Ο Πούτιν κατήγγειλε για πρώτη φορά στο Μόναχο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ως μοναδικό ηγεμόνα και κάλεσε σε μια παγκόσμια συσπείρωση ενάντιά του. Μέχρι τώρα αυτή η καταγγελία ήταν δουλειά των .......«αριστερών» παπαγάλων του Κρεμλίνου και των μικροαστών ριζοσπαστών που έτρεχαν χαρούμενοι πίσω τους στις Γένοβες και στα Πόρτο Αλλέγκρε, νομίζοντας ότι είναι επαναστάτες. Και πώς να μην το πιστεύουν; Υπήρξε «σταλινικός», υπήρξε «μαοϊκός», υπήρξε τροτσκιστής, υπήρξε αυτόνομος που να μη συλλάβει τη «μεγάλη και προφανή αλήθεια» ότι υπήρχε μια «αυτοκρατορία» ενάντια στην οποία όφειλε να εκστρατεύσει; Υπήρξε κάποια άλλη αριστερά (εκτός από μια μικρή ΟΑΚΚΕ σε μια άκρη του πλανήτη), που να μην υποκύψει στη μεταφυσική και στον οικονομισμό της βολική� θεωρίας του αμερικάνικου υπεριμπεριαλισμού; Αναρωτιέται ένας έντιμος αριστερός: Τι να λένε όλοι αυτοί τώρα που βλέπουν το πιο ψυχρό από όλα τα τέρατα να προσχωρεί στην αυτάρεσκη επαναστατική τους παρέα; Μήπως έχουν αισθήματα αμφιβολίας; Μήπως άρχισαν να έχουν ενοχές; Μήπως ερευνούν; Όχι. Τίποτα από όλα αυτά. Συνεχίζουν απτόητοι. Ο οπορτουνιστής δε σταματάει πουθενά, αφού από την πρώτη στιγμή ήξερε ότι είναι οπορτουνιστής. Γιατί ήξερε ότι μια αυτοκρατορία είναι αυτοκρατορία και ιδεολογικά και πολιτικά και ότι όποιος τη βρίζει απομονώνεται, και μάλιστα χάνει και το κεφάλι του. Και όμως, αυτοί οι «επα�αστάτες» ήταν πάντα μέσα στο κύριο ρεύμα της εποχής τους και ασφαλείς. Πώς γίνεται μια αυτοκρατορία να είναι τόσο ακυρίαρχη πολιτικά και ιδεολογικά, ώστε όλοι οι κυριαρχούμενοι να την καταγγέλλουν, και μάλιστα ατιμώρητα (εκτός βέβαια από εκείνους που έσφαζαν τους υπηκόους της); Τέτοια ερωτήματα, αφού δεν τους απασχόλησαν ως τώρα, δε θα τους απασχολήσουν ποτέ. Ειδικά δε θα απασχολήσουν τους έλληνες οπορτουνιστές, που πρέπει να είναι οι χειρότεροι στον κόσμο, γιατί αυτοί είχαν τη δυνατότητα κάτι να δουν και κάτι να μυριστούν από τις αναλύσεις της ΟΑΚΚ�! �. Εί� �αι λοιπόν εντελώς αδύνατο να ταλαντευτούν. Είναι διεφθαρμένοι και ξέρουμε τι θα πουν. Ήδη το λένε: Αφού ο Πούτιν είναι μαζί μας, «ζήτω ο Πούτιν». Λένε: «δε λέμε, έχει κι αυτός τα ελαττωματάκια του, αλλά είναι χρήσιμος στον αγώνα ενάντια στην αυτοκρατορία». Έτσι ο οπορτουνισμός γίνεται τώρα δα μπροστά στα μάτια μας ναζισμός. Από μια άποψη είναι καλύτερα έτσι, για να ξεμπερδεύουμε μαζί του μια ώρα αρχύτερα. Μαζί με τους φαιοκόκκινους θα νικηθεί και ο ψευτομαρξισμός, ο ψεύτικος αντικαπιταλισμός, ο ψεύτικος αντιιμπεριαλισμός κτλ. Μετά από την αντισοσιαλφασιστική επαναστατική πάλη του που θα ανδρώσει το επαναστατικό προλεταριάτο μέσα στη φρίκη του επερχόμενου παγκόσμιου πολέμου, αλλά σε ένα βαθμό και στη διάρκειά της, αυτό το προλεταριάτο θα έχει να αντιμετωπίσει ως κύριο εχθρό του το φιλελεύθερο ιμπεριαλισ�ό. Αυτός θα είναι πολύ πιο εύκολος αντίπαλος από το σοσιαλιμπεριαλισμό-φασισμό, γιατί ο φιλελεύθερος «δεξιός» οπορτουνισμός που θα ακολουθεί και θα στηρίζει μέσα στις μάζες αυτόν τον ιμπεριαλισμό θα είναι απείρως πιο αδύναμος, πιο άμαζος και πιο «διάφανος» από το σοσιαλφασιστικό «αριστερό» οπορτουνισμό. Αυτός