Όπως προκύπτει από την απόφαση του ΔΕΕ, η εκτροπή, με τον τρόπο που σχεδιάσθηκε και εγκρίθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 2006, παραβιάζει την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Το σχέδιο εκτροπής, το οποίο εγκρίθηκε με νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2006 (ν. 3481/2006), βασιζόταν σε ανεπαρκή και ανεπίκαιρα στοιχεία και αγνοούσε τις ελάχιστες νομικές απαιτήσεις για τη διαχείριση των υδάτων. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι είναι ανεπίτρεπτη η περιβαλλοντική μελέτη του έργου, καθώς στηρι�όταν σε ανεπίκαιρα και αναξιόπιστα στοιχεία για τις συντελούμενες επεμβάσεις σε περιοχές Natura 2000 και για τον σκοπό του έργου, δηλαδή την άρδευση του θεσσαλικού κάμπου. Έτσι, η πρόχειρη μεθόδευση του τότε αρμόδιου Υπουργού Γ. Σουφλιά -με τροπολογία της τελευταίας στιγμής- αποδοκιμάζεται, ενώ καταδεικνύεται ο ψευδεπίγραφος χαρακτήρας των εγκριθέντων, με τον νόμο του, σχεδίων διαχείρισης των ποταμών Πηνειού και Αχελώου.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, Δίκτυο Με�! �όγε� �ος SOS και Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, κατά τη γνώμη των οποίων πρέπει ο νόμος που εγκρίνει την εκτροπή του Αχελώου να απορριφθεί από το ΣτΕ, δίνουν από το 1992 συνεπή αγώνα εναντίον αυτού του καταστροφικού έργου. Μέχρι σήμερα, σε δικαστικό επίπεδο, ο αγώνας αυτός έχει ως αποτέλεσμα 5 ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έχει επίσης φέρει στο προσκήνιο τον παραλογισμό του παρωχημένου αναπτυξιακού μοντέλου των φαραωνικών έργων. Η έκτη δίκη που εκκρεμεί στο ΣτΕ είναι η πλέον κρίσιμη, καθώς εξετάζει την ακύρωση απαράδεκτης νομοθετικ�ς ρύθμισης που ψήφισε η Βουλή το 2006, ώστε να παρακάμψει όλες τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ.
Η εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την εθνική οικονομία και για την ελληνική κοινωνία καθιστά αδικαιολόγητο αυτό το πανάκριβο για τον κρατικό προϋπολογισμό έργο, καθώς η ΕΕ έχει απορρίψει εδώ και χρόνια την προοπτική χρηματοδότησής του από κοινοτικούς πόρους. Καθιστά επίσης απαράδεκτη τη συνέχιση ενός ξεπερασμένου πολιτικού λαϊκισμού και της σπάταλης πελατειακής λογικής, αποτελώντας αντιθέτως αφορμή για ουσιαστική πρόοδο και εκσυγχρον! ισμό σε όλους τους τομείς. Η εκτροπή του Αχελώου αποτελεί αναπτυξιακό αναχρονισμό που πρέπει επιτέλους να εκλείψει!
