"Στον σταθμό του Μονάχου, περιμένοντας το τραίνο, ο Αντώνης και ο Χρύσανθος ήπιαν ένα ουζάκι - στο τζουκ μποξ Ακης Πάνου και Καζαντζίδης κι έξω ένα κρύοοο! Να παγώνουν στο στόμα σου οι λέξεις χερ-Χορστ-Ζεεχόφερ" ...
Εδώ ο παπάς εκεί ο παπάς, πού είναι ο Φούχτελ;
Παντού!
Εχει κατσικωθεί στη χώρα και την εξετάζει, ετάζει καρδίας και νεφρούς, κόβει-ράβει, λύνει-δένει, κλείνει συμφωνίες, δίνει μπροστάντζες, φυτεύει σμπίρους, γενικώς βάζει την...
Αποικία σε μία τάξη. Αυτό πωλείται, αυτό αγοράζεται, εκείνο λεηλατείται, αυ�ό εκδίδεται.
Στην Ελλάδα ο χερ Φούχτελ, στη Γερμανία ο κ. Σαμαράς, κι εν προκειμένω στη Βαυαρία, στο Μόναχο. Οπου συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό φον χερ Χορστ Ζεεχόφερ. Γιαβόλ!
Ασκώ τη γλώσσα μου για να το προφέρει -Χορστ Ζεεχόφερ- κάτι σαν γραμμή Ζίγκφριντ, σαν άχτουνγκ άμα τε και ράους.
Χριστιανοκοινωνιστής ο φον χερ Χόρστ Ζεεχόφερ, έχουν και μια αδυναμία στις σύνθετες λέξεις οι Γερμανοί, αναλόγως ονομάζουν και τα κόμματά τους Χριστιανοδημοκρατικό, Χριστιανοκοινωνιστικό (σαν να λέμε Χριστιανοσοσιαλιστικό - και πιο δεξιά τα Ουράλια), Σοσι�! �λδημοκρατικό, Εθνικοσοσιαλιστικό - ουπς! άσ' το αυτό, ας μείνουμε στο Χριστιανοκοινωνιστικό και στον φύρερ (σ.σ.: αρχηγό) του κόμματος φον χερ Χορστ Ζεεχόφερ, από τον οποίον ο κ. Σαμαράς ζήτησε
κατανόηση,
υποστήριξη,
επενδύσεις,
ντηλ!
Ο Βαυαρός πρωθυπουργός Χορστ Ζεεχόφερ (ασκούμαι: Ζέ-εχοφερ) έδειξε να έχει «αντίληψη του ελληνικού προβλήματος» (τον ενημερώνει, ως φαίνεται, ο κόμαντατουρκαμαραντεν Φούχτελ) και υποσχέθηκε στον Πτολεμαίο τον Αυλητή, συγγνώμην, στον Σέλευκο τον Ψευδοσέλευκο, συγγνώμην, στον Μανουήλ Παλαιολόγο, συγγνώμην, στο� Ελληνα πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ότι θα λάβει πρόνοια για το ελληνικό ζήτημα - ωχ! πάλι «στο Μοναστηράκι Βαυαροί χωροφυλάκοι»...
Ύστερα έπιασε (πιο πολύ) κρύο - χιονόνερο. Και σκοτεινιά. Στον σταθμό του Μονάχου, περιμένοντας το τραίνο, ο Αντώνης και ο Χρύσανθος ήπιαν ένα ουζάκι - στο τζουκ μποξ Ακης Πάνου και Καζαντζίδης κι έξω ένα κρύοοο! Να παγώνουν στο στόμα σου οι λέξεις χερ-Χορστ-Ζεεχόφερ,
Ζεε-ε, κάτι σαν ωτομοτρίς που φρενάρει, χο-χοφ-φεερ, κάτι σαν μουντζούρης που ξεφυσάει ατμό και σφυρίζει ξενιτιά με φθηνή καπαρντίνα...
Σκύβουν τα κυπαρισσ! άκια ! το κεφάλι στη Μάνη, ξαφνικός ήλιος το απογευματάκι, λάμπει ολόχρυσος ο τόπος όμως χο-χοφ-χεερ φθάνει ως το Ακροταίναρο κρύος ο βοριάς από τα Μαύρα Δάση, κρυώνει η λευκή πέτρα κι ανατριχιάζει το άγριο χορταράκι...
(Ιντερμέτζο: τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές κάποιος απολύεται.
Κάποιος άλλος κλαίει, δεν έχει για νοίκι, δεν έχει για φαΐ) - χόόό φυσάει ο άνεμος που
έρχεται απ' τη Βαυαρία, έδειξε «κατανόηση» ο Χριστιανοκοινωνιστής, «υποσχέθηκε υποστήριξη», σε ευχαριστώ, ω Βαυαρία...
...μικρή αγγελία : «Ζευγάρι με δυο παιδιά θα δουλεύει για την εφορ�α».
Κι εγώ εδώ ανήμπορος τις λέξεις μου μαδώ - τις βούλεται αγορεύειν; ρωτάει φέρνοντας γυροβολιά το βλέμμα της η Πνύκα και σκάει στα γέλια η Εκκλησία του Δήμου, τραντάζεται ο τόπος από δωρικά χάχανα...