ο τελευταίος, λοιπόν, θα γίνει εντελώς αποκρουστικός στις μάζες, γιατί θα ενωθεί με τον ισλαμοναζιστή, τον ορθοδοξοφασίστα και τον εθνικομπολσεβίκο. Πώς είναι δυνατόν να μην κάνει τώρα ανοιχτά αυτό που έκανε καλυμμένα στο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όταν δηλαδή συμπαρατασσόταν με το Χίτλερ προσποιούμενος ότι και το ναζιστικό και το αντιναζιστικό στρατόπεδο είναι και τα δυο ιμπεριαλιστικά, οπότε οι επαναστάτες έπρεπε τάχα να επιλέξουν την ταξική ουδετερότητα και τον «επαναστατικό» ντεφαιτισμό; Τώρα δε χρειάζεται να κάνουν προσποιήσεις, επειδή τώρα δεν υπάρχει ισχυρό μαρξιστικό στρατόπεδο στο οποίο να λογοδοτούν, αφού χάρη στους παλινορθωτές της ΕΣΣΔ για μαρξιστές περνάνε οι ίδιοι. Σε μια τέτοια εποχή ο «αριστερός» οπορτουνιστής μικροαστός, ο δήθεν αντικαπιταλιστής ριζοσπάστης γίνεται ξεδιάντροπος και βυθίζεται στην κραιπάλη. Είναι έτοιμος να πλύνει τα χέρια του στο αίμα, για να βγει από το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο και να γίνει επιτέλους κάτι: ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος που οι παλιοί καπιταλιστές θα τρέμουν και ταυτόχρονα ένας πρωτ�πόρος που ο αλλοτριωμένος από τον καπιταλισμό λαός επιτέλους θα τον ακολουθεί θέλοντας και μη. Νάτος, λοιπόν, βυθισμένος στον ρατσιστικού τύπου αντιαμερικανισμό και αντισημιτισμό του να δικαιολογεί φρικαλέες γενοκτονικές πρακτικές. Νάτος, πρώτος και καλύτερος, μέσα στο πελώριο ιδεολογικό ρεύμα που ενώνει στους κόλπους του τους κτηνώδεις φονιάδες της Αλ Κάιντα και της Χαμάς, τους σοσιαλφασίστες νοσταλγούς του Μπρέζνιεφ, τους χειρότερους παπάδες, όλους τους αντισημίτες και κάθε είδους καθυστέρηση. Στο Μόναχο το παραπάνω ρεύμα έκανε την εμφάνισή του πίσω από το αληθινό πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο του, την ΚαΓκεΜπε του μεγαλύτερου προβοκάτορα-σφαγέα της ιστορίας. Η βλακεία, η στενοκεφαλιά, η μικροαστική μικροπρέπεια, το κόμπλεξ του αποτυχημένου διανοούμενου, ο μηδενισμός του λούμπεν, η απελπισία του ανθρώπου δίχως παρελθόν και δίχως μέλλον νιώθουν πως έχουν στα χέρια τους πυρηνικούς πυραύλους, τα 3/4 των υδρογονανθράκων του πλανήτη και έναν αρκετά καλό στόλο. Αλλά όλη αυτή η ισχύς δεν ανήκει σε αυτούς τους θλιβερούς μικροαστούς. Ανήκει στη μεγαλ�ρώσικη μονοπωλιακή αστική τάξη νέου τύπου. Αυτή θα κάνει στους αντικαπιταλιστές «ριζοσπάστες» σε όλες τις χώρες ό,τι έκανε το γερμανικό μονοπώλιο στα τάγματα εφόδου του Ρομ, όταν αυτοί οι μικροαστοί θέλησαν να μοιραστούν την κρατική λεία με το μονοπώλιο: θα τους ξεκάνει μέσα σε μια από τις πολλές νύχτες των μεγάλων μαχαιριών που ετοιμάζει. Γι' αυτό τους αφήνει λίγους και διασπασμένους με τις κόκκινες σημαιούλες τους να φωνάζουν στις διαδηλώσεις αυτά που η ίδια ακόμα δε θέλει να πει και να κάνουν αυτά που η ίδια δε θέλει ακόμα να κάνει. Όταν όμως έρθει η ώρα και αφού θα έχουν κάνει όλη τη βρωμοδουλειά, θα τους διαγράψει από τη ζωή όπως το ΠΑΣΟΚ και το ψευτοΚΚΕ τους διαγράφανε καταστατικά στα 1974 και τα 1989, όταν έκριναν ότι έπρεπε να πάρουν την εξουσία.
Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν!____ksipnistere1@gmail.com
