Συνέντευξη του Πάνου Χατζηγεωργιάδη στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»
Μέλος ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας
Λογοτέχνης και Δημοσιογράφος
ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β΄ ΑΘΗΝΩΝ ΛΑ.Ο.Σ
κ. Χατζηγεωργιάδη, θα ήθελα δύ� λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό σας ας το πούμε.
Αγαπητέ μου εφόσον σας ευχαριστήσω για την ιδιαίτερη τιμή και χαρά του να συνομιλώ μαζί σας και απαντώντας στο αρχικό αυτό ερώτημα σας να σας πω πως είμαι γεννημένος στην Αθήνα στα 1976 από μια μικροαστική οικογένεια με θαυμάσιους γονείς όπου με δίδαξαν και συνεχίζουν να με διδάσκουν πολλά. Μετά το πέρας των εγκύκλιων σπουδών μου σπούδασα στην Αγγλία οικονομικές επιστήμες και ψυχολογία, αλλά στο τέλος με κέρδισε η καλλιτεχνία και η μουσική με την οποία ασχολούμαι και μέχρι σήμερα. Πέραν τ�! �ν άλ λων δραστηριοτήτων που έχω αναπτύξει στο διάβα του χρόνου, όπως η συγγραφή άρθρων και η έτερη μεγάλη μου αγάπη η λογοτεχνία και πιο συγκεκριμένα η ποίηση, ενώ είμαι ήδη μέλος της ένωσης μουσικοσυνθετών Αγγλίας.
Τι σας ώθησε στην ενασχόληση σας με τα κοινά εάν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος;
Όπως αναφέρατε ήδη, ο λόγος ο οποίος με έκανε να ασχοληθώ με τα κοινά σε πιο συνειδητό επίπεδο, είναι κάτι το οποίο έχω ήδη αναφέρει στην αρθρογραφία μου, αλλά θα το ξαναπώ διότι όσο περνάει ο χρόνος, ο λόγος για τον οποίο ασχολούμαι με την πολιτική κ�ι τα κοινά εν γένει, γίνεται ολοένα και πιο επίκαιρος, έστω και αν οι περισσότεροι εκτός των αναγνωστών σας τον θεωρήσουν ως «ασήμαντον αφορμήν».
Ο βασικός λόγος ο οποίος με έκανε το λοιπόν να αρχίζω να μιλάω για ότι πρέπει να ειπωθεί, είναι τα στρατιωτικά νεκροταφεία στην Αλβανία τα οποία δυστυχώς θυσιάστηκαν όπως και οι τόσοι μας ήρωες, στον βωμό του πολιτικαντισμού και των μικροπολιτικών συμφερόντων. Συνεκινήθην δε την στιγμή που παρακολούθησα κάποιο σχετικό ντοκιμαντέρ με ανθρώπους μεγάλης ηλικίας οι οποίοι έκλαιγαν σαν μικρά παιδιά επάν! ω απ� � το χώμα όπου από κάτω βρίσκονταν τα κόκκαλα των συμπολεμιστών τους στο Αλβανικό μέτωπο. Εκείνο το βράδυ κάτι έσπασε μέσα μου και θεώρησα καθήκον του να αρχίσω να μιλάω για όλα αυτά τα ζητήματα τα οποία έχω αναπτύξει στην αρθρογραφία των πέραν των 130 άρθρων και ιστορικών αναφορών που έχω συντάξει μέχρι στιγμής σε ένα διάστημα τριών περίπου ετών κυρίως μέσω της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα», την οποία και ευχαριστώ διότι ουδέποτε «διόρθωσε» το παραμικρό από όσα έχω αποστείλει προς δημοσίευση.
Το όνομα σας βρίσκεται ανάμεσα στα ονόματα των υποψηφίων το� ΛΑ.Ο.Σ για την Β' περιφέρεια των Αθηνών. Ποιός ο λόγος για τον οποίο κατέρχεστε στην πολιτική και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη φάση για το πολιτικό σύστημα, όπου ο κόσμος δικαίως το απαξιώνει;
Κοιτάξετε. Θεωρώ και το λέω πάντοτε υπό την μορφή ρητού πως «η ιδιωτεία δρα ως η χαριστική βολή σε μια ασθενική δημοκρατία». Έτσι το λοιπόν η χειρότερη λύση για κάποιον ο οποίος βρίσκεται ενταγμένος σε μια κοινωνία είναι να ασχοληθεί με τα του οίκου του και μόνον, αδιαφορώντας για την τύχη του συνόλου. Αυτή την συμπεριφορά επιδεικνύουμε όλα αυτά τα χρόνια, αφ! ήνον τας χώρο στην σαπίλα προκειμένου να μας κατακλύζει και φέρνοντας την χώρα σε αυτό το χάλι.
