τάσσονται υπέρ του εξοπλισμού και του συντονισμού του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού" και άλλων (100 περίπου) ομάδων, που στρατολογούνται από διάφορες χώρες, και τα μέλη των οποίων πληρώνονται κανονικά από τη �αουδική Αραβία. Στις τάξεις αυτών των ομάδων υπάρχουν ένοπλοι ισλαμιστές "ακτιβιστές", οι οποίοι στο παρελθόν χαρακτηρίζονταν ως επικίνδυνοι τρομοκράτες. Στρατολογούνται, παράλληλα, μέλη ειδικών μυστικών υπηρεσιών, που μεταμφιέζονται σε εγχώριες ομάδες της "συριακής αντιπολίτευσης", όπως εκείνες που είχαν σταλεί από το Κατάρ στη Λιβύη πέρυσι.
Τα μέλη της Ομάδας Δράσης, που υποτίθεται επιδιώκουν την "ελευθερία κινήσεων των δημοσιογράφων σε ολόκληρη τη χώρα" είναι τα ίδια άτομα τα οποία, μέσω κατάλληλα επεξεργασμένων εικόνων, διεξάγουν μια αμείλικτη εκστρατεία μέσω των μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να αποδοθούν οι ευθύνες για όλες τις σφαγές στην κυβέρνηση της Συρίας. Πρόκειται για τα ίδια άτομα που οργάνωσαν την τρομοκρατική επίθεση σε συριακό τηλεοπτικό σταθμό, που στοίχισε τη ζωή 3 Σύριων δημοσιογράφων και 4 φρουρών [4]. Η επίθεσ� έγινε από ένοπλες ομάδες που έριξαν πύραυλο μέσα στο στούντιο του τηλεοπτικού σταθμού Αl-Ikhbariya στη Δαμασκό, ο οποίος έχει σήμερα μετατραπεί σε σωρό από ερείπια.
Όλες αυτές οι δράσεις αποτελούν κατάφωρο πλήγμα για τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν από τη Ρωσία και την Κίνα, επίσης μέλη της Ομάδας Δράσης, ότι δεν πρόκειται να λαμβάνονται αποφάσεις από ξένους παράγοντες για λογαριασμό του συριακού λαού. Αυτό που βλέπουμε στην πράξη είναι ότι, έχοντας θέσει σε λειτουργία την πολεμική μηχανή τους, οι δυτικές δυνάμεις έχουν ήδη αποφασίσει για την προσάρτηση της Συρίας στην αυτοκρατορία τους.
Επικεφαλής της ομάδας αυτής είναι οι ΗΠΑ, ο καραγκιοζοπαίκτης που συντονίζει την διεξαγωγή των πολεμικών επιχειρήσεων, μέσω των οποίων, μετά την καταστροφή του κράτους της Λιβύης, επιχειρείται σήμερα η διάλυση του κράτους της Συρίας. "Οι πράκτορες της CIA", έγραψαν ακόμη και οι New York Times, "έχουν κρυφά πιάσει δουλειά στο νότιο τμήμα της Τουρκίας, όπου προσλαμβάνουν και εξοπλίζουν ομάδες που μάχονται εναντίον της συριακής κυβέρνησης [2].
Μέσω ενός υπόγειου δικτύου στην παραμεθόριο ζώνη, στην οποία έχει αναλάβει δράση και η Μοssad, οι ξένοι ένοπλοι μισθοφόροι παραλαμβάνουν αυτόματα όπλα, πυρομαχικά, βλήματα αντιαρματικά και εκρηκτικά. Ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube δείχνει την επιδεξιότητά τους στη χρήση του εξοπλισμού. Διακρίνεται καθαρά ένα μη στρατιωτικό φορτηγό με εμπορεύματα, καθώς περνάει μπροστά από ένα κατάστημα και ανατινάζεται από έναν ισχυρό τηλεχειριζόμενο εκρηκτικό μηχανισμό.
Η Τουρκία έχει αναλάβει διπλό υποκριτικό ρόλο. Εκφράζει από την μια πλευρά την "αντίθεσή της στη στρατιωτικοποίηση της σύγκρουσης", η οποία, όπως υποστηρίζει, "θα πρέπει να επιλυθεί μέσω ειρηνικού διαλόγου", και ταυτόχρονα εξοπλίζει αφ' ενός το κέντρο διοίκησης με έδρα την Κωνσταντινούπολη, από όπου συντονίζονται οι επιχειρήσεις, και αφ' ετέρου τις στρατιωτικές βάσεις, όπου εκπαιδεύονται οι ένοπλες ομάδες πριν διεισδύσουν στη Συρία.
