Μια ως τρεις γυναίκες την εβδομάδα πηγαίνουν στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Αισθητικής και Πλαστικής Χειρουργικής (IECEP) της Βουλόνης, κοντά στο Παρίσι, και ζητούν παρθενορραφή, δηλαδή επέμβαση για την αποκατάσταση του υμένα προκειμένου να ξαναποκτήσουν την...
παρθενία τους. «Διανύουμε τη σεζόν των παρθενορραφών διότι είναι και η σεζόν των γάμων. Τελειώνει στα τέλη Ιουλίου», λέει οδρ Στομπ, χειρουργός του IECEP, μιλώντας προς τον «Monde».
Οι περισσότερες από τις γυναίκες αυτές έχουν παρόμοια ιστορία: κατάγονται από παραδοσιακή οικογένεια που απορρίπτει τις σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου αλλά έχασαν την παρθενία τους πριν γνωρίσουν τον μέλλοντα σύζυγό τους. Λίγες εβδομάδες πριν από τον γάμο τους προσπαθούν να σώσουν την «τιμή» τους. Την πρώτη νύχτα ως παντρεμένες θα κληθούν να βάψουν με αίμα το σεντόνι τους για να αποδείξουν ότι ήταν παρθένες.
«Οι νεαρές αυτές γυναίκες έρχονται συχνά με χαμηλωμένο βλέμμα, δίνουν ψεύτικ�! � όνο μα, ψεύτικο αριθμό τηλεφώνου και θέλουν να τελειώνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα», λέει ο δρ Στομπ. Είναι Σενεγαλέζες, Τυνήσιες, Λιβανέζες ακόμη και Βιετναμέζες και θεωρούν την παρθενορραφή ντροπή αλλά και μοναδική λύση.
Η επέμβαση κρατάει μισή ώρα και πραγματοποιείται συνήθως μια εβδομάδα πριν το γάμο προκειμένου η πληγή, ακόμη φρέσκια, να ματώσει πάνω στα σεντόνια. Χωρίς αυτό το «διαπιστευτήριο» η γυναίκα κινδυνεύει να αποπεμφθεί από την οικογένεια του συζύγου της, όπως είχε συμβεί πριν από τέσσερα χρόνια όταν δικαστήριο της Λίλης ακύρωσε γάμο λόγωτου ότι η γυναίκα δεν ήταν παρθένα - απόφαση που ανατράπηκε στο εφετείο.
Οι μέθοδοι για να κρυφτεί η απώλεια της παρθενίας ήταν πάντα πολλές, όπως η χρήση αίματος από μοσχάρι που περιχύνεται διακριτικά στα σεντόνια, το αίμα της έμμηνου ρήσης ή μια κάψουλα με αίμα που τοποθετείται στο βάθος του κόλπου. Ένας τεχνητός υμένας -μια πλαστική θήκη γεμάτη με κόκκινο υγρό- κινεζικής κατασκευής είχε προκαλέσει σκάνδαλο στην Αίγυπτο το 2010 υποσχόμενος μια δεύτερη παρθενία για το ταπεινό ποσό των 26 δολαρίων.
Ο υμένας όμως αποτελεί αναξιόπιστη απόδειξη της γ! υναι κείας παρθενίας καθώς μερικές γυναίκες γεννιούνται χωρίς υμένα, άλλες τον χάνουν κάνοντας ιππασία, γυμναστική ή ακόμη και τοποθετώντας ένα ταμπόν. Επιπλέον, ο υμένας είναι μια μεμβράνη με λίγα αγγεία πράγμα που σημαίνει ότι κατά την ρήξη του, δεν υπάρχει πάντα απώλεια αίματος.
Όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα, η παρθενορραφή θέτει ηθικό πρόβλημα σε ορισμένους χειρουργούς οι οποίοι αρνούνται να πραγματοποιήσουν την επέμβαση. Ο Μπερνάρ Γκυό, γυναικολόγος στο νοσοκομείο του Πουασί-Σεν-Ζερμέν, θεωρεί ότι πρόκειται για κοινωνικό και όχι ιατρικό πρόβλημ�.. «Πιστεύω ότι αποτελεί οπισθοδρόμηση στα δικαιώματα των γυναικών», λέει. Ο συνάδελφός του Ζορζ Μπαντέρ συμφωνεί: «Το να ανταποκρινόμαστε στην ζήτηση για παρθενορραφή ισοδυναμεί με το να τροφοδοτούμε αυτή την πρακτική».
Η παρθενορραφή δεν πραγματοποιείται μόνο πριν από τον γάμο. Σύμφωνα με τον Αντέλ Λουαφί, πλαστικό χειρουργό στο 7ο διαμέρισμα του Παρισιού, «πολλές γυναίκες ζητούν την επέμβαση για να "γυρίσουν σελίδα" ύστερα από μια σχέση με κάποιον που θεωρούσαν άντρα της ζωής τους αλλά δεν προχώρησε. Έρχονται να χειρουργηθούν για να ξεχάσουν».