Πιστεύω στη προσωπική ευθύνη τόσο του εκλέγειν όσο και του εκλέγεσθαι, όπως επίσης και στο ότι η πολιτική δεν είναι παρά απλώς ένα ακόμα εργαλείο άσκησης της εξουσίας και διαχείρισης του δημοσίου συμφέροντος. Το ζήτημα δεν είναι εάν η πολιτική είναι λάθος επινόηση, αλλά το ποίοι είναι οι χειριστές του εν λόγω εργαλείου. Το μαχαίρι είναι και αυτό ένα εργαλείο. Αν κάποιος το πιάσει από την λεπίδα και όχι από την λαβή ως οφείλει και τότε κόψει το χέρι του, δεν νομίζ� πως πρέπει να κατηγορήσουμε το μαχαίρι για αυτό...
Έπειτα θεωρώ πως οι στείρες κουβέντες και κατηγορίες για τον πάσα έναν πολιτικάντη δεν θα πρέπει να μένουν στο επίπεδο του καφενείου ή του εσωτερικού διαλόγου και των διαπιστώσεων. Επιτέλους θα πρέπει να αλλάξουμε σκεπτικό ως πολίτες προκειμένου να επέλθει και η ανάλογη κάθαρση στο πολιτικό κατεστημένο. Διότι να είστε σίγουροι πως αν οι Νεοέλληνες ήσαν πολίτες με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, οι σημερινοί πολιτικάντηδες δεν θα είχαν καμιά θέση στον πολιτικό στίβο. Εμείς μέσω της ιδιωτε! ίας � �πιτρέψαμε στον κάθε έναν τυχάρπαστο να αναλάβει τις τύχες και τις ζωές μας με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.
Όποιος το λοιπόν θεωρεί πως μπορεί να κάνει τα πράγματα λίγο καλύτερα ας αναμιχθεί με τα κοινά σε μια προσπάθεια να πεταχτεί έξω το σάπιο κατεστημένο. Επίσης καλόν είναι όλοι μας να μην περιμένουμε εθνοσωτήρες, εθνάρχες σε εισαγωγικά ή μη και τα τοιαύτα, αναλαμβάνοντας ο καθείς την ευθύνη που του αναλογεί. Ακολουθήσαμε την αντίστροφη πορεία την οποία μας υπέδειξαν οι αγωνιστές του 1821. Είμαστε από πολλού χρόνου στο «εγώ» και οφείλουμε να ξα�απάμε στο «εμείς».
Ποιο κατά την γνώμη σας το κλειδί της εξόδου από την κρίση;
Η έξοδος από το τούνελ όπου μας έχουν ρίξει εσωτερικοί, αλλά και εξωτερικοί παράγοντες, με την συνδρομή των εδώ συνεργατών τους, δεν είναι κάτι εύκολο στην πραγμάτωση του και δεν είναι κάτι εύκολο, διότι θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τα κοινωνικά μας ζητήματα επιφανειακά και με μεθόδους κλασσικής ιατρικής. Η συμπτωματολογική αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων, καθώς και της οικονομικής κρίσης, θα πρέπει να πάψει να υφίσταται εάν π! ραγμ ατικά θέλουμε να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον πολυβασανισμένο τόπο. Η αντιμετώπιση του μνημονίου με λύσεις της στιγμής και πολιτικαντισμό, καθώς και λεονταρισμούς χωρίς αντίκρισμα θα έχουν ως μόνη συνέπεια και άλλα μνημόνια. Εξάλλου το μνημόνιο αποτελεί μια δέσμη μέτρων επιβληθέντων έξωθεν τα οποία αναγκαστικώς πλέον παίρνουμε, ενώ θα έπρεπε να έχουν παρθεί από πολλού χρόνου. Τουναντίον ο πολιτικαντισμός, οι αθρόες προσλήψεις, αλλά και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, ακόμα και τώρα που μιλάμε, σε κάθε λογής εργολαβίες των «δικών μας παιδιών», συνε�ίζουν να ταλανίζουν την κρατική μηχανή με απροσδιόριστα αποτελέσματα. Το χειρότερο δε, που επέφερε ο πολιτικαντισμός και ο δικομματισμός στην Ελλάδα είναι η επιβολή της νοοτροπίας πως θέλω να πληρώνομαι και ας μην δουλεύω ή ας δουλεύω όσο το δυνατόν λιγότερο και ας πληρώνομαι όσο το δυνατόν περισσότερο.
