Βαθιά μέσα στη λίστα Λαγκάρντ είναι και βρίσκονται οι ευθύνες εκείνων των πολιτικών του δικομματικού μονοκομματισμού που έκοψαν πετσόκοψαν και συνεχίζουν να κόβουν μισθούς και συντάξεις, ενώ ουδέναν τυχόν φοροφυγάδα κάτοικον αυτής της λίστας ή όχι, τσίμπησαν, συνέλαβαν και ξετίναξαν.
Ολην τη λίστα Λαγκάρντ διαπερνά το όνειδος του τρόπου που κυβερνάται αυτή η χώρα.
Δυο χρόνια έψαχνε ο κ. Βενιζέλος τρόπους για να φορολογήσει ό,τι δεν είναι διαπλεκόμενο σ' αυτήν τη δύστηνη πατρίδα, αλλά τη λίστα Λαγκάρντ την είχε ξεχάσει σε μια μονή κάλτσα, που του είχε απομείνει ξεχασμένη...
στην ντουλάπα με τους σκελετούς.
Συνιστά αυτό δόλο;
Α μπα! μια μικράν επιπολαιότητα. Ου μην κι αμέλεια.
Ενέχει όλο αυτό πολιτική ευθύνη;
Μη λέτε μαλθακίες! Πολιτική ευθύνη είναι να χαρατσώνεις τον Μήτσο και να αναθέτεις στον κ. Μπόμπολα να εισπράττει διόδια για έναν δρόμο που δεν έχει κατασκευάσει ακόμα.
Πολιτικές ευθύνες έχει ο κ. Βενιζέλος απέναντι στον κ. Ψυχάρη κι όχι απέναντι στο ι�ρό πεδίο του Μαραθώνα που το έκανε κωπηλατοδρόμιο για βατράχια ολυμπιακών προδιαγραφών.
Πρέπει κάποτε σε αυτόν τον τόπο να καταλάβουμε τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στις πολιτικές ευθύνες και τις ποινικές τοιαύτες ενός Υπουργού ή ενός Πρωθυπουργού. Επί παραδείγματι ο Ακης! Τι πολιτικές ευθύνες έχει ο άνθρωπος για τις ποινικές του ευθύνες;
Ή ο κ. Σημίτης! Τι πολιτικές ευθύνες έχει ο κ. Σημ�! �της �! �ια τις ποινικές ευθύνες του κ. Χριστοφοράκου;
Ή μήπως δεν έχει ήδη αποδειχθεί η αθωότης Σημίτη για την ενοχή Τσουκάτου;
Φταίει ο κ. Σαμαράς για όσα υπέγραψε το δεξί του χέρι όταν παρέδιδε την Ελλάδα στη διακυβέρνηση Μέρκελ; Οχι βεβαίως! Ο άνθρωπος είναι αθώος. Κι όχι μόνον! Εχει και αυτογνωσία! «ουδείς αναμάρτητος» δεν δήλωσε σκυφτός και σεμνά-σεμνά ενώπιον των ξένων δημοσιογράφων, όταν τον έψεξαν για το αντιμνημονιακόπαρελθόν του;
Τι πολιτικές ευθύνες μπορεί να έχει ο κ. Σαμαράς, για τις ποινικές ευθύνες εκείνων που θα λεηλατήσουν με την άδειά του τη χώρα;
Ας τα ξεκαθαρίσουμε: Οι πολιτικές ευθύνες έχουν με τις ποινικές ευθύνες τη σχέση που έχουν μεταξύ τους το νόμιμον και το ηθικόν.
Συνεπώς, ουδέποτε οι πολιτικές ευθύνες παράγουν ποινικές ευθύνες - φερ ' ειπείν αφήνεις (όταν δεν προτ! ρέπεις ) τον κόσμο να χάσει τα κόπια του στο χρηματιστήριο κι ύστερα του λες «ας πρόσεχες!» (Σημίτης).
