Η Ελλάδα θα έπρεπε να αυξήσει τις ακαθάριστες εγχώριες δαπάνες για έ�ευνα και ανάπτυξη. Θύμα της οικονομικής κρίσης πέφτει η έρευνα και ανάπτυξη στην Ελλάδα....
Εάν και η χώρα μας έχει αναλάβει τη δέσμευση στα πλαίσια της πολιτικής «Ευρώπη 2020» σχεδόν να τετραπλασιάσει τα κονδύλια για έρευνα και ανάπτυξη ωστόσο αυτά μειώνονται και δεν αυξάνονται.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να αυξήσει τις ακαθάριστες εγχώριες δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη από 1,3 δισ. ευρώ το 2011 σε 4,9 δισ. ευρώ (σε τρέχουσες τιμές) μέχρι το 2020.
Λόγω του αρνητικού οικονομικού κλίματος και του γεγονότος ότι η ύφεση είναι χειρότερη από το αναμενόμενο, αναπόφευκτα επηρεάζεται η επίτευξη του στόχου. Οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα υποχωρούν, ενώ και η μείωση των δημοσίων δαπανών επηρεάζει την ικανότητα του Δημοσίου να χορήγει χρηματοδότηση για έρευνα και ανάπτυξη.
Έτσι, ο στόχος της πραγματοποίησης τεχνολογικών επενδύσεων ίσων προς το 2% του ΑΕΠ έως το 2020 είναι υπερβολικά φιλόδοξος και εξετάζεται ήδη η αναθεώρησή του, ώστε να ανταποκρίνεται περισσότερο στις τρέχουσες τάσεις και στις οικονομικές προοπτικές.
Εάν και η χώρα μας έχει αναλάβει τη δέσμευση στα πλαίσια της πολιτικής «Ευρώπη 2020» σχεδόν να τετραπλασιάσει τα κονδύλια για έρευνα και ανάπτυξη ωστόσο αυτά μειώνονται και δεν αυξάνονται.
Η Ελλάδα θα έπρεπε να αυξήσει τις ακαθάριστες εγχώριες δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη από 1,3 δισ. ευρώ το 2011 σε 4,9 δισ. ευρώ (σε τρέχουσες τιμές) μέχρι το 2020.
Λόγω του αρνητικού οικονομικού κλίματος και του γεγονότος ότι η ύφεση είναι χειρότερη από το αναμενόμενο, αναπόφευκτα επηρεάζεται η επίτευξη του στόχου. Οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα υποχωρούν, ενώ και η μείωση των δημοσίων δαπανών επηρεάζει την ικανότητα του Δημοσίου να χορήγει χρηματοδότηση για έρευνα και ανάπτυξη.
Έτσι, ο στόχος της πραγματοποίησης τεχνολογικών επενδύσεων ίσων προς το 2% του ΑΕΠ έως το 2020 είναι υπερβολικά φιλόδοξος και εξετάζεται ήδη η αναθεώρησή του, ώστε να ανταποκρίνεται περισσότερο στις τρέχουσες τάσεις και στις οικονομικές προοπτικές.