Εάν δεν υπάρξουν εκείνες οι διαρθρωτικές αλλαγές, ο εκσυγχρονισμός του Δημοσίου, η διασύνδεση των υπηρεσιών και επιτέλους η μηχανογράφηση σε όλη την κρατική μηχανή μαζί με τα μέτρα ανάπτυξης στον ιδιωτικό τομέα, τομές στην ασφάλιση και την Υγ�! �ία, � �όλεμο με τα μεγάλα συμφέροντα όπου και όσο ψηλά και αν βρίσκονται, αλλά το κυριότερο εάν δεν αλλάξει η νοοτροπία του ελληνικού λαού για το που βρίσκονται τα λεφτά όπου κάποιοι του είπαν ότι υπάρχουν, διότι λεφτά πράγματι υπάρχουν μόνο που χρειάζεται και η αντίστοιχη δουλειά για να τα βγάλεις, δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ αυτός ο τόπος να δει ένα μέλλον ουσίας και όχι αυτό που τάζουν αφειδώς οι διάφοροι πολιτικάντες ντυμένοι με τα χρώματα του ενός ή του άλλου κόμματος και πολιτικού φορέα.
Θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές σε δύο άξονες. Κατά πρώτης βραχυπρ�θεσμα μέτρα και ανάπτυξη, καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης, αλλά και μεσομακροπρόθεσμα μέτρα με αλλαγές στην Παιδεία, την εκπαίδευση εν γένει, τον πολιτισμό όπως του αρμόζει να προσφέρεται στους πολίτες, με εθνοκεντρική βάση πάντοτε ενάντια στις διεθνιστικές τάσεις που επικρατούν ανά τον κόσμο και με στήριξη των βασικών πυλώνων της ύπαρξης του ανθρώπου που ακούγονται πλέον αναχρονιστικοί, ήτοι την πατρίδα, την θρησκεία και την οικογένεια. Εν ολίγοις ας σταματήσουμε να θεωρούμε το μνημόνιο των κακό μας δαίμονα, διότι το μνημόνιο, αλλά και ότι έπε! ται � �υτού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι συνέπειες μιας ολόκληρης στάσης ζωής επί δεκαετίες, μιας στάσης ζωής που προέτασσε τον κακώς εννοούμενο εγωισμό, την ασυδοσία προς ίδιον όφελος, την προσωπική τακτοποίηση και τον μικρόκοσμο του καθενός εξ ημών.
Σε όλες τα τηλεοπτικά στούντιο δεν μιλά κανείς σχετικά με το γιατί φτάσαμε σε αυτό το έσχατο σημείο και αυτή η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται προκειμένου το σύστημα να μας απασχολεί από όλα τα άλλα καίρια ζητήματα του έθνους. Ενώ εμείς θα παλεύουμε για λίγο ψωμί κυριολεκτικά πνιγμένοι μέσα στα χρέη, αυτ�ί κλέβουν την πατρίδα μας κομμάτι-κομμάτι. Το σύστημα έχει τρόπους στο να απασχολεί το σύνολο είτε διαμέσου της υπερβολικής εξαθλίωσης, είτε διαμέσου της ψευδο-ευμάρειας, με δανεικά βεβαίως. Ως τονίζω πάντοτε το σημαντικότερο όλων είναι η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης μιας και το πολιτικό σύστημα, αλλά και τα κοινωνικά ζητήματα εν γένει δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η προβολή του πολίτη στο μακροκοινωνικό επίπεδο, ο καθρέπτης μας είναι ότι ζούμε.
