Ρεπορτάζ : Ευγενία Τζώρτζη
(από την Καθημερινή)
Tον κώδωνα του κινδύνου για τη βιωσιμότητα του Επικουρικού Κεφαλαίου κρούει ο πρόεδρος του φορέα, Δημήτρης Ζορμπάς, επισημαίνοντας τη σημασία ψήφισης της διάταξης που έχει κατατεθεί και η...
οποία αποτρέπει τη στάση πληρωμών και εξασφαλίζει τη βι�σιμότητά του. Απαραίτητη η ψήφιση διάταξης για όριο 100.000 ευρώ στις αποζημιώσεις. Η διάταξη προβλέπει τον καθορισμό πλαφόν 100.000 ευρώ στις αποζημιώσεις που πληρώνει το Επικουρικό για υλικές ζημιές, σωματικές βλάβες και ηθική βλάβη, σε μια προσπάθεια να ελεγχθεί το έλλειμμα του φορέα, που έχει εκτιναχθεί στα 650 εκατ. ευρώ. Οπως εξηγεί ο κ. Ζορμπάς, η ρύθμιση που αναμένεται να συζητηθεί σήμερα κατ' άρθρο είναι βελτιωμένη σε σχέση με την αρχική, καθώς προβλέπεται για περιστατικά αναπηρίας δυνατότητα υπέρβασης του πλαφόν της αποζημίωσης των 100.000 ευρώ που ε! ίχε τεθεί στο αρχικό κείμενο για τις περιπτώσεις ανακλήσεων αδειών λειτουργίας ασφαλιστικών εταιριών. Επιπλέον, η τελική πρόταση προβλέπει αποζημίωση για ψυχική οδύνη μέχρι 6.000 ευρώ ανά δικαιούχο συγγενή, αλλά και την επιβάρυνση των ασφαλιστικών εταιρειών με την αύξηση της εισφοράς που καταβάλλουν υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου, κατά 45%. Ο κ. Ζορμπάς προειδοποιεί πως, αν δεν υπερψηφιστούν σήμερα οι προτεινόμενες ρυθμίσεις, «το Επικουρικό οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε στάση πληρωμών και κατάρρευση, πράγμα που θα θίξει ανεπανόρθωτα την ευαίσθητηκοινωνική ομάδα των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα». Οι ρυθμίσεις που προτείνονται από την Πολιτεία, καταλήγει, «είναι ρεαλιστικές και διατηρούν στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις αποζημιώσεις των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων». Η ρύθμιση λαμβάνει υπόψη της τα στοιχεία του Επικουρικού Κεφαλαίου, που δείχνουν ότι το ανώτατο όριο των 100.000 ευρώ αφορά μόνο των 2% των διεκδικούμενων αποζημιώσεων και σύμφωνα με την Ενωση Ασφαλιστικών πρόκειται για «λύση εφικτή και βιώσιμη προς όφελος της συντριπτικής πλειονότητας των δικαιούχων αποζημίωσης». Είναι χαρακτη! ριστ�! �κό ότι, παρά το γεγονός ότι οι διεκδικήσεις άνω των 100.000 ευρώ αντιπροσωπεύουν πολύ μικρό ποσοστό του πλήθους των αποζημιώσεων, απορροφούν περίπου τα μισά χρήματα που καταβάλλει κάθε χρόνο ο φορέας, επιβεβαιώνοντας ότι ουσιαστικά τα χρήματα κατευθύνονται σε μια μειοψηφία δικαιούχων.