Του Αριστείδη Χατζή
1. Ήταν απαραίτητες οι περικοπές; Τις έκανε απαραίτητες η αποτυχία του πολιτικού προσωπικού που διαχειρίστηκε τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Δεν κατόρθωσε να επιβάλει ούτε το μίνιμουμ των εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η πραγματική οικονομία για να μην χρειάζονται πλέον εισπρακτικά μέτρα.
2. Θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν καλύτερα με την τρόικα; Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όχι. Έχουν αποδείξει στην τρόικα ότι το μόνο που μπορούν να επιβάλουν είναι οι περικοπές. Σε όλα τα άλλα «αποτυγχάνουν» συστηματικά. Τα εισαγωγικά μπαίνουν γιατί αμφιβάλω αν θέλουν...
...πραγματικά τις μεταρρυθμίσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς παραμένουν βλαχοδήμαρχοι, ανίκανοι να αντιληφθούν τις περιστάσεις ή να αναγνωρίσουν τις εναλλακτικές όταν υπάρχουν.
3. Το χθεσινό πακέτο δεν περιλαμβάνει πολλές μεταρρυθμίσεις; Ναι. Πολλές από αυτές θα έπρεπε να εφαρμοστούν από το 2009. Δεν εφαρμόστηκαν και πολύ φοβάμαι δεν θα εφαρμοστούν ούτε τώρα. Επιπλέον το χθεσινό πακέτο δεν περιλαμβάνει πολλές μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχει περιλάβει (π.χ. ολοκληρωτικό άνοιγμα επαγγελμάτων, σπάσιμο ολιγοπωλίων, κατάργηση άχρηστων κρατικών υπηρεσιών, απόλυση όλων των αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων, πώληση όλων των προβληματικών ΔΕΚΟ, μείωση της γραφειοκρατίας και του κόστους συναλλαγών κλπ. κλπ. κλπ.) ενώ περιλαμβάνει μέτ�α εξωφρενικής ανοησίας (όπως οι ρυθμίσεις για τα φωτοβολταϊκά).
4. Θα πετύχει το Μνημόνιο 3 εκεί που απέτυχαν τα άλλα δύο; Όχι, όχι, όχι!
5. Δεν το αντιλαμβάνεται ο κυβερνητικός συνασπισμός; Προφανώς ναι. Αλλά η ανικανότητά τους μέχρι σήμερα δεν τους επιτρέπει να έχουν επιλογές. Προτιμούν την πολιτική φθορά των μέτρων από τον ακαριαίο θάνατο που θα επιφέρει η καθυστέρηση της δόσης μετά τον Δεκέμβριο.
Η πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.
