Το μεταπολεμικό θαύμα της Γερμανίας οφείλεται βασικά στον Ψυχρό Πόλεμο. Ο φόβος της Δύσης για τους Σοβιετικούς. Λες και δεν ήταν εν μέρει a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Parvus">δημιούργημα των Γερμανών του Α' ΠΠ οι Σοβιετικοί, για να κλείσει το Ανατολικό μέτωπο. Βέβαια τα πράγματα δεν είναι μονοσήμαντα ούτε ελέγχονται πάντα, ή 100%,, αλλά... Αυτός ο φόβος της Δύσης, όχι αδικαιολόγητος, αλλά άγνωστο πόσο καλλιεργημένος, ρύθμισε τα χρέη της Γερμανίας, περί το1953, όχι όμως όλα:
Article 5
Claims excluded from the Agreement
(2) Consideration of claims arising out of the second World War by countries which were at war with or were occupied by Germany during that war, and by nationals of such countries, against the Reich and agencies of the Reich, including costs of German occupation, credits acquired during occupation on clearing accounts and claims against the Reichskreditkassen shall be deferred until the final settlement of the problem of reparation
Δεν δηλώνω ειδικός στα θέματα των Γερμανικών α�οζημιώσεων. Για να πω την αλήθεια, ποτέ δεν με ενδιέφεραν. Θεωρούσα πάντα προσβολή το χιονοδρομικό στα Καλάβρυτα, έναντι εκτελέσεων, ή την αισχρή πινακίδα στην Κάνδανο που δικαιολογούσε αντίστοιχες συμπεριφορές. Από λαό που υλοποίησε και ανέχθηκε μαζικές βιομηχανικές εκτελέσεις και ανακύκλωση ανθρώπων, δεν με ενδιέφεραν, ούτε με ενδιαφέρουν "αποζημιώσεις".
Επειδή όμως άρχισε, πάλι, κουβέντα πάλι για αποζημιώσεις, θα κάνω fast forward και θα σας πω ότι μου μυρίζει ότι τις αναπόφευκτες διαγραφές στο χρέος μας, θα τις κάνουν, και θα τις συμψηφίσουν με τις αποζημιώσεις για να μην υπάρχει πλέον αυτό έρεισμα. Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Ξεφορτώνονται την όποια οφειλή (το εδάφιο 2 του Άρθρου 5 λέει ότι υφίσταται οφειλή), έναντι εμπορευμάτων που μας πούλησαν βερεσέ, αφού λάδωσαν, ή εκβίασαν τους πολιτικούς μας -- που αυτοί διόριζαν -- για να πετύχουν την πώληση. Θα ξεπληρώ�ουμε τα αεροδρόμια, τα Καγιέν, τα υποβρύχια, τον προαστιακό, με ...αποζημιώσεις του Β' ΠΠ. Τι ποσοστό του κόσμου πέθανε; Πόσο μάς ρήμαξαν το κατοχικό δάνειο και τα πλαστά μάρκα;
Ας μας πουν οι ιστορικοί τι συμφωνίες μας επιβλήθηκαν μεταπολεμικά για να έχουμε την χαρά να στέλνουμε μετανάστες γκασταρμπάϊτερ στην Γερμανία. Και στις ΗΠΑ πήγαν μετανάστες, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν θέμα συναλλαγής... Και ο συμβιβασμός για το θέμα της Ζήμενς, στο ίδιο μήκος κύματος: Θα μας δώσουν εμπορεύματα σε λιανική τιμή, έναντι της ζημιάς να μας λαδώνουν �! �ια ν α δανειζόμαστε για να ψωνίζουμε εμπορεύματα. Και τώρα, δόξα τω Θεώ, δεν θα χρειάζεται καν να λαδώνουν. Τους ανήκουμε.
Και μπορεί και να μας το σερβίρουν σαν επίτευγμα...
Και στέλνουμε υποχείρια να διαπραγματεύονται... Κρίμα στα αεροπορικά εισιτήρια. Όσοι πηγαίνουν είναι ταγμένοι. Υπάλληλοι, προσκυνημένοι ή απλά εκβιαζό�ενοι. Η λίστα του Χριστοφοράκου υπάρχει πάντα στο συρτάρι. Και αυτή η ρευστότητα... Τι θα κάνουμε μάϊνε Γκοτ, χωρίς αυτήν... Μισθοί, συντάξεις, φάρμακα...
