Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Η σύγκλιση των άκρων

Η κατάσταση είναι τρομακτική. Αυτό δεν την εμποδίζει να είναι και γελοία.

Και τα δύο χαρακτηριστικά συνοψίζει με εκχειλίζουσα ελληνοπρεπή υπερηφάνεια ο παραπαίων πρώην «ρυθμιστής» της κυβέρνησης Παπαδήμου, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης. Αν όχι σε όλες του τις δηλώσεις, σίγουρα στην ερώτησή του προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής συμπαθέστατα: «Ή θα αποφασίσουμε να λάβουμε μέτρα προστασίας της κοινωνίας ή όλες αυτές οι ψευτοπροοδευτικές υστερίες θα στερούν ζωές από τον ελληνικό λαό. […] Πρέπει να ....
ληφθούν μέτρα, να αλλάξει η νομοθεσία. Όταν ληστής μπαίνει στο σπίτι σου ή μπαίνει στην επιχείρησή σου μπορείς και τον πυροβολείς. Ξεκάθαρα. Εκείνη τη στιγμή που μπαίνει μέσα ο ληστής δεν θα κάνεις διάκριση όπλων».

Το ίδιο ζήτημα, με διαφορά ωρών από τον Γ. Καρατζαφέρη, το έθεσε ένας από τους πλέον πολυπράγμονες εκφραστές του υποτιθέμενου «φιλελεύθερου ορθολογισμού» στον δημόσιο διάλογο, ο δημοσιογράφος και διευθυντής Προγραμμάτων του Forum για την Ελλάδα Τάκης Μίχας. Για το αληθές, μάλιστα, των φιλελεύθερων διαπιστευτηρίων του κ. Μίχα, το Forum για την Ελλάδα είναι το «think tank» της Δημοκρατικής Συμμαχίας και δηλώνει ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον «την αντίδραση και άλλων φιλελεύθερων μεταρρυθμιστικών δυνάμεων απέναντι σε αυτή την κατάσταση, αντίδραση υγιή και ελπιδοφ�ρα, που παίρνει τη μορφή δημιουργίας ομάδων προβληματισμού, πολιτικών κινήσεων κλπ., παράλληλα προς την ήδη ευρέως οργανωμένη Δημοκρατική Συμμαχία αλλά και τη Δράση και τη Φιλελεύθερη Συμμαχία», ενώ κρίνει πως «είναι επιτακτικό οι δυνάμεις που κινούνται στον μεταρρυθμιστικό-εκσυγχρονιστικό-φιλελεύθερο χώρο να ενισχύσουν την κοινή παρουσία τους στον δημόσιο λόγο και να συζητήσουν προτάσεις και λύσεις, ξεκινώντας από τους θεσμούς και προχωρώντας στην οικονομία και τα άλλα καίρια θέματα».

Έγραψε, λοιπόν, ο Τάκης Μίχας σε άρθρο του στο protagon.gr: «Από τη στιγμή που το κράτος δεν θέλει ή δεν μπορεί να παρέχει το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της ασφάλειας τότε δεν αρκεί απλά να παρέχει άδεια οπλοκατοχής σε όσους πολίτες επιθυμούν να αποκτήσουν όπλο. Είναι επίσης υποχρεωμένο να επιδοτεί τα έξοδα που κάνει ο κάθε πολίτης προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του, την οικογένεια και το βιος του. Θα πρέπει να επιδοτεί τόσο την αγορά όπλου όσον και την εκπαίδευση του πολίτη».

Ιδού λοιπόν μια πραγματική σύγκλιση – σε αντίθεση με αυτήν του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής, που προσπαθούσαν να κατασκευάσουν προ εβδομάδων διάφοροι εντεταλμένοι προχειρογράφοι. Μια πραγματική σύγκλιση των άκρων: όχι μια συγκυριακή συνύπαρξη στο μέτωπο κάποιας απεργίας, όπου τυχαίνει να πέσουν αντίπαλες δυνάμεις η μία πάνω στην άλλη, αλλά ταύτιση ιδεών.

