το σύστημα χορήγησης αδειών για τις εισαγωγές προϊόντων που θέσπισε η κυβέρνηση του Μπουένος Άιρες.
Οι εισαγωγές αγαθών ανάμεσα σε χώρες του ΠΟΕ γίνονται χωρίς την προηγούμενη άδεια από τις αρχές ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, ο εισαγωγέας ζητάει άδεια, αλλά αυτή χορηγείται αυτόματα. Τώρα η Αργεντινή ζητά προηγούμενη άδεια γι� όλες τις εισαγωγές, με αποτέλεσμα τη μεγάλη τους πτώση. Η πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ χρειάζεται συνάλλαγμα για να πληρώσει το χρέος της χώρας και αφού είναι αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές, αυτό που απομένει είναι η δημιουργία ενός θετικού εμπορικού ισοζυγίου. Για να γίνει αυτό, τα εγχώρια προϊόντα πρέπει να προτιμώνται των εισαγομένων, πράγμα που δεν αρέσει καθόλου στις χώρες οι οποίες στηρίζουν την οικονομία τους στις εξαγωγές, όπως αυτές που προσέφυγαν τελικά στον ΠΟΕ.
Ταυτόχρονα με το εμπορικό ισοζύγιο τονώνεται η αγορά ερ! γασί ας. Τις διαθέσεις της είχε δείξει η κυβέρνηση Κίρχνερ από τον Απρίλιο, όταν κρατικοποίησε την εταιρεία πετρελαιοειδών YPF, προκαλώντας την μήνιν της ισπανικής Repsol, η οποία είχε τον έλεγχο της εταιρείας μέχρι τότε. Με λίγα λόγια η Αργεντινή κατηγορείται γιατί εφαρμόζει τη μοναδική πολιτική που θα της επιτρέψει να πληρώσει τους πιστωτές της!
Για να καταλάβει κανείς με ποιον τρόπο παίζεται αυτό το περίεργο παιχνίδι, πρέπει να κατανοήσει τον ρόλο του ΠΟΕ και αυτό θα γίνει πιο εύκολο αν γνωρίσουμε τα «αδελφάκια» του, που δεν είναι άλλα από τηνΠαγκόσμια Τρ�πεζα και το γνωστό σε όλους μας «ευαγές» ίδρυμα ΔΝΤ.
Ο ΠΟΕ, αν και ιδρύθηκε το 1995, είναι η συνέχεια της GATT (Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου). Η GATT αντικατέστησε τον Διεθνή Οργανισμό Εμπορίου (δεν δούλεψε τελικά ποτέ) που, μαζί με τα προαναφερόμενα ιδρύματα, ήταν το αποτέλεσμα της γνωστής διάσκεψης του Bretton - Woods του 1944, όπου αποφασίσθηκαν πολλά πράγματα για το πώς θα είναι ο κόσμος μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (ναι, η Γιάλτα ήταν κυρίως για τις φωτογραφίες). Για να φτάσουμε στο τώρα και στη σημασία αυτών των προσφυγών πρέπει να πούμε ότι ο ΠΟΕ δ! ιαθέ τει ένα σύστημα διακανονισμών και διαιτησίας που είναι νομικά δεσμευτικοί για όλα τα κράτη - μέλη και που μπορούν να επιβάλουν τεράστιες οικονομικές κυρώσεις σε μια χώρα που δεν ακολουθεί τους «κανόνες». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές χώρες να προτιμούν να προσφύγουν στον ΠΟΕ για να επιλύσουν πάσης φύσεως διαφορές, ακόμα και κάποιες που αφορούν το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία.
Αντεπίθεση
Η Αργεντινή, λοιπόν, περνάει στην αντεπίθεση και είναι έτοιμη να καταθέσει προσφυγή, στον ίδιο οργανισμό, κατά των ΗΠΑ για τους κανόνες που εφαρμόζουν τα α�ερικανικά τελωνεία στις εισαγωγές λεμονιών και βοδινού κρέατος. Ούτε αυτό είναι τυχαίο, αφού πριν από το 1995 η GATT οργάνωνε το εμπόριο αγαθών, ενώ αντίθετα ο ΠΟΕ θέτει κανόνες σε τομείς όπως η αγορά υπηρεσιών, η κλωστοϋφαντουργία και η γεωργία. Η γεωργική παραγωγή, όμως, είναι σχεδόν το μοναδικό εργαλείο που έχει στη φαρέτρα της μια αναπτυσσόμενη οικονομία και σε αυτόν τον τομέα οι αναπτυγμένες χώρες επιβάλλουν τους περισσότερους κανόνες. Να σημειώσουμε ότι η Αργεντινή είναι μόλις το δεύτερο κράτος στο οποίο γίνεται η τριπλή προσφυγή (ΗΠΑ, Ε.Ε., Ιαπων�! �α) μ� �τά την Κίνα. Τα μεγέθη έχουν τη σημασία τους…