Διαπιστώνεις ότι τη χώρα την κυβερνούν «νταβατζήδες» κι ύστερα ξαφνικά κουράζεσαι και το ρίχνεις στις τυρόπιτες (Καραμανλής). Τι πολιτικές ευθύνες να ζητήσει κανείς απ' τους δύο πρώην Πρωθυπουργούς για τις ποινικές ευθύνες του κ. Τσουκάτου ή του κ. Βουλγαράκη - ποινικές ευθύνες άλλωστε που ουδέποτε αποδόθηκαν (πλην όμως με ποίων, πάλι, την πολιτική ευθύνη;) Oυπς!nbsp;
Να σοβαρευτούμε! Στις δημοκρατίες τις πολιτικές ευθύνες τις αποδίδει ο λαός, τις ποινικές τα δικαστήρια. Η διαρκής σύγχυση πολιτικών και ποινικών ευθυνών σε μια δημοκρατία της ελεύθερης αγοράς παραπέμπει στο πανάρχαιο και πανανθρώπινο ερώτημα: η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα;
Με άλλα λόγια θα μπορούσε να έδινε μίζες η Ζήμενς, αν δεν της το επέτρεπε η θεία μου η Φωτούλα (για να τα τρώει στη συνέχεια με τον κ.! Πά�! �καλο στις ταβέρνες του υπολοίπου Αττικής); Οχι βέβαια!
Συνεπώς, εφ' όσον η θεία Φωτούλα είναι ένοχη, η γνώση Γιωργάκη για τη λίστα Λαγκάρντ είναι ένα αθώο πταίσμα· η υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς Μνημονίου είναι μια αφορμή για διαλέξεις στο Χάρβαρντ.
Οσο για το τις πταίει;
Ουδείς πταίει.
Είναι όλοι τους αθώοι!
Είναι όλοι τους συγκάτοικοι στην αθωότητα.
Κατοικούν όλοι βαθειά στ� λίστα Λαγκάρντ.
Ενθα ου στεναγμός, ου θλίψις, ου ζόφος.
Είναι η λίστα Λαγκάρντ η τελευταία Εδέμ.
Ας ψωμιζόμαστε οι υπόλοιποι με τον ιδρώτα της εργασίας μας, ας τρώνε τα νύχια τους (μιας και μάννα πια απ' τον ουρανό δεν πέφτει) οι άνεργοι, ας απορούν οι γέροντες βλέποντας τη σύνταξη τους να φυλλορροεί, οι μακάριοι που κατοικούν στη λίστα Λαγκάρντ ουδεμίαν ευθύνη φέρουν, πολιτικήν ή ποινική, για όσους σπρώχνει η ξεφτίλα στην α�! �τοκτ! ονία ή για όσους σπρώχνει η ανεργία στην καταισχύνη.
Τι ευθύνη φέρει, πολιτική, ηθική ή άλλη, ο υιός Μπόμπολας όταν δηλώνει ότι στον καπιταλισμό οι καπιταλιστές φοροδιαφεύγουν; Τι το αληθέστερον; Αλλοιώς δεν θα ήτο καπιταλισμός, θα ήτο η εαρινή σύναξις των Ουρσουλινών!
Κι αν κάποιο βράδυ ακούσετε απ' το περιφρουρούμενο αυτό προάστιο της Εδέμ καμμιά στριγγλιά, μην ανησυχήσετε! Θα 'ναι ο κυρ Φώτης ο Κουβέλης, που θα έχει γίνειέξαλλος με την απομάκρυνση Σπυρόπουλου απ' την ΕΡΤοΝΕΤ κι όχι επειδή εξακολουθούν να απολύονται εκατοντάδες εργαζόμενοι κάθε ώρα.
Ετσι είναι, κυρίες και κύριοι! Αν δεν ήταν αθώος ο κ. Βενιζέλος για τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών, οι μισοί Υπουργοί του δικομματικού μονοκομματισμού θα ήταν τώρα μέσα!..
Πολύ χρήσιμη η αθωότης Βενιζέλου.
email: stathis@enikos.gr
Του Στάθη από enikos