Πέραν όμως της διασκεδαστικής πιθανότητας, αν ποτέ βρεθεί ο διευθυντής Προγραμμάτων του Forum για την Ελλάδα σε οικονομική δυσκολία, να βιοποριστεί ως λογογράφος του Γιώργου Καρατζαφέρη – πού βασίζεται αυτή η σύγκλιση, πού βρίσκεται το υπόβαθρό της;

Το ερώτημα φωτίζει πρόσφατο κύριο άρθρο της προνομιακής εφημερίδας του «φιλελεύθερου ορθολογισμού», της Καθημερινής, όπου γράφεται: «Η πολιτεία αλλά και το σύνολο της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων οφείλουμε να προστατεύσουμε τη δημοκρατία και τη χώρα από τη βία και την αποσταθεροποίηση. Η ένταση και η οργή είναι μεγάλη. Οι επικείμενες εκλογές, οι οποίες καλό θα ήταν να γίνουν το γρηγορότερο δυνατόν, θα δώσουν την ευκαιρία στον ελληνικό λαό να εκφρασθεί με την ψήφο του. Οι χυδαιότητες, η βία και τα "αυθόρμητα" μπουλούκια δεν αποτελούν λύση για τα �ροβλήματα της χώρας, αλλά μια βέβαιη συνταγή καταστροφής και εθνικής περιπέτειας».

Και εδώ είναι το ζήτημα: όχι, ούτε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ούτε η δεξαμενή σκέψης των «μεταρρυθμιστικών φιλελεύθερων δυνάμεων» λύσσαξαν ξαφνικά να γίνει η Ελλάδα Λος Άντζελες και να αγοράζει όποιος θέλει το δικό του Uzi. Η σύγκλισή τους εξυπηρετεί έναν και μόνο στόχο: την κατατρομοκράτηση που θα διευκολύνει την ένταση της κρατικής καταστολής, τον έλεγχο των αντιδράσεων στο έλλειμμα νομιμοποίησης της πολιτικής εξουσίας, το οποίο αντιλαμβάνεται πλέον πολύς κόσμος και αντιδρά όλο και πιο εκρηκτικά.

Οι εκρήξεις αυτές –οι χυδαιότητες, η βία και τα «αυθόρμητα» μπουλούκια, κατά την έγκριτη εφημερίδα– μπορεί να είναι αστόχαστες, ασυγκρότητες ή και πολιτικά δύσοσμες. Αλλά είναι ολοένα συχνότερες και ολοένα ευρύτερες. Και τρομάζουν πολύ μια πολιτική τάξη – ειδικά εν όψει εκλογών. Διότι η πολιτική τάξη έχει ήδη πασιφανώς αποφασίσει να αναδιανείμει στοιχειωδώς τους ρόλους, δίχως να προχωρήσει σε καμία δομική αλλαγή, και να εκμεταλλευτεί την Κρίση για να διαιωνίσει την κατοχή της εξουσίας.

Τώρα –για να επιστρατεύσουμε την ατμόσφαιρα στην οποία μας έβαλαν οι όψιμοι υποστηρικτές της οπλοκατοχής– οι άμαξες κάνουν κύκλο: η κυβέρνηση τεχνοκρατών, τα κόμματα εξουσίας, τα ΜΜΕ τους. Κι από κοντά οι απαραίτητες, οι ζωτικές «έξωθεν καλές μαρτυρίες»: η ακροδεξιά για τους συντηρητικούς, η φιλελεύθερη για τους προοδευτικούς. Σύγκλιση των προθύμων – «από όπου κι αν προέρχονται».

Η κατάσταση είναι γελοία. Αυτό δεν την εμποδίζει να είναι και τρομακτική.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη στήλη "Τεχνηέντως", στο τεύχος #4 του UNFOLLOW, το οποίο κυκλοφορεί στην Αθήνα ως την Δευτέρα 16/4 και στην υπόλοιπη Ελλάδα ως την Τρίτη 17/4. Το τεύχος #5 θα κυκλοφορήσει στις 20/4 σε όλη την Ελλάδα.


http://www.ramnousia.com/