Η Τουρκία, με τη δικαιολογία ότι ένα στρατιωτικό αεροσκάφος της καταρρίφθηκε, ενώ "δοκίμαζε" την ετοιμότητα της αντιαεροπορικής άμυνας της Συρίας πετώντας σε χαμηλό ύψος κατά μήκος των συριακών ακτών [3], συγκεντρώνει αυτή τη στιγμή στρατεύματα στα τουρκοσυριακά σύνορα, απειλώντας με "αμυντική" επέμβαση. Μια τέτοια κίνηση θα αποτελέσει το έναυσμα για μια μεγάλης κλίμακας επίθεση του ΝΑΤΟ βάσει του Άρθρου 5 του νατοϊκού χάρτη, ενός άρθρου για το οποίο κανείς σχεδόν δεν έχει ακούσει, αλλά έχει "ξεσκονιστεί" κατάλληλα για τη� συγκεκριμένη περίσταση. Σημειωτέον ότι ένα είδος "ανεστραμμένου" Άρθρου 5 είχε χρησιμοποιηθεί για την επίθεση κατά της Λιβύης.
Άλλες χώρες-μέλη της ομάδας δήλωσαν επίσης "αποφασισμένες να υπερασπιστούν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εθνική ενότητα και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας". Είναι η Γαλλία, η Βρετανία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Επιθυμία τους είναι να επαναληφθεί στη Συρία η ίδια σκηνοθετημένη επιχείρηση που έλαβε χώρα στη Λιβύη. Τάσσονται υπέρ του εξοπλισμού και του συντονισμού του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού" και άλλων (100 περίπου) ομάδων, που στρατολογούνται από διάφορες χώρες, και τα μέλη των οποίων πληρώνονται κανονικά από τη �αουδική Αραβία. Στις τάξεις αυτών των ομάδων υπάρχουν ένοπλοι ισλαμιστές "ακτιβιστές", οι οποίοι στο παρελθόν χαρακτηρίζονταν ως επικίνδυνοι τρομοκράτες. Στρατολογούνται, παράλληλα, μέλη ειδικών μυστικών υπηρεσιών, που μεταμφιέζονται σε εγχώριες ομάδες της "συριακής αντιπολίτευσης", όπως εκείνες που είχαν σταλεί από το Κατάρ στη Λιβύη πέρυσι.
Τα μέλη της Ομάδας Δράσης, που υποτίθεται επιδιώκουν την "ελευθερία κινήσεων των δημοσιογράφων σε ολόκληρη τη χώρα" είναι τα ίδια άτομα τα οποία, μέσω κατάλληλα επεξεργασμένων εικόνων, διεξάγουν μια αμείλικτη εκστρατεία μέσω των μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να αποδοθούν οι ευθύνες για όλες τις σφαγές στην κυβέρνηση της Συρίας. Πρόκειται για τα ίδια άτομα που οργάνωσαν την τρομοκρατική επίθεση σε συριακό τηλεοπτικό σταθμό, που στοίχισε τη ζωή 3 Σύριων δημοσιογράφων και 4 φρουρών [4]. Η επίθεσ� έγινε από ένοπλες ομάδες που έριξαν πύραυλο μέσα στο στούντιο του τηλεοπτικού σταθμού Αl-Ikhbariya στη Δαμασκό, ο οποίος έχει σήμερα μετατραπεί σε σωρό από ερείπια.
Όλες αυτές οι δράσεις αποτελούν κατάφωρο πλήγμα για τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν από τη Ρωσία και την Κίνα, επίσης μέλη της Ομάδας Δράσης, ότι δεν πρόκειται να λαμβάνονται αποφάσεις από ξένους παράγοντες για λογαριασμό του συριακού λαού. Αυτό που βλέπουμε στην πράξη είναι ότι, έχοντας θέσει σε λειτουργία την πολεμική μηχανή τους, οι δυτικές δυνάμεις έχουν ήδη αποφασίσει για την προσάρτηση της Συρίας στην αυτοκρατορία τους.
Αναφορές:
[1] Action Group for Syria Final Communiqué, Voltaire Network, 30 Ιουνίου 012.
[2] C.I.A. Said to Aid in Steering Arms to Syrian Opposition, του Eric Schmitt, New York Times, 21 Ιουνίου 2012.
[3] Σχέδιο της Bilderberg η εμπλοκή της νατοϊκής Τουρκίας σε πόλεμο με τη Συρία , Ιnfowars, 29 Ιουνίου 2012.
[4] Thierry Meyssan: Το βρώμικο παιχνίδι του ΝΑΤΟ στη Συρία και η γαλλική …"υψηλή διπλωματία", Voltaire Network, 9 Ιουλίου 2012.