Επίσης αυτός ο κόσμος έχει ανάγκη από έναν νέον τύπο πολιτικού προκειμένου να επανακτήσει την εμπι�! �τοσ� �νη του στο πολιτικό σύστημα. Όχι πλέον άλλος πολιτικαντισμός, διορισμοί και ασύστολα ψεύδη, ειλικρίνεια, αγάπη για τον διπλανό μας, αίσθημα ευθύνης και αγάπη προς την πατρίδα. Αυτά είναι τα συστατικά του νέου πολιτικού συστήματος εάν θέλουμε μια Ελλάδα σοβαρή και υπολογίσιμη ανάμεσα στην κοινωνία των εθνών. Ας αλλάξουμε πρωτίστως εμείς και έπειτα ας μείνουμε σίγουροι πως ουδείς βρώμικος πολιτικός θα τολμήσει να διεκδικήσει τον ψήφο μας. Καταλήγοντας δε, θα πω: «Μάθαμε να ζούμε με δανεικά και χωρίς ιδανικά».
Τι εκτιμάτε πως θα φέρει η επόμενη μέρατων εκλογών;
Έχω ήδη αναφερθεί σε αυτό το ζήτημα μέσω της αρθρογραφίας μου, αλλά θα αναφερθώ περιληπτικά εκ νέου σε όλο αυτό. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου έγραψαν ιστορία υπό την έννοια πως ο δικομματισμός ανετράπη και ο ελληνικός λαός έλαβε σαφή θέση επιλέγοντας κόμματα της Αριστεράς, της Κεντροδεξιάς, καθώς και την Χρυσή Αυγή. Αυτή η μεταστροφή του κόσμου και η έκφραση της δυσαρέσκειας του είναι ανεπιφύλακτα κάτι θετικό. Όμως όλο αυτό έφερε στο προσκήνιο δυνάμεις οι οποίες, κατά την δική μου πάντοτε εκτίμηση, δρουν ανθελληνικά και έτσι εξέθρεψε �! �ην ε λληνική κοινωνία σε έναν επικίνδυνο ελιγμό προς την Αριστερά και τον διεθνισμό που αυτή πρεσβεύει καθαρά. Έτσι έχουμε την στροφή εκείνη της κοινωνίας από τον κεκαλυμμένο διεθνισμό του δικομματισμού, ο οποίος ίσως και εσκεμμένα απαξιώθηκε, προκειμένου ο κόσμος να στραφεί μαζικά στον κατά πρόσωπον διεθνισμό της Αριστεράς. Και τούτο δυστυχώς όχι διότι αποτελεί συνειδητή του επιλογή, αλλά διότι θέλησε να εκφράσει την δυσαρέσκεια για την κομματοκρατία και τον δικομματισμό των περασμένων δεκαετιών εκφραζόμενα από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Γνωρίζει ο ελληνικός λαός �τι ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει το «δικαίωμα», όπως λέει, των Σκοπίων να ονομάζονται Μακεδονία; Γνωρίζει ποιές είναι οι θέσεις τους για το τζαμί, οπού με δεκανίκι τον δικομματισμό υποστηρίζει την κατασκευή του, λόγω αυτών των πολύπαθων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»; Γνωρίζει ο λαός μας πως ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για άμεση μονιμοποίηση και νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών, οι οποίοι εισέβαλλαν στην χώρα παρανόμως, αλλοιώνοντας την εθνοκοινωνική σύσταση της ελληνικής κοινωνίας, τουλάχιστον στα μεγάλα αστικά κέντρα; Κατ' εμέ το σύστημα ακολουθεί πλέον ένα «σχέδιο Β», �! �πρώ� �νοντας τον λαό στο στόμα του λύκου, προκειμένου να αποφύγει την αρκούδα. Έτσι έχει ακροβολίσει τα δεκανίκια του δικομματισμού, προκειμένου ο λαός να επιλέξει ψευδεπίγραφες νέες λύσεις και τρόπους διακυβέρνησης.
