430.000 παιδιά πεινάνε, αλλά ο Παπακωνσταντίνου στενοχωριέται επειδή δεν μπορεί να βγει για καφέ με την γυναίκα τουΑν πούμε ότι άρχισε να θερίζει ό,τι έσπειρε, θα χαρακτηριστούμε κακοί; Αν υποθέσουμε πως �ελικά υπάρχει δίκιο στην παροιμία εκείνη που λέει πως «θα γυρίσει ο τροχός…», θα χαρακτηριστούμε υβριστές; Αν αναλογιστούμε πως τελικά, είτε αργά είτε γρήγορα, όλα πληρώνονται, θα έρθει ο υπουργός Οικονομικών να μας επιβάλει φόρο περί χρήσης του λόγου; Όπως και να είναι, ένα τίποτε που ήρθε από το πουθενά και διαχειρίστηκε με τον χείριστο δυνατό τρόπο την οικονομία και το μέλλον της χώρας, συναγελαζόμενος παρά τω πρωθυπουργό (λέμε τώρα…) Γιώργο Παπανδρέου, με το ειρωνικό χαμόγελο που έκρυβε πολλά αισχρά υπονοούμενα για τον Ελληνικό λαό, άρχισε να γεύ! εται τους καρπούς των έργων του. Και, βρίσκεται ακόμη στην αρχή… στο πρόγευμα! Πού να έρθει και το κυρίως πιάτο!!!
Αυτός λοιπόν, ο πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν υπουργός Ενέργειας (αυτές οι συμπτώσεις είναι τρομερές, αφού ο συγκεκριμένος άνθρωπος τοποθετείται σε θέσεις – υπουργεία κλειδιά, ως προς τα συμφέροντα και τις στοχεύσεις των δάνειων και κατοχικών δυνάμεων της χώρας), ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, άρχισε να παίρνει κάποια εικόνα, για το τι μέλλει γενέσθαι και διαμαρτύρεται επειδή δεν μπορεί να βγει από το σπίτι του για να πιεί έναν καφέ με την �υναίκα του!!
Γράφει η Σοφία Τ.
Όταν έχουμε γυρίσει στην εποχή των συσσιτίων, του γερμανικού ολοκληρωτισμού, των εκφράσεων και δηλώσεων για αριστερούς κινδύνους και στα παιχνίδια με τις εκλογές, αλλά, πρώτα και κύρια, στην χρέωση ως και αγέννητων παιδιών και την εξαθλίωση για περίπου 430.000, περιμένεις Παπακωνσταντίνου να μας ενδιαφέρει το «δράμα» σου;
Εδώ δεν έχει να φάει ο κόσμος και έχει αξιοπρέπεια (σιγά μην ξέρεις τι είναι).
Δικό σου πρόβλημα, αν φοβάσαι.
Να πρόσεχες και να μην υπέγραφες τις συμ! βάσε ις υποτέλειας και τα προσκυνοχάρτια με ταχύτητα φωτός!
Και τότε θα μπορούσες να κυκλοφορείς και να πηγαίνεις για καφέ.
Και η σύζυγός σου ας προσέχει, όταν βρίζει τους Έλληνες, καθότι Ολλανδή, ως ανίκανους (αναμασάει την βορειοευρωπαϊκή προπαγάνδα μέσα στην χώρα μας και σε δηλώσεις της στα ΜΜΕ της χώρας της) και τεμπέληδες!
Παρήγορο το ότι φοβούνται…
Ιδού η «κυρία» του «κυρίου» Παπακωνσταντίνου.
ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ: «O σύζυγός μου πρέπει να μετακινήσει ένα πολύ δυσκίνητο τέρας. Ως Ολλανδή εκπλήσσομαι με την ελληνική �ικονομία» δήλωσε στην ολλανδική οικονομική εφημερίδα «Ηet Financieele Dagblad» η κυρία Jacoline Vinke-Παπακωνσταντίνου (φωτογραφία) σύζυγος του έλληνα υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.
Μιλώντας στην Ολλανδή δημοσιογράφο κυρία Esther Van de Geest η σύζυγος του υπουργού, η οποία δραστηριοποιείται στον χώρο των επιχειρήσεων μέσω Διαδικτύου, δηλώνει απογοητευμένη από την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικονομία.
Το άρθρο της ολλανδικής εφημερίδας τιτλοφορείται: «Ακόμη και στο σπίτι έχουμε να διαχειριστούμε ένα πάζλ». Στη γλώσσα μας θα μπορούσε να το ! αποδ ώσει κανείς με τη ρήση «δύσκολα τα φέρνουμε βόλτα».
«Η φοροδιαφυγή είναι ένα εθνικό άθλημα (των Ελλήνων). Το σύστημα είναι απελπιστικά πολύπλοκο. Αν ο τεχνικός του υπολογιστή μού δώσει απόδειξη αξίας € 20, τότε εγώ πρέπει να περιμένω στην ουρά στην Εφορία για να πάρω € 4. Είναι να τρελαίνεσαι» τονίζει, αν και, όπως ισχυρίζεται η ίδια, φροντίζει να δίνει το καλό παράδειγμα ζητώντας πάντα αποδείξεις, τις οποίες φυλάει στο σπίτι τους μέσα σε ένα κουτί.
«Στην Ολλανδία κάνουμε τα πάντα όπως πρέπει. Εδώ όμως (στην Ελλάδα) ο κόσμος απεχθάνεται τη γραφειοκρατία»λέει χαρακτηριστικά η κυρία Vinke καταλήγοντας: «Με 2 παιδιά σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο (σχόλιο: να πάνε σε δημόσιο) και ακαθόριστες ετήσιες αποδοχές που δεν είναι ούτε τα μισά από ό,τι παίρνει ένας Ολλανδός υπουργός, είναι μερικές φορές δύσκολο να τα οργανώσεις όλα. Ο σύζυγός μου πληρώνεται λιγότερο από έναν Έλληνα βουλευτή (σχόλιο: ούτε στην γυναίκα σου ρε υπουργέ δεν λες πόσα παίρνεις;). Και οι αυξήσεις φόρου θα πιάσουν κι εμάς. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Απεργία;».
ΒΗΜΑ 19/02/2010
Όλη η φαμίλια Παπακωνσταντίνου είναι για πολύ ξύλο… ή για π�! �λύ, � �α πάρα πολύ φτύσιμο. Τελικά ποιός είπε πως στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν επιλογές;
