Στις 14 Δεκεμβρίου 1929 ο Αλέξανδρος Ζαΐμης εκλέχθηκε με την στήριξη των "Φιλελευθέρων" δεύτερος πρόεδρος της Δημοκρατίας διαδεχόμενος τον γηραιό Παύλο Κουντουριώτη. Η εκλογή αυτή αποτέλεσε βαρύ πολιτικό σφάλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, καθώς ο υπέργηρος Ζαΐμης (όπως άλλωστε αποδείχθηκε λίγα χρό�ια μετά) δεν είχε ούτε την διάθεση αλλά ούτε και το σθένος να στηρίξει με πρωτοβουλίες τον νεόκοπο θεσμό που κλήθηκε να εκπροσωπήσει. άλλωστε πολλοί αναλυτές της περιόδου και ιστορικοί θεωρούν πως η εκλογή Ζαΐμη ήταν η αρχή της παλινόρθωσης της Βασιλείας. Ακόμα χειρότερα για τον Βενιζέλο, το παρασκήνιο της εκλογής Ζαΐμη αποτέλεσε έναν εμπαιγμό του Καφαντάρη που αρχικώς είχε προβληθεί ως ο επικρατέστερος υποψήφιος, αλλά και του Παπαναστασίου που επίμονα προωθούσε την λύση αυτή. Η εκλογή ενός αδύναμου προσώπου για έναν τόσο κρίσιμο Θεσμό εξόργισ! ε το� �ς βενιζελογενείς πολιτικούς αρχηγούς (Καφαντάρης, Παπαναστασίου, Κονδύλης) αλλά και βενιζελογενείς ανεξάρτητες προσωπικότητες όπως ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσάνος.
η συνέχεια
ΕΔΩ