Ο ελληνικός λαός έδωσε ένα σαφές μήνυμα, το οποίο ήταν ένα κάλεσμα για συνεργασία. Όμως ουδείς εκ των νικητών των εκλογών της 6ης Μαΐου απήντησε θετικώς σε αυτό και κοιτάζοντας πάντοτε τα μικροπολιτικά του συμφέροντα, αντί το συμφέρον της πατρίδας, οδηγεί τον κόσμο στις κάλπες εκ νέου, ζητώντας ο καθείς αυτοδυναμία και έναν άλλον δικομματι�μό μέσα σε μια άλλη προβιά. Αυτό που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να συμβεί την επόμενη μέρα οφείλει να είναι το να υπάρξει επιτέλους κυβέρνηση στην χώρα και είναι σίγουρο πως το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. θα το επιδιώξει. Όπως είναι επίσης σίγουρο πως δεν θα φτάναμε σε νέες εκλογές εάν το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. δεν είχε αποκλειστεί από την Βουλή των Ελλήνων διότι δεν βολεύουν τα όσα ο πρόεδρος μας, αλλά και τα άλλα στελέχη, λέμε με την παραμικρή ευκαιρία. Η προσπάθεια εξόντωσης δε, φάνηκε την επόμενη μέρα των προηγούμενων εκλογών, μιας και η φωνή μας χάθηκε από όλα σχεδόν ! τα Μ� �Ε, λες και δεν υπήρξαμε ποτέ στην πολιτική σκηνή αυτού του τόπου.
Υπήρξαν προβλήματα και αποχωρήσεις στελεχών και πρώην βουλευτών σας τις επόμενες ημέρες της μη-εισόδου σας στην Βουλή. Πως τις σχολιάζετε;
Δείτε κάτι. Δεν προτίθεμαι να σχολιάσω το παραμικρό για όσους έφυγαν ειδικώς. Θα πω μόνο γενικότερα πως εμείς διαθέτουμε ένα σταθερό πλέγμα ιδεών και μια στιβαρή ιδεολογική πλατφόρμα με επίκεντρο την πατρίδα και το συμφέρον αυτής. Αυτοί λοιπόν που εξετράπησαν των σταθερών θέσεων μας, δεν μας αφορούν διότι ουδείς αναντικατάστατος πραγμα�ικά σε ότι αφορά τον πατριωτικό χώρο. Εμείς τουναντίον συνεχίζουμε περισσότερο δυνατοί με νέες δυνάμεις να προστρέχουν σε εμάς και απαλλαγμένοι από στοιχεία τα οποία θόλωναν τον χώρο και δεν άφηναν τον κόσμο να κατανοήσει το τι ακριβώς πιστεύουμε. Συνεχίζουμε με περισσότερη δύναμη, δεν είμαστε οι άνθρωποι των μεγάλων τζακιών, είμαστε άνθρωποι της διπλανής πόρτας οι οποίοι αποφασίζουν πλέον να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον για αυτόν τον τόπο. Έρχονται λοιπόν όσοι νομίζουν ότι μπορούν και μένουν τελικά όσοι πραγματικά πρέπε! ι. Τώ ρα όποιος νομίζει πως θα χρησιμοποιήσει τον πατριωτισμό και την αγάπη προς το σύνολο ως ένα σκαλοπάτι για δική του προσωπική ανέλιξη και οικονομική, κοινωνική τακτοποίηση είναι βαθιά νυχτωμένος και θα υποστεί τις ανάλογες συνέπειες των επιλογών του από τον χρόνο τον ίδιον.
Στον αγώνα για να επανακαταλάβουμε την πατρίδα κανείς δεν περισσεύει. Χρειάζεται πάλη όμως όχι στο επιφανειακό κομμάτι της οικονομίας και της ανάπτυξης μόνον, χρειάζεται η μεγαλύτερη των επαναστάσεων η πλέον αναίμακτη αλλά και αιματηρή ταυτόχρονα, χρειάζεται η δική μας μικρή �πανάσταση. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Αγαπητέ κ. Χατζηγεωργιάδη, σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας σχετικά με αυτήν την συνέντευξη, πιστεύω πως ειπώθηκαν πράγματα ουσίας τα οποία θα χρησιμεύσουν στους αναγνώστες μας προκειμένου να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα ο καθένας για το τι χρειάζεται πραγματικά αυτός ο τόπος. Σας εύχομαι καλή συνέχεια και καλή επιτυχία στην Β' περιφέρεια των Αθηνών με το κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
< br>